Zo'n pijn...

Ik heb zo'n pijn in mijn kies... Maar er is nogal wat voor gebeurt....

Ik kwam op mijn 18e jaar achter, ben nu 25, dat deze kies zwart werd op een gedeelte en afbrokkelde, mijn tandvlees was dik en rood... op die plaats.... Ik met knikkende knieen uiteindelijk na de zomer naar de tandarts en hij heeft mijn kies afgeslepen, heel het zwarte gedeelte en toen was er nog ongeveer 3 kwart van de kies over, die heeft hij opgevuld.... Die vulling heeft niet lang gehouden, maar het deed zo zeer de vorige keer bij de tandarts dat boren, dat ik met mijn controle pas zei dat het niet lekker ging met mijn kies.... Hij heeft hem toen nog meer gevlakt en weer gevuld, deze keer deed het nog meer pijn en ik lag echt te huilen in de stoel, ik moest even op mijn kiezen bijten zei hij lachend, alles zonder verdoving, want dat mag ik niet (leg ik zo uit).... Ik verging echt en was nog banger en zei ook dat als de vulling er nu uit zou gaan dat het maar zo moest blijven dan maar een halve kies.... Dat is lang goed gegaan, mijn tandvlees bleef wel gezwollen en ik kreeg verstandskiezen... Ik heb in 2002 weer enorme last gekregen, was ondertussen 21 geworden en ik ging niet naar de tandarts, ik slikte ibuprofen en ik poetste veel totdat het weer over ging.... Op een gegeven moment deed het zo zeer en ik moest op controle dat ik zei, trek hem er maar uit, maar dat deed hij niet, want hij kon hem nog wel bijhouden en weer vlakken en boren, weer heel veel pijn en geen begrip en ik had het zo gehad, ik bleef volhouden dat hij eruit moest, maar hij wou hem alleen maar bijvijlen... en vullen, mijn kies pakte niet eens de vulling meer.... Toen heb ik maar op hoop van zegen zo gelaten en er een tijd geen last echt van gehad, tot een paar weken geleden het weer ging rommelen, ik heb inmiddels nog maar weinig kies over en hij zit achterin en kan alleen maar zien dat het aan de bovenkant weer een randje zwart zit, volgens mij heeft ook het tandvlees losgelaten, de kies op zich doet niet zo zeer meer, want daar is weinig van over.... Maar als je er tegenaan tikt dan bonkt en doet het zo zeer, ik leef nu alweer een paar dagen op Ibuprofen.... Paar weken geleden kreeg ik dus last van en ging weer over, omdat ik met wattenstaafjes alcohol het had gereinigd.... maar het is nu weer terug en nu gaat het denk ik niet weg.... Er zit een enorme druk op de kies en mijn tandvlees daar ziet er niet best uit..... Dus ik ben bang dat hij er toch uit moet.... Ik wil dat echt niet door de tandarts die ik nu heb laten doen, ik vertrouw die vent niet meer, hij staat ook slecht bekend, maar het is de ex van mijn moeder en daardoor zijn we altijd in behandeling bij hem geweest... Mijn zus is daar ook al weg na veel ellende en er zijn zoveel gaatjes door hem niet gezien.... er is zelfs een kies in de wachtkamer getrokken zonder verdoving, tegen haar wil in..... Dat heb ik niet meegemaakt of zo, maar ze haat die vent en nu heeft ze een mooi gebit door een andere tandarts die het alsnog heeft gered..... Ik wil zelf niet al met een kunstgebit zitten op mijn 35e.....

Ik mag trouwens geen normale verdoving bij de tandarts of in het ziekenhuis... want ik ben zonder schildklier geboren.... Nu heb ik vanmorgen de huisarts gebeld (net dus), om na te vragen of ik die verdoving mag, zo ja of ik dan naar de kaakchirurg kan, want ik laat het niet meer bij de oude Tandarts doen.... zo ja welke verdoving..... en een verwijzing....

Hoe kan je overstappen naar een andere tandarts?

Nu nog wat... Ik ben altijd 1 keer per half jaar op controle geweest en paar gaatjes laten vullen, sommige bleven erin en sommige ben ik kwijt.... allemaal zonder verdoving.... Dus op zich is dat wel goed bijgehouden en tandsteen verwijderd.... zelf moet ik iets opbiechten en ik schaam me nu dood..... Ik heb zelf nooit zoveel gepoetst en veel gesnoept.... dit omdat ik zo slecht in mijn vel zat dat ze zelfs dachten dat ik borderline had.... ik vond mezelf niks waard en ik verzorgde mezelf daarom ook heel slecht en poetste weinig of bijna nooit.... echt met tijden dat ik kiespijn kreeg ging ik veel poetsen en zodra weer over dacht ik laat maar.... vond ik het niet meer belangrijk.... Maar ik ben als de dood, mijn kiezen en tanden zien er van de buitenkant goed uit en heb er verder geen last van, behalve die ene kies dan en mijn verstandskies.... Ik heb bijna wel chronische tandvlees ontsteking, altijd bijna rood, maar verder geen pijn..... Ik doe wel altijd aan tandenstoken, op een of andere manier vind ik dat wel goed.... na vlees en zo.... omdat mijn tanden heel dicht op elkaar staan voel ik de draadjes zitten en dat is irritant en dan stook ik het....

Nu vraag ik me af, omdat mijn tanden er wel verder goed uitzien en geen last heb of het nog allemaal goed kan komen en of ik geen prothese nodig heb... mijn tanden zijn wel een beetje verkleurd, maar niet rottend, gewoon een beetje geel af en toe van thee en cola.... maar geen last....

In hoeverre moet ik me zorgen maken? Als ik eerlijk ben tegen de tandarts zal hij daar dan begrip voor hebben en de motivatie mijn gebit op te knappen?

Ik ben nu heel erg geestelijk aan het opknappen en vandaar dat ik er nu pas achterkom hoe erg ik het heb verwaarloost, ik schaam me echt dood, maar omdat ik mezelf nu helemaal opknap geestelijk en zo, wil ik ook mijn gebit in orde hebben en ga ik dat nu wel belangrijk vinden..... Net als mijn persoonlijke hygiene.... het is een enorme strijd en het kost me veel moed om mezelf bij elkaar te rapen en naar de tandarts te gaan....

Ik moet om 11 uur terugbellen en dan hoor ik wat ik verder kan regelen volgens de huisarts.....

Ik wou gewoon even mijn verhaal kwijt, ik slaap nu al 3 nachten niet van de kiespijn en er staat enorme druk op de kies en ik heb iedere keer de hoop gehad dat het over ging, maar het gaat niet en ik ben nu overtuigd dat ook mijn gebit een beurt moet hebben en een andere tandarts.... Ook al ben ik bang, ik moet van mezelf toch gaan ondernemen.....

Liefs Dr Bibber