Dag allemaal,
Ik lees hier al een tijdje mee maar heb nog nooit een berichtje gepost. Ook ik ben al zo 'n 8 of 9 jaar niet meer naar de tandarts geweest. Tja, het resultaat laat zich waarschijnlijk wel raden! In mijn achterste kiezen zitten ontzettend grote gaatjes, ik voel overal oneffenheden (afgebroken glazuur?) en nu heb ik zelfs gaatjes tussen mijn voortanden! En regelmatig doet er ook wat pijn natuurlijk. Ah ja, met mijn wijsheidstanden is er ook iets niet pluis vrees ik. Mijn grootste angst is dat het te laat is voor reparatie!
Eigenlijk was ik vroeger nooit echt bang voor de tandarts. Nu moet ik er wel bij zeggen dat ik nog NOOIT een behandeling heb moeten ondergaan. Toen ik jonger was had ik namelijk nooit gaatjes. Enfin, we hadden thuis ook niet echt de routine om regelmatig naar de tandarts te gaan, maar op school werden we wel ongeveer elk jaar gecontroleerd. De laatste keer dat ik nog een tandarts gezien heb was toen ik veertien was en een beugel moest. Die beugel is er overigens nooit gekomen en het spleetje tussen mijn tanden is gaandeweg vanzelf verdwenen...
Daarna is het eigenlijk vanzelf gelopen. Ik ging (onbewust) niet naar de tandarts, want ik had geen last. Maar als je dan op de unief komt merk je dat al de rest wel mooi elk half jaar op controle gaat. Ja, en ik begon me toch wel te schamen. Toen ik ook nog zwarte gaatjes op mijn kiezen constateerde was het hek helemaal van de dam! Ik besefte dat ik moest gaan maar ik schaamde me gewoon te erg en durfde niet meer.
Enkele weken geleden heb ik het hele verhaal dan aan mijn vriend verteld met de nodige traantjes. En gisteren heb ik het eindelijk aangedurfd om de telefoon te nemen en een afspraak te maken met een tandarts waarvan ik gehoord heb dat ze heel lief is! Morgen om 10u30 moet ik al gaan! Ik ben ontzettend zenuwachtig, bang voor wat er allemaal mis gaat zijn met mijn gebit (ben nog angstiger daarvoor dan voor de behandeling!). Maar tegelijk ben ik ook best wel trots op mezelf en blij dat het nu misschien inorde komt met mijn tanden.
Mijn vriend is de enige die het weet. Zelfs mijn ouders zijn zich van geen kwaad bewust. Mijn moeder is nog steeds trots omdat haar kinderen nooit gaatjes hebben. Ze moest eens weten...
Enfin, ik wil iedereen die nog niet de stap heeft gezet van te bellen een hart onder de riem steken. Mensen, het lucht op van te weten dat de eerste stap gemaakt is!!! Duimen jullie morgenvoormiddag voor mij?
Groetjes,
een bangerikje
Ik lees hier al een tijdje mee maar heb nog nooit een berichtje gepost. Ook ik ben al zo 'n 8 of 9 jaar niet meer naar de tandarts geweest. Tja, het resultaat laat zich waarschijnlijk wel raden! In mijn achterste kiezen zitten ontzettend grote gaatjes, ik voel overal oneffenheden (afgebroken glazuur?) en nu heb ik zelfs gaatjes tussen mijn voortanden! En regelmatig doet er ook wat pijn natuurlijk. Ah ja, met mijn wijsheidstanden is er ook iets niet pluis vrees ik. Mijn grootste angst is dat het te laat is voor reparatie!
Eigenlijk was ik vroeger nooit echt bang voor de tandarts. Nu moet ik er wel bij zeggen dat ik nog NOOIT een behandeling heb moeten ondergaan. Toen ik jonger was had ik namelijk nooit gaatjes. Enfin, we hadden thuis ook niet echt de routine om regelmatig naar de tandarts te gaan, maar op school werden we wel ongeveer elk jaar gecontroleerd. De laatste keer dat ik nog een tandarts gezien heb was toen ik veertien was en een beugel moest. Die beugel is er overigens nooit gekomen en het spleetje tussen mijn tanden is gaandeweg vanzelf verdwenen...
Daarna is het eigenlijk vanzelf gelopen. Ik ging (onbewust) niet naar de tandarts, want ik had geen last. Maar als je dan op de unief komt merk je dat al de rest wel mooi elk half jaar op controle gaat. Ja, en ik begon me toch wel te schamen. Toen ik ook nog zwarte gaatjes op mijn kiezen constateerde was het hek helemaal van de dam! Ik besefte dat ik moest gaan maar ik schaamde me gewoon te erg en durfde niet meer.
