Op 4 februari 2003 heb ik mijn jaarlijkse controle gehad bij tandarts. Daar werd mij de vraag gesteld of ik wel eens gedacht had aan een beugel om een voortand in mijn ondergebit recht te zetten. Dit leek mij niet noodzakelijk omdat deze tand niet in het zicht is en de tand bij bijvoorbeeld praten of lachen ook niet hinderde en zichtbaar werd. Tevens vertelde ik de tandarts in bijzijn van de assistente dat mijn “beet†nu naar mijn inziens perfect is en ik niet jarenlang met een beugel wil gaan rondlopen voor 1 tand die men niet ziet. Daarbij is het maar de vraag of het resultaat blijvend zou zijn.
De tandarts verschilde hierover met mij van mening en hij wilde gaan rekenen, want volgens hem zou het “rechtzetten†ook vanaf de onderhoektanden kunnen gebeuren, zodat mijn verdere “beet†niet zou hoeven veranderen. Ik zou dan met 2 tot 3 maanden klaar zijn. Hij bleef erop aandringen dat het zeker mogelijk was en hij wilde gaan rekenen om mij een advies te geven.
Voor dit advies waren röntgenfoto’s en afgietsels van mijn gebit nodig. Zes weken erna op maandag 24 maart 2003 zou het advies door de orthodontist worden gepresenteerd.
Op zaterdag 22 maart 2003 kreeg ik een factuur van 103,90 euro voor de röntgenfoto’s en de afgietsels. Ik was zeer verbaasd deze te ontvangen voor een advies. Het was te laat om de afspraak van maandag af te zeggen dus ben ik wel naar de praktijk gekomen. Al daar stond de tandarts mij kort te woord, waarbij hij herhaaldelijk meldde niet met mij in discussie wilde gaan over de factuur: advies kost geld.
Ik ben van mening dat hij mij vooraf had moeten informeren over de kosten die dit zogenaamde advies met zich meebracht. Dan had hij mij de keuze gegeven om die kosten te maken of niet. Als ik had geweten dat dit mij 103,90 euro zou kosten dan had ik meteen nee gezegd. Zoals ik al eerder aangaf heeft dit schoonheidsfoutje voor mij geen prioriteit. De tandarts wilde mij het tegendeel bewijzen en dat wilde ik best horen.
Zijn argument was dat als iemand pijn heeft hij ook niet van tevoren meldt dat een foto maken wat kost. Waarop ik zei dat één foto niet in verhouding staat met de factuur die ik heb ontvangen. Daarbij komt dat het bij mij niet om pijn gaat, een medische ingreep niet noodzakelijk is maar om het gladstrijken van een uit het oog ontrokken schoonheidsfoutje.
De orthodontist vertelde mij dat het corrigeren van mijn gebit anderhalf jaar zou duren. Hierdoor ging zijn bewering van 2-3 maanden al op en ik had al aangegeven dat ik het er niet voor over zou hebben zolang een beugel te dragen. Deze behandeling gaat dus niet door.
Al met al ben ik misleid door de tandarts omdat hij mij niet vooraf heeft geïnformeerd over de kosten. Ik heb hem niet gemachtigd en ik heb niet getekend voor het maken van deze kosten. Ik ga deze faktuur dan ook niet betalen.
Mijn vraag is nu: Sta ik in mijn recht?
De tandarts verschilde hierover met mij van mening en hij wilde gaan rekenen, want volgens hem zou het “rechtzetten†ook vanaf de onderhoektanden kunnen gebeuren, zodat mijn verdere “beet†niet zou hoeven veranderen. Ik zou dan met 2 tot 3 maanden klaar zijn. Hij bleef erop aandringen dat het zeker mogelijk was en hij wilde gaan rekenen om mij een advies te geven.
Voor dit advies waren röntgenfoto’s en afgietsels van mijn gebit nodig. Zes weken erna op maandag 24 maart 2003 zou het advies door de orthodontist worden gepresenteerd.
Op zaterdag 22 maart 2003 kreeg ik een factuur van 103,90 euro voor de röntgenfoto’s en de afgietsels. Ik was zeer verbaasd deze te ontvangen voor een advies. Het was te laat om de afspraak van maandag af te zeggen dus ben ik wel naar de praktijk gekomen. Al daar stond de tandarts mij kort te woord, waarbij hij herhaaldelijk meldde niet met mij in discussie wilde gaan over de factuur: advies kost geld.
Ik ben van mening dat hij mij vooraf had moeten informeren over de kosten die dit zogenaamde advies met zich meebracht. Dan had hij mij de keuze gegeven om die kosten te maken of niet. Als ik had geweten dat dit mij 103,90 euro zou kosten dan had ik meteen nee gezegd. Zoals ik al eerder aangaf heeft dit schoonheidsfoutje voor mij geen prioriteit. De tandarts wilde mij het tegendeel bewijzen en dat wilde ik best horen.
Zijn argument was dat als iemand pijn heeft hij ook niet van tevoren meldt dat een foto maken wat kost. Waarop ik zei dat één foto niet in verhouding staat met de factuur die ik heb ontvangen. Daarbij komt dat het bij mij niet om pijn gaat, een medische ingreep niet noodzakelijk is maar om het gladstrijken van een uit het oog ontrokken schoonheidsfoutje.
De orthodontist vertelde mij dat het corrigeren van mijn gebit anderhalf jaar zou duren. Hierdoor ging zijn bewering van 2-3 maanden al op en ik had al aangegeven dat ik het er niet voor over zou hebben zolang een beugel te dragen. Deze behandeling gaat dus niet door.
Al met al ben ik misleid door de tandarts omdat hij mij niet vooraf heeft geïnformeerd over de kosten. Ik heb hem niet gemachtigd en ik heb niet getekend voor het maken van deze kosten. Ik ga deze faktuur dan ook niet betalen.
Mijn vraag is nu: Sta ik in mijn recht?
Maar hij had je wel even kunnen informeren over de kosten. Dat is hij verplicht.
Dit probleem vind ik best een moeilijke. Mijn inschatting uitgaande van jouw lezing van het verhaal: Wie er gelijk heeft weet ik niet. Misschien allebei een beetje, misschien een van beiden helemaal.
Als het zo is dat de tandarts had kunnen en moeten weten dat de beugel er veel langer dan twee of drie maanden in zou zitten heeft dat gevolgen: De tandarts wist dat je niet lang met de beugel wilde lopen. Dan had de tandarts, behalve als er relatief zwaarwegende redenen zijn om daar toch op aan te dringen, niet aan de behandeling, in dit geval een advies nav een onderzoek, moeten beginnen. Maar die zwaarwegende redenen hadden aan jou als patient moeten worden uitgelegd en ze staan niet in jouw versie van het verhaal. Als dat allemaal zo is was er eigenlijk onvoldoende grond aan de behandeling te beginnen. Dat is dan onzorgvuldig en het roept vraagtekens op bij de rechtmatigheid van de rekening.
Misleiding is iets waarbij iemand moeite doet om de zaken anders voor te stellen als ze zijn, bewust en met het doel er zelf voordeel uit te trekken. Ik vermoed dat misleiding in dit geval niet hard te maken zal zijn. Gebruik dit woord misschien maar niet publiekelijk en/of zo dat het in verband te brengen is met de naam van de tandarts.
Je hebt het onderzoek wel laten gebeuren. Normaal gesproken wordt ervan uitgegaan dat iedereen weet dat rongenfoto's geld kosten en afgietsels zeker ook, daar hoeft een tandarts op zich niet op eigen initiatief melding van te maken. Van een tandarts mag wat meer initiatief worden verwacht als:
1 Een behandeling duur wordt (In de medische wereld is 100 euro heel weinig. Voor patienten is dit vaak een fors bedrag).
2 Iemand 17 of net iets ouder is dus waarschijnlijk niet al te veel ervaring heeft met medische kosten.
3 Iemand (deels) onverzekerd is voor deze kosten.
Advies kost altijd geld, alleen soms gaat het in een moeite door. De vaste kosten voor een tandarts zijn zeker 15 tot 20 euro per 10 minuten, zonder enige materiaalkosten.
Samenvattend: Je had kunnen weten dat er kosten aan verbonden zijn alhoewel dit misschien beter duidelijk had moeten worden gemaakt. Misschien zat de tandarts met de hele behandeling fout, misschien zelfs in die mate dat de hele rekening op losse schroeven komt te staan.
Verder advies is niet zo makkelijk, schrijf misschien maar eerst een brief met wat je ervan vindt naar de tandarts.
Doeg,
[ Dit Bericht is bewerkt door: dj op 2004-02-11 19:27 ]
Bedankt voor je reactie. Ik ben van mening dat ik niet kon weten dat zo'n advies kosten met zich mee zou brengen. Ik heb met mijn 30 jaar nog nooit iets gehad met mijn gebit. Omdat ik zo'n goed gebit heb, heb ik ook maar een basis tandverzekering en ben ik helemaal niet op de hoogte van prijzen voor foto's en afgietsels.
De tandarts wilde mij bewijzen dat ik met een beugel voor 2-3 maanden een schoonheidsfoutje kon wegwerken. De orthondist zei dat dat dus helemaal niet kon en ik wel een paar jaar een beugel zou moeten dragen. Dus de tandarts heeft mij onnodig op kosten gejaagd en daarbij blijkt de door hem voorgestelde behandeling helemaal niet mogelijk te zijn. Hoezo commercieel??? Ze verdienen al genoeg met beugels en ik moet betalen voor een voorgestelde behandeling die helemaal niet te realiseren is????
Dit heb ik allemaal al aan de tandarts duidelijk gemaakt in een aantal brieven en telefoontjes, maar de tandarts wenst niet meer met mij te spreken, ik moet gewoon betalen. Hij heeft zelfs een deurwaarder op me afgestuurd. Dit was mijn eerste en zeker mijn laatste bezoek aan deze tandarts!
Ik begrijp het gevoel denk ik wel over dat advies dat een hoop geld blijkt te kosten. Je hebt denk ik het gevoel dat er misbruik van de situatie is gemaakt en dat is heel vervelend. Je stem laten horen en je mening geven is in ieder geval een recht dat je niet af te nemen is.
Mijn idee verder:
1) Het lijkt mij dat het belangrijk is om te weten of de tandarts echt niet had kunnen weten dat de behandeling veel langer dan twee of drie maanden zou hebben geduurd. Dat wilde je niet dus dan waren die kosten ook eigenlijk niet nodig. Op deze vraag hoort de tandarts antwoord te geven. Als je hierover met de tandarts wilt praten hoort deze dat eigenlijk te doen. Ook een schriftelijk antwoord zou je eigenlijk moeten kunnen krijgen.
Maar, je hebt wel gewoon meegewerkt met het onderzoek.
2) Je verweer "ik wist niet dat het geld zou gaan kosten" begrijp ik wel, het maakt ook inderdaad iets uit dat je nog nooit wat aan je gebit hebt gehad maar als je in een klacht aan de tandarts (of bemiddelaar, klachtenkomissie, rechtbank oid) dit argument naar voren brent is het mi onwaarschijnlijk dat je gelijk gaat krijgen. Dan sta je met 1 - 0 achter. Ik denk dus: laat dat verweer vallen.
Wat je wel kunt doen is (liefst aan het eind van een klacht ofzo) aangeven: "Ik heb nog nooit wat aan mijn gebit gehad, wist er niet veel van en het was best goed geweest mij expliciet op de kosten te wijzen." Dat kan waarschijnlijk niemand ontkennen.
De vraag is op een gegeven ogenblik ook wat je precies met situatie wilt, de financiele schade beperken, of het konflikt zoeken over de rekening met het risico dat het allemaal duurder wordt, of je stem laten horen of iets er tussen in. Dat lijkt me belangrijk om te zou bepalen wat je verder doet.
Snuffel misschien maar eens flink rond in dit deel van het forum, dan staat nog een hoop info over procedures en enzo. Op de hoofdsite van tandarts.nl en op de rest van het web is ook nog wel info te krijgen.
Doeg,
De tandarts moet naast de afdrukmaterialen zijn tandtechnieker ook betalen voor het gipsmodel.
Probeer jouw kant van het verhaal duidelijk op papier te zetten, mogelijk dat er een compromis gemaakt kan worden (lagere rekening).
Met vriendelijke groet.
Nou is zo'n lange overlegtijd bij een tandarts wellicht niet mogelijk tijdens een reguliere afspraak, je gaat dan al snel de kant op van het samenstellen en bespreken van behandelplannen e.d. Het lijkt mij echter dat de meeste (korte) adviezen 'gewoon' onderdeel zijn van de behandeling. En anders kun je toch altijd nog een extra afspraak maken en declareren als incidenteel consult? Mondhygiëne-instructie zit meestal bij gebitsreiniging in, voor zover ik begrijp uit de tarievenlijst.
Van mij mogen ze alles uit het pakket gooien wat door preventie voorkomen had kunnen worden en mogen ze alle preventieve dingen voor 100% gaan vergoeden. Dan pas zal nederland er goed gaan bijlopen.
Bedankt voor je reactie, dit bedoel ik precies. Tandartsen worden commercieel, maar ik vind niet dat de patient daar de dupe van moet worden.
[ Dit Bericht is bewerkt door: Beetgenomen op 2004-04-09 11:42 ]
Of een Albert Heijn duurder dan een Aldi? ...Of is dit juist geen goed voorbeeld :???:
In ieder geval...Bij de tandarts wordt juist gesneden in de tarieven (terwijl alles om je heen duurder wordt), dus de bereidheid om iets "gratis" te doen wordt steeds kleiner! Ook al door de grote drukte (tandartsen-tekort)!
Rick
[ Dit Bericht is bewerkt door: Ricky op 2004-04-12 01:32 ]
Groeten, Rick