damon slotjesbeugel lijkt bovengebit als capuchon naar binnen te trekken

Update: natuurlijk heb ik geen centenbak. Maar dat mijn beugel mijn bovengebit als capuchon in elkaar trekt, dat klopt wel.

Ik ben vandaag bij de ortho geweest, om mijn knarsbitje bij te vijlen (lijkt nu goed te zitten) en heb van de assistent soort van mijn probleem en behandelplan gekregen.

Waar ik dacht dat ik alleen een probleem had met een scheve voortand (die inmiddels in een kleine 3 maanden tijd netjes in het gareel is getrokken), staan mijn kaken ook scheef op elkaar. Het midline defect waar ik hier boven over sprak, had ik al, maar was me nog nooit opgevallen. Ook heb ik een iets asymmetrisch gezicht (nooit aandacht aan geschonken, uitgezonderd voorkeur kant voor foto), en merkte ik al jaren dat ik links moeilijker kon eten dan rechts, omdat mijn gebit linksboven net niet op links onder sloot. Daar heb ik ook nooit aandacht aan besteed, maar de ortho wel. Plan van de ortho is nu om mijn gebit weer netjes sluitend te krijgen, wat het 'naar binnen draaien van mijn kiezen boven verklaart'.

Ik heb nog een lange weg te gaan, en ben graag eerlijk hier: het valt me vies tegen, zo'n beugel. Heeft misschien ook te maken met de reden waarom ik een beugel heb genomen: niet uit esthetisch oogpunt, maar omdat ik mijn tanden, letterlijk, uit mijn gebit aan het knarsen was (het is niet echt knarsen of klemmen, maar 'schokken' in mijn lichaam als ik slaap, inclusief in mijn kaak waardoor ik 1-3 keer per nacht hard mijn kaken op elkaar sla, dit heet ook wel 'hypnagoge schok'). Ik ben nu bijna 3 maanden verder en muv van die ene voortand die niet meer op mijn composiet ondertand slaat, slaat verder alles verkeerd op elkaar, sluit het niet lekker, moet ik wennen aan mijn nieuwe gebit.

Vroeger kon ik alles met mijn mond, bv snel eten met mijn onderkaak als 'een paard' alle kanten op bewegend en (kunstje) met de punt van mijn tong de punt van mijn neus raken. Nu eet ik als een vogeltje en dat kunstje: ik kom niet meer verder dan halverwege mijn boventanden. Mijn kaken doen pijn, en slapen gaat slecht vanwege dat knarsen.

En toch

Ik zie dat mijn bovengebit een mooi boogje krijgt.

Ik voel langzaam dat de kiezen weer naar elkaar groeien en beter op elkaar gaan sluiten

Ik heb het idee dat ik het ergste heb gehad, ook omdat ik nu eindelijk denk te begrijpen wat er in mijn gebit gebeurt.

Enfin... Ik ben voornemens om af en toe hier wat te plaatsen. Lees ook graag ervaringsverhalen van anderen hier, dus hier is mijn verhaal.

Als ik iets heb, dan denk ik meteen het heel erg te hebben of nog erger te krijgen.

Uiteraard zijn er altijd ergere dingen, en navelstaren maakt eea niet beter.

Maar dat het de zesde week wordt dat ik mbv mijn rechter voorste kies boven scharnier op mijn rechter voorste kies onder en mijn kaken niet op elkaar kan sluiten vind ik toch knap vervelend, ondanks dat dit 'normaal' is.

Zijn hier mensen die hetzelfde hebben of hebben gehad?

Goed nieuws is dat het bitje goed zit, waardoor ik 's avonds eindelijk weer kan slapen. Ik word wel wakker als mijn tanden en kiezen op elkaar klapperen, maar gelukkig zit er dan bescherming tussen.

Oke, soms denk ik dat ik prins op de erwt ben, maar het gevoel is echt.

Goede nieuws: ik kan weer normaal eten, mijn kaken sluiten weer op elkaar in nieuwe stand, nog niet perfect (dat is, niet alle kiezen sluiten op elkaar), maar ik graas mijn kiezen er niet meer uit bij eten. Volgende week dinsdag krijg ik wschl een nieuwe draad. Wordt vervolgd!

Maar nu heb ik de volgende: het knarsbitje onder zit in principe goed, geen spanning op kiezen en tanden, maar toch word ik 's nachts wakker met tintelingen in mijn lippen en puntje van mijn tong. Wat is dat?

Het valt me op dat de tintelingen met name aanwezig zijn als ik op mijn rechter zij slaap. Kan het zijn dat het plastic van de nachtbeugel op een zenuw drukt, en moet ik hier iets aan laten doen? - Of horen die tintelingen er bij? Ik zal het de ortho vragen, maar als iemand het in de tussentijd weet: ben een en al oor.

