Al sinds sept vorig jaar geregistreerd, mede dank zij de vele positieve berichten van mede angstbestrijders.
Ik dacht ik beschrijf mijn persoontje en mijn angsten en misschien helpen zij mij over de streep, maar de angst sloeg weer toe. Mijn berichtje (wat me 4 uur schrijven kostte) verdween weer in de prullebak.
Inmiddels is het alweer een half jaar verder en nog steed geen stap verder. Er moet toch eens wat gebeuren.
Wie ik ben in het kort: Man 48 vrijgezel Friesland (omg.Heerveneen) 30 jaar geen ta bezocht, gebit is een onredbaar.
Vorige week op tandarts.nl gezocht naar angsttandartsen in Friesland, 2 gevonden.
Deze beide hadden een emailadres en de stoute schoenen aangetrokken en hen een email gestuurd. Echter geen enkele reactie.
Hoe nu verder? bellen? Ik ben bang dat ik helemaal stilval en niets kan uitbregenen en weer de hoorn erop gooi.
Hoe hebben julie dit gedaan? Hebben jullie nog tips ?(Kerkrade is geen optie)
Ik dacht ik beschrijf mijn persoontje en mijn angsten en misschien helpen zij mij over de streep, maar de angst sloeg weer toe. Mijn berichtje (wat me 4 uur schrijven kostte) verdween weer in de prullebak.
Inmiddels is het alweer een half jaar verder en nog steed geen stap verder. Er moet toch eens wat gebeuren.
Wie ik ben in het kort: Man 48 vrijgezel Friesland (omg.Heerveneen) 30 jaar geen ta bezocht, gebit is een onredbaar.
Vorige week op tandarts.nl gezocht naar angsttandartsen in Friesland, 2 gevonden.
Deze beide hadden een emailadres en de stoute schoenen aangetrokken en hen een email gestuurd. Echter geen enkele reactie.
Hoe nu verder? bellen? Ik ben bang dat ik helemaal stilval en niets kan uitbregenen en weer de hoorn erop gooi.
Hoe hebben julie dit gedaan? Hebben jullie nog tips ?(Kerkrade is geen optie)
V.w.b. het bellen: is er niet iemand in je omgeving die voor jou kan bellen? Die kan dan misschien de situatie uitleggen en een afspraak voor je maken.
Misschien kan je familie vragen, of een goede vriend(in), een collega met wie je goed kunt opschieten, een buurman/vrouw?
Ik ben zelf via mijn buurvrouw (zij is een mondhygiëniste) bij een bepaalde tandarts terechtgekomen. Zij heeft hem de situatie uitgelegd en de eerste afspraak geregeld.
Dus... Trek de stoute schoenen aan en vraag iemand van wie je denkt dat hij/zij begrip voor de situatie heeft (en dat zijn heel veel mensen!).
Heel veel sterkte toegewenst!!!!!!!!!!!
Ik zou heel graag van je willen horen hoe je het hebt opgelost, of je bij een van die praktijken terecht kan en wanneer...
Groetjes,
minique
Wat naar om geen reaktie terug te krijgen.. Misschien komt die nog of willen ze voorzichtig zijn met het terugemailen ivm privacy-overwegingen (email is inherent onveilig en dat kan voor een behandelaar problemen opleveren).
Ik denk dat Minique een aantal goede ideen opgeschreven heeft.. Een beetje hulp van iemand anders kan heel fijn zijn. Misschien zou die de eerste keer ook mee kunnen. Bij angsttandartsen is het heel gebruikelijk de eerste keer niets te doen..
De reakties die ik heb gelezen over behandeling in het AZG (Academisch Ziekenuis Groningen) waren positief, zou dat kunnen werken?
Als het allemaal toch niet lukt gewoon blijven schrijven op deze site!
Doeg,
Bedankt voor je reactie.
Vanmiddag moest ik eruit, in het besef "Wat heb ik gedaan ????? "
Ja dat er wat moet gebeuren, dat weet ik al jaren, maar ja die eerste stap he.
De schaamte neemt het onderhand over van de angst.
Als ik een ander laat bellen, dan wordt mijn schaamte alleen maar groter en de drempel om er naartoe te gaan alsmaar hoger.
Mijn "eigen" tandarts bellen? Ik ken hem/haar helemaal niet. De vorige waar ik als kind kwam is al jaren met pensioen. Zijn opvolg(st)er heb ik nog nooit gezien.
Hij/zij kent mij ook niet. Ben ik nog wel bij hem ingeschreven? Volgens mijn zf-kaart wel, maar ja die zetten er gewoon op wat je opgeeft. Ik zie ook overal beren.
Wat zeg je bij zo'n eerste gesprek. Uitlegge n van het waarom... en hoe ... daar heb ik echt geen zin in.
groetjes,
gerrit
Dat je nu de moed hebt genomen om hier een berichtje te plaatsen en dat je mailtjes verzonden hebt is al een heel goed begin...
(ondanks dat je nog geen reactie terug hebt, wat natuurlijk niet echt netjes is maar misschien door de drukte)
Wees trots op jezelf en probeer dat in je gedachten te prenten, je mag best tegen je eigen spiegelbeeld zeggen dat je een kanjer bent... ook dan kan het spiegelbeeld even pijnlijk zijn en komen er (misschien) tranen omdat je zo graag een einde aan deze (bange) ellende wilt maken...
Ik heb afgelopen donderdag gebeld en een afspraak gemaakt (Kerkrade) had ook de bibbers en ben al bijna 22 jaar niet geweest heb eerst even 5 min naar de telefoon zitten staren maar ik kwam tot de conclusie dat dat ding het niet vanzelf ging doen...
