Om te janken! { wkb }

Ik herinner het me nog als de dag van gisteren, 15 december 2012, ik stond op, en de pijn in mijn kies! Onbeschrijfelijk. Gewoon van de 1 op de andere dag. Ik had wel vaker gaatjes gehad, maar dat voelde niet als dit, en natuurlijk was het vrijdag, de dag dat mijn eigen tandarts er nooit is. Ik ben met me moeder gaan praten, die zegt; het zal wel tandvlees ontsteking zijn, we bellen maanden de tandarts wel, ik heb het 2 uur uitgezeten, en ik werd spontaan gek. Als ik had geweten dat dit pas het begin was van alle ellende denk ik dat ik al meteen een hamer en bijtel had gepakt. Goed, wij die dienstdoende tandarts bellen, Ja ik kon wel terecht en hij zal wel eens kijken.

Dr. Pijper, Oké. Ik ben al geen liefhebber van alle tandarts apparaatjes, de tandarts zelf vind ik nog zo erg niet, maar bijv.. die bor! Of het idee dat er een naald in je tandvlees zit, Nou liever niet dan wel. De tandarts foto's maken, beetje vragen stellen over de soorten pijn, wanneer, hoe. Nou Ja Koud was zeer gevoelig, beetje met lucht geblazen op de kies, Nou ik dacht dat ik de hel voelde, fotootje gemaakt, en ja hoor. De zenuw ontstoken! GEEN PROBLEEM. Verdoving erin, en boren maar. Ik herinner me nog dat die wat zei dat het spul wat die gebruikte naar het zwembad kon ruiken. Nou zo gezegd zo gedaan, ik blij, ik ben nu vast van me pijn af, maandag kan eigen tandarts hem afmaken, geen enkel probleem.
Niet dus.

Tegen de avond was de verdoving uitgewerkt, en op dat moment ga je spontaan bidden dat je naar de hemel mag als je dood gaat want de hel heb je op dat moment wel gezien! Zo’n pijn had ik nog nooit gehad, met een zeer zware pijnstillers het weekend door gekomen, maandag tandarts hem weer open gemaakt, medicijnen erin, noodvulling er weer in, EN NU ZAL HET BETER GAAN. Nou ik heb op dat moment nog gezegd, jongens, trek hem in godsnaam dit wordt niks, gewoon dat gevoel weetjewel. Maar nee dat was niet nodig. Het zou allemaal goed komen. Afspraak over 2 weken en dan zouden ze hem echt afmaken. De eerste dagen waren een hel maar het ging geleidelijk aan beter, maar goed dat ze hem niet getrokken hadden toch? Goed 2 weken later gevuld, niks aan de hand, de rekening was wat minder leuk want die werd niet vergoed, maar dat kon wel voor een keertje.

2 weken later.. De kies ernaast, ik ga lekker in bed liggen, en er komt een druk op die kies te staan, Ik denk nee, het zal toch niet! Ja hoor! Daar gingen we weer. Zelfde verhaal van voor af aan. En nou zal het echt goed zijn! Ja dat mocht ik hopen. Na een 3 weken ook die kies klaar. En je kan het wel raden.

2 weken erna, De andere kant, Nou op dat moment herken je die pijn uit 1000e ! En nog in het weekend ook, Ik geloof dat ik wel liters aan tranen heb gejankt dat weekend, en de spoedtandarts? Ja dat kan best! Als je maar 150 contant betaald ala direct aan de balie ! Zit je dan zonder vervoer om 11 uur in de avond, met die pijn. GESTOORD WORDT JE. Pijn uitgezeten, { met bijna een overdosis aan pijnstilling leek het wel } weer ontstoken, en weer het zelfde verhaal! Open maken, boren, medicijnen, noodvulling, en terug komen over 2 weken. Ja hoor. En de rekeningen, die lopen wel lekker op! Goed weer afgemaakt. En het was even rustig. Heel even.. Zomer kwam eraan, ik had geen pijn meer en het ging goed.

Tot ik me tanden ging poetsen, en er breekt uit het niets een deel van de kies af, die in december behandeld was. Ik zal maar niet herhalen wat er op dat moment uit me mond is gekomen maar veel goeds was het zeker niet! Nou fijn, niks aan de hand, tandarts vult hem wel. Prima. Zo gezegd zo gedaan!

2 weken niks aan de hand, ik at iets, en weer brak die af. Weer diezelfde kies. En weer naar de tandarts. En ja hoor! We gaan hem laten trekken! { dat verdomde gevoel wat ik in december al had over die kies... } Ik blij, naar de kaakchirurg. Meneer Hoeheetdieookalweer. Foto maken, en die kijkt eens even, en die kijkt mijn moeder eens aan, en mij. Nou mevrouw. Die kies valt nog wel te redden. Ik trek hem niet! Je tandarts kijkt er nog maar eens een keertje naar!
En die chirurg had 2 weken ervoor 2 kiezen bij mijn vader getrokken, “oh het was zo een goede arts”, nou eerlijk waar, de wereld was te klein op dat moment, maar meneer de kaakchirurg trok hem niet, e met een briefje terug naar de tandarts. “kijkt u nog maar eens even heel goed naar die kies”.