Het valt me wel op dat een kleine aanpassing grote gevolgen kan hebben in je mond.

Dat doet me denken dat er eigenlijk geen kleine problemen in je mond zijn, en dat aan de bel trekken geen gezeur is.

Gisteren toch maar direct doorgepakt en naar de ortho met bovenstaand probleem. Een vijl doet wonderen. Mijn bitje is iets kleiner gevijld en vannacht geen tintelingen!

Een ortho consult is wel duur. 30 euro voor 10 minuten. Maar het verbetert je nachtrust en de assistenten zijn er altijd heel aardig.

Wat ik overigens wel gek vind, is dat beugels niet vergoed worden door de tandartsverzekering. Bij mij was het niet om esthetische redenen dat ik een beugel nam, maar uit pure noodzaak. Kronen krijg ik wel vergoed, maar kronen zou ik krijgen door slechte sluiting van mijn gebit. Wat is er mis met preventie?

Als ik daarover nadenk, denk ik eerlijk gezegd dat bij iedereen wiens gebit niet goed op elkaar staat een beugel noodzaak is, alleen zijn sommigen er eerder bij en laten ze het niet zo ver komen dat ze hun eigen gebit op elkaar stuk slaan door slechte sluiting (zoals ik deed).

Dinsdag mag ik waarschijnlijk een nieuwe draad (dat is over een weekje). Ik kijk er naar uit (hoe eerder klaar, hoe liever), maar ik kijk er ook tegenop nu ik eindelijk weer goed kan kauwen zonder pijn.

Wat me doet denken dat een beugel dragen net zoiets is als hardlopen: je gaat de uitdaging aan, hebt pijn en last gedurende de rit, met als beloning aan het eind: een lading endorfine. En (hoop je) goede gezondheid in een fris en fit lijf.

Waarbij ik af en toe wel moet denken: waarom doe ik dit alles? Maar dat hoort erbij tijdens de rit...

Goed artikel van wat er allemaal wel niet fout kan gaan bij orthodontie

https://www.ntvt.nl/artikel/116/6/risicos-van-orthodontische-behandelin…

Met name de conclusie van het stuk (dat een orthodontist goed moet informeren) is mij uit het hart gegrepen: dat me nooit verteld is wat de onmogelijkheden van een beugel zijn, vind ik een tekortkoming van de ortho. Sterker nog: ik weet nog steeds niet wat mijn behandelplan is.

Was ik natuurlijk zelf bij indertijd, en ik denk niet dat ik anders kon dan een beugeltraject ingaan. Maar dat ik van malocclusie (overjet, waardoor ik tanden op elkaar stuksloeg) naar kruisbeet zou (kunnen) gaan, had ik toch graag vooraf geweten. Stand wordt wel steeds beter, maar uiterst langzaam, en wat is de eindverwachting?

Misschien weet de ortho dat ook niet. Maar zelfs als dat zo zou zijn, had dat ik graag vooraf willen weten.

Weten waar je mogelijk aan toe bent voorkomt een hoop angsten, als bv: krijg ik mijn kiezen ooit nog op elkaar?

Dinsdag nieuwe (dikkere) draad gekregen. Moet zeggen, die zit veeeel lekkerder dan de vorige draad. Bij de vorige had ik het idee (ik denk dat het zo was) dat mijn tanden en kiezen steeds ergens tussen nieuwe en oude stand aan het wiebelen waren. Dat voelde... vreemd, en het was ook onprettig omdat ik nooit wist hoe ik mijn kaken op elkaar zou sluiten (totdat ik mijn kiezen weer eens, in kruisstand, op elkaar ramde). De pijn van het 'strakker' zitten valt totnogtoe erg mee. Het lijkt er op dat er een soort van nieuw evenwicht is bereikt.

Het boogje wordt ook erg mooi, nog een snijtand staat een beetje scheef. Maar die draait nu ook bij. De ortho assistente had het over binnenkort sluiten van spleetjes (met elastieken) en daarna finishing touch van het op elkaar krijgen van kiezen. Dat laatste probleem (van kiezen op elkaar krijgen) gaat ook al veel beter dan de laatste keer toen ik hierover schreef. Rechts sluit nu bijna geheel op elkaar (de achterste kies boven zweeft nog een beetje). Links sluit niet, maar dat was ook al zo voordat ik de beugel kreeg. Voorheen had ik daar geen klachten van. Nu valt het me alleen op. Als eea op het eind van het beugeltraject niet perfect op elkaar sluit, denk ik dat ik daarmee wel kan leven.