Dus toen toch maar eens de nummertjes ingedrukt... al w88 ik even met het laatste nummer in toetsen tot ik het uiteindelijk toch deed...
Mijn gesprek liep als volgt... (misschien heb je er wat aan, misschien ook niet maar probeer nu door te zetten... pleaseeee)
Ik had niet de kans om neer te leggen want bij de tweede keer werd er opgenomen en een vriendelijke mevrouw nam op...
Ik noemde mijn naam en zei "gewoon" (met zweet in me handen hoor) ik bel voor een intake gesprek...
Zij zegt bij welke tandarts... ik uhmmm nou dat weet ik niet ik ben nog nooit geweest en bang...
Zij... ach so dus voor een angst tandarts... "ja" onder narcose... "ja"
Zij ging kijken voor een datum, noemde die en noemde het bedrag voor de foto's ed en mijn ziekenfondspasje wat ik mee moest brengen...
Verder werd er echt nix gevraagd dus Kanjer je hoeft echt geen uitleg te geven aan de foon als jij dat niet wilt, ik denk als je op een plek bent waar ze weten hoe met angstige mensen om te gaan dat ze het op voorhand al niet vragen...
Ik las dat Kerkrade geen optie voor je is...
ik woon zelf in noord limburg vandaar ik niet weet wat bij jou in de buurt zit...
Ik weet dat in Alkmaar ook een tandkliniek zit voor angsthazen en die volgens mij ook via het ziekenfonds werkt...
De eerste keer ook "alleen maar kijken" maar ze werken bij mijn weten niet met narcose ik kan wel voor je informeren...
Ik ben vandaag een chatmaatje van mij op geweest zoeken in Alkmaar en hij is ook daar geholpen sinds jaren niet te zijn geweest en was positief erover.
Gerrit doen hoor... (dat bellen) heel veel sterkte en alle liefsssssssss
Missy
Jaaaa, de schaamte... Die herken ik ook, hoor... Ik heb het jarenlang aan niemand durven te vertellen, kon er ook niet over praten. Als het gesprek ineens over de t.a. ging, zou ik het liefste willen oplossen in het niets.
Maar nu (met mijn grotendeels overwonnen angst) vraag ik mij af: schaamte... Waarom eigenlijk? Omdat je het zover hebt laten komen? Tja, dat is gebeurd en daar kan je niets meer aan veranderen. Je kunt ook proberen om je over die schaamte heen te zetten en deels kan dat al door te beseffen dat je niet de enige bent die zich schaamt voor (de toestand van) zijn gebit of het feit bang te zijn.
Een veel groter deel van de schaamte kun je overwinnen door het om te draaien en tegen jezelf te zeggen 'hé, ik ga nu actie ondernemen en dat is pas goed. Dat is een schouderklopje waard' (wel meer dan 1 trouwens!). Op die manier kun je jezelf oppeppen.
Verder, van nog langer wachten wordt je schaamtegevoel alleen maar erger. Je kunt wachten op een oplossing voor het bellen, maar die komt niet zomaar uit de lucht vallen. Dus als er niet op je e-mail wordt gereageerd, dan bel je (zelf of je laat bellen). Je hebt naar mijn idee de eerste stap al genomen!!!
En bij het 1e gesprek is het echt het beste om te vertellen dat je angstig bent. Hoe diep je daarop in wilt gaan, moet je zelf weten, maar je zoekt eigenlijk een t.a. die goed met angstige patiënten kan omgaan en die moet dan ook van jouw angst weten. Die van mij houdt er echt rekening mee (in ieder geval: dat idee heb ik. Het zou best kunnen dat hij bij iedereen zo werkt). Hij weet dat ik het prettig vind dat hij alles uitlegt en dat doet hij na al die jaren nog steeds. Hij weet dat ik het zeer op prijs stel als hij even stopt met boren om te vragen of de verdoving goed werkt. Hij heeft ook weleens gezegd dat hij het in me te prijzen vond dat ik doorzette. Dat soort dingen doen je goed.
Gerrit, sommige passages klinken misschien heel hard, maar ik hoop ermee te bereiken dat je anders naar je angst gaat kijken.
Probeer je schaamtegevoel opzij te zetten en geef jezelf een compliment dat je de eerste stap hebt genomen en nu DOORGAAT!
Veel t.a. begrijpen angst heel goed...
Dus... Pak die telefoon en bel!
Groetjes,
minique
[ Dit Bericht is bewerkt door: minique op 2004-02-16 08:26 ]
Ik ben afgelopen oktober geweest in kerkrade voor een narcose behandeling en bij mij ging alles eruit en prothese erin.
En dat alles binnen een uur en zonder enieg centje pijn !
Die napijn is bij iedereen anders maar ik heb nergens last van gehad !
Ik las dat Kerkrade geen optie voor je is (waarschijnlijk vanwege de afstand?) maar ik weet wel dat er in Rotterdam nog een tandarts zit die narcose behandelingen doet.
http://www.schuite.com
Je kunt er eens gaan kijken maar ik kan je er verder niets over vertellen omdat ik er niets vanaf weet, weet alleen dat ze narcose behandelingen doen.
Die 2 tandartsen die je gemaild hebt zijn dat wel echte angsttandartsen ?
Vind ik lullig dat ze niets laten weten maar misschien is er iets mis gegaan met de mail ?
Ik zou gewoon nog es een mail sturen of dezelfde mail met de vraag of ze hem gelezen hebben ?
Of stuur een leesbevestiging mee ?
Ik wens je veel succes (sterkte) en laat weten hoe dit afloopt aub ?
:grin: Groetjes Patty !
