Morgen dus naar de kaakchirurg

En dan moet ik het verhaal uit gaan leggen waarom die tandarts geen wkb uit wou voeren en moet ik hem ook duidelijk maken dat ik als de dood ben, voor de behandeling en vreselijk bang ben voor de tandarts, want dat is er natuurlijk na die nare ervaring van woensdag niet beter op geworden.
Ik durf nu helemaal m'n mond niet meer open te doen bij een tandarts, ik schaam me nu helemaal kapot en ben zo bang dat een andere tandarts ook gaat zeggen: hier doe ik niets meer aan.
Wat moet ik nu zeggen?
Hij heeft de brief waarin hij vraagt voor een eventuele wkb naar de tandarts gestuurd waar m'n man en zoon bij lopen en die heb ik ook genoemd toen hij vroeg of ik een tandarts had, dus dit is natuurlijk helemaal misgegaan, omdat ik een andere tandarts heb genomen.
Die tandarts waar m'n man en zoon bij lopen, ben ik helemaal bang voor, hij heeft heel weinig geduld en ik ben ook geen patient bij hem.
Ik heb me lelijk in de nesten gewerkt, wat moet ik nu zeggen en ik ben ook zo bang dat er helemaal niets meer hoeft en dat m'n 2 voortanden eruit moeten.
Ik zit hier al weer met het angstzweet in m'n handen.