Mijn tandarts zij vorig jaar dat hij geen gaatje met witte vulling vulde, omdat het niet zo sterk bleek te zijn dus werd het amalgaam(kwikzooi).
En nu doet hij wel vullen met witte vulling.
Wat is er veranderd en is het warm maken van die vulling noodzakelijk want mijn lip is al een keer verbrand door dat T... ding.
En weet iemand een adres waar in wordt uitgelegd wat een tandarts wel en niet mag doen. B.V.Elk jaar een foto nemen lijk mij te veel.(Moet ik zelf betalen)Als iemand een adres weet alvast bedankt.
En nu doet hij wel vullen met witte vulling.
Wat is er veranderd en is het warm maken van die vulling noodzakelijk want mijn lip is al een keer verbrand door dat T... ding.
En weet iemand een adres waar in wordt uitgelegd wat een tandarts wel en niet mag doen. B.V.Elk jaar een foto nemen lijk mij te veel.(Moet ik zelf betalen)Als iemand een adres weet alvast bedankt.
Zo`n vreemde vraag is het niet,meerdere mensen zouden dit wel willen weten tenslotte zijn wij hierin maar leken.
Mhhh, haast altijd krijgt iemand wel antwoord maar soms duurt het een paar dagen.. Als je lang geen antwoord krijgt zet je gewoon weer bovenaan door wat nadrukkelijker om uitleg te vragen, dat werkt best goed hier..
Soms gaan mensen verder zitten zoeken op dit forum en vinden ze het antwoord vanzelf.
Als ik het goed heb kunnen met amalgaam grotere/moeilijk gevormdere gaten worden gevuld dan met witte vulling (composiet). Dat kan dus de verklaring zijn waarom een tandarts het ene gat wel en het andere niet met composiet wil/kan vullen.
Dat van dat warm maken weet ik niet, ook niet wat er warm was dan trouwens.
Het is moeilijk om te zeggen wat een tandarts al dan niet mag doen, dan moet je eigenlijk heel veel weten over wat er precies aan de hand is. Heel vaak heb je daar dan bv de foto's voor nodig. Toch kun je, als je een konkrete vraag hebt, naar een andere tandarts voor een second opinion, naar het zogenaamde TIP bellen (zal het zo nog even opzoeken), of je vraag hier stellen, soms werkt dat ook.
Grofweg kun je wel zeggen dat een tandarts jouw belang in het oog hoort te houden. De meeste doen dat keurig alhoewel er wel vaak discussie is over hoe dat dan moet.
Of er elk jaar een foto nodig of wenselijk is hangt van een aantal dingen af. Op overzichtsfot's zijn zoveel dingen te zien dat er een hoop ellende mee voorkomen kan worden. Er kunnen bv ontstekingen onder een vulling zitten die je anders gewoon niet vindt, maar er zijn zoveel meer redenen.
In ieder geval mag je van de tandarts vragen uit te leggen waarom hij/zij een foto wil maken. Dat moet dan worden uitgelegd op een manier die de patient begrijpt. En antwoorden als "dat is voor kontrole" of "dat is beter" zijn in principe niet goed genoeg.
En je mag iedere behandeling weigeren totdat je vind dat je goed geinformeerd bent en je op grond van die informatie zelf die behandeling wilt. Eigenlijk heeft de patient zeer veel rechten, alhoewel het soms niet meevalt om die uit te oefenen.
Doeg.
[ Dit Bericht is bewerkt door: dj op 2003-11-20 21:41 ]
TIP, POSTBUS 2000, 3430CA NIEUWEGEIN
TEL:0900-2025012.
Maareh zoeken op (bijvoorbeeld) dit forum werkt vaak ook goed (tiep maar eens "amalgaam" of "witte" in bij de zoekfunctie), en het is een deel van eens site waatop ook veel info staat. Als je met het TIP of met je tandarts praat/in discussie gaat helpt het om een en ander te weten, dat praat makkelijker en je staat ook sterker. Kennis is macht, hihi.