[ Dit Bericht is bewerkt door: Patty73 op 2004-02-16 08:36 ]
Daar ben ik nog even... Ik heb je een privé-bericht gestuurd. Lees die ook nog even!
Groetjes,
minique
Dat angst zo diep kan zitten, iets wat je in je jeugd meemaakt, wat je je hele leven achtervolgd.
Dat de opties buiten Friesland, hoe goed ook bedoeld, afvallen komt door: a) de afstand b) je moet iemand meenemen (die enige die ik zou durven/kunnen vragen is mijn moeder, maar die kan niet autorijden ) c) je moet een aantal keren erheen (intake, behandeling, nacontrole)en dan heb je weer te maken met a).
De ta-en die ik gemaild heb, heb ik gevonden via tandarts.nl > zoeken op angsttandarts. Hierin vindt je 2 in friesland en beide een emailadres @tandarts.nl. De ene heb ik zelfs 2x hetzelfde bericht verzonden, denkend dat ie niet aangekomen zou zijn. Ik ga geen namen noemen, omdat ik ze niet in discrediet wil brengen, omdat ze om wat voor reden dan ook niet hun email beantwoorden.
Wie zei ook weer "A smal step for men ... "
Tussen mijn eerste kleine stapje (het aanmelden hier en versturen van de email) zat 5 maanden, de "leap" is een veel groter struikelblok.
Vandaag zat ik in de pauze op mijn mobiele telefoon door het adresboek te bladeren, staat de naam van mijn 'eigen' ta (die staat er dus inmiddels ook alweer 2 jaar in), mijn hand boven de 'zend' knop.
Misschien binnenkort.
Het houd me wel bezig (nu meer dan ooit)
groetjes,
gerrit
Het is ook goed dat het je bezig houd al is het nu meer dan ooit... probeer het positief te blijven zien... het is een goed teken en misschien maakt het je nu alleen maar sterker...
Heel veel sterkte...
Over de afstand wat je aanhaalt is idd wel wat te zeggen, het intake gesprek zou je alleen kunnen doen (neem aan dat je zelf wel rijbewijs hebt) voor je behandeling zou je ook met openbaar vervoer kunnen gaan en dan toch je moeder mee nemen als je haar alleen maar durft mee te nemen...
Maar realiseer je ook als je eenmaal de stap hebt gezet (Om te bellen) dat er al heel veel van je schouders af valt en misschien durf je dan wel met vrienden/kennissen er over te praten en is er toch iemand die met jou mee wilt gaan...
Als je gebit eenmaal in orde is of je hebt een prothese is je schaamte gevoel (denk ik) ook weg en kun je die controles in je eigen plaats ondergaan...
Ik roep misschien ook maar wat maar probeer mee te denken in jou situatie omdat ik nu zelf besef nadat ik vorige week de stap (om te bellen) gezet hoe het me bezig houd en hou belangrijk het is...
Sterkte en liefssssssssssss en hou ons op de hoogte hé Missy
Centrum voor Bijzondere Tandheelkunde, Medisch Centrum Leeuwarden-Zuid
Henri Dunantweg 2, 8934 AD, tel.: 058-2866128
Niet beantwoorden hoor als je niet wilt.. je wilt geen kritiek leveren en dat is prima.
Das een CBT waar je een verwijzing voor nodig hebt maar ik denk dat dat te doen is. Ik zit ook bij een CBT en, raar als het mag klinken, ik ga er graag naartoe, ze zijn erg aardig voor me en dat is fijn.. Sjoch? Of is dat met een g?
[ Dit Bericht is bewerkt door: dj op 2004-02-16 20:33 ]
Is een CBT niet voor als je eigen tanden en kiezen nog hebt? Dat van mij is echt geen redden meer aan, en daar hoef ik geen ta voor te zijn.
Ik wil geen openlijk kritiek hier op het forum geven over het niet beantwoorden van emails e.d. Als je op een openbaar medium als Internet jezelf bekend maakt met hierbij een emailadres? Als ik het kan vinden, kunnen meerderen dat, en dan zou het best eens kunnen dat ze een email gestuurd krijgen.
CBT Leeuwarden heeft nog geen email maar ik heb wel een werk-emailadres van een assistente gekregen. Die klonk erg aardig. Ik stuur het je wel prive, misschien heb je er wat aan..
-----------------
Vandaag voelde ik me net zo'n duf konijn. Allerlei gedachten schieten door mijn hoofd. Niet alleen het bellen, maar ook weer de gevolgen daarvan.
Tussen de middag moest ik iemand naar Heerenveen brengen, op de terugweg stopte ik op een parkeerplaats. Het telefoonnummer van het tandartsencentrum (angstpatienten, behandeling met lachgas) had ik vanmorgen in mijn mobiel gezet. Tien minuten staarde ik naar die naam (hartslag 180) , het was vijf over half 2. Ik drukte de toets in, hoorde de telefoon overgaan en ...
kreeg een antwoordapparaat "U kunt bellen tussen half negen en.. " de rest heb ik niet meer gehoord.
Oh wat een strijd met mezelf, maar ik moet het toch een keer winnen.
Morgen poging 2? Op m'n werk durf ik dat niet, ik ben bang dat ik het niet droog houd.
Van DJ kreeg ik nog een emailadres (hartelijk dank hiervoor), misschien dat ik hier vanavond nog een email naar toestuur.
wordt vervolgd ....
Misschien stuur je een email ?
DOEN JOH ! je hebt die ander toch ook gestuurd ?
Ja ik weet ik heb makkelijk lullen (oeps sorry---> praten)
je moest eens weten hoe vaak ik de foon in de handen heb gehad en weer heb neergelegd !
