Hulp nodig, weet niet waar ik het krijgen kan!?

Author:
freggelltje82
Posted:
do, 11/15/2007 - 00:52
Hallo allemaal,

ik ben nieuw op dit forum, en van maar gelijk met de deur in huis.

Ik weet al zeker 6 jaar dat het erg slecht is met mn gebit, ik heb alleen het "wat als" nog een tijd uit kunnen stellen.

Ik ben een tandenknarser. Vanaf het moment dat ik tanden had, tot nu aan toe. Dit door een langslepend trauma maar dat doet er hier verder niet toe. Ik heb 18 jaar lang (en nu nog) bijna 10 uur per nacht liggen knarsen!

Ik liep toendertijd ook bij een tandarts die me zei dat er niks aan het handje was.. en dat het er allemaal goed uit zag. Tot ik van tadnarts veranderde, toen bleken er ineens 12 diepe gaten in mn mond te zitten.

Aangezien ik door een gevoelig gebit al wat bang was voor de tandarts zijn we langzaamaan met mij aan het werk gegaan om mn gebit op te knappen. Het ging langzaam, want de pijn in mn mond werd elke x alleen maar erger, en ik werd banger en banger voor de tandarts!! Toen ik 21 was had ik een gaatje wat ik heb genegeerd uit angst. Drie maanden later had ik een ontstoken kies die wel "ff" behandeld zou worden. Ik heb een WKB ondergaan, welke heel zwaar voor me was. Na de WKB bleef ik met pijn lopen, er was volgens de tandarts niets aan de hand, het was napijn. Toen ik 3 dagen later jankend op de stoep stond en ze een foto namen bleek ik een kaakontsteking te hebben, en ze wilde nog even controleren of er niet nog ergens een wortelkanaal was.

Die behandeling heeft alles de das om gedaan. Ik was doodsbang en wilde de pijn niet, maar had een tandarts met weinig zin en tijd welke me dus de stoel in drukte en de verdoving erin duwde. De behandeling daarna heb ik als hels ervaren.. Ik kan nog in tranen uitbarsten als ik daaraan terug denk. Wat een pijn, en ik kon helemaal niks!!

Nou ja, dat is dan waar het begonnen is. Na die WKB ben ik helemaal niet meer de stoel in gegaan. Met de niet afgemaakte kies heb ik nog zeker een half jaar gelopen, ik heb wel 3 kaakontstekingen gehad in die tijd. Toen de kies verwijderd was moest ik weer verder met het proberen bij de tandarts maar dat ging niet. Uiteindelijk ben ik 1,5 jaar geleden behandeld bij het Centrum voor Bijzondere Tandheelkunde in Almere. Toen ik daar uiteindelijk ben geholpen waren er alweer 2 kiezen helemaal kapot.. Mn gebit is opgeknapt, maar dat is alleen maar tijdelijk, want mn probleem zit zoveel dieper.

Ik heb zovaak te horen gekregen dat ik me aanstelde, dat elke tand of kies gered moet worden.. dat elke kies die verrot was""nog gemaakt" kon worden. In de OK zijn alle 3 de kiezen die "nog te redden waren" bij het vastklemmen vd kies in vele stukken uit elkaar gevallen waardoor er dus gesneden moest worden. De enige die mij vertelde wat Bruxisme is en wat het met je gebit doet is de arts van het CBT geweest. Maar naast het mijn gebit opknappen en kiezen verwijderen kan hij me niet helpen.

Ik ben nu op het punt dat er weer een kies verwijderd moet worden, en ik voel allang dat binnen het jaar de volgende kies eruit moet, en dat is er helaas niet één achterin. Ik moet 4 maanden wachten voor de kies er onder narcose uit gehaald kan worden, en de hel van onstekingen en abcessen ligt alweer voor me.

Ik ben 25 jaar jong en tegen de tijd dat ik 30 ben heb ik weinig van mn eigen tanden en kiezen over. Kiezen voor "redden wat er te redden valt" kan ik niet meer aan.. ik heb al zoveel pijn gehad.. en dan niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk. Het verdriet van het trauma, maar ook het verdriet dat je je oh zo kostbare tanden en kiezen erom verliest. De pijn.. het vechten.. ik kan het niet meer.

Ik weet gewoon niet meer wat ik moet, waar ik heen moet of wie me kan helpen. Mijn kaakchirurg wil implantaten voor me, maar hij krijgt het financiele plaatje niet te zien. Ik weet precies hoe de dingen in zn werk gaan, maar wat implantaten moeten kosten, of er vergoedingen voor zijn.. evt. hulp.. ik weet het gewoon niet..

Is er hier iemand die mij kan helpen daarmee?

Ik ben een beetje ten einde raad!

Groetjes,

Freggel!
rozeveld

Als dit zo'n groot probleem voor je is. En dan bedoel ik niet alleen lichamelijk maar ook de 'levensvreugde' die je hier door ontnomen wordt. Heb ik eigenlijk maar één advies. Iedere (forum) tandarts zal misschien hiertegen in het geweer komen. Laat de rest trekken en neem een fatsoenlijk kunstgebit, implantaten of waar je het geld maar voor over hebt.