Om verschillende redenen kan een tandarts varieren tussen de indicatie voor een witte (composiet) of grijze (amalgaam)vulling. Mocht het bijvoorbeeld niet goed droog te houden zijn, dan voldoet een grijze vulling beter. Uw tandarts zal proberen in elke indicatie het vulmateriaal te gebruiken waarin hij/zij het meeste vertrouwen heeft.
Het heet maken van de vulling slaat mogelijk op het afbranden van de (guttapercha)stiftjes waarmee een wortelkanaal mee gevuld wordt. Wilt u hier meer over weten kijk dan bij algemene info=>wortelkanaal=>uitgebreide info=>behandeling
Er bestaan nauwelijks protocollen waarin staat wat een tandarts precies zo moeten doen in bepaalde situaties; mede doordat voor verschillende personen voor een zelfde verrichting of probleem een ander aanpak benodigd kan zijn. Een voorbeeld: iemand van 24 zonder gaatjes zal niet vaker dan om de drie a vier jaar foto's hoeven laten maken terwijl bij een ander foto's om de 2 jaar mogelijk te weinig is.
Hieronder de mening van onze beroepsverneiging aangaande grijze vullingen:
Meer informatie over amalgaam
Met name door zijn fysische eigenschappen is amalgaam een goed vulmateriaal dat al meer dan 150 jaar succesvol is toegepast, vooral in die gebieden van de mond waar de kauwkrachten het grootst zijn, namelijk de kiezen.
Uit inventarisatie van de literatuur kan worden geconcludeerd dat tot op heden uit wetenschappelijk onderzoek nergens is gebleken dat amalgaam bij patiënten een giftige werking op het lichaam heeft. Weliswaar komen uit amalgaamvullingen uitermate geringe hoeveelheden kwik vrij, maar deze bedragen niet meer dan enkele procenten van de toegestane veilige dosis. Nergens is in door deskundigen erkend wetenschappelijk onderzoek aangetoond dat er enig causaal verband is tussen deze minimale hoeveelheden en vermeende negatieve invloeden op de gezondheid.
Hoewel onderzoek naar de hoeveelheid in het lichaam opgenomen kwik, dat afkomstig is uit de vullingen, tot verschillende uitkomsten leidt, wordt algemeen aangenomen dat dagelijks gemiddeld slechts ongeveer één miljoenste gram kwikdamp en één miljoenste gram anorganisch kwik uit amalgaam in het lichaam terecht komt. Bij de bepaling van deze hoeveelheden is rekening gehouden met kauwen, tandenpoetsen en dergelijke, omdat hierdoor de kwikafgifte uit de vullingen bevorderd wordt. Het selectief citeren van één onderzoek - waarop kritiek mogelijk is - is weinig wetenschappelijk.
Overigens is kwikdamp veel minder giftig dan organisch kwik. Amalgaam bevat geen organisch kwik. Dat wordt wel aangetroffen in vis. Om die reden worden dan ook vraagtekens geplaatst bij een hoge vis-consumptie.
De opname van kwik uit het voedsel (gemiddeld 4,2 miljoenste - = 0,0000042! - gram anorganisch kwik per dag uit het dieet plus 2,4 miljoenste gram organisch kwik uit vis, alsmede minieme hoeveelheden uit
lucht en drinkwater) is groter dan de opname uit amalgaamvullingen. Ook blijkt uit onderzoek dat bij het verwijderen van oude amalgaamvullingen en het vervaardigen van nieuwe amalgaamrestauraties geen onveilige hoeveelheden kwik vrijkomen. Ondanks het feit dat tandartsen dagelijks met kwik omgaan en zij meer kwik in hun lichaam hebben dan patiënten, blijkt uit onderzoek niet dat zij een zodanig hogere concentratie kwik in het lichaam hebben dat daardoor gezondheidsklachten ontstaan (uitzonderingen daargelaten, die door slordig omgaan met kwik geringe geheugen-stoornissen e.d. kunnen hebben). Dat is ook niet te verwachten , omdat de hoeveelheid kwik in 't algemeen ook bij tandartsen nog ver onder de internationaal vastgestelde maximaal acceptabele hoeveelheid blijft.