En hoe vaak en hoe lang ik in die strijd heb gezeten.
En als ik dan verhalen hier las over mensen die de behandeling al achter de rug hadden dan dacht ik oko vaak : jaja, die hebben makkelijk praten ! En vaak werd ik zelfs nog boos.....op mezelf dan he ?
Ik weet als geen ander hoe het is en wil je dan ook heel veel sterkte wensen en succes voor de stappen die je gaat nemen !
Je mag er altijd met me over praten als je wilt op msn ? ( speedy180394@hotmail.com )
Daar had ik toen wel veel behoefte aan tenminste maar ook dat is voor iedereen anders!
TOI TOI TOI
:grin: Patty
Het enige wat ik echt even wil zeggen is dat je eerste stap al fantastisch is geweest en dat geen enkele lieve en leuke tandarts het hoe en waarom vraagt. Ook wil ik even zeggen dat tegenwoordig verdovingen enzo geweldig werken en met de nieuwste snufjes worden tanden en kiezen zo makkelijk verwijdert dat je misschien 1x ff krak hoort en dan is het al gebeurt. Ik had vroeger een beul van een tandarts die me niet wilde geloven toen ik zei dat de verdoving nog niet goed werkte, nu wordt dat eerst uitgebreid getest en als je ook maar denkt dat je nog iets voelt krijg je er zat verdovingsspul bij met naaldjes die zo klein zijn dat je ze nauwelijks voelt.
Hoe dan ook, je hebt er nu vast meer last van omdat het je continue achtervolgt, zodra je gebit helemaal geholpen is kun je echt weer rustig ademhalen en verder leven! Mijn vader was er ook als de dood voor en was ook al 30-35 jaar niet meer geweest. Nu heeft ie een prachtig recht, wit kunstgebit en hij lacht weer zonder hand voor de mond!
Het klinkt heel lullig misschien, maar je gebit zal niet uit zichzelf goed worden. En als je eerst eens "gewoon"(zegt het meisje die misselijk naar binnen liep) voor een intake gesprek gaat zul je merken dat er hele aardige tandartsen zijn!
Ga ervoor en hou ons op de hoogte, ook al duurt het nog een paar jaar. Niemand zal je raar aankijken, want veel mensen kijken jarenlang naar het nummer zonder het te durven bellen. Maar uiteindelijk komt ieder, die het toch gedaan hebben, met een positief bericht hier terug.
gr Rianne
wat zei je nu een kleine stap gerrit?
weet je wel wat een grote stappen je al genomen heb, geloof me lieve gerrit.
Ik was 12 jaar niet geweest en alleen het bellen al is een drempel als je die genomen hebt komt de rest ook wel.
En als je verteld waarom je zo lang niet ben geweest, begrijpen ze heus wel, je gaat niet voor je lol zo lang door ja toch.
Bij mijn was het op een gegeven moment zo erg met de pijn het was niet meer te houden.
en nu ben ik geweest en de eerste behandeling achter de rug en ik ben nu zonder pijnstillers.......geweldig.
en ik had een pijn hoor, ibuprofen 400 om de 2 uur zelfs tramal van mijn vriendin slikte ik erbij.
dat ik nog geen maagbloeding had opgelopen, maar dat is nu allemaal achter de rug.
ik heb mijn rotervaringen ook uit mijn jeugd schooltandarts he........
ik voel me nu geweldig nu ik ben geweest en denk nu ook achteraf jeetje dat ik daar zo lang mee heb doorgelopen zeg.
lieve lieve gerrit je doet het heel goed hoor.
het feit al dat je dit kan lezen, de eerste keer dat ik dit forum vond was ik nog niet naar de tandarts geweest en heb ik alleen maar zitten janken, zo bang was ik.
en nu ik voel me mighty want ik heb weer iest overwonnen en ben trots op mezelf, en ik ben al trots op jou omdat je nu al zover bent.
veel liefs van esther
Je doet het goed, Gerrit!!! Ik neem m'n petje voor je af!
Groetjes,
minique :grin:
Ten eerste vindt ik het fantastisch hoe iedereen mij steunt of een hart onder de riem steekt. Bange ik wordt al aardig populair bij de meissiess hihi.
@rianne: De techniek staat niet stil, maar ja als je er niet komt, dan weet je het ook niet he ? Het meest zie ik op tegen het trekken van tanden/kiezen die helemaal afgebroken zijn en waarvan alleen maar resten zichtbaar zijn.
@esther: Op "papier" durf ik veel en veel meer dan in werkelijkheid. Mijn kleine stap heeft een groter sneeuwbaleffect dan ik gedacht had.
Mijn 2e poging:
Vanmiddag na ellenlange aarzeling pakte ik (op mijn werk) de telefoon en belde de Tandartsenpraktijk in Beetsterzwaag. De zenuwen gierden door mijn keel. Een vrouwenstem nam op en ik begon, dat ik een afspraak wilde maken. Ze onderbrak me met "Op dit moment nemen we geen nieuwe patienten meer aan, meneer". Nou ik was uitgeluld (of mag ik dat niet zo zeggen).
Het zit me ook niet mee he?
Vanavond maar een mailtje naar het CBT-Leeuwarden sturen, maar ja daar heb je weer een verwijzing voor nodig.
Om met de Matrix te spreken "Waarom heb ik niet de blauwe pil gekozen?".
nou tot morgen :razz:,
gerrit
Vandaag heb ik me hier aangemeld omdat ik alles van me af moest schrijven, ik heb vanmorgen gebeld voor een afspraak *tril*
In Friesland is het ontzettend moeilijk een tandarts te vinden die nog nieuwe patiënten aanneemt.
