doe effe normaal????!!!!!

Hallo beste lezers...
Ik ben nieuw hier en daarom zal ik eerst snel even wat over mezelf vertellen.
Sinds m'n 10e was ik niet meer naar de tandarts geweest (m'n ouders vonden wel dat ik moest hoor, maar omdat ik alles bij mekaar gilde kreeg de tandarts nix gedaan)
Na een tijd hadden zowel ik als mijn tandarts het wel gezien met elkaar, wat erin resulteerde -om een lang verhaal kort te maken- dat ik 8 jaar niet geweest ben.
Ik denk dat jullie je wel een beetje voor kunnen stellen hoe mijn gebit er na al die tijd uitzag.
Ondertussen werd ik steeds banger voor de tandarts met als gevolg nog meer tandproblemen en weer meer angst.
Soort vicieus circeltje dus..
Iniedergeval kreeg ik een week geleden enorme tandpijn.
'S nachts heb ik geen oog dicht gedaan, want het bonkte als een gek in m'n tand.
Het tandvlees zelf was helemaal ontstoken en dik geworden.
Ik moest op dat moment een keuze maken;naar de tandarts gaan of zo verder gaan met alle problemen van dien.
Ik was zooo bang dat ik niet de eerste de beste tandarts durfde nemen (en zeker niet die waar ik vroeger was, want ik was bang voor "nou zie je wel he, wat dr van komt"-opmerkingen.
Zodoende heb ik alles afgebeld/gesurft en gelezen tot ik eindelijk bij een tandarts kwam die schijnbaar uitstekend om kon gaan met angstpatienten.
Het was wel een eindje met de trein (en daarna nog de bus), maar ik vond het 't proberen waard.
Heb nog geen rijbewijs, ben net achttien geworden en mijn ouders zijn zwaar pissig op me dat ik het zover had laten komen.
Maar nu komt het...
Toen ik daar in de wachtkamer kwam viel me eigenlijk al meteen iets vreemds op.
Er hingen grote posters van Ernie en Bert, Teletubbies etc.etc.
'K dacht toen nog van:"Das voor de kleintjes die hier komen" enzo.
Maar toen ik op een gegeven moment binnengeroepen werd wist ik echt niet wat ik meemaakte.
De tandarts had een clownsneus op en op z'n doktersjas had hij een button (of hoe heet zo'n ding) met poppetjes.
Z'n assistente had net zo'n vechten als Pipi Langkous en 2 verschillende sokken over haar broek.
De tandarts zei dat dit juist z'n formule was, waarmee hij z'n bange patienten hielp.
In de stoel lag een kussen met bloemetjes en toen hij in mijn mond wilde kijken zette hij ter ontspanning (zei hij zelf) sprookjes op.
Daar lag ik dan????!!!!
Hij was redelijk aardig, maar dit is toch bizar of niet.
Ik twijfel nu of ik verder moet gaan daar.
Aan de ene kant denk ik:"als ik maar van die rotte tanden afkom", maar dan nog.
Toen ik wegging mocht ik overigens ook nog wat uitzoeken uit een gigantisch grote oranje pot.
Er zaten zo'n dingen in als uit zo'n kindereitjes.
Heb er fijn mee gespeeld in de trein terug (tss)
Reacties zijn meer dan welkom, ik weet niet meer wat ik moet denken.
Sorry voor dit lange verhaal......