Vorig jaar heb ik hier al een paar keer gepost. Ik wil hierna mijn verhaal doen (kan misschien interessant zijn) en daaruit enkele vragen stellen waarmee ik nu zit.
Vorig jaar is vastgesteld dat mijn Albright's (stofwisselingsziekte) mijn tanden afbreekt.
De bovenste tandenrij is daarop verwijderd en er is voorzien in een tandprothese - door de overheid praktisch volledig terugbetaald (erkende medische redenen).
Een implantaat bleek niet verantwoord. Het universitaire ziekenhuis waar ik behandeld wordt, heeft er een Amerikaans deskundige bij gehaald, en volgens hem zouden de implantaten bij het plaatsen al beginnen ontsteken. Bovendien heb ik boven mijn tanden zeer weinig bot (dat door de stofwisselingsziekte niet kan opgebouwd worden).
Sneller dan gedacht is nu de onderste rij tanden aan de beurt. De behandelend tandarts kan er niet veel aan doen maar wil zo lang mogelijk wachten. Een uitneembare tandprothese onderaan lijkt hem niet zinvol. Intussen zijn alle tanden wel al ontzenuwd (ben ik verteld). Maar er blijven ontstekingen op komen.
Vandaag ben ik naar de spoedtandarts gegaan en daar is vastgesteld dat ik praktisch overal in mijn mond ontstekingen en lekkende vullingen heb (na uitvoerige foto's te hebben genomen). Het enige wat hij kon doen was antibiotica (Amoxiclav 875) voorschrijven en vier keer per dag 600 mg Brufen. Ik heb verstaan dat lekkende vullingen kunnen leiden tot wortelontstekingen. Zou dit door de antibiotica dan verholpen worden (zijn ze sterk genoeg) ? En kan ik verder nog iets eraan doen?
Conclusie van de spoedtandarts is zo snel mogelijk de onderste rij uittrekken. Daar ga ik uiteraard mee akkoord, maar zelf zou ik liever de hoektanden en de vier frontale tanden houden. De molaren zijn er intussen wel al uit (sinds vorig jaar). Enkel de premolaren zitten er nog. Het is mij een raadsel waarom tandartsen liever tanden tot het laatste willen bewaren terwijl er toch een medische grond is van de aftakeling (terwijl de patiënt, mezelf dus, verantwoord hygiënisch is).
Ik vroeg mij ook af of ontstekingen aan de frontale tanden ook niet kunnen (ik heb er weliswaar nog nooit gehad), en of een mens (goed) kan eten zonder premolaren. Zonder molaren lukt 't in elk geval wel en het gebeurt vaak dat ik gewoon zonder gebit eet. Mijn grootvader vind het allemaal onzin: 'Vroeger maalden ze er niet om om bij het minste tanden te trekken, nu moet een mens bijna halfdood liggen door de pijn vooraleer een tandarts trekt'.
Vorig jaar is vastgesteld dat mijn Albright's (stofwisselingsziekte) mijn tanden afbreekt.
De bovenste tandenrij is daarop verwijderd en er is voorzien in een tandprothese - door de overheid praktisch volledig terugbetaald (erkende medische redenen).
Een implantaat bleek niet verantwoord. Het universitaire ziekenhuis waar ik behandeld wordt, heeft er een Amerikaans deskundige bij gehaald, en volgens hem zouden de implantaten bij het plaatsen al beginnen ontsteken. Bovendien heb ik boven mijn tanden zeer weinig bot (dat door de stofwisselingsziekte niet kan opgebouwd worden).
Sneller dan gedacht is nu de onderste rij tanden aan de beurt. De behandelend tandarts kan er niet veel aan doen maar wil zo lang mogelijk wachten. Een uitneembare tandprothese onderaan lijkt hem niet zinvol. Intussen zijn alle tanden wel al ontzenuwd (ben ik verteld). Maar er blijven ontstekingen op komen.
Vandaag ben ik naar de spoedtandarts gegaan en daar is vastgesteld dat ik praktisch overal in mijn mond ontstekingen en lekkende vullingen heb (na uitvoerige foto's te hebben genomen). Het enige wat hij kon doen was antibiotica (Amoxiclav 875) voorschrijven en vier keer per dag 600 mg Brufen. Ik heb verstaan dat lekkende vullingen kunnen leiden tot wortelontstekingen. Zou dit door de antibiotica dan verholpen worden (zijn ze sterk genoeg) ? En kan ik verder nog iets eraan doen?
Conclusie van de spoedtandarts is zo snel mogelijk de onderste rij uittrekken. Daar ga ik uiteraard mee akkoord, maar zelf zou ik liever de hoektanden en de vier frontale tanden houden. De molaren zijn er intussen wel al uit (sinds vorig jaar). Enkel de premolaren zitten er nog. Het is mij een raadsel waarom tandartsen liever tanden tot het laatste willen bewaren terwijl er toch een medische grond is van de aftakeling (terwijl de patiënt, mezelf dus, verantwoord hygiënisch is).
Ik vroeg mij ook af of ontstekingen aan de frontale tanden ook niet kunnen (ik heb er weliswaar nog nooit gehad), en of een mens (goed) kan eten zonder premolaren. Zonder molaren lukt 't in elk geval wel en het gebeurt vaak dat ik gewoon zonder gebit eet. Mijn grootvader vind het allemaal onzin: 'Vroeger maalden ze er niet om om bij het minste tanden te trekken, nu moet een mens bijna halfdood liggen door de pijn vooraleer een tandarts trekt'.