Ik wil hier wel een duidelijke waarschuwing bij geven. Weg=weg. Wat getrokken is komt nooit meer terug! Dus als je de moed hebt om bv de rest van je gebit aan te vullen met bruggen oid zou ik dat zeker doen. En zoek een tandarts waar je je wel thuis bij voelt. Ze zijn er echt wel.
do, 11/15/2007 - 03:36 Permalink
freggelltje82

Hallo!

Bedankt voor jullie reactie's! Hier in mn dagelijks leven is er niemand die er nog op reageert, terwijl ik van binnen soms kapot ga van angst en verdriet.

Rozeveld, bruggen heeft geen functie.. alles is al zover aan het rotten dat er nergens houvast is. Implantaten is een optie, daar ben ik mee bezig via de kaakchirurg, maar nu nog het financiele plaatje.. Wat weg is is weg, dat weet ik.. maar je zegt het goed; mijn levensvreugde komt erdoor in de knoei, en zo kan ik ook niet verder!!

Lieneke, nee ik heb geen knarsplaat gekregen. De diagnose Bruxisme is pas 2 jaar geleden gesteld, en toen had het weinig zin om eea nog te "redden". Het aanpakken van het knarsen gaan we doen zodra de boel eruit en opgeknapt is.. want zolang ik nog zo lijd onder mn gebit heeft hulp daarvoor gewoon weinig zin. Dat er een geestelijke oorzaak aan ten grondslag ligt ben ik al van op de hoogte. Zoals ik al schreef een langslepend trauma is de oorzaak. Ik zit al vanaf mn 14-de in de psychiatrie omdat ik toen aflgeed (geestelijk). Met mij gaat het geestelijk nu heel erg goed, en mn trauma kan ik mee omgaan.. Ik geniet van elke dag, ben blij dat ik heb gevochten voor mezelf. Maar elke dag word ik wel een aantal x geconfronteerd met mn trauma, alleen al het verdriet en de pijn in mn gebit. Dat is gewoon zwaar.. want ik heb er niet om gevraagd. Het voelt allemaal zo oneerlijk!!

Ik ga nog eens even nadenken, en ik hou jullie op de hoogte!

Heel erg bedankt!

Groetjes,

Freggel! :smt001
do, 11/15/2007 - 12:52 Permalink
Mignon

Dit is inderdaad een heel moeilijke situatie voor je. Ik denk dat het in de eerste plaats belangrijk is dat je er met de mensen om je heen goed over kunt praten. Een beslissing als deze neem je niet makkelijk in je eentje.

Je schreef dat je al eerder in contact was met het CBT. Binnen dit centrum hebben ze gewoonlijk een heel compleet zorgaanbod en ik ben van mening dat jouw probleem meer verdient dan de aandacht van de kaakchirurg of tandarts alleen.

Ook als je op den duur misschien aan implantaten wil beginnen, moet je je goed beseffen dat deze kunstwortels ook behandeling en controle met zich meebrengen. Implantaten hebben zowel voor- en nadelen. Implantaten plaatsen in een kaak met ontstekingen is overigens geen reële optie. De situatie zal dus eerst tot rust moeten komen voor je aan een definitieve oplossing gaat denken. Het CBT kan je hierin begeleiden.

Ik wens je heel veel succes bij het maken van je keuze.

Hartelijke groeten, Mignon
do, 11/15/2007 - 15:30 Permalink
freggelltje82

Hai Mignon,

hartelijk dank voor je antwoord!!

Ik vind ook dat mijn probleem meer verdient, maar de tandartsen, en alle andere hulp zijn er nogal makkelijk over. Ik stel me aan, mn angst zit voornamelijk in mn hoofd en pijn hebben.. dat kan niet!! Om echt hulp te krijgen lijkt het wel of ik hemel en aarde moet bewegen.

Het CBT was supertof, maar toch waren zij na het opknappen van mn gebit zo van "en nu ga je het weer proberen bij een gewone tandarts" en dat is ook 1,5 jaar goed gegaan.. maar nu er weer ontstekingen zitten kan ik het gewoon niet meer. Het blijft opknappen en oplappen van wat niet meer te redden valt.. en dat kan ik niet meer.

Ik was al geindormeerd dat voor er implantaten komen mn mondje eerst moet helen en rusten. Het jaar (of mss 2) waarin ik tandenloos door het leven zal moeten voelt voor mij als heel moeilijk, maar het word pas moeilijk als ik er nooit niets meer neer kan zetten.. dus ik hou me vast ad toekomst.. id hoop dat er voor mij ook ergens hulp is!

Volgende week ga ik ad slag met het financiele plaatje, en ga ik weer in mn telefoon klimmen om te kijken of er ergens iemand is die me kan en wil helpen!

Ik hou jullie daarover ook op de hoogte.

Groetjes,

Freggel!
do, 11/15/2007 - 16:35 Permalink