dringende vraag wie kan mij helpen

Wat goed van je dat je weet dat je hypochondrie hebt (of eraan lijdt, hoe je het wilt noemen). Ik kan me voorstellen dat dat niet altijd makkelijk is om te zeggen, en dat je er hier gelijk mee begint, vind ik wel een complimentje waard!

Ik zou zelf zeggen: zolang het geen pijn doet, en zolang het niet groter wordt, kan het
a/ geen kwaad en
b/ kan een (tand)arts er niks mee.
Zoals je zegt, het is niet te zien. Zo kan geen enkele medicus een diagnose stellen. En als je er nou pijn bij had, of andere symptomen, dan kan aan de hand daarvan nog iets bedacht worden, maar daar heb je het niet over.
NEE! Denk erom, als je NU pijn voelt of iets anders, dan komt dat omdat je deze tekst gelezen hebt en niet omdat je lijf dat aangeeft.

Ons lichaam verandert voortdurend en daar komen soms nieuwe bobbeltjes bij. Er gaan ook weer bobbeltjes weg, maar dat valt ons meestal minder op.

Er is een heel lief verhaaltje over Jip en Janneke (alle verhaaltjes over J+J zijn lief). Ze hebben aardbeiplantjes gekregen en geplant. Ze gaan iedere 5 minuten kijken of de aardbeitjes al groot genoeg zijn om op te eten. Helaas.
Mama adviseert ze om een spel te gaan spelen. Dat lukt eerst niet, maar na een paar dagen vraagt mama: "Hoe is het met de aardbeitjes?" Jip en Janneke waren ze helemaal vergeten! Nu zijn de aardbeien groot genoeg om op te eten.

Daar moest ik aan denken bij jou. Lief bedoeld van mij: Ga aardbeien planten, en ga die 3 weken lang helemaal bemoederen. Na 3 weken ben je OF vergeten wat er in je mond aan de hand was, OF het is ondertussen duidelijk geworden voor een medicus wat er aan de hand is.

Sterkte!

Ik weet niet of het niks is. Maar een arts kan daarover in dit stadium ook nog niks zeggen.
Probeer een paar dagen met andere dingen bezig te zijn. Als het nu nog zo klein is, zal je van een paar dagen wachten niet gelijk je hele gebit kwijt raken. Zo snel dondert een lijf niet in elkaar. Een lichaam kan heel wat hebben (achtbanen, fast food, sm, olympische trainingskampen, om maar een paar dingen te noemen).
ALS er iets aan de hand is, zal het bobbeltje vanzelf groter worden en dan kun je ermee naar een arts. Jij kunt dan precies zeggen vanaf welke datum jij er al vanaf wist.
Als er niks aan de hand is, blijft het hetzelfde of het gaat weg.

Het moeilijkste voor jou zal zijn om het voor een paar dagen uit je hoofd te zetten. Daar zul je jezelf toe moeten dwingen. Misschien door een grote schoonmaak te beginnen? Een kamer te behangen? De tuin om te spitten?

Je hele lijf bestaat uit bobbeltjes. Triljarden. De een iets groter dan de ander. Soms valt ons een afwijkend bobbeltje op. De tijd dat je daaraan denkt, ermee bezig bent in je hoofd, heeft geen enkele invloed op het proces dat het bobbeltje doormaakt. Nul komma nul nul nul njente.
Integendeel, hoe langer je ermee bezig bent, des te minder ben je bezig met het echte leven en daarvan te genieten.

Veel mensen wensen voor zichzelf 'gezondheid'. Ik wens mezelf 'gelukkig zijn' toe.
Dat snapt geen hond. Ook niet als ik het uitleg, maar ik waag het toch: Er zijn heel veel mensen gezond, maar niet gelukkig. Ze lopen alleen maar te klagen. Er zijn heel veel mensen chronisch/ernstig ziek, die dolgelukkig zijn dat ze nog van het leven kunnen genieten, dat ze er nog zijn.
Ik wens mezelf geen ziekte toe, maar van het leven kunnen genieten is belangrijker.

Ik ben zelf een fan van homeopathie. Ik zat ooit met iets in mijn hoofd, lijf, en ik kon het maar niet loslaten, ook al wilde ik dat zoooo graag. Ik wilde niet naar een psycholoog, daarin zag ik geen oplossing voor mij. Dankzij een klassiek homeopaat ben ik het wel kwijtgeraakt. Ik kon daarna weer mezelf zijn. Misschien iets voor jou? Omdat je ook moeite hebt met loslaten? Nee, ik kan je geen naam van een middel geven. Homeopathie is een combinatie van mens en middel. Jij hebt waarschijnlijk iets anders nodig dan ik gekregen heb, omdat jou persoonlijkheid anders is.