Tsja, een alom bekend verhaal op dit forum, maar ook aan deze zijde zit weer een persoon met onredelijke angst voor de tandarts.
De afgelopen 13 jaar heb ik verzaakt een bezoek te brengen aan de tandarts en het resultaat is een ruïne in mijn mond. 9 kiezen weg, hoektanden die afbrokkelen, voortanden beginnen sporen van algeheel verval te tonen, een drama. Dit alles door de combinatie slecht onderhoud, geen tandartsbezoek, medicijngebruik, the workz.
Vorig jaar had ik alle moed verzameld om naar de tandarts te gaan, na de zoveelste (bijna) ondragelijke pijn doorstaan te hebben. Ik was het ronduit beu. De arts stelde mij enorm op mijn gemak, legde alles uit wat ging gebeuren (foto´s maken, even rondkijken) en wist mij te overtuigen dat het weldegelijk goed te doorstaan was.
Echter, nadat ik thuis het behandelplan had ontvangen, greep de angst mij weer om de keel. Sindsdien (en dan spreek ik over juni 2002) heb ik geen contact meer opgenomen.
Ik moet echter. Er blijft gewoon niets meer over van mijn gebit. Eten is allang geen pretje meer (doch een noodzakelijk kwaad), lachen is verworden tot een last waarbij de steevaste handeling van de hand voor de mond slechts nog anderen opvalt... Ik wil hier vanaf!
Mijn vraag is of iemand in de omgeving van Rotterdam een tandarts weet die met angstige patiënten om kan gaan (zonder veroordelende uitspraken, want die laat ik al aan mijzelf over) en nog patiënten aanneemt?
Alvast bedankt en groet,
telanggewacht
De afgelopen 13 jaar heb ik verzaakt een bezoek te brengen aan de tandarts en het resultaat is een ruïne in mijn mond. 9 kiezen weg, hoektanden die afbrokkelen, voortanden beginnen sporen van algeheel verval te tonen, een drama. Dit alles door de combinatie slecht onderhoud, geen tandartsbezoek, medicijngebruik, the workz.
Vorig jaar had ik alle moed verzameld om naar de tandarts te gaan, na de zoveelste (bijna) ondragelijke pijn doorstaan te hebben. Ik was het ronduit beu. De arts stelde mij enorm op mijn gemak, legde alles uit wat ging gebeuren (foto´s maken, even rondkijken) en wist mij te overtuigen dat het weldegelijk goed te doorstaan was.
Echter, nadat ik thuis het behandelplan had ontvangen, greep de angst mij weer om de keel. Sindsdien (en dan spreek ik over juni 2002) heb ik geen contact meer opgenomen.
Ik moet echter. Er blijft gewoon niets meer over van mijn gebit. Eten is allang geen pretje meer (doch een noodzakelijk kwaad), lachen is verworden tot een last waarbij de steevaste handeling van de hand voor de mond slechts nog anderen opvalt... Ik wil hier vanaf!
Mijn vraag is of iemand in de omgeving van Rotterdam een tandarts weet die met angstige patiënten om kan gaan (zonder veroordelende uitspraken, want die laat ik al aan mijzelf over) en nog patiënten aanneemt?
Alvast bedankt en groet,
telanggewacht
Ga zelf dingen ondernemen om wel een tandarts te vinden. Het is heel makkelijk om je te verschuilen achter je angst, maar daarmee bereik je helemaal niets.Moeilijker maar getuigt wel van lef is om wel op zoek te gaan naar een tandarts en er werkelijk iets aan te doen!!!
Laat horen hoe het met je gaat. Ben wel benieuwd.. Hoe lang je ook gewacht hebt, en hoe erg je tanden er misschien aan toe zijn... het niet wat wawt er gaat gebeuren en je schamen voor je eigen mond lijkt me helemaal een hel!
Sterkte!
Groetjes Monique
Nu ik pijn heb, probeer ik via de huisarts aan een angsttandarts te komen, ik leg het probleem gewoon uit, wel wil ik dat hij me een kuurtje geeft voor de ontsteking die ik momenteel heb want dit is ondragelijk.
Ik woon ook in omgeving Rotterdam, er zal best wel een tandarts zijn bij ons in de buurt en anders hou ik je op de hoogte als ik er eentje heb gevonden.
