Vorige week met oudejaarsnacht is er een klein stukje van mijn kies (rechtsonder, 2e van achter) afgebroken. In eerste instantie kreeg ik geen klachten. Tot de woensdag erop. Ik beet op een stukje kip, en ik kreeg zo'n enorme pijnscheuten door mijn kies dat 't leek alsof de kies brak. Dit was niet het geval, maar toch besloten de volgende ochtend de tandarts te bellen. Deze was helaas door vakantie gesloten. Hierna een noodtandarts gebeld met de vraag of zij mij eventueel wilde helpen en mij de rekening wilde sturen (momenteel heb ik niet voldoende te besteden om een behandeling direct te betalen). Meerdere tandartsen hebben mij afgewezen omdat ze alleen directe betalingen accepteerden. Hierdoor heb ik nog 3 dagen met pijn gezeten, tot ik uiteindelijk gisteren (zaterdag) wél terecht kon bij een tandarts die mij de rekening wilde sturen. Na een kort onderzoek bleek een wortelkanaalbehandeling nodig te zijn, en hier was de tandarts gelijk mee gestart.
Helaas zijn we hier niet ver mee gekomen. Na meerdere verdoving en (en het maximaal aantal wat ze me kon geven) bleek mijn zenuw niet verdoofd te zijn (omdst de ontsteking te heftig is), en was de pijn zo hevig dat de behandeling gestopt moest worden...
Nu is mijn eigen tandarts morgen weer aanwezig, met wie ik morgenochtend gelijk Contact op ga nemen.
Alleen ben ik nu als de dood voor een tweede behandeling. De angst voor dezelfde pijn welke ik gisteren ervaren heb, dat de zenuw weer niet voldoende verdoofd zal worden...
Is het slim om de behandeling in dit geval af te wachten tot de zenuw uit zichzelf is afgestorven? Hoe groot is de kans dat de zenuw afsterft? Of is een behandeling onder volledige narcose, in een ziekenhuis o.i.d ook mogelijk?
Ik heb al eens eerder een wortelkanaalbehandeling gehad, en hier heb ik niks van gevoeld. Maar na mijn ervaring bij de tandarts gisteren is mijn angst enorm gegroeit, en zie ik er enorm tegenop weer op de stoel te moeten liggen voor de behandeling...
Helaas zijn we hier niet ver mee gekomen. Na meerdere verdoving en (en het maximaal aantal wat ze me kon geven) bleek mijn zenuw niet verdoofd te zijn (omdst de ontsteking te heftig is), en was de pijn zo hevig dat de behandeling gestopt moest worden...
Nu is mijn eigen tandarts morgen weer aanwezig, met wie ik morgenochtend gelijk Contact op ga nemen.
Alleen ben ik nu als de dood voor een tweede behandeling. De angst voor dezelfde pijn welke ik gisteren ervaren heb, dat de zenuw weer niet voldoende verdoofd zal worden...
Is het slim om de behandeling in dit geval af te wachten tot de zenuw uit zichzelf is afgestorven? Hoe groot is de kans dat de zenuw afsterft? Of is een behandeling onder volledige narcose, in een ziekenhuis o.i.d ook mogelijk?
Ik heb al eens eerder een wortelkanaalbehandeling gehad, en hier heb ik niks van gevoeld. Maar na mijn ervaring bij de tandarts gisteren is mijn angst enorm gegroeit, en zie ik er enorm tegenop weer op de stoel te moeten liggen voor de behandeling...
Ik ben geen tandarts dus over
Wel weet ik dat het goed verdoofd moet worden, ik hetzelfde als jou meegemaakt..... die pijn is onmenselijk.
Neem iemand met je mee, ga niet alleen, maar eerst,
Zijn er nog alternatieven? Een wortelkanaal is niet niets........