Hopeloos geval aan deze kant van de lijn

Author:
telanggewacht
Posted:
ma, 02/25/2002 - 14:16
Ik ben al 12 jaar niet meer naar de tandarts geweest (zoals vele anderen, zo zag ik op dit board). De reden is eveneens zoals die van vele anderen: Onredelijk diepgewortelde angst, in termen van paniekaanvallen, zweten, trauma, the works.

Maar na 12 jaar zonder enig onderhoud heeft een gebit de eigenschap verval te tonen. Zo ook de mijne, en niet weinig ook:

- 8 kiezen afgebroken tot de vlakte;
- Meerdere gaatjes in tanden;
- 2 hoektanden brokkelen momenteel af;
- En alles wat ik nog niet aan voel komen

Ik probeer mijzelf al twee jaar te dwingen naar een tandarts te gaan, maar het lukt gewoonweg niet. Ook via huisarts geprobeerd een doorverwijzing te krijgen, maar werd geweigerd door de betreffende tandarts met de reden dat er geen plek zou zijn, ook niet op de wachtlijst.

De angst is hierdoor niet kleiner geworden, alleen maar gevoed. Verstandelijk weet ik dat ik met wachten niets opschiet, maar de drempel ligt gevoelsmatig kilometers hoog.

Ook vraag ik mij af wat de behandeling zou worden. Geld voor een kleine auto heb ik niet, zou het dan resulteren in een kunstgebit? Ook niet iets waar ik op zit te wachten. Kan iemand mij vertellen wat, het voornoemde gebitsverval in ogenschouw nemende, met mijn gebit zou moeten gebeuren?

Alvast dank en groeten,

"telanggewacht"
de digitale tandarts

Beste "telanggewacht",

uitgebreide informatie is naar jouw eigen e-mail adres verzonden.:grin:

Met vriendelijke groet,

De Digitale Tandarts
ma, 02/25/2002 - 17:23 Permalink
ITS ME

Beste telanggewacht,

Schaam je niet voor je angst! Je schreef 'onredelijk diepgewortelde angst'. Maar die diepgewortelde angst is vaak niet onredelijk. Uit ervaring kan ik spreken (ben zelf al meer dan 12 jaar niet bij de tandarts geweest (gebit ziet er bij mij gelukkig nog wel goed uit, poets twee a drie keer per dag). Als kind (zo'n dertig jaar geleden) ben ik bij de kindertandbeul geweest. Tja, helaas ik noem ze geen tandartsen, die beulen die mij toen, als vijf jarige, 'geholpen' hebben. Het sociale idee van de overheid was toen dat alle kinderen recht hadden op tandheelkundige hulp, die voor de ouders niets kostte. Maar ondat je met de hele klas ging, moest alles snel,snel,snel. En was er geen tijd om bange kinderen gerust te stellen. Zo'n stom speeltje dat je kreeg aan het eind van de marteling hielp niet, daarvoor was ik veel te slim. Ik had thuis ook speelgoed, dacht ik dan... dus ik ga liever naar huis. Wat me nog het meest is bijgebleven is en ware worstelpartij tussen mij (vijfjarig kind) en de volwassen tandarts en assistente. Het heen weer getrek en geschreeuw (op de stoel, af de stoel) en het gevloek van de tandarts resulteerde uiteindelijk in een doormij gemaakte sprint naar de deur en verder naar buiten. Waarop de tandarts het opgaf. Twee jaar later (ik was toen zeven) kreeg ik een wortelontstking aan een kies. Ik moest terug naar diezelfde kliniek. Eerst werd de kies verdoofd, maar de verdoving werkte niet en de ontstoken kies is dus bij volle verstand getrokken. Daarna ben ik zo'n acht jaar niet bij de tandarts geweest (Ik rende in paniek naar huis zodra ik een touringbus zag staan bij de school) En nu zit er al meer dan 12 jaar tussen. Nu ga ik dus alleen als het moet. Als ik dus zelf een gaatje ontdek (heb zelfs het speciale tandartspiegeltje en haakje waarmee ik tandsteen verwijder). Maar nu... heb weer een twee gaatjes ontdekt. Een gaatje zit geheel achter in een verstandkies en de andere zit in een reeds gevulde kies. Moet dus weer en heb geen vaste tandarts. Ben dus op zoek naar een tandarts of kliniek waar ze met alle rust en begrip je helpen (want ik weet zeker dat er ook tandartsen zijn die zeer trots zijn op hun vak en die graag mensen willen helpen, die door fouten van vroegere collega's angsten hebben opgelopen.
Beste digitale tandarts, hopelijk voelt u zich niet beledigd door mijn woordkeuze als beul en marteling, dat is niet de bedoeling . Maar helaas bestaan er ook
slechte collega's. Weet u misschien een goede collega of kliniek in de omgeving van Utrecht, die mij helpen kan. Mag best duur zijn, want zo vaak ga ik toch niet (ha,ha)
Groeten, Its me
vr, 08/15/2003 - 11:26 Permalink