Omdat mij opvalt dat er nogal veel mensen bang voor de tandarts zijn,zal ik mijn verhaal even opschrijven en ik hoop dat jullie er wat aan hebben.
Vroeger had ik een slechte tandarts:na het vullen van een gaatje had ik pijn,terwijl ik van te voren nergens last van had.
Vanaf 1998 ben ik niet meer naar de tandarts geweest.
Tot ik het er met een vriend van mij over had,die had hetzelfde probleem,maar had nu een hele goede tandarts gevonden.
Ik heb gevraagd of hij wou vragen of ze nog een plekje vrij hadden,want ik kon bijvoorbeeld sommige dingen niet meer eten zonder er last van te krijgen.
Na een paar weken er tegen aan hikken toch maar gebeld.
De vrouw van de tandarts nam op(zij is ook zijn assistente) en was heel vriendelijk.
Doodzenuwachtig toen ik heen moest natuurlijk.
Het is gelukkig een hele rustige man en de eerste heeft hij alleen mijn gebit nagekeken en schoongemaakt.
Voordat het behandeld werd heeft weer een tijd geduurd,de man kreeg een ongeluk en heeft een tijd niet gewerkt en voordat ik weer durfde te bellen was ik een weer een stuk kies en veel kiespijn verder.
Elke keer als ik daar kom vertelt hij even wat hij die keer gaat doen en hij legt ook uit wat hij doet en waarom.
En ik moet zeggen;de man is een ware kunstenaar;hij heeft met vulling materiaal al complete kiezen geconstrueerd en als fundering heeft hij schroeven gebruikt.(en nee,na een goede wkb voel je daar ook zonder verdoving niks van)
Ik heb nu twee wortelkanaalbehandelingen gehad,en de derde moet nog afgemaakt worden.
De zenuwen zijn al veel minder erg en ik kan weer gewoon eten,alleen mag ik geen harde dingen in verband met mijn nepkiezen.
Kortom,het is me reuze mee gevallen.
Ben je nu nog steeds bang?
Uit ervaring kan ik je melden dat het beetje napijn na een wkb in het niet valt bij die allesverzengende pijn van een rotte kies.
Kortom,kun je kiespijn aan,dan is een tandarts bezoek een lachertje.
En leg gewoon uit dat je bang bent,een goede tandarts houdt daar rekening mee.
Kortom,gewoon bellen en gaan.
Vroeger had ik een slechte tandarts:na het vullen van een gaatje had ik pijn,terwijl ik van te voren nergens last van had.
Vanaf 1998 ben ik niet meer naar de tandarts geweest.
Tot ik het er met een vriend van mij over had,die had hetzelfde probleem,maar had nu een hele goede tandarts gevonden.
Ik heb gevraagd of hij wou vragen of ze nog een plekje vrij hadden,want ik kon bijvoorbeeld sommige dingen niet meer eten zonder er last van te krijgen.
Na een paar weken er tegen aan hikken toch maar gebeld.
De vrouw van de tandarts nam op(zij is ook zijn assistente) en was heel vriendelijk.
Doodzenuwachtig toen ik heen moest natuurlijk.
Het is gelukkig een hele rustige man en de eerste heeft hij alleen mijn gebit nagekeken en schoongemaakt.
Voordat het behandeld werd heeft weer een tijd geduurd,de man kreeg een ongeluk en heeft een tijd niet gewerkt en voordat ik weer durfde te bellen was ik een weer een stuk kies en veel kiespijn verder.
Elke keer als ik daar kom vertelt hij even wat hij die keer gaat doen en hij legt ook uit wat hij doet en waarom.
En ik moet zeggen;de man is een ware kunstenaar;hij heeft met vulling materiaal al complete kiezen geconstrueerd en als fundering heeft hij schroeven gebruikt.(en nee,na een goede wkb voel je daar ook zonder verdoving niks van)
Ik heb nu twee wortelkanaalbehandelingen gehad,en de derde moet nog afgemaakt worden.
De zenuwen zijn al veel minder erg en ik kan weer gewoon eten,alleen mag ik geen harde dingen in verband met mijn nepkiezen.
Kortom,het is me reuze mee gevallen.
Ben je nu nog steeds bang?
Uit ervaring kan ik je melden dat het beetje napijn na een wkb in het niet valt bij die allesverzengende pijn van een rotte kies.
Kortom,kun je kiespijn aan,dan is een tandarts bezoek een lachertje.
En leg gewoon uit dat je bang bent,een goede tandarts houdt daar rekening mee.
Kortom,gewoon bellen en gaan.
Resultaat: je ligt op de verdoving te wachten terwijl die reeds gegeven is zonder dat je iets gevoeld hebt. Vervolgens hoor je een geluid wat op een boor lijkt maar voelen doe je niets. Je bent tenslotte goed verdoofd. Dan kom je weer bij en blijk je 70 minuten behandeld te zijn. Op mijn opmerking 'ik heb gelukkig helemaal niets gevoeld' was het antwoord van de tandarts: Als je nu wel wat gevoeld had, had je dat dan erg gevonden? Ik moest toegeven dat dat mij geen moer had uitgemaakt.
Het is geen specifieke angsttandarts maar je kunt wel naar een rustige tandarts vragen. Ik ben nog steeds wel nerveus maar ik weet dat toch wel goed komt en pijnloos. Veel succes