Ode aan de nr. 38

Toen ik je voor het eerst ontmoette was het niet bepaald liefde op het eerste gezicht.
Na een tijdje groeiden we nader tot elkaar en onze band werd sterker en sterker.
Niets leek ons geluk in de weg te staan immers, we hadden een goede verstandhouding met elkaar.
Helaas sloeg het noodlot, nu ruim een jaar geleden, toe en de eerste scheuren werden zichtbaar.
Vanaf dat moment hadden wij een haat-liefde verhouding wat uiteindelijk resulteerde in alleen nog maar haat.
Ik sprak met iemand die vaker dit soort problemen had gezien en deze adviseerde mij, na dit al eerder gedaan te hebben, om nu toch afscheid van je te nemen.
Door de situatie waarin we ons bevonden was de keuze snel gemaakt.
Nog langer samen zijn bracht alleen maar meer pijn met zich mee maar een afscheid, hoe pijnlijk ook, was onvermijdelijk.

Het is nu een paar weken na onze scheiding en heb sindsdien niets meer van je vernomen.
Ik heb mij over de recente gebeurtenissen heen kunnen zetten en heb mijn leventje weer opgepikt.
Toch probeer ik alleen maar te denken aan de mooie momenten die we samen hebben gehad.
Het enige wat nu nog rest is een leeg gevoel.

Nr. 38. Het ga je goed, waar je ook bent. :wink: