Vanmiddag had ik even een bijna-paniekaanval die ik gelukkig met behulp van mijn medicijnen heb kunnen beperken tot een uur veel zenuwen/angst. Dat kwam omdat ik een tijdje geleden een gaatje had ontdekt wat ik vorige week even niet meer voelde omdat er aanslag zat of zo. Vanmiddag met eten is dat weggegaan en nou voel ik het weer. Alleen voelt dat weer even net zo eng als toen ik het net merkte. Hebben jullie dat nou ook, dat je dan daar niet goed durft te eten/poetsen?
Heb je dan ook dat je dan weer opnieuw in paniek raakt?
Nog een gekke vraag: Ik bedacht me net dat ik niet altijd met die angst meer wil lopen. A.s. dinsdag ben ik jarig, zou het gek zijn om mezelf 'als kado' te doen dat ik een tandarts die ik op het oog heb (werkt met homeopatie en oefeningen waarmee je meer in balans komt, ze kijken daar naar DE PERSOON, hoe en wie je bent, en niet alleen naar het probleem!) dat ik die een brief stuur om meer informatie te vragen en te vertellen dat ik een grote fobie heb? Dat zou wel een hele stap in de goede richting zijn.
Of klinkt dit gek? (om een stap te ondernemen om je angst te overwinnen, als 'kado' bij wijze van spreken)?
P.S.: wat zet je in zo'n brief? Eerst vertellen over je probleem, dat de behandelwijze je aanspreekt? Of schrijf je iets heel anders, als eerste brief?
Ingrid
[ Dit Bericht is bewerkt door: ibrilman op 2004-04-16 20:13 ]
Heb je dan ook dat je dan weer opnieuw in paniek raakt?
Nog een gekke vraag: Ik bedacht me net dat ik niet altijd met die angst meer wil lopen. A.s. dinsdag ben ik jarig, zou het gek zijn om mezelf 'als kado' te doen dat ik een tandarts die ik op het oog heb (werkt met homeopatie en oefeningen waarmee je meer in balans komt, ze kijken daar naar DE PERSOON, hoe en wie je bent, en niet alleen naar het probleem!) dat ik die een brief stuur om meer informatie te vragen en te vertellen dat ik een grote fobie heb? Dat zou wel een hele stap in de goede richting zijn.
Of klinkt dit gek? (om een stap te ondernemen om je angst te overwinnen, als 'kado' bij wijze van spreken)?
P.S.: wat zet je in zo'n brief? Eerst vertellen over je probleem, dat de behandelwijze je aanspreekt? Of schrijf je iets heel anders, als eerste brief?
Ingrid
[ Dit Bericht is bewerkt door: ibrilman op 2004-04-16 20:13 ]
Doeg,
Je geeft het zelf al aan, ze kijken naar de PERSOON. Met andere woorden ze nemen je serieus en willen je helpen dat je de noodzakelijke stappen kunt nemen. Dit is een heel goed plan. Je krijgt hierdoor vertrouwen in je behandelaar en je zelfvertrouwen wordt zo gesterkt... Ik zou zeggen, wat heb je te verliezen??? Gewoon doen.
Sterkte en veel succes.
Groetjes
Het is een super mooi kado voor jezelf, een goed idee denk ik want je hebt dan al iets overwonnen.
Ik ben toch gisteren behoorlijk angstig geweest, en dat ene gaatje wat ik weer voelde, het blijkt op diezelfde tand dat ik aan de onderkant ervan een gaatje had (dat wist ik al) maar het voelt een beetje vreemd omdat aan de zijkant van die tand ook een gaatje zit. Ik vind het nog wel heel eng met eten aan die kant. Maar ik weet ook dat dat na een paar dagen weer heel 'normaal' voelt. Ik heb net even heel licht daaroverheen durven poetsen.
Bah wat een ellende is dit toch. Het beinvloedt mijn leven zo op dit moment dat ik dit niet meer wil. Gisteravond heb ik een hele tijd zitten zoeken naar tandartsinformatie, er bestaan zelfs tandartsreizen, maar dat zou ik ook weer niet doen.