Geringe overgevoeligheidsreacties ten gevolge van metaalallergie zijn beschreven, maar komen slecht zelden voor. In de wereldliteratuur zijn slechts 50 gevallen beschreven. De geschatte frequentie varieert van 1 op 10.000 tot 1 op 100.000. Allergologisch onderzoek kan meestal een eventueel bestaande overgevoeligheid eenvoudig aantonen. Dat amalgaam een veilig materiaal is werd in verschillende publicaties ondermeer mede uitgedragen door bijna alle internationale overheids- en gezondheidsorganisaties*.
* De 'United States Food and Drug Administration', de 'American Dental Association', het Amerikaanse ' National Institute of Health Technology', de 'Scandinavian Institute of Dental Materials', de 'Department of Health of Great Britain', de 'British Dental Association', de 'National Health and Medical Research Council' van Australië, de 'Fédération Dentaire Internationale' en de Consumentenbond.
Amalgaam en het milieu
Amalgaamresten die in het rioolslib terechtkomen, kunnen door bacteriën in organische kwikverbindingen worden omgezet. In het menselijk lichaam is een dergelijke omzetting niet aangetoond. Als organisch kwik in het bloed wordt aangetroffen, blijkt dat samen te hangen met visconsumptie en niet met de aanwezigheid van amalgaam in de mond. Vandaar dat de bewering dat, als amalgaam slecht is voor het riool het ook slecht is voor de mond, niet opgaat.
In onder meer Zweden wil men het gebruik van amalgaam terugdringen, maar dat gebeurt expliciet vanwege de milieu-aspecten; hangende de ontwikkeling van goede alternatieven voor de restauratie van grote gaten in de kiezen, wordt amalgaam acceptabel geacht. In Nederland - en andere landen - hebben de tandartsen amalgaamafscheiders geïnstalleerd, waardoor 95% van alle amalgaamresten wordt opgevangen en niet meer in het riool belandt.
Alternatieven
Niet al te grote gaten in de kiezen kunnen tegenwoordig verantwoord met andere materialen dan amalgaam worden gevuld, met name met kunstharsvullingen. Ondanks de zeer geringe gezondheidsbezwaren die aan amalgaam kleven wordt er veel onderzoek gedaan naar de tandheelkundige voordelen van alternatieve materialen. Dergelijke materialen zouden het milieu nog minder belasten, esthetisch fraaier zijn, betere klinische eigenschappen hebben en meer gezond tandweefsel sparen. Maar ook vragen als levensduur en kosten/baten verhoudingen en allergische aspecten horen in het eindoordeel over deze alternatieven te worden betrokken. De voorwaarde moet worden gesteld dat deze materialen een lange levensduur en een gunstige kosten/baten verhouding hebben.
Het is te betreuren dat het er soms op lijkt dat alternatieve of additieve zorgverleners verlangen dat de bewijslast of amalgaam nu wel of niet schadelijk is voor de gezondheid, wordt omgedraaid. Dat wil niet zeggen dat aan de integriteit van additieve zorgverleners wordt getwijfeld. De verantwoordelijkheid van de individuele zorgverlener en de patiënt dient te allen tijde te worden gerespecteerd. Maar die verantwoordelijkheid houdt ook in dat men afziet van het doen van onbewezen uitspraken.
Incidentele beschrijvingen van mensen die zich na verwijdering van hun amalgaamvullingen beter zijn gaan voelen, zijn geen wetenschappelijk aanvaard onderbouwd bewijs. Op grond van casuïstiek kunnen en mogen geen generaliserende uitspraken worden gedaan - en dat gebeurt helaas maar al te vaak. Onnodige paniek is daarvan het gevolg.
[ Dit Bericht is bewerkt door: de digitale tandarts op 2003-11-30 23:27 ]