Het is nu een jaar geleden dat, na een ongeval m'n beide voortanden eruit zijn gevallen en in het ziekenhuis weer teruggezet.
Nu heb ik veel wilde verhalen gehoord dat de tanden af gaan stoten en zwart kunnen gaan worden, maar het is nu een jaar geleden.
Kunnen ze dan alsnog zwart worden of ben ik nu zeker dat dit niet meer gebeurd.
Ik heb in april foto's laten maken bij een tandarts en die zei dat ik geluk had gehad en dat alles er goed uitzag, maar ik heb toch nog de angst dat ze alsnof zwart kunnen worden.
Nu heb ik veel wilde verhalen gehoord dat de tanden af gaan stoten en zwart kunnen gaan worden, maar het is nu een jaar geleden.
Kunnen ze dan alsnog zwart worden of ben ik nu zeker dat dit niet meer gebeurd.
Ik heb in april foto's laten maken bij een tandarts en die zei dat ik geluk had gehad en dat alles er goed uitzag, maar ik heb toch nog de angst dat ze alsnof zwart kunnen worden.
Maar wel regelmatig (met foto`s) laten controleren!
Ik weet het niet meer, maar was er uiteindelijk nou wel of geen wkb gedaan? En ik neem aan dat er bij jou ook regelmatig foto's zijn genomen, of is april echt de laatste keer geweest? In dat geval is het misschien toch verstandig om het weer eens te herhalen!
:smt006 Monique
Ik denk dat de tandarts waar ik nu naartoe ga ook wel foto's wil maken, dus dan hoor ik wel hoe zijn visie erop is.
Ik begrijp ook je angst voor een wkb wel, maar ik heb er zelf 2 gehad en het viel echt reuze mee. Laat je alsjeblieft niet gek maken door allerlei indianenverhalen en door het veel erger voor te stellen dan het in werkelijkheid is.
Ik vind het hartstikke goed van je dat je voor 26 maart a.s. een afspraak hebt gemaakt. Succes hoor!
Trouwens, maak van tevoren een lijstje wat je deze tandarts allemaal wil vragen. Dat geeft je wat houvast en als de stress echt te hoog wordt, dan kun je altijd het briefje nog aan hem geven. In ieder geval voorkom je ook dat je later thuis zit en denkt 'verdorie, ik had dat nog willen vragen.'
:smt006 Monique
Maar in Kerkrade werd ik gerustgesteld, die zei dat hij wel slechtere gevallen had gezien, maarja, de afstand was een probleem, had hij in Rotterdam gezeten, was ik gelijk gegaan naar die tandarts.
Ook toen de angst zelfs voor de narcose.
Nu ik een jaar verder ben, beheerst het mijn leven niet meer, want er zijn wel ergere dingen dan naar een tandarts gaan, maar ik had ook de angst nog van dat ongeval en die tanden die nog los zaten, daarom mocht niemand aan die tanden zitten.
Nu ze wat vaster zitten, heb ik daar gelukkig minder problemen mee.
ik vinden als ik de tandarts ben en iemand met zoveel angst komt bij mij. Zou ik dan die persoon het gevoel geven dat die iets heeft om zich voor te schamen. Nee, dus! Die redenatie helpt mij wel over het schaamtegevoel (of andere vervelende gevoelens) heen. Ik begrijp dat je een ervaring hebt met een tandarts die je niet wilde helpen? Dat zal het er inderdaad niet gemakkelijker op maken!
:smt006 Monique