Op mijn 17e was ik 5 jaar niet naar de tandarts geweest. Mijn hele gebit is destijds gesaneerd (een hoop wortelkanaalbehandelingen en grote vullingen) en mijn vader heeft er 1750 gulden voor moeten betalen.
Inmiddels ben ik 25 en sinds ik verhuisd ben, ben ik niet meer naar de tandarts geweest. Dat is dus nu weer 3 jaar tandartsloos, en niet meer gesaneerd.
Stom, stom. Ik vind het doodeng maar eigenlijk wil ik toch heel graag weer wat aan mijn gebit laten doen.
Twee jaar geleden is er een kies in tweeen gebroken toen ik op een snoepje beet. Ik ben toen naar een noodtandarts gegaan, plaste haast in mijn broek van angst maar ik moest het wel laten repareren omdat er nog een stuk los zat. De behandeling op zich viel mee maar de tandarts waar ik was, deed kortaf en onvriendelijk. Hij zei dat ik maar heel snel naar een tandarts moest gaan en dat het niet zo slim was dat ik al een tijd niet meer was geweest, dit zei hij op een toon waardoor ik me vreselijk klein en in de hoek gezet voelde. Alsof ik me zelf niet realiseer dat het niet slim is en ook doodzonde van mijn gebit. Ik zat bijna in tranen in die stoel en toen moest hij dus die kies nog doen. Hij zei verder helemaal niks en noemde na de behandeling (die op zich meeviel) het bedrag. Hij groette heel kortaf toen ik wegging. Ik heb daarna een flink potje gehuild en ben dus nu nog steeds niet meer bij een tandarts geweest.
Sindsdien ben ik nog steeds niet bij een tandarts geweest. Ik denk dat ik de angst voor een behandeling op zich wel zou kunnen overwinnen, omdat de situatie van mijn gebit nu in dergelijke staat is dat ik liever in een tandartsstoel zit dan dit nog langer zo te laten duren. Waar ik echter zo bang voor ben, is dat ik een tandarts bel en dat die ook zo minachtend tegen me gaat doen. Bovendien vind ik het doodgriezelig om over geld te beginnen. Ik denk dat het wel een paar duizend Euro zal gaan kosten om mijn gebit te laten saneren, en zal dit niet ineens kunnen betalen. Ik weet niet eens of zoiets ook in termijnen kan, en weet ook niet of ik dit durf te vragen.
Ik schaam me dood dat ik op zo'n jonge leeftijd al zo'n verloederd gebit heb! Vanavond beet ik op een zacht Engels dropje en toen voelde ik iets knappen rechtsachterin. Nou voel ik dus dat de kies achter de al eerder gebroken kies, nu ook in de lengte is gebroken, langs de vulling. De kies zit er nog helemaal in maar ik voel de binnenste helft wiebelen.
Al mijn kiezen zijn zo groot gevuld, wat als ze allemaal gaan breken? Ik durf al nauwelijks meer te eten. Wat als er een TAND gaat breken, straks durf ik me niet meer te vertonen op mijn werk.
Help! Wat moet ik doen?
Inmiddels ben ik 25 en sinds ik verhuisd ben, ben ik niet meer naar de tandarts geweest. Dat is dus nu weer 3 jaar tandartsloos, en niet meer gesaneerd.
Stom, stom. Ik vind het doodeng maar eigenlijk wil ik toch heel graag weer wat aan mijn gebit laten doen.
Twee jaar geleden is er een kies in tweeen gebroken toen ik op een snoepje beet. Ik ben toen naar een noodtandarts gegaan, plaste haast in mijn broek van angst maar ik moest het wel laten repareren omdat er nog een stuk los zat. De behandeling op zich viel mee maar de tandarts waar ik was, deed kortaf en onvriendelijk. Hij zei dat ik maar heel snel naar een tandarts moest gaan en dat het niet zo slim was dat ik al een tijd niet meer was geweest, dit zei hij op een toon waardoor ik me vreselijk klein en in de hoek gezet voelde. Alsof ik me zelf niet realiseer dat het niet slim is en ook doodzonde van mijn gebit. Ik zat bijna in tranen in die stoel en toen moest hij dus die kies nog doen. Hij zei verder helemaal niks en noemde na de behandeling (die op zich meeviel) het bedrag. Hij groette heel kortaf toen ik wegging. Ik heb daarna een flink potje gehuild en ben dus nu nog steeds niet meer bij een tandarts geweest.
