Ik ben nu een 7 maanden gezegend met met kunstgebit en voorafgaand aan het hele traject veel gelezen hier en daardoor nog angstiger geworden om de stap te zetten, maar wat ben ik blij dat ik die stap toch gezet heb en alles is met 1000% meegevallen .
Daarom wil ik mijn eigen ervaring hier neerzetten omdat het dus ook echt anders kan zijn .
Ik ben een jonge vrouw van 42 en liep al jaren met een slechte gebit deels door mijn grote tandarts angst en deels door een ziekte die ik in het verleden heb gehad .
Mijn gebit brokkelde beetje bij beetje af vooral de kiezen ik dacht altijd nog ach het zijn de kiezen maar en die zie je niet van buiten af .
Dus we sukkelde gewoon verder slikte soms best veel pijnstillers ( natuurlijk erg slecht ) en soms hielpen die ook niet tegen de kies pijn de pijn was soms enorm maar ik had liever pijn dan de tandarts zo diep zat mijn angst.
Maar op een gegeven moment gaan er steeds meer tanden afbrokkelen .
Je leert je zelf van alles aan om het te verbergen .
Ik lachte nooit meer vol uit (of achter een kopje koffie of glas wijn) ,praten met mijn lippen zo klein mogelijk .
Het eten ging redelijk alleen harde dingen werden steeds moeilijker.
Tot afgelopen zomer 2019 op vakantie ,dat mijn stukje bar ( ooit een beugel gehad maar dat ijzerdraadje de bar zat daar nog steeds ) los schoot en ik mijn 2 voor tanden gigantisch heen en weer kon wiebelen .
De angst sloeg me om het hart want dat was ook een grote angst dat ik voortanden zou verliezen en dat is natuurlijk zichtbaar.
Ik heb zitten huilen en het uiteindelijk als een klein kind bij mijn man en moeder verteld .
Ze hadden beide wel door dat mijn gebit niet oké was maar dat het zo erg was wisten ze niet zo goed was ik in het verbergen .
Maarja wat nu ik was mega bang voor een tandarts maar ook mega bang straks tandeloos te lopen .
Dus toch gezocht naar een angst tandarts samen met mijn moeder .
Zij heeft naar de angst tandarts in Alphen aan de Rijn gebeld .
Ik durfde eigenlijk zelf niet de telefoon te beantwoorden schaamte voor mijn angst als volwassen vrouw .
Maar uiteindelijk toch de dame te woord gestaan en toch een afspraak gemaakt voor een intake.
Eind augustus was het zover de intake, met lood in de schoenen er heen samen met mijn man.
Ik heb ook daar zitten huilen als een klein kind zo bang en vol schaamte voor mn gebit.
Maar zo lief en begripvol zijn ze daar.
De eind conclusie na foto s en dat in mijn mond gekeken is ,alles wat er nog zat eruit en ee kunst gebit.
Afspraak gemaakt om alles onder narcose te trekken .
Maar voor dat dat k o n gebeuren moest ik natuurlijk naar een tandtechnicus voor het aanmeten van een kunstgebit.
Ook dat vond ik heel spannend want ja wat gebeurt er met die losse tanden bij het happen .
Ik ben naar een tandtechnicus geweest in Amsterdam wat een super vrouw die mijn daar hielp ,ook begripvol ( want ook daar vloeiden de tranen van de zenuwen en schaamte)
Ik moest 3 keer daar heen voor happen ,beet bepalen ,kleur tanden .
Maar wat is me dat meegevallen allemaal !
Happen geen enkel probleem tanden bleven zitten, geen moment gehad van kokhalzen ( wat ik ook veel gelezen heb ) dus de 1e stap ging perfect.
Toen kwam het moment in oktober het trekken van mijn gebit pfff zenuw slopen de aanloop daar naar toe.
Maar het was zo piept iedereen in de angstkliniek in alpfen was zo lief en zorgzaam.
Ik werd in slaap gebracht en voor mijn gevoel werd ik in 5 min weer wakker ( terwijl ze 1.5 uur bezig zijn geweest ) en ik had mijn nieuwe gebit in .
Natuurlijk heel onwennig en je kan niet gelijk praten want alles is dik en je kaak krijg je niet op elkaar.
Dat duurt ook echt wel even .
Maar het gebit is prachtig ,ziet er heel natuurlijk uit heb veel complimenten gekregen .
De pijn is me ook heel erg meegevallen daarna.
Op tijd pijnstillers slikken en dan is het echt te doen.
Ik heb zelf maar een week op vloeibaar eten gezeten .
Daarna kon ik al steeds meer bijv brood eten of zacht fruit .tuurlijk kan het eten en oefenen met kauwen vervelend zijn ,en tuurlijk is het niet pijnloos .
