Heb gisteren van mijn tandarts een doorverwijzing gehad voor de MH, ivm ernstige parandontitis. De afgelopen maand zijn er ook al twee kiezen getrokken (ivm diepe ontstekingen, mislukte WKB en daarna door midden breken van de kies). Nu zie ik heel erg op, tegen het bezoek aan de MH (afspraak over 2 weken), ben zoooooo bang dat hij zegt: sorry mevrouw, hier kunnen we niets meer aan doen. Mijn vader kreeg al op jonge leeftijd een kunstgebit, dit lijkt me verschrikkelijk op mijn 38-jarige leeftijd! Verder heb ik haats nooit gaatjes oid, kunnen ze de botafbraak als gevolg van parandontitis niet opvullen mt iets anders (cement ofzo). Graag wat geruststellende woorden....
Saskia
Saskia
Het geruststellende is dat het proces van parodontitis kan worden stopgezet door professionele gebitsreiniging en optimale mondhyiene van jouw kant. Op de eerste zitting zal de MH je daar uitvoerig over voorlichten. Dus alle aandacht nu voor het stopzetten van het proces! Je kunt al beginnen met zo goed mogelijk te poetsen.
Zie http://www.poetstechnieken.nl
En ja, wat vindt de tandarts ernstig? Kennelijk is sprake van flink verdiepte pockets maar de tandarts heeft geen aanleiding gevonden losse kiezen te willen gaan trekken. Dan had ie dat toch wel gezegd? Ik denk dat ie je naar de MH heeft doorverwezen omdat behandeling nog zin heeft. Misschien ook een opstekertje? Dus je hoeft echt niet aan een kunstgebit te denken. Zelfs als enkele elementen als verloren moeten worden beschouwd is met kroon- en brugwerk of implantaten nog heel veel mogelijk.
Wat helaas niet mogelijk is, is het proces terug draaien. Het bot- en hechtingsverlies is definitief. Daar is niks aan te doen
Ik denk dat de tandarts je niet naar de mh stuurt terwijl het niet meer te redden is.
Helaas is het niet altijd zo dat het proces stil gezet kan worden. Moeder natuur heeft helaas soms haar eigen willetje. Zaken zoals stress en natuurlijke afweer heeft de mh geen invloed op. Het kan in elk geval wel afgeremd worden.
Ik zou niet alvast beginnen met het verbeteren van de mh, want ikzelf vind het prettiger om te werken in een 'vieze' mond: dan kan ik er beter bijkomen. Maar er zijn ook mh's die dit niet prettig vinden, dus wacht gewoon even af.
Ze (hij?) zal waarschijnlijk eerst beginnen met een onderzoek. Naar aanleiding daarvan zal er gekeken worden welke tanden en kiezen het ergste zijn aangetast en welke eigenlijk nog heel goed zijn. Als ze het zelf niet aan kan, zal ze in overleg met de tandarts, u doorsturen naar de parodontoloog.
Het verlies aan botverlies opvullen met iets anders....daar is nog veel discussie over. Dit gebeurt soms al wel in de parodontologie-praktijken. Het wordt dan opgevuld met bijvoorbeeld bio-os, een spulletje wat op bot lijkt. Ikzelf ben daar nog niet dol-enthousiast over.
Loopt u al lange tijd met de parodontitis rond?
Dat is de eerste keer dat ik een MH zie schrijven of hoor zeggen dat iemand met parodontitis rustig twee weken de mondhygiene mag verwaarlozen, want dat doe als je je poetstechniek niet verbeterd. Er is niet voor niks sprake van (vrijwel altijd plakgerelateerde) parodontitis. En dan nog wel omdat ze "er dan beter bij kan" :o
Zelf heb ik nadat de diagnose parodontitis was gesteld meteen de mondhygiene flink ter hand genomen wat geen enkel probleem was voor de MH (integendeel, was haar reactie). Ook als het tandvlees weer wat beter aansluit moet een MH er nog steeds makkelijk bij kunnen, dat is dus volgens mij niet zo'n goed argument om het maar eventjes rustig aan te doen.
Daar ben ik ook benieuwd naar. Ook of in dit geval weer eens een tandarts jarenlang heeft zitten slapen zonder de parodontitis op te merken :( . Of het moet de aggressieve vorm zijn natuurlijk maar daar ga ik even niet vanuit.
Je kan je misschien voorstellen dat de gingivarand bij een pocket die niet al te nauwkeurig thuis wordt schoongehouden een slappe gingivarand is. Een randje waar je dus makkelijk met je currette onder kan komen. Een goed schoongemaakte gingivarand krimpt en kan zelfs verkleven met het oppervlak eronder. Gevolg: ingesloten tandsteen waar je nog moeilijk bij kunt komen. Er kan zelfs een abces ontstaan.
In het begin wilde ik eerst de mondhygiene perfect hebben voordat ik met initiele therapie begon. Maar inmiddels vind ik het veel beter werken om de patient de behandelde kwadranten goed te laten schoonmaken en pas na het afsluiten van de initiele therapie te laten starten met het spoelen met perio-aid en bocasan.
