Vullen echt genoeg?

In december een topic gestart over afgebroken kies. Na veel zenuwen en angst zojuist bij mijn tandarts geweest. Ze wierp er een blik op en gaf aan dat in dat kwadrant te lang een gaatje zat (mijn schuld), die er voor gezorgd heeft dat het afgebroken is. Ik heb geen pijn dus een nood vulling plaatsen had geen zin want die zou ook snel weer weg zijn, ze heeft alleen de scherpe randjes even afgeslepen.

Ze gaf zelf aan dat ze het willen vullen, en heb over 2 weken een afspraak om te vullen voor zowel die afgebroken kies als de kies ervoor waar ook wat in zat. Het is dat er nog een spoed geval achter mij zat, anders had ze het nu gedaan. Maar ze vond het heel belangrijk uitgebreid de tijd te nemen voor mij, met rustig verdoven en uitleggen, ook om mijn zenuwen te kalmeren.

Ze zei zelf dat ze nooit definitief weten wat ze aantreffen, totdat ze voor het vullen gaan boren etc. Misschien was de zenuw ook wel dood, maar dat leek haar sterk omdat het dan eerst geïnfecteerd zou moeten zijn, maar geen pijn gehad dus dat lijkt onwaarschijnlijk. Op basis van de foto van de gaatje de vorige keer heeft ze de conclusie gemaakt dat het in principe te vullen moet zijn, ik heb dan ook 45 minuten afspraak voor 2 gaatjes, dus geen wkb of iets.

Ik heb mezelf waarschijnlijk gek zitten maken, maar bij 2 weken wachten denk ik, kan ik zo lang doorlopen met een “knobbel” kies minder? Er zit nu een zwarte vlek, volgens haar de cariës die de breuk veroorzaakt heeft. Dat zullen ze tijdens de afspraak netjes wegboren voor het vullen zei ze.

Klinkt dit logisch? Ik heb inderdaad ook geen pijn, niet bij kou, warmte, poetsen, kauwen, niks. Ze zei dat er ook waarschijnlijk niks meer zal afbreken, omdat het stukje kroon op die plek nu afgebroken is maar wel vlak, ik hoefde me niet zo druk te maken zei ze.

Zij behandelt met haar collega al 25 jaar mijn gebit, dus ik heb wat dat betreft alle vertrouwen in haar, maar ik vind het - met mijn onzekerheid in dit soort situaties - wel fijn om te horen hoe anderen naar de diagnose kijken.