Sindsdien ben ik nog steeds niet bij een tandarts geweest. Ik denk dat ik de angst voor een behandeling op zich wel zou kunnen overwinnen, omdat de situatie van mijn gebit nu in dergelijke staat is dat ik liever in een tandartsstoel zit dan dit nog langer zo te laten duren. Waar ik echter zo bang voor ben, is dat ik een tandarts bel en dat die ook zo minachtend tegen me gaat doen. Bovendien vind ik het doodgriezelig om over geld te beginnen. Ik denk dat het wel een paar duizend Euro zal gaan kosten om mijn gebit te laten saneren, en zal dit niet ineens kunnen betalen. Ik weet niet eens of zoiets ook in termijnen kan, en weet ook niet of ik dit durf te vragen.
Ik schaam me dood dat ik op zo'n jonge leeftijd al zo'n verloederd gebit heb! Vanavond beet ik op een zacht Engels dropje en toen voelde ik iets knappen rechtsachterin. Nou voel ik dus dat de kies achter de al eerder gebroken kies, nu ook in de lengte is gebroken, langs de vulling. De kies zit er nog helemaal in maar ik voel de binnenste helft wiebelen.
Al mijn kiezen zijn zo groot gevuld, wat als ze allemaal gaan breken? Ik durf al nauwelijks meer te eten. Wat als er een TAND gaat breken, straks durf ik me niet meer te vertonen op mijn werk.
Help! Wat moet ik doen?
Daar wil ik niet mee zeggen dat ik zelf niet wist hoe dom het was.
Ik ben na die ene keer op zoek gegaan naar een andere tandarts (want ik had helemaal geen tandarts meer!) en heb een geweldige gevonden. Hij heeft heeft er nooit met een woord over gerept. Want dat is zijn taak niet. Een taak van een tandartsis het onderhouden van een gebit.
Kan je moeder niet meegaan?? Ik heb ook mijn moeder meegenomen naar de eerste twee afspraken. Ging echt niet alleen! Zij is voor mij begonnen over het betalen. Maar bij mijn tandarts, worden de rekeningen gedaan door een rekencentrum. Dat maakt het wel makkelijker om te bellen voor een betalingsregeling, want je hoeft niet je tandarts te bellen!
Bij mij was het eventueel wel mogelijk, maar de rekeningen vielen zo mee, dat het niet nodig was!
Sterkte met je dilemma!
Groetjes Monique
3 jaar niet meer geweest ? En daarvoor 5 jaar niet ? Amateur !! Ik ben 28 ik ben 16 (ja, zestien) jaar niet meer geweest !! Ik besef wel dat ik veel geluk heb. Ik heb nog nooit kiespijn gehad en als ik lach, kan je niks zien. Ik heb nog geen één vulling, maar ik heb er VEEL nodig. Ik kan het voelen met m'n tong. In één kies zit een enorm gat. Toen ik voor het eerst daar wat voelde was ik 14, geloof ik. Wordt steeds groter. Heel raar dat ik nog nooit pijn heb gehad.
Misschien moet jij op zoek naar een speciale angsttandarts. Ik las pas op internet over een praktijk met 2 vrouwelijke tandartsen. Éen is gespecialiseerd in angstpatiënten. Het was op http://www.tandarts.pagina.nl En ze zitten in Vianen. Ik ben ook een beetje aan het rondkijken. En ik merk dat ook "gewone" tandartsen soms om kunnen gaan met angstige patienten. Dat lees ik tenminste, want zelf kan ik er (nog) niet over meepraten.
Ik wens je heel veel sterkte. En bedenk : je bent NIET de enige.
groetjes, Pisces
Als je nog geen vaste tandarts hebt, zou ik eerst eens bellen en de situatie uitleggen, geef toe in je telefoongesprek dat het al een hele tijd geleden is dat je geweest bent en zeg ook dat je wel een beetje bang bent.
Zo kun je aan zijn antwoord al horen hoe hij met zulke situaties omgaat.
Als hij echt onvriendelijk en nors doet aan de telefoon, kun je nog altijd elders een afspraak maken.
Als je echt heel bang bent, kun je misschien eerst vragen voor een in-takegesprek en controle zonder dat hij al iets doet, zo kun je ook al merken of je hem vertrouwt, hetgeen heel belangrijk is.
Een goede tandarts zal je zeker op je gemak proberen te stellen!
Veel sterkte en stel het niet te lang uit, anders wordt het alleen maar erger.