Volgende week heb ik een afspraak bij een praktijk in Leeuwarden, zou het voor jou een probleem zijn daar naartoe te gaan ? Ik meld hier sowieso hoe het is gegaan en als ze in het echt net zo begrijpend zijn als via de telefoon dan komt het wel goed. Ik weet niet of het voor jou een probleem is eventueel naar Leeuwarden te gaan maar ik hoor het wel.
Nu ik zelf die eerste zo belangrijke stap heb gezet snap ik écht hoe moeilijk het is. Het is nog lang niet het einde. Vanmorgen heb ik ook 8 tandartsen moeten bellen en gelukkig vertelde de laatste mij dat FlexDent in Camminghaburen de enige praktijk is die nog nieuwe patiënten aanneemt hier. Het was even doorzetten maar tot nu toe ben ik blij dat ik het heb gedaan.
Je kan mijn topic ook in dit subforum vinden.
Ik hoor het nog wel van je, geef het in ieder geval nog niet op !!
Iemand moet je aannemen als patient daar ontkomt je niet aan. Als je het CBT overtuigt hoef je alleen maar aan de huisarts te schrijven:
"Goeiedag, Ik ben die en die, heb tandartsangst, ben dertig jaar niet geweest maar heb nu wel overleg met het CBT gehad en die willen me wel hebben. Andere tandartsen niet. Kunt u een verwijzing voor me klaarleggen/opsturen?.
Natuurlijk wil ik u als u vragen hebt verder informeren, liefst schriftelijk.
Vriendelijke groet, hoogachtend, .."
Huisartsen hebben het druk en over het algemeen helemaaaal geen zin specialisten op hun vakgebied tegen te spreken, zeker geen tandheelkundig specialisten. De kans dat die er dan zonder verdere vragen een handtekening onder zetten is heel groot.
[ Dit Bericht is bewerkt door: dj op 2004-02-18 20:51 ]
Het van je afschrijven helpt bij mij ook hoor.
Wat knap dat je 8 tandartsen afgebeld hebt, ik was al op van de zenuwen na 1. Leeuwarden is voor mij niet zo'n probleem.
Ik heb een email naar het CBT gestuurd, maar afwachten wat haar reactie is. Misschien dat ik anders morgen ook wel bel.
@dj
Een verwijzing van mijn huisarts lijkt mij niet zo'n probleem, van 'mijn' tandarts des te meer
Oant moan
De reactie van het CBT was dus vanmorgen om 08.27 uur al verstuurd (dat is snel), maar het antwoord was minder:
maar ja, een wachtlijst van EEN jaar, dat was nou niet de reactie waar ik op zit te wachten.
In Sneek zat nog een angsttandarts, die volgens deze site nog patienten aanneemt (maar ja dat was die andere die ik gebeld heb ook). Morgen maar eens proberen te bellen. Eerst maar vragen of ze nieuwe angsthazen aannemen.
En anders ? Die ta waar Vera naar toe gaat? deze neemt nog nieuwe patienten aan.
Mijn keuzes worden wel beperkt zo, ik krijg het niet kado.
Het zal toch verdorie niet zo zijn, dat je gedwongen wordt naar r'dam of kerkrade te gaan?
to be continued....
Dat hadden ze me ook wel eens mogen vertellen aan de telefoon..
Eerst maar eens in de regio verder zoeken, toch? Waar ik zit was geen noemenswaardige wachtlijst maar het is wel even reizen..
[ Dit Bericht is bewerkt door: dj op 2004-02-19 19:54 ]
Nou dat (****) was dus ook mijn reactie
http://www.flexdent.com
Vertel wat mensen anders prive wie je wel hebt gehad. (Op zich kun je wel in het forum zetten, dat is jouw beslissing, maar dat is niet overmatig negatief ofzo).
Groningen is toch ook een optie lijkt me anders.. Groningen is een universiteit met affiniteit voor tandartsangst enzo dacht ik, meestal merkt je dat dan ook in het ziekenhuis.
Babs2 was in Groningen geweest dacht ik, mischien weet die iets over de wachtlijsten daar.
Even kort want ben onderweg naar bed maar wilde toch nog even snel op het forum kijken :grin:
Dat is idd de praktijk waar ik woensdag naartoe ga. Een collega van mij zit daar ook en is zéér tevreden.
Volgens een tandarts hier in Leeuwarden is dat bijna de enige praktijk die nog patienten aanneemt.
Ik heb dus eergister gebeld en kon woensdag terecht, na EEN WEEK dus al ! Goed, het is eerst alleen de intake. Misschien is er nog wel een wachtlijstje voor een 'echte behandeling' ? Dat weet ik niet.
Maar als ik er geweest ben woensdag, dan laat ik je het weten.
Gerrit, je kan me ook mailen : Mark-en-Saskia@chello.nl (Vera is dus niet mijn echte naam :wink: ik wilde anoniem blijven maar ben vreemd genoeg al voor een deel over de schaamte heen ? De angst helaas nog lang niet)
Ik hoor / lees het wel.
(chat)maatje is geweest na jaren niet meer bij een ta te zijn geweest...
Hij was er erg tevreden over en ze gaan heel goed met angstige patiente om...
Gerrit geef de moed niet op kanjer...
