Ik heb een probleem. Ik heb al jaren een enorme tandartsfobie en werk er nu in therapie naar toe om heel binnenkort contact op te nemen met een angsttandarts waar ik al ingeschreven sta.
2 weken geleden had ik een klein ongelukje: ik kwam te vallen waarbij ik heel ongelukkig terecht kwam, ik heb een breukje bovenin mijn kaak en waarschijnlijk een klein breukje in mijn kin. Zo kwam ik (eerder dan verwacht) dus in de stoel van een kaakchirurg. Die man die ik die dag trof was ZEER aardig, ZEER begripvol toen ik het hem vertelde, hij complimenteerde me zelfs dat ik hem toch had laten kijken. Vorige week moest ik voor controle terugkomen, maar deze man was met vakantie, ik had een andere kaakchirurg die niet zo begrijpend was en niet zo geduldig. 'ik moest maar een beetje flink zijn' enz. Terwijl als je van binnen gekneusd bent, doet zelfs een spiegeltje in je mond al pijn. Ik was in tranen en hij begon over mijn gebit waar natuurlijk een en ander aan moet gebeuren. Ik zei dat ik het niet wilde weten, dat kan ik van tevoren nog niet aan, dan durf ik denk ik helemaal niet meer. Hij ging doodleuk erover verder tegen mijn moeder, terwijl ik erbij zat en gewoon alles hoorde. Hij ging duidelijk over mijn grens heen. Nu moet ik a.s. dinsdag weer voor controle terugkomen (of de stand van de kaak nog goed is en of ik de kiezen recht op elkaar kan krijgen). Maar alleen het idee al, dat hij zo over mijn grenzen denderde en niet zo geduldig/begripvol was, zie ik er sinds de vorige afspraak al tegenop. Het idee al, hem te laten kijken (ik schaam me ervoor) jaagt me al enorm veel angst aan. Ik heb het nu echt nodig om een POSITIEVE ervaring met een controle te hebben om die angst wat weg te nemen.
Kan ik wat doen als hij dit keer weer zo raar reageert? Kan ik om een ander vragen???
s.v.p. reageren VOOR a.s. dinsdag 8 juli!!!
Ingrid
2 weken geleden had ik een klein ongelukje: ik kwam te vallen waarbij ik heel ongelukkig terecht kwam, ik heb een breukje bovenin mijn kaak en waarschijnlijk een klein breukje in mijn kin. Zo kwam ik (eerder dan verwacht) dus in de stoel van een kaakchirurg. Die man die ik die dag trof was ZEER aardig, ZEER begripvol toen ik het hem vertelde, hij complimenteerde me zelfs dat ik hem toch had laten kijken. Vorige week moest ik voor controle terugkomen, maar deze man was met vakantie, ik had een andere kaakchirurg die niet zo begrijpend was en niet zo geduldig. 'ik moest maar een beetje flink zijn' enz. Terwijl als je van binnen gekneusd bent, doet zelfs een spiegeltje in je mond al pijn. Ik was in tranen en hij begon over mijn gebit waar natuurlijk een en ander aan moet gebeuren. Ik zei dat ik het niet wilde weten, dat kan ik van tevoren nog niet aan, dan durf ik denk ik helemaal niet meer. Hij ging doodleuk erover verder tegen mijn moeder, terwijl ik erbij zat en gewoon alles hoorde. Hij ging duidelijk over mijn grens heen. Nu moet ik a.s. dinsdag weer voor controle terugkomen (of de stand van de kaak nog goed is en of ik de kiezen recht op elkaar kan krijgen). Maar alleen het idee al, dat hij zo over mijn grenzen denderde en niet zo geduldig/begripvol was, zie ik er sinds de vorige afspraak al tegenop. Het idee al, hem te laten kijken (ik schaam me ervoor) jaagt me al enorm veel angst aan. Ik heb het nu echt nodig om een POSITIEVE ervaring met een controle te hebben om die angst wat weg te nemen.
Kan ik wat doen als hij dit keer weer zo raar reageert? Kan ik om een ander vragen???
s.v.p. reageren VOOR a.s. dinsdag 8 juli!!!
Ingrid
das niet raar, doen wel meer mensen, ik bijv wil ook altijd bijdezelfde tandarts, is ie er niet, vraagt men of ik bij een ander wil, ik zeg dan nee,..en wordt er gewoon verder gekeken wanneer hij er wel is, ..
ff bellen dus..en zeggen dat je die arts wilt, en dan maakt men voor jou een afspraak voor de eerstvolgende keer, en komt de afspraak van dinsdag gewoon te vervallen..
sterkte Caro
Gisteren daarheen, ik was ontzettend bang en al dagen van slag. Ik hoefde gelukkig niet te wachten en hij vroeg me om 'gewoon te gaan zitten' aan zijn bureau, dus niet gelijk in de stoel. Hij vroeg hoe het ging, of het eten al beter ging enz.Hij gaf me een oefening voor de kaak om de stijfheid wat verder te laten afnemen. Hij vroeg daarna naar mijn tandartsfobie, waar ik zo bang voor was, of ik hem dat kon vertellen. Heb gewoon open kaart gespeeld, en ook gezegd dat alleen de stoel me al nachtmerries bezorgd. Hij liet nu echt een heel andere kant van zichzelf zien, zeer aardig, zeer begripvol. Hij vroeg daarna of hij in mijn mond mocht kijken. Hij zou niks doen, alleen kijken. Hij VROEG het dus, ik mocht het zelf zeggen. Ik zei: als je niks doet, dan mag het wel. Hij vroeg of de stoel ook te 'bedreigend was', inderdaad. Toen stelde hij voor dat hij zou kijken zonder spiegeltje, gewoon naast me op de gewone stoel...
Ik heb hem echt bedankt voor zijn begrip en zei dat ik dat echt nodig had, een positieve ervaring, mijn angst was een stuk minder en ik voelde me zelfs heel even haast op mijn gemak bij hem. Ik heb de receptioniste ook nog even bedankt voor haar hulp. Ik ben hier echt zeer opgelucht over....
Ingrid
PS: nog even een vraagje van een vriendin, die moet over 2 weken voor de afrondende fase van een wortelkanaalbehandeling: de kanaaltjes worden gevuld en er komt een nieuwe vulling in. Is dit pijnlijk? Duurt het lang?
heey tofff.., wat knap van ej dat je toch gegaan bent, waarschijnlijk had die man er geen erg in de eerste keer, en nu was hij erop voorbereid, en wat mooi dat deze man de tijd echt voor je nam....pluimpje voor de kaakarts.
een zenuwbehandeling afwerken?..uh, voel je niks van..(teminste ik niet.)
is pijnloos..
en of t lang duurt,..nou ik dach tt niet hoor..kwartiertje dacht ik..kweet niet goed meer..
maar d ezenuw is er uit, en je kan niks voelen, ti salleen als men in de diepte gaat dat je een druk eronder kan voelen, maar ik heb geen pijn gehad hoor.
groetjes Caro