Bijkomend voordeel is dat de patient het niet behandelde (en dus niet goed thuis schoongemaakte) deel zo smerig gaat vinden dat ze blij zijn als ze het eindelijk op dezelfde wijze als het behandelde deel mogen schoonmaken. Geeft dus meer motivatie. Bovendien bouw je het zo mooi in stapjes op en is het makkelijker te behappen.
Maar goed, voor elke methode is wel wat voor te zeggen. Elke mh moet gewoon doen wat zij/hij prettig vindt zolang het goed te motiveren is.
Interessant. Maar de mensen die besluiten - mede op basis van de wijze adviezen op dit forum - eindelijk eens goed te gaan poetsen mogen dus wel uitkijken! :D Ze zouden allemaal op zijn minst eerst naar de MH moeten (kan ook geen kwaad overigens :D ) om niet de kans op een abces te lopen!
Ik heb liever dat er niet teveel geexperimenteerd wordt en gewoon de gangbare protocollen en werkwijzen worden gevolgd. Wanneer is namelijk iets "goed gemotiveerd".?
Protocollen zijn richtlijnen, je moet nog steeds zelf blijven nadenken. Zo zou ik iemand die eigenlijk nauwelijks tandsteen subgingivaal heeft maar wel heel veel plak, toch weer eerst een instructie geven...het is niet allemaal zo zwart/wit en rechtlijnig....En in evidence-based mag je trouwens ook je eigen ervaring in meetellen.
Natuurlijk, dat is zelf erg gewenst c.q. noodzakelijk.
Maar essentieel voor evidence based medicine is volgens mij wel dat je niet alleen op eigen ervaring afgaat maar daarnaast op deugdelijk extern bewijs op basis van klinisch onderzoek. De vraag is dus, is er zo'n onderzoek waarin aangeraden wordt de mondhygiene bij paropatienten "op een laag pitje" te houden in de wachtperiode tot de initiele behandeling? Het feit dat kennelijk andere mondhygienisten ook deze werkwijze volgen doet er m.i. niet toe, zelfs niet als de (overgrote) meerderheid dit doet. Deze gedachte staat volgens mij haaks op evidence based medicine.
Het kan zijn dat ik wat doorschiet, daarom zou ik graag ook nog eens van een ander of een tandarts (student) horen wat die er van denkt.
We raken nu wel wat van het topic af natuurlijk :D
Naar ik weet zijn er geen onderzoeken gedaan of het beter is vooraf instructie te geven of tijdens...
En tijdens de initiële therapie.
In het begin van het topic gaf ik een paropatient het advies om, in afwachting van de initiele behandeling, alvast te beginnen de mondhygiene op peil te brengen. Dat lijkt mij meer 'evidence based' dan het uitstellen daarvan. Het advies richting patient zou daarom beter niet die laatstgenoemde richting op moeten gaan, ook al heeft het (kennelijk) bepaalde (praktische) voordelen voor de mondygieniste bij het uitvoeren van de behandeling. Dat kan ik me ook wel indenken aan de hand van de beschrijving van Lieneke. Tenzij het eindresultaat er duidelijk onder zou leiden maar is daarvoor dan een aanwijzing?
(ik geef toe dat ik de zaak - door een gebrek aan ervaring - wat theoretisch benader maar dat hoeft dus niet altijd verkeerd te zijn :D )
En ja, een goede mh is goed voor het gebit. Dat is duidelijk. Alleen het moment van bijsturen, daar kan je over discussieren. En daar gaan we echt niet met zn tweeen uitkomen. Niemand kan hierin zijn gelijk krijgen.
Ik beschouw dit onderwerp dan ook als gesloten.
Topicstarter....genoeg antwoord gehad? Of zijn er nog vragen?
Saskia
Dat is inderdaad vrij fors botverlies. Goed dat nu de diagnose is gesteld en je onder behandeling bent en het proces - hoogstwaarschijnlijk - niet verder zal gaan. Het is wel jammer dat de diagnose niet eerder is gesteld, waarschijnlijk is het proces al jaren aan de gang en het botverlies zou toch ook wel zichtbaar moeten zijn op de foto's die de tandarts regelmatig maakt. Of het moet heel snel achteruit zijn gegaan, dat gebeurt soms ook. `Dat is wel eens te zien op de foto, namelijk dat het botverlies veel groter is vlak bij de wortel dan meer tussen kiezen. Bij de langzame vorm loopt dat botverlies min of meer horizontaal. De snelle (agressieve)variant echter komt veel minder voor.
Ik weet niet wat je precies voelt/ziet maar het kan hiervan ook los staan. Er zijn meerdere oorzaken van een ontsteking. In de gaten houden en desnoods even aankaarten bij de tandarts. Wellicht dat de MH straks kan aangeven of dit direct verband houdt met de parodontitis.
:smt023