Heel veel suc6
Missy
Ik ben inderdaad in het AZG in Groningen geweest. Niet omdat ik jarenlang niet naar de tandarts geweest was, maar omdat ook pijnklachten had waarvan mijn eigen tandarts niet wist wat het was. Ik had echt een panische angst om naar een andere tandarts te moeten dan mijn eigen. In het AZG ben in totaal bij 5 verschillende artsen geweest en ze zijn echt fantastisch. Ik de eerste keer was ik echt supergestressed.Maar ze benaderen je zo rustig, echt geweldig. Er is ook heel veel tijd. 1 keer duurde een consult 2 1/2 uur. Ik ben trouwens niet bij een gespecialiseerde angsttandarts geweest. Ik wist niet eens dat die daar waren. Over wachtlijsten weet ik niets. De eertse keer heeft mijn eigen tandarts een afspraak gemaakt. Dat was 2 dagen later al. En alle andere keren heb ik zelf een afspraak gemaakt en kon ik er binnen een week terecht.
Sterkte en succes.
Babs
Gisteravond zat ik op flexdent.nl te kijken en zag tot mijn verbazing dat ze ook een praktijk in Heerenveen hebben (bij mij om de hoek, zeg maar), vanmorgen zocht ik de pagina weer op en noteerde het telefoonnummer.
Vandaag was het weer de aarzeling ten top, elke keer weer zag ik het telefoonnummer staan, maar bellen ho maar. Uiteindelijk vanmiddag rond 3 uur belde ik, gespannen wachte ik op het overgaan van de telefoon. Het was een faxnummer :smile: wat ik in mijn zenuwen opgeschreven had. Op internet zocht ik nogmaals het goede nummer op. Belde en hoorde de telefoon overgaan, maar hoorde hierna ook dat hij doorgeschakeld werd. Ik kreeg dus het hoofdkantoor aan de lijn ipv Heerenveen. Nou eerst maar eens vragen of ze ook nieuwe patienten aannamen (Ja, hoor) en hoelang de wachtlijsten waren (waren er niet), maar ik moest toch maar weer bellen, ze waren waarschijnlijk in gesprek en daarom kreeg ik het hoofkantoor (Ze zijn op normale kantooruren te bereiken).
Uiteindelijk kwart voor 5, ik was al op van de zenuwen, weer gebeld. Kreeg een vriendelijke damesstem aan de lijn. Eerst maar weer vragen of ze nog patienten aannamen en over de wachtlijsten. "Ja hoor, wij nemen nog steeds nieuwe patienten aan en als u wilt kunt u de volgende dag al terecht. U bent net op de valreep". Ze moest eerst wat gegevens van mij weten. Naam, geboortedatum, postcode, straatnaam (Ja, dat dacht ik al, zei ze, daar heb ik vroeger ook gewoond). Haar uitgelegd dat ik extreem angstig was en al jaren niet meer geweest was. "Wij hebben hier ontzettend veel patienten met grote angsten en de ta houden hier ook rekening mee. Ik zet het er wel bij op het formulier, dat er tijdens de intake niets gebeurt wat je niet wilt".
Meestal valt het wel mee, zei ze. Nou dan heb je dat van mij nog niet gezien, zei ik. Ze lachte ook al.
"Wanneer wil je langskomen? Kun je MAANDAGMORGEN om 20 voor 9? dan heb je dat maar alvast weer gehad" IEEEKK, slik, SH*T (vul zelf de ontbrekende klinker in).
"Ja hoor", zei hij stoer. "Nou tot maandag dan". "Ik hoop dat ik het durf". "Tuurlijk wel, ze doen je niets hoor ! ".
Het zal een zenuwslopend weekend worden.
Hij die nu door het leven gaat als
*shaking* gerrit :razz:
Ik wens je suc6 met het doorkomen van dit weekend. Probeer je niet al te druk te maken. Je hebt de eerste (en dat is vaak de moeilijkste) stap achter de rug, n.l. het bellen !
Ik vind het hartstikke goed van je !!!
Groetjes, Pisces
Shaking of niet maar wat ontzettend goed van jou kanjer dat je deze stap hebt gezet... TOPPIE ik ben super trots op je... en heel fijn dat je zo snel al kunt...
Ik heb 12 febr. de moed gehad om te bellen na ruim 22 jaar niet te zijn geweest maar ik moet w88 en kan op 15 maart pas terecht *bibber de bibber* probeer me nu maar niet zo druk te maken maar toch... zo durf je eerst jaren"niet te gaan en dan is het moment daar en dan kan je (bijna) niet w88 tot je aan de beurt bent hihi rare mensen zijn "wij" angst hazen toch hé :wink:
Hey kanjer hou ons op de hoogte na maandag he... ik ben vrij (vieren carnaval hier maar zijn voor mij 2 gewone vrije dagen) dus ik zal een kaarsje voor je branden in ben in gedachte bij je...
Liefssssssss en ik hoop dat je een fijn weekend hebt hoor kanjer...
Missy
Van de week schreef je me nog dat ik geen wonderen moest verwachten, maar dit...... FAN-TAS-TISCH!
Je hebt gebeld. Je bent een kanjer!!!
Maandagochtend bijtijds, dan heb je het meteen ook weer gehad. Nog even het weekend doorworstelen, maar ook dat gaat je lukken. Zoek afleiding!
Heel, heel veel sterkte gewenst. Ik zal aan je denken maandagochtend en ben na afloop heeeeeeel benieuwd hoe het je is vergaan.
Groetjes,
minique :grin:
[ Dit Bericht is bewerkt door: dj op 2004-02-22 00:55 ]
Vanmorgen eerst naar mijn werk, nou toen werd ik toch wat zenuwachtiger, maar ik had ook zoiets van "ze doen niets, dus wat kan er gebeuren".
In de auto er naar toe begon het toch te kriebelen in de maag. De ta zit in Heerenveen vlak naast het parkeerterrein van het mijn "oude" mavo-school.
Het bezoek (ongeveer, ca):
Je moet een trap op en dan kom je bij de receptie.