Enkele weken geleden heb ik het hele verhaal dan aan mijn vriend verteld met de nodige traantjes. En gisteren heb ik het eindelijk aangedurfd om de telefoon te nemen en een afspraak te maken met een tandarts waarvan ik gehoord heb dat ze heel lief is! Morgen om 10u30 moet ik al gaan! Ik ben ontzettend zenuwachtig, bang voor wat er allemaal mis gaat zijn met mijn gebit (ben nog angstiger daarvoor dan voor de behandeling!). Maar tegelijk ben ik ook best wel trots op mezelf en blij dat het nu misschien inorde komt met mijn tanden.
Mijn vriend is de enige die het weet. Zelfs mijn ouders zijn zich van geen kwaad bewust. Mijn moeder is nog steeds trots omdat haar kinderen nooit gaatjes hebben. Ze moest eens weten...
Enfin, ik wil iedereen die nog niet de stap heeft gezet van te bellen een hart onder de riem steken. Mensen, het lucht op van te weten dat de eerste stap gemaakt is!!! Duimen jullie morgenvoormiddag voor mij?
Groetjes,
een bangerikje
De eerste stap is gezet. En, schaam je niet. Het stikt van de mensen die niet naar de tandarts durven. Jij doet er tenminste iets aan, en dat is eerder iets om trots op te zijn!
En ik ben mezelf al heel de dag aan 't opvreten van de stress voor morgen. Ik ben zo zenuwachtig, wat gaat ze wel niet zeggen dat ik zo lang niet naar de tandarts ben geweest?
Enfin, ik zal blij zijn als ik morgenmiddag weer thuis ben! Ben wel zo slim geweest op 't werk te melden dat ik morgen de rest van de dag thuis werk (is geen probleem bij ons).
Ik heb niks toetevoegen, aan het berichtje van Helpme. Sterkte morgen, ik zou aan je denken morgenvroeg.
Horen wij dan ook morgenavond of zo, wat er aan moet gebeuren.
Groetjes Senna.
Er zal heus wel wat gedaan moeten worden en er zal best wel gevraagd worden waarom je zolang heb gewacht, maar als je al zegt dat het een ontzettende lieve vrouw is, dan zou ik me wat dat betreft geen zorgen maken.
Ik wens je veel sterkte morgen.
Als ze het netjes doen, dan stellen ze je gerust. En... wat dan nog als ze erover beginnen? Als jij strakjes je gebit maar in orde hebt. Niet te druk maken over wat andere mensen wel niet zullen denken.
Ik ken ook iemand die echt nog maar 2 intacte tanden in z'n mond heeft. Constand met de mond half dicht praten. En ws hoopt hij dat niemand zijn slechte gebit ziet. Achter de rug wordt er vreselijk over geroddeld... (je moet wel heel bang voor de tandarts zijn als je met zo'n gebit niet durft te gaan, enz). Nou, ik weet precies hoe hij zich zal voelen.
Dus.. gewoon de maling hebben aan evt. opmerkingen! En strakjes loop jij hartstikke trots rond dat je het aangedurfd hebt!
De grote zwarte plekken in mijn kiezen zijn aanslag omdat mijn tanden diepe groeven hebben en de tandenborstel er niet bij kan. Ik moet dus volgende week nog wel een keer terug om alles schoon te maken en die groeven te sealen. Mijn wijsheidstanden mogen voorlopig ook blijven zitten. Ik krijg ook bijna alles terugbetaald van de verzekering (ik woon wel in België) dus da 's ook een meevaller.
De tandarts bleek iemand van mijn joggingclub te zijn, dat vond ik niet zo leuk want ze kent me dus. Maar ze maakte me helemaal geen verwijten over het feit dat ik 8 jaar geen tandarts gezien had. Ze zei gewoon dat ik in het vervolg best elk jaar kom, maar dat was ik al van plan. Al bij al vond ik de behandeling niet zo tof (de tandarts zei ook niet veel) omdat ik niet goed wist wat er gebeurde. Het was mijn allereerste tandartsbehandeling... Maar het was te overleven en ik ben dus heel blij dat ik geweest ben!
Bedankt aan iedereen die meegeduimd heeft en ik wil iedereen die nog de stap moet zetten veel moed wensen. Het valt echt waar allemaal mee hoor!!!
en wat een geluk dat het allemaal mee viel...
wees maar ontzettend trots op je zelf want dat mag je...