En ja hoor, we vullen hem wel weer! Uiteindelijk, 3 weken later, kies gaat een beetje zeuren, “het zal allemaal wel” Ouders gaan lekker op vakantie, ik 2 weken rust, kon ik wel even gebruiken, ze zijn een dag weg, ik eet een broodje met ei. En krak, daar ging de andere kant. En ik haal zo een hard stukje uit moment. Een vriendin zegt nog tegen me: ”dat is ei hé?!” .. nee, was het maar Ei, daar ging me kies aan de andere kant, ook de helft afgebroken. En ja hoor! Weer naar de tandarts, de tandarts kijkt, hij kijkt naar de andere zeurende kies, hij tikt een beetje, fotootje. Die 2 moeten er alle 2 gewoon uit, hier valt niks meer van te maken, ze zijn totaal verzwakt.

En weer verwijzing naar dezelfde kaakchirurg. Bij alle andere kaakchirurgen was er een wachttijd van een maand of 3. Erg fijn als je met een gat in je bek loopt en niemand kan je helpen. Met lood in me schoenen paar dagen later, naar dezelfde kaakchirurg. Ouders nog steeds op vakantie, en mijn humeur stond op oorlog, en ik zal deze chirurg wel even als die hem nou niet zal trekken! Met een goede vriendin onder me arm naar het ziekenhuis, en nou wij hadden ons woordje wel klaar dit keer! De assistent schuift de man de verwijzing onder zijn neus, hij kijkt ons eens aan. “nou, dan gaan we trekken, deze kant op!” .. Ik wist niet wat ik hoorde. Zo gezegd zo gedaan, beide kiezen eruit, achterste links, en achterste rechts, tevens de gene waarmee het in december begon. Bekant 2500 euro lichter aan alle behandelingen, Maar dat rot ding was eruit! Nog even week later voor controle bij de tandarts gezien, en het was goed. Ik had weinig pijn na het trekken, want ja, de pijn van een ontsteking, dan doet niet veel meer zeer!

oktober brak aan, laatste maand van de betalingen van alle tandarts rekeningen. Ik opgelucht, en mijn ouders ook, Kan ik eindelijk sparen voor mijn rijbewijs. Te vroeg gejuigd! Vrijdag avond, daar begon de zeurende pijn weer. Mijn vader volgt een cursus, waar werdt uitgelegd dat pijn ook kan komen door ervaringen die je hebt meegemaakt, en als je daaraan terug denkt je ook wel die pijn zou kunnen voelen. Dat zal eht wel zijn! Want zeg zelf, wie denkt er niet aan terug aan wat je allemaal in je mond heb gehad. Maar de pijn werd erger, en erger.... en erger...... Nou dat zat niet meer in me hoofd maar dat was wel degelijk een kies! En ja hoor, dinsdag weer bij de tandarts. Het is een gaatje en hij stond nog op de lijst om te vullen, geen probleem, doen we wel even. Even voor de zekerheid een foto gemaakt, wat geblazen met lucht. Ja we gaan gewoon vullen! Verdoving erin, en daar ging die weer met zijn bor! Eenmaal open, ik hoor hem wat praten met zijn assistent, opnieuw boren, en opnieuw, en OPNIEUW, weer wat praten met zijn assistent, en daar gingen die vreemde stiften mijn kies weer in! Die stiften herkende ik ondertussen ook uit 1000e, en dat was geen vullen! Maarja je kan nogal moeilijk wat zeggen met alle mogelijke apparatuur in je mond. Dus goed, tandarts is klaar en dan mag je spoelen. “ja de zenuw was aan het afsterven“ Ik wist niet wat ik hoorde, en de volgende rekening ligt ondertussen alweer voor me. Morgen wordt die afgemaakt.

Maar nu begint het mij te vreemd te worden, Ik spoel, ik flos, ik poets, ik eet niet ongezond. Heeft er iemand hier ervaring mee hoe het mogelijk is zoveel ontstekingen te krijgen? Heeft iemand ooit een achterliggende oorzaak gevonden hoe het kan dat mijn zenuwen steeds blijven ontsteken. Ik ben op het moment 21, en als dit zo door gaat zie ik het gebeuren dat op mijn 25e al mijn kiezen getrokken zijn, en daar zit ik niet op te wachten.

Dus als IEMAND nog tips heeft. Ik hoor het graag!
Sorry voor het extreem lange verhaal.