Maar ik ervaarde dat als eerder vervelend dan dat ik het echt heel pijnlijk vond kies pijn en stekende pijnen van een wrg rottend gebit is 1000x erger.
En met de kerst kon ik gewoon al bijna alles mee eten.
De 1e keer uitdoen is eng echt dood eng maar niet van de pijn maar het gezicht .
Maar ook dat went en ik doe hem gewoon elke nacht uit .
Eerst echt wel de schaamte naar mijn man dat ik gebitloos in bed lig ,maar nu is het heel gewoon en schaam ik mij niet meer.
Ook het gebit ( noodgebit natuurlijk ) had wel zo kleine dingetjes waar ik af entoe voor terug moest om randjes weg te laten slijpen die sneden in je tandvlees maar ook dat is echt geen belemmering .
Na 3 maanden kreeg ik een rebase dat het gebit weer iets beter zat .
Nu ben ik inmiddels al 2 keer weer geweest voor mn echt kunst gebit ,want dat mag na 6 maanden want dan is je kaak zover geslonken dat je een kunst gebit voor minimaal 5 jaar krijgt.
Ik ben er echt zo blij mee ,ik had dit na deze ervaring echt jaren eerder aan moeten beginnen.
Ik heb mn leven terug ,kan weer lachen zonder schaamte ,ik kan echt alles weer eten en ik heb mijn zelfvertrouwen weer terug .
Sommige zeggen dat een kunst gebit echt geen vervangingen is maar ik vind van wel .
Ik kan alles wat je met een echt gebit ook kan .
Ik ben de angst kliniek in Alphen ook zo dankbaar en ook de tandtechnicus uit Amsterdam.
Het kan ook echt anders als de vele verhalen hier op het forum die mij zoveel angst gaven .
Ik ben echt mega blij en trots op mijn kunstgebit
Daarom wil ik mijn eigen ervaring hier neerzetten omdat het dus ook echt anders kan zijn .
Ik ben een jonge vrouw van 42 en liep al jaren met een slechte gebit deels door mijn grote tandarts angst en deels door een ziekte die ik in het verleden heb gehad .
Mijn gebit brokkelde beetje bij beetje af vooral de kiezen ik dacht altijd nog ach het zijn de kiezen maar en die zie je niet van buiten af .
Dus we sukkelde gewoon verder slikte soms best veel pijnstillers ( natuurlijk erg slecht ) en soms hielpen die ook niet tegen de kies pijn de pijn was soms enorm maar ik had liever pijn dan de tandarts zo diep zat mijn angst.
Maar op een gegeven moment gaan er steeds meer tanden afbrokkelen .
Je leert je zelf van alles aan om het te verbergen .
Ik lachte nooit meer vol uit (of achter een kopje koffie of glas wijn) ,praten met mijn lippen zo klein mogelijk .
Het eten ging redelijk alleen harde dingen werden steeds moeilijker.
Tot afgelopen zomer 2019 op vakantie ,dat mijn stukje bar ( ooit een beugel gehad maar dat ijzerdraadje de bar zat daar nog steeds ) los schoot en ik mijn 2 voor tanden gigantisch heen en weer kon wiebelen .
De angst sloeg me om het hart want dat was ook een grote angst dat ik voortanden zou verliezen en dat is natuurlijk zichtbaar.
Ik heb zitten huilen en het uiteindelijk als een klein kind bij mijn man en moeder verteld .
Ze hadden beide wel door dat mijn gebit niet oké was maar dat het zo erg was wisten ze niet zo goed was ik in het verbergen .
Maarja wat nu ik was mega bang voor een tandarts maar ook mega bang straks tandeloos te lopen .
Dus toch gezocht naar een angst tandarts samen met mijn moeder .
Zij heeft naar de angst tandarts in Alphen aan de Rijn gebeld .
Ik durfde eigenlijk zelf niet de telefoon te beantwoorden schaamte voor mijn angst als volwassen vrouw .
Maar uiteindelijk toch de dame te woord gestaan en toch een afspraak gemaakt voor een intake.
Eind augustus was het zover de intake, met lood in de schoenen er heen samen met mijn man.
Ik heb ook daar zitten huilen als een klein kind zo bang en vol schaamte voor mn gebit.
Maar zo lief en begripvol zijn ze daar.
De eind conclusie na foto s en dat in mijn mond gekeken is ,alles wat er nog zat eruit en ee kunst gebit.
Afspraak gemaakt om alles onder narcose te trekken .
Maar voor dat dat k o n gebeuren moest ik natuurlijk naar een tandtechnicus voor het aanmeten van een kunstgebit.
Ook dat vond ik heel spannend want ja wat gebeurt er met die losse tanden bij het happen .