Nu proberen ieder jaar die controle aan te houden...
liefssssss en de groetjes Missy
Volhouden hoor!!
thané
Maar we zijn er vanaf hè, nog één keertje volgende week en de boel is inorde voor een jaartje!
[ Dit Bericht is bewerkt door: schaamrood op 2004-04-07 18:03 ]
[ Dit Bericht is bewerkt door: schaamrood op 2004-04-07 18:04 ]
Gefeliciteerd hoor ! Wat een geruststelling moet dat zijn zeg !
Hoop ook gelijk voor jou,dat het jaarlijks terugkerend bezoek,wat minder zwaar word voor jou ,hierdoor.
Ikzelf ben afgelopen dinsdag geweest,moest eigenlijk een wkb ondergaan,heb door het denken daaraan,(kon trouwens ook aan niets anders meer denken) bijna een week niet geslapen,had daarom besloten ,om de kies te laten trekken.
Dat is gebeurd ,de avond vooraf heb ik een rustgevend pilletje,diazepan,van de tandarts gekregen,en een uur voor behandeling ook,ingenomen,en dat werkte !
Nu heb ik met hem afgesproken,weer blijkt dat hij echt de tyd nam,en veel geduld ,en alle begrip voor mijn situatie had,
1x per jaar ga ik voor controle,
wanneer ik iets mankeer,zegt hij dat niet tegen mij,maar maakt een afspraak met mijn man,en een avond ervoor vertelt mijn man mij dat ik moet ,dan kan ik zo een pil innemen,en wie weet gaat het dan wel beter ?
Who knows.....? (brrrrr)
Misschien een tip voor anderen?
Maar ondertussen ,jij suc6,heel goed van je hoor!
Groetjes Puk
Groetjes.
Ze zal eerder gedacht hebben: wat dapper dat ze eindelijk iets aan haar gebit laat doen!
Puk, tof dat je tandarts zo begrijpend is! Voor jou komt het nu vast wel inorde!
HelpMe, ik geloof dat ze 't wel snapte... Ik heb ook wel voorzichtig gemeld dat ik bang was. Maar achteraf bekeken moet ik toch wel een mal figuur geslagen hebben. Vreselijk nieuwsgierig en zo. Ik wil altijd weten wat er gebeurt hè! Ik heb haar de oren van het hoofd gevraagd. Is die plek een gaatje, staan mijn verstandskiezen goed, is die groef niks, wat is dat... Tja, ik was dan ook wel erg ongerust... Maar ze begreep het wel hoor. Ze zei, als je je op je gebit begint te fixeren dan lijkt het alsof er vanalles mis is terwijl dat gewoon verkleuringen en aanslag kunnen zijn.
Ik heb de boel daar ook ondergemorst :wink:
Ze zei dat ik mocht spoelen, maar ik wist natuurlijk niet dat dat met een verdoofde mond niet zo simpel was. Al het water liep er gewoon weer uit! Mijn vriend vond het natuurlijk een grappig verhaal... Hij is trouwens ook heel blij dat de gaatjes tot die twee voortanden beperkt zijn gebleven.
Gisteren is mijn mond nog wel lang verdoofd geweest, maar in de namiddag trok dat langzaam weg. Ik moet wel nog wat wennen aan de vulling, mijn linker voortand lijkt dikker nu dus als ik mijn kiezen op mekaar zijn geeft het een vreemd gevoel. Zal wel overgaan zeker?
Pff, ik ben haast in uitgelaten stemming, ik heb zoveel geluk gehad! En ik besef nu dat ik niet zozeer bang was voor de behandeling, maar wel voor "het vonnis". En dat viel best mee. Ik beloof hierbij dus plechtig om voortaan braaf elk jaar op controle te gaan!
liefs thané
Maar nu heb ik het meer. Ik voel echt geregeld met mijn tong over mijn tanden of er niet toch stiekum ergens een gaatje aan het komen is ofzo.
Ik wist het gewoon.
Enfin, vandaag is het weer mijn beurt... Ik moet mijn kiezen laten sealen en tandsteen en kalkaanslag laten verwijderen. Hopelijk valt het wat mee, ben weeral zenuwachtig! Allé, ik ga er vandoor want anders kom ik nog te laat!
liefs thané
Wat betreft die controle afspraken, heel herkenbaar.
Op de een of andere manier vergeet ik die steeds zodat mijn vriend na 2 maanden kan bellen om te zeggen dat ik die echt vergeten was!?
Jammer genoeg trapt de TA daar niet meer in en heeft mijn vriend die taak maar op zich genomen.
Misschien zou hij ook eens kaarten moeten versturen, haha
Maar ik ben echt heel blij voor jou, knap hoor!!
liefs thané