Ik ben nog op zoek naar een tandarts. Een kuurtje heeft mijn acute last verholpen, maar ik ben nog zoekende. Ik zal zeker een bericht plaatsen als ik ben geslaagd annelies:)
Groet,
tlg
Natuurlijk mag je op het forum je verhaal kwijt! Daar is dit forum voor!!!!
Het spijt me als mijn antwoord te cru uit de hoek kwam, zo was hij echt niet bedoeld!!!
Groetjes Monique
Hou je me op de hoogte hoe het met je gaat ???
Suc6 nog even!
enneh! T komt allemaal goed he!!!
ik wens u veel suc6 ermee
groeten shiva
tlg
Daadkrachtig dingen ondernemen. Nu is het heel moeilijk, maar bedenk je maar dat je er een heeeeele mooie lach voor terug krijgt!
ik wens je vast veel sterkte voor 2 april, maar t komt vast helemaal goed!
Dikke pluim voor je!!!!
Groetjes Monique
Met zweet in mijn handen zat ik te wachten na het papierwerk te hebben ingevuld. Een erg vriendelijke assistente praatte me wat moed in en ik moet zeggen dat het hielp om die eerste drempel te overwinnen. Foto´s gemaakt en toen... Kreeg ik te horen dat die dag alles al erg uitgelopen was en ik ivm. de tijd die men wilde nemen een vervolg afspraak moest maken. Jammer.... Maar ik zit weer in de molen, en het is ook wel een fijn idee dat de arts zoals gezegd de tijd ervoor wil nemen om alles rustig te plannen en te behandelen:)
To be continued!
Groetjes Maurice.
Mij is namelijk vroeger (1990, toen ik voor het laatst ben geweest) een wortelkanaalbehandeling gegeven. Eerst boorde de tandarts mijn kies uit, en vertelde toen doodleuk dat ie even moest controleren of de zenuw van de kies al dood was ja of nee. Hij ging toen met een metalen pennetje controleren door die in de kies te steken. Ik schoot dus bijna letterlijk tegen het plafond. Dat deed destijds voor mij de deur dicht om ooit nog te gaan. Achteraf weet ik nu dat dit niet echt de praktijk is bij tandartsen tegenwoordig. Ik had gewoon stomme pech en hoop zoiets voortaan te kunnen verhinderen.
Ik nam de vrijheid meteen maar in de stoel plaats te nemen en we namen in het kort de plan de campagne door. De voorgevel opknappen, en te beginnen met rechtsvoor (voortanden en rechterhoektand).
Ik wilde uiteraard een verdoving hebben, dat was een voorwaarde die ik eerder al duidelijk te kennen had gegeven en dat was geen probleem. Hij had ook al gezegd alles rustig uit te leggen en dat deed hij dan ook. Ontzettend prettig allemaal. Ik wachtte dus op de verdoving en er gebeurde (naar mijn idee) niets. Tot dus plots mijn bovenlip aardig verdoofd begon aan te voelen. De prik had ik niet eens gevoeld?!:)
Toen over naar het boren. Wederom een verademing...! Geen centje pijn, alleen gespetter in mijn gezicht af en toe van de waterkoeling van de boor, maar daar hield het dan ook bij op. Volgende stap, rechter hoektand. Die was half afgebroken dus ik wist gewoon dat dat geen makkie zou worden. Flink boren dus. Niks geen last, nog geen speldeprikje. Vervolgens werd e.e.a. schoongemaakt... Wat blijkt, de man was gewoon ook maar meteen een wortelkanaalbehandeling aan het uitvoeren op die hoektand?! Tot maatje 50 (wat dat dan ook inhoudt, heb ik eigenlijk niet gevraagd, stom van me) maar het was, stom als het mag klinken, één groot feest!
Mijn angst die ik al die jaren had, werd even in één klap hard in mijn gezicht gesmeten, en ik ben zo ontzettend blij dat ik heb doorgezet. Tuurlijk voelde ik bij het plaatsen van de klemmetjes voor het vullen wel wat bij mijn tandvlees, maar da's slechts alsof een nagel erin wordt gedrukt, zoiets vergelijkbaars... Maar ik heb het gevoel alsof ik het evangelie ontdekt heb. Er zitten nog flink wat behandelingen aan te komen (wortels verwijderen, plaatje plaatsen, een kroon, the workz dus:)) maar ik ben nu al een stuk zekerder en hoop dat iemand ergens op deze aardbol iets aan dit verhaal heeft gehad, want echt... De angst voor de tandarts is erger dan de behandeling zelf, daar kwam ik vandaag op harde wijze achter;)
To be continued:)
maar het is inderdaad allemaal niet zo erg zo als je meestal denkt.
heel veel suc6 verder,en natuurlijk vriendelijke groeten van terry,...