Ik ben naar een tandtechnicus geweest in Amsterdam wat een super vrouw die mijn daar hielp ,ook begripvol ( want ook daar vloeiden de tranen van de zenuwen en schaamte)
Ik moest 3 keer daar heen voor happen ,beet bepalen ,kleur tanden .
Maar wat is me dat meegevallen allemaal !
Happen geen enkel probleem tanden bleven zitten, geen moment gehad van kokhalzen ( wat ik ook veel gelezen heb ) dus de 1e stap ging perfect.
Toen kwam het moment in oktober het trekken van mijn gebit pfff zenuw slopen de aanloop daar naar toe.
Maar het was zo piept iedereen in de angstkliniek in alpfen was zo lief en zorgzaam.
Ik werd in slaap gebracht en voor mijn gevoel werd ik in 5 min weer wakker ( terwijl ze 1.5 uur bezig zijn geweest ) en ik had mijn nieuwe gebit in .
Natuurlijk heel onwennig en je kan niet gelijk praten want alles is dik en je kaak krijg je niet op elkaar.
Dat duurt ook echt wel even .
Maar het gebit is prachtig ,ziet er heel natuurlijk uit heb veel complimenten gekregen .
De pijn is me ook heel erg meegevallen daarna.
Op tijd pijnstillers slikken en dan is het echt te doen.
Ik heb zelf maar een week op vloeibaar eten gezeten .
Daarna kon ik al steeds meer bijv brood eten of zacht fruit .tuurlijk kan het eten en oefenen met kauwen vervelend zijn ,en tuurlijk is het niet pijnloos .
Maar ik ervaarde dat als eerder vervelend dan dat ik het echt heel pijnlijk vond kies pijn en stekende pijnen van een wrg rottend gebit is 1000x erger.
En met de kerst kon ik gewoon al bijna alles mee eten.
De 1e keer uitdoen is eng echt dood eng maar niet van de pijn maar het gezicht .
Maar ook dat went en ik doe hem gewoon elke nacht uit .
Eerst echt wel de schaamte naar mijn man dat ik gebitloos in bed lig ,maar nu is het heel gewoon en schaam ik mij niet meer.
Ook het gebit ( noodgebit natuurlijk ) had wel zo kleine dingetjes waar ik af entoe voor terug moest om randjes weg te laten slijpen die sneden in je tandvlees maar ook dat is echt geen belemmering .
Na 3 maanden kreeg ik een rebase dat het gebit weer iets beter zat .
Nu ben ik inmiddels al 2 keer weer geweest voor mn echt kunst gebit ,want dat mag na 6 maanden want dan is je kaak zover geslonken dat je een kunst gebit voor minimaal 5 jaar krijgt.
Ik ben er echt zo blij mee ,ik had dit na deze ervaring echt jaren eerder aan moeten beginnen.
Ik heb mn leven terug ,kan weer lachen zonder schaamte ,ik kan echt alles weer eten en ik heb mijn zelfvertrouwen weer terug .
Sommige zeggen dat een kunst gebit echt geen vervangingen is maar ik vind van wel .
Ik kan alles wat je met een echt gebit ook kan .
Ik ben de angst kliniek in Alphen ook zo dankbaar en ook de tandtechnicus uit Amsterdam.
Het kan ook echt anders als de vele verhalen hier op het forum die mij zoveel angst gaven .
Ik ben echt mega blij en trots op mijn kunstgebit
Wat goed dat je tevreden bent
Ik heb trouwens dat spalkje ook, wat bizar dat je voortanden gewoon los kunnen zitten, maar dat je dat door dat spalkje eigenlijk niet kan weten.
Wat fijn dat u deze ervaring
Van der Schaft
www.tppvanderschaft.nl
Als antwoord op Wat fijn dat u deze ervaring door van der Schaft
praten
U kunt gelijk weer praten…
Als antwoord op U kunt gelijk weer praten… door Tandarts_Richa…
kunstgebit
om niet off topic te raken vraag ik hier even verder over een kunstgebit.
is dat echt zo een ellende of valt het in de praktijk wel mee ?
ik ben zo bang nu al voor de tandarts dat ik geen eetlust meer heb en slecht slaap.
wordt gelijk het hele gebit getrokken of eerst boven en later de rest ?
en hoe lang is de tandarts bezig met trekken ? ik heb best veel tanden en kiezen nog over dus dat wordt wel een klus.
bedankt.
Ik werk nu op een plaats…
Als antwoord op Ik werk nu op een plaats… door Tandarts_Richa…
trekken
mijn vraag is; hoe lang zou een kaakchirurg bezig zijn met een heel gebit trekken ? ik heb wel eens ruim een uur in de stoel gezeten voor slechts twee kiezen, dus als álles er in een keer uit moet zijn ze wel even bezig.
dat wordt plaatselijk verdoofd toch? (ben bang voor narcose vandaar)
bedankt.
Hoe lang??, dat hangt af v…