Ik ben van plan om DEZE WEEK die brief te schrijven. Ik ga erin zetten dat ik een heel grote tandartsfobie heb, dat ik er in mijn eentje niet meer uitkom. Dat het geen kwestie is van 'niet willen gaan' maar puur niet durven. Ik heb een angststoornis en dat maakt het er nog veel moeilijker op. Ik ben van plan te vragen aan die tandarts of hij meer wil uitleggen over zijn behandelmethode, hoe dat precies werkt met die oefeningen. En als er een lange wachtlijst is, of ik daar eerder terecht zou kunnen met een verwijzing van mijn huisarts of de kaakchirurg waar ik vorig jaar onder behandeling was (die is er ook helemaal van op de hoogte). En als het me een aardig persoon lijkt en de behandelmethode lijkt goed (zal ook overleggen met mijn therapeut) dan ga ik bellen of schrijven of ik eerst een afspraak kan maken voor een GESPREK. Dat lijkt me nog wel haalbaar. Dan merk je snel genoeg of het klikt of dat het niet het juiste lijkt.
Wat vinden jullie hiervan?
Ingrid
Het komt allemaal goed, zolang je er maar mee bezig bent. Je T.A. zal hier echt wel gevoelig voor zijn als je zo oprecht bent en hem alles naadfijn uitlegt. Zo kan hij zich ook op jouw instellen en z'n behandeling of omgang op aanpassen. Kan me niet voorstellen dat een behandelaar dit naast zich neer zal leggen. En als dit onverhoopt wel zo is moet je beslist een andere behandelaar gaan zoeken. Je kunt geen vertrouwen opbouwen met zo'n man/vrouw.
Ingrid heel veel sterkte en succes.
Groetjes.
Ben benieuwd :alvast sucses,groetjes nana
nou inderdaad, ik sta er wel volledig achter. Ik heb ook steeds zo'n idee van: "Ik ga ervoor". Wat zou het fijn zijn als ik die angst eindelijk zou kunnen leren hanteren/overwinnen.
MAAR: het probleem waar ik elke keer tegenaan loop is dit... Het lukt me nog wel om informatie te lezen op internet en uitgebreide informatie op te zoeken over een tandarts. Het lukt me ook nog om in gedachten een soort stappenplan te maken, zoals ik hierboven al beschreef. MAAR: zodra ik er dan in gedachten zoveel mee bezig ben (bijna doorlopend nu) dan komen de depressieve gevoelens en zelfmoordgedachten (!) weer om de hoek kijken. Ik weet dat er van alles moet gebeuren, wil er ook wat aan doen maar de angst is zo hevig soms dat ik bang ben voor deze gevoelens. Ik droom er niet meer zo veel over nu ik er meer over nadenk maar ik word al wakker 's morgens met het gevoel dat ik het helemaal niet zie zitten zodra het weer bovenkomt!
Wat kan ik hieraan doen? (Dit is ook de reden geweest van mijn eerste grote depressie, zo'n 5 jaar geleden en met zulke heftige gevoelens erbij!)
Ingrid
Ik leef met je mee meis en kan je zeggen dat je al heel erg op de goede weg bent om een omgang met je angst te vinden... door je zelf open te stellen en te praten over je angst, door je gevoel hoe naar dan ook te delen met ons... blijf dat ook doen kanjer, sluit je niet af...
Realiseer je dat ieder "gezond" mens een vorm van angst in zich heeft dat hoort er ook bij, maar die angst moet idd niet je leven gaan beheersen, en dan moet je soms diep zoeken naar een manier om er met om tegaan... angst is ook een positief teken want iemand die GEEN angst kent is dus nergens bang voor en kan ook niet gezond leven... angst is toch een waarschuwing een soort van afweer systeem...
Er zijn vele soorten/vormen van depressies... een depressie komt ook voort uit vele verschillende dingen, vaak zit het toch al in je genen maar ik ben daar absoluut niet deskundig in om daar op/over te antwoorden, ik weet alleen wat angst en depressies met een mens (kan) doen...
Wat je denk ik "kunt" doen (het woordje MOET laat ik bewust weg)ant als MOET met een T geschreven is is het vaak niet goed... MOED wil ik je wel mee geven...
Maar je "kunt" proberen om alles wat je voelt op te schrijven (gewoon voor je zelf een soort van dagboekje bij houden) waarom en wanneer komen die gevoelens, deze angst wanneer is het begonnen, waardoor is het begonnen enz enz...