"O, daar ben je al", zei de telefoniste/receptioniste. "Ik zal ze even bellen, ga maar even zitten". Na 2 minuten ging de deur open en er kwam een kleine jonge suid-afrikaanse vrouw (ca. 25/26jr) naar buiten en ze stelde zich voor (onuitspreekbare naam) en ik mocht naar binnen. Ze was heel rustig en kalm. Ik mocht op "de stoel". Alleen met een spiegeltje werd in mijn mond gekeken. "Dat is alles", zei ze na 1 minuut.
Het antwoord hierop was wel wat ik verwacht had, maar niet op gehoopt. Alles moest eruit en een volledige boven- en onderprothese, maar gezien het aantal afgebroken kiezen en wortelresten, vond ze het verstandiger om mij een verwijsbrief te sturen voor de kaakchirurg, deze kon dan alles in 1x of onder plaatstelijke verdoving of onder narcose trekken. Je moet wel zelf bellen (ja, daar was alweer bang voor) en een afspraak maken, maar ja een wachttijd van 6 weken?.
Ik vroeg nog of ze het zelf ook kon, ja maar dan moest ik 3 of 4x terugkomen. "Nadat je bij de kaakchirurg bent geweest, kom je maar weer terug, voor het aanmeten van je prothese". "Kan dat niet gelijk dan?", vroeg ik. "Ja, maar nadat alles getrokken is, dan slinkt je kaak en moet je de prothese weer gaan opvullen". Nou, dat had ik liever dan 2 / 3 maand zonder tanden/kiezen rond te lopen.
Volgende week gaat ze voor 14 dagen op vakantie, dus gelijk de maandag erna (de 18e) maar weer een vroege afspraak gemaakt.
De intake is mij 1000% meegevallen, je maakt jezelf zenuwachtiger door het onbekende. De stoel is ook veel kleiner dan ik dacht en die enge boren en toestanden heb ik niet eens gezien.
Maar nu eerst maar de verwijsbrief afwachten, dan een afspraak maken (brrr, weer dat gebel, maar ja ik zal nu wel moeten) en eerst weer een intake-gesprek bij die kaakchirurg, afspraak voor behandeling maken. Hopenlijk zijn er niet al te lange wachttijden. Wachten is ook zoiets verschrikkelijks (als het moet, dan maar gelijk).
Nou ik ben voorlopig nog wel even onder de pannen.
Update volgt als ik weer wat te melden heb (dus van de week na de afspraak).
Blij dat het je is meegevallen, jammer dat toch alles eruit moet. Je had dat zelf eigenlijk al gezegd, maar toch... Je hoopt natuurlijk het dat meevalt.
Ik vind het onwijs goed van je dat je hebt doorgezet en dat je nog zo'n rustig weekend hebt gehad!
Nu de volgende stappen, maar dat gaat nu zeker lukken!
Groetjes,
minique
Weet je al welke kaakmensen het worden?
Morgenavond lees je hier op het forum of in je mailbox wel hoe het mij is vergaat bij FlexDent.
xxx
groetjes,
Pisces
Gisteren kreeg ik, zoals verwacht, de verwijsbrief naar de kaakchirurg binnen. Volgens mij had ze alle tandtechnische termen erop gezet, ik snapte er niks van. Ook stond erop volledige extractie van tanden en kiezen en dat patient erg bang was. Eraan zat een kaartje met het telefoonnummer van de kaakchirurg in Heerenveen, met eronder "zelf afspraak maken".
Ik geloof dat je op den duur ook wat afgestompt wordt, vanmorgen om half 10 belde ik zonder aarzeling het nummer. En dan krijg je een telefoniste aan de lijn. (Edit)
"Kaakchirurgie, goedenmorgen .. een ogenblikje" en dan hang je weer te wachten. Verteld dat ik een verwijsbrief had en een afspraak moest maken voor extractie e.d. "Verdorving of narcose? ". "Moet ik dat niet met de kaakchirurg overleggen, dan? Oh, dan een consult. Maandag 29 maart om half negen". "Waat? kan dat niet eerder !"."Nee meneer, dat is de eerste vrije datum, voor behandelingen maak ik nu al afspraken voor eind Mei ! Moet ik de afspraak vastleggen?". Nou dus eerst maar laten vastleggen. Nou aan je verwijsbrief waarop staat dat je angst hebt, heb je hier dus ook niets aan. Dus een wachttijd voor behandeling van 12 weken !!!!
Hierop Flexdent weer gebeld, dat ik een afspraak had voor 18 maart en dat ik pas op 29 maart voor een consult bij de kc terecht kon. De ta had gezegd dat ze ook wel alles zelf kon doen, maar dat dat in 3 of 4 keer ging gebeuren. Ik onderga geloof ik liever 3 of 4 x een behandeling, waar ik me dan maar doorheen moet bijten, dan 4 maanden te wachten. Dit ook zo verteld, dat ik dat dan liever de 18e met de ta wilde overleggen.
Ik hoop dat de ta dit wil/kan, dan ben ik er met 4 weken (na de 18e) vanaf (stel 1 behandeling per week, misschien wel sneller).
Dus eerst de 18e maar met haar overleggen wat te doen.
Met genoegen zal ik dan bij die vriendelijke mevrouw van de kc, mijn afpraak afzeggen :grin:
Eerst maar eens 14 dagen ontspanning, ik ben op van de zenuwen. De 18e gaan we ervoor.
groeten,
gerrit
[ Dit Bericht is bewerkt door: bange ik op 2004-02-25 23:33 ]
Hm Heerenveen-Ajax 4-1.
Doeg,
[ Dit Bericht is bewerkt door: dj op 2004-02-25 23:57 ]
Hoe gaat ie nu ? Heb je een beetje rust gevonden nu je weet dat de afspraak staat en er wat aan gedaan gaat worden?
