voortand trekken van 3 jarig dochtertje

Author:
fkroon
Posted:
ma, 04/05/2004 - 14:19
Mijn dochtertje van 3 is haar voortandje eruit gevallen, we hebben hem terug kunnen plaatsen, maar het is helaas gaan onsteken.
We hebben 3 opties: - tandje onder verdoving eruit laten trekken, - tandje e.d. onder verdoving laten maken, - onder narcose alles laten maken. Wie heeft hier ervaring mee? Wat is een goede keuze? Wil haar geen trauma laten oplopen.
Ricky

In dit geval is er helaas maar één oplossing: laat het tandje verwijderen (uiteraard onder verdoving)! De kans dat de ontsteking verdwijnt is nul!! De kans dat de ontsteking de opvolger beschadigt is wel aanwezig!! Dat risico moet u vermijden.
Uit uw verhaal meen ik op te maken dat er met het gebit van uw dochtertje nog meer aan de hand is. Het is altijd verstandig dit op een of andere wijze te behandelen en niet gewoon af te wachten totdat het mis gaat, ook al zijn het "maar melktandjes/kiesjes".
Als de tandarts uw dochter op de juiste wijze kan behandelen, zal zij veel minder gauw een trauma oplopen, dan wanneer zij pas met een tandartsbehandeling te maken krijgt als zij kiespijn of tandpijn heeft. Alleen al de faktor tijd (geduld is bij kinderen een absolute must) werkt dan tegen!
Succes, Rick


[ Dit Bericht is bewerkt door: Ricky op 2004-04-05 22:52 ]
ma, 04/05/2004 - 22:40 Permalink
de digitale tandarts

Er wordt vaak geadviseerd om een melktandje niet terug te plaatsen omdat mogelijk de blijvende opvolger beschadigd kan worden.

Het tandje is wel teruggeplaatst en ontstoken geraakt...en nu is het helaas zoals Ricky het zegt: de tand moet er spoedig weer uit..anders kan de ontsteking schade gaan aanrichten.

Het is een moeilijke stap, maar deze moet wel genomen worden, heel veel succes toegewenst!

[ Dit Bericht is bewerkt door: Incisor op 2004-04-05 23:19 ]
ma, 04/05/2004 - 23:19 Permalink
fkroon

Hallo, bedankt voor jullie reacties. We zijn gisteren naar de tandarts geweest en zij heeft geprobeerd het tandje eruit te halen. Eerst ging het goed,ze ging zelf in de stoel liggen. Toen ging de tandarts verdoven, ze vond dit duidelijk niet prettig en begon met haar hoofd te draaien en met haar handen te slaan. Ze raakte daarbij de arm van de tandarts en de spuit kwam in haar lip, ze kreeg ook spontaan een bloedneus (ws. een bloedvat geraakt). Vanaf toen was het helemaal mis natuurlijk, ze was hevig overstuur en wilde totaal niet meer meewerken. Dit probeerden we nog wel, maar het ging zo tegen mijn gevoel in. Ik had zo met haar te doen, ze is nog maar 3 en heeft geen idee van het hoe en waarom.
Nu staan we op de wachtlijst (zeker een half jaar) voor de angsttandarts in het ziekenhuis want het tandje moet er toch uit. Het vervelende is wel dat die ontsteking steeds terug kan komen met gevaar dat het komende tandje aangetast wordt, en steeds een antibioticakuur is ook niet alles. Hopelijk zijn we heel snel aan de beurt. Fia
wo, 04/07/2004 - 17:07 Permalink