Waar krijg je dan het plaatje, wat is dat dan een kunstharsplaajte of frameprothese. Waar komt de kroon dan, leg eens uit.
Groetjes Maurice.
De kroon wordt gezet op de hoektand rechtsboven, waar ik nu een wortelkanaalbehandeling heb gehad. De helft van die tand is namelijk verdwenen en is daardoor te zwak om een vulling te dragen waarmee normaal gegeten kan worden. De tanden die ernaast staan links en rechts zijn nog helemaal goed dus het is een uitgelezen plek voor een kroon:)
groet,
tlg
Goed joh, dat je de behandeling niet als heel angstig hebt ervaren. Lijkt me echt een fijn gevoel achteraf.
Heb jij zo'n goede tandarts dat ie prikt zonder dat je dat voelt? Wauw, zo'n tandarts wil ik ook wel want ik ben ontzettend bang voor verdoving.
Succes met je verdere behandelingen en dat moet nu lukken met zo'n goede ervaring.
Groet,
Jolanda
Wat misschien ook zou kunnen, maar dat moet ik toch over twee weken eens aan de tandarts vragen hoe hij dat deed, is door eerst alvast een druppeltje te 'morsen' met verdoving op de plek waar de prik moet komen. Het is algemeen bekend dat het slijmvlies in de mond bijzonder snel stoffen opneemt. Het zou dus kunnen dat dat de plek zelf al wat voorverdooft zeg maar. Maar dat is natuurlijk maar giswerk.
groet,
tlg
9 mei moet ik voor een consult naar de kaakchirurg voor een verstandskies. Die dat dan nog niet maar zal dan zeker jouw tips aan de orde brengen.
Groet,
Jolanda
Hij vertelde mij dat ik het waarschijnlijk zelf moest betalen gezien mijn verzekering (ziekenfonds, geen topverzekering). Een tegenvaller dus. Maar hij wist het goed gemaakt, we gingen vandaag gewoon wat wortels verwijderen, dat moest toch gebeuren en kost niets, op de verdoving na.
Zo gezegd zo gedaan. Met het zweet in de handen omdat we iets nieuws gingen doen kreeg ik de verdoving. Vervolgens legde hij weer prima uit wat hij deed en dat stelde me toch weer enorm op m'n gemak. Het was een flink gekraak maar toch weer zowat pijnloos. Na ongeveer 5 minuten was de wortel eruit en waren we alweer klaar!
Nu realiseer ik mij pas echt dat ik zo'n beetje alle gekke behandelingen heb gehad waar ik angstig voor was en zie het nu toch helemaal zonnig tegemoet, het volgende bezoek.
Gisteren kreeg ik trouwens reactie van mijn verzekering. Alles wordt toch vergoed, op het consult na! Kortom, een dubbel feestje:)
to be continued
tlg
ik weet zelf, nu ik mooie tanden heb, ben ik veel zekerder , ik lach meer en hou mijn hand niet meer zo snel voor mijn mond als ik lach...(toch is dat een gewoonte geworden)
groetjes Caro
Sinds 9 januari 2004 ben ik officieel..... Gesaneerd!:) Mijn hele smoelwerk is weer een gezonde toestand!
Het is heel gek, toen ik eenmaal weer buiten stond na mijn laatste behandeling (twee kiezen en een verstandskies trekken) was ik niet eens overmand door blijdschap. Meer een soort vervreemde gemoedstoestand. Toen realiseerde ik mij ook wel dat het natuurlijk nogal wat is, 13 jaar lang angst gehad hebben en nu ben ik helemaal klaar ermee. Alsof er een 'vertrouwd' gevoel was weggenomen. Heel raar, maar nu, na een paar dagen alleen maar bijzonder happy erom:)
Ik ben heel vaak geweest, heb verschillende wortelkanaalbehandelingen gehad, veel getrokken, gevuld, noem maar op. Maar niet één keer had ik angst na die eerste keer. Reken maar dat ik mijn nu gezonde gebit ga onderhouden alsof het een lieve lust is. En voor een ieder die nog de stap moet zetten: Houd zelf de controle, blijf de baas in de stoel en zorg dat je een tandarts vind waarmee het klikt, vanaf dat punt wordt het alleen maar beter. DOEN!:D