Ik was achteraf ontzettend blij dat ik zo snel terecht kon, ik had geen kansen om af te bellen, weg te lopen, etc etc.
Heb jij daar geen last van ?
Ja dat is super, dat als je belt je al heel snel er naartoe kunt. Kans om af te zeggen heb je dan niet meer, maar alleen jammer dat die ta van mij nu net op dit moment op vakantie ging. Nog anderhalve week wachten. Verschrikkelijk, je bent er niet 24/7 mee bezig, maar het laat je ook niet los. Dan maar liever zoals bij jou, direct doorpakken, dan zit je het kortst in de angst / zenuwen, maar des te sneller ben je daar dan weer vanaf.
Wat er de volgende keer gaat gebeuren, hangt ook van de ta af. In eerste instantie zal het wel koekhappen :mad: worden, maar als ze instemt met zelf alles trekken, dan misschien wel meer. Al zie ik daar als de dood tegenop, ik heb dat dan liever (vooral als ze het snel achter elkaar doet), dan via de kaakchirurg (wachttijd consult = 1 maand, behandeling = 3 maand). Tegen die tijd kunnen ze me wel in Franeker opsluiten (voor de niet-friezen: het gekkengesticht).
Gek genoeg wou ik dat het morgen al de 18e was, dan is het maar voorbij. Deze week zal het nog wel gaan met de zenuwen, maar daarna?
Saskia, sterkte morgenmiddag, maar gezien wat jij allemaal al doorgezet en overwonnen hebt, gaat je dit ook goed af.
Gerrit
[ Dit Bericht is bewerkt door: bange ik op 2004-03-08 00:06 ]
De afgelopen 14 dagen vergingen eigenlijk best wel zonder spanning, ik wist eigenlijk al wat er vandaag ging gebeuren.
Vanmorgen liep ik om 5 voor half 9 enigszins gespannen de praktijk naar binnen. Prompt om half 9 kon ik ook al bij de ta naar binnen. Eerst met haar gesproken over de lange wachtlijsten bij de kaakchirurg (ik zou dan met vakanties e.d. meegerekend ongeveer in augustus er naartoe kunnen) en dat ik dan liever had dat zij het in een aantal keren ging trekken. Ze zat nog eens te kijken en wilde het wel proberen, maar in een aantal keren. "Maar als het nou niet lukt", vroeg ik nog, "dan pas in augustus naar de kaakchirurg?". Nee, dan zou je met voorrang er terecht kunnen.
Nou, toen was het tijd voor het koekhappen. Eerst onder, daarna boven. Gatver wat een raar spul is dat, het wordt wel snel hard .
Ik kreeg een briefje mee voor de volgende afspraak te maken "1 uur chirugie". "wat ga je allemaal doen?", vroeg ik nog. Eigenlijk wilde ik dat ze eerst met de moeilijkste dingen zou beginnen, maar ze zei dat die altijd voor het laaste bewaarde. "Ik moet eerst zien hoe snel het gaat, hoeveel ik ga doen", was het antwoord.
De assistente liep mee naar de receptie. Volgende week donderdag in de middag. De receptioniste vroeg nog aan de assistente wanneer zij het het liefste hadden. 's morgens. Nou ik eigenlijk ook wel. Dus nu moet ik op Woensdag 31 maart op 20 voor 9. De zenuwen zullen dan wel wat meer gaan toenemen tot die tijd.
Om 10 voor 9 stond ik alweer buiten.
Op het werk aangekomen eerst de afspraak bij de kaakchirurg afgezegd :smile:
Ik dacht als ik die .... aan de lijn krijg, maar nee. Een hele vriendelijke dame, afspraak afgezegd. "Heb je een andere oplossing?" Nou haar eea uitgelegd, dat ik het niet zag zitten met die lange wachtlijst daar. Haar ook verteld over mijn vorige gesprek. "Ik probeer altijd rustig de mensen te woord te staan" Ze had er ook begrip voor dat er bij diegenen die bellen ook een stuk sanning was en dat je niet voor je plezier belt. Als je nog eens moet bellen, bel dan op donderdag, dan zit ik hier altijd. Ze wenste me nog veel sterkte toe.
Nou eerst (hopenlijk) anderhalve week weer rust, maar die week daarna ... dan is het voor het eggie en maar hopen dat de ta weinig tegenslag heeft, dan valt het voor mij misschien ook mee. Ik hoop wel dat de eerste keer alles meezit, want de keren erna worden de moeilijkere gevallen gedaan.
groet,
Gerrit
Als je net zo veel angst hebt als mijn moeder voor de tandarts, kun je je misschien veel beter inbeelden hoe zij zich voelt..Wat kan ik doen om haar te helpen?
Het is heel logisch dat als je erover begint zij over een ander onderwerp begint.
Het is heel moeilijk te bespreken als je zo'n vreselijk extreme angst hebt en ze zit er heus wel mee hoor, geloof dat maar aan van mij.
Ik weet niet hoe oud je moeder is, maar ik denk een beetje van mijn leeftijd als ik het zo inschat tussen de 40 en 48?
Ik weet ook hoe ze zich voelt hoor, constant met hete snoepjes en kauwgom in je mond lopen vanwege je slechte adem, niet meer durven lachen.
Vraag of ze zelf op dit forum komt, we zijn er hier om elkaar te helpen en elkaar te steunen.
Als ze dat niet durft, laat haar mij dan mailen als ze dat wel durft.
Ik weet waar ik over praat want ik heb hetzelfde en ik moet nu wel naar de tandarts of ik wil of niet.
Paginering