Wel irritant blijven die tintelingen in mijn mond nadat ik geslapen heb met mijn bitje in. Ik heb er niet elke nacht last van, en denk dat het door slaaphouding komt. Maar ik kom er niet echt achter wat de beste slaaphouding dan is. Als ik op mijn linkerzijde slaap heb ik er dan wel weer last van, dan weer niet. Op mijn rug, rechterzijde idem dito. Ik heb al een dunner kussen geprobeerd. Dat leek even te helpen, en na vannacht, weer niet... Het is echt het verhaal van de prins op de erwt...

Maar het kan ook zijn dat het bitje op mijn nn. linguales drukt en dat dit de tintelingen veroorzaakt. Als ik lees hoeveel problemen mensen met zenuwpijn hebben nadat een kies is getrokken of nadat ze een kaakoperatie hebben ondergaan, vrees ik toch dat ik terug moet naar de ortho. Een zenuwbeschadiging, zou ik niet willen overhouden van een slecht zittend bitje. Of verbeeld ik me dit allemaal maar... Ik hoop het, maar zeker ben ik niet.

Tot slot mijn gevoel bij dit hele beugeltraject. Vorige keer beschreef ik het alsof ik aan het hardlopen was. Nu denk ik meer aan een metamorfose. Niet zoals een rups die in een vlinder verandert. Mijn gebit was niet zo lelijk als een rups en wordt (eerlijk is eerlijk) ook nooit zo mooi meer als een vlinder. Het is meer als een pinguïn die zijn zomervacht wisselt in een wintervacht. Dat heb ik ooit gezien op een vakantie in Nieuw Zeeland. Hoe ziet dat er uit? - Pinguïn staat op het strand te staan, verder niks, en zijn vacht ziet er niet echt top uit. Pinguïn wacht geduldig een paar maanden totdat de zomervacht in wintervacht is veranderd, waarna hij weer kan zwemmen. Voor een omstander is het verschil van zomervacht tov wintervacht bij de pinguïn onzichtbaar, maar voor de pinguïn is het een wereld van verschil.

Zo is dat met mijn beugeltraject ook. Mijn gebit was oke, maar moest naar een nieuwe stand want de oude voldeed niet meer. Nu zit ik ergens halverwege mijn beugeltraject en ziet mijn gebit er niet heel fraai uit (hekwerk, spleetjes, kiezen niet op elkaar). Maar uiteindelijk krijg ik een nieuwe stand die voor mij een wereld van verschil zal maken, maar waarvan ik verwacht dat een omstander weinig verandering zal zien.

Tot die tijd is gekomen, is het geduldig wachten.

Als het eenmaal goed gaat, nemen de posts over beugels af, valt me op. Bij mij is dat niet anders. Dus goed nieuws, het beugel dragen begint eindelijk een beetje normaal te worden, leuk zelfs. Normaal in de vorm dat ik niet de hele dag me bewust ben van het stuk staal in mijn mond. Normaal omdat ik niet meer het gevoel heb dat ik stenen in mijn mond heb, ipv kiezen. En wat ook weer normaal is geworden, dat zijn die tintelingen: die zijn weg.

Hoe ik aan die tintelingen kwam, ik weet het niet. Misschien door het getrek van de beugel aan mijn tanden, misschien vanwege dat bitje (maar daaraan is niets veranderd sinds 3 weken), misschien een allergische reactie op nikkel (maar dan ben ik nu gesensitiseerd, want ik voel geen tintelingen meer), misschien psychisch (ik ben niet meer zo bezig met die beugel, richt me op iets anders; op soortgelijke wijze kan ik hoofdpijn onderdrukken). Wat het ook was, belangrijkst is, die klachten zijn weg. Houden zo.

Leuk aan de beugel is dat ik de nieuwe stand van mijn gebit toch echt mooier vind worden dan mijn oude gebit. Ook voelen mijn tanden en kiezen beter op hun plaats dan voorheen. Het is alsof ik een derde keer wissel van gebit. Ik heb goede hoop dat die derde keer een mooi gebit oplevert.

Het is net als met die reclame van een koffiezet apparaat (als je 40 plus bent, als ik, dan ken je die reclame misschien nog) dat is dat ik misschien wel spijt heb van die beugel, spijt dat ik hem niet eerder heb laten plaatsen. Want aan mijn gebit zit wel wat schade, vanwege dertig jaar niet goed passende tanden.

Aan de andere kant: een stralend gebit zonder schade bij 40 plus, doet mij sterk vermoeden dat dat 'gebit' niet echt is. Bij het ouder worden horen gebreken. Gelukkig voor mij zijn dat gebreken die hooguit esthetisch zijn, en dan zelfs dan: minimaal.

Enfin...