Door dit zelf geregeld terug te lezen maakt het je in gedachten misschien sterker, volg je gevoel, vertrouw erop, durf te GROEIEN, en als je de oorzaak weet kun je het proberen LOS TE LATEN... maar los laten en groeien doet ook pijn...
Ik weet niet of je van lezen houdt maar ik kan je een heel goed, prachtig boekje aanbevelen over angst/pijn/liefde/warmte/gevoel maar vooral over loslaten en groeien...
Het heet "zielensprong" geschreven door een pracht mens "Guido Bindels"
Groetjes en liefssssss Missy
Weet je dat ik me echt een beetje ontroerd voelde dat je me 'kanjer' noemde? Dat komt omdat ik me schaam voor dit probleem, mijn tanden moeten er vast lelijk uitzien en ondanks deze fobie die mijn leven al 8 jaar beheerst of beinvloedt, toch kanjer genoemd worden? Ik vind het heel fijn dat jullie dat vinden en dat jullie iedereen zo enorm tot steun zijn!
Weet je wat ik besloten heb vanavond? Deze week ga ik proberen die brief te schrijven en vanavond had ik iemand aan de telefoon waar ik geregeld gesprekken mee heb. Een kennis van onze kerk, een ontzettend lieve man die vaak jongeren begeleid heeft met zelfmoordgedachten en depressies. Ik kan heel goed met hem praten. Deze week kwam ik hem tegen en vroeg hij hoe het ging. Ik zei 'gaat wel maar ik heb wel weer meer last van de angsten en paniek' (toen had ik net een paar slechte dagen). Hij vroeg hoe dat kwam. Maar ja, in een winkelcentrum vertel je dat natuurlijk niet zomaar even. Ik had hem vanavond even aan de telefoon en toen heb ik hem verteld dat ik hem nog een mailtje zou sturen deze week. Dat er inderdaad iets is wat me erg bezighoudt, en waar ik toch echt hulp bij nodig heb. Dat ga ik hem proberen te mailen. Vooral ook omdat die zelfmoordgedachten hier weer bij komen kijken. Ik vind het denk ik heel eng als ik die mail verstuurd heb maar denk wel dat ik hier echt goed aan doe. Ik vertrouw hem wel echt, en het is een heel lieve en begripvolle man en het klikt goed dus wie weet kan hij me hierin ook helpen. Wie weet leer ik bij hem wel over mijn diepste angsten te praten...
Dat komt deze week of dit weekend.
Maar vandaag niet, ik ga vandaag gewoon lekker genieten van mijn verjaardag, haha. Morgen ben ik nog vrij, dan zie ik wel weer verder.
Groetjes van Ingrid. Nogmaals bedankt.
Op de 1ste plaats,
HARTELIJK GEFELICITEERD KANJER :wink:
Ik hoop dat je een fijne verjaardag hebt en dat je kunt genieten, probeer je "zorgen' even op een zijspoor te zetten.
enne verders geen dank hoor...
Kijk nu eens goed naar jezelf, kijk eens hoe goed je bezig bent, je hebt iemand gevonden waar je "gevoel" goed bij is, waarbij jij je vertrouwd voelt, waarmee jij jou angst/probleem mee wilt bespreken... Zo iemand is in mijn ogen een KANJER... ik ben super trots op je dat je deze stap gaat nemen... dat je het in een email gaat vertellen... dus lieverd heel veel sterkte en suc6 daarbij...
Ik zou heel veel tegen je willen zeggen maar vindt even niet de juiste woorden...
Laat je ons wel nog even weten hoe het verder met je gaat Ingrid nadat je de mail verstuurd hebt...
Liefssssssssssssssss enne mega dikke knuffffff Missy
Van Harte Gefeliciteerd meissie !!!!!!
Ik wens je alvast een hele fijne dag en veel succes met het schrijven van je brief !
Een heel goed idee van je want zo ben ik ook begonnen....je weet het wel he ?
Eerst hier geschreven toen die brief aan mijn moeder en toen de mailtjes naar Kerkrade ende rest weet je wel....
Roep me eens op msn meissie dan kletsen we ff verder okee ?
SUCCES met alles en spreek je snel okee ?
Groetjes X Patty