Hallo allen
Angst heeft een grote rol gespeeld in mijn leven. Ik voelde me tijdens mijn studentijd erg angstig in sociale situaties. Aanvankelijk dacht ik nog "ik kom er zelf wel uit", maar toch bleek dit niet het geval te zijn. Mijn trots opzij gezet en de stap naar een psycholoog gezet (wat doen we hier in Nederland hier toch moeilijk over!). Een hele serie gesprekken gehad, zowel individueel als in een groep, maar mijn angst ging niet over. Ik voelde me nog steeds erg gespannen, vermoeid, somber en angstig. Besloten om de therapie te beeindigen omdat mijn psycholoog en ik wel zo'n beetje uitgepraat waren. Het ging ook al wel een stuk beter met me. Maar ik merkte dat ik langzaam weer terug zakte. Sociale situaties, en dus ook de tandarts, ervoer ik als een hel. Ik ging wel naar mijn tandarts (eigenlijk een heel aardige man), maar doorstond de behandeling met angst en beven.
In 2000 ben ik op een forum als deze aan De Drempel gekomen. Iemand raadde mij die training aan. Nu heel wat jaren later, en deze training gevolgd te hebben, kan ik zeggen dat het goed met me gaat. Ik ga elk half jaar naar de tandarts. Ik kan (nog) niet zeggen met plezier, maar het is geen hel meer voor me.
Wat ik eigenlijk wil doen met dit bericht is mijn heel plezierige ervaring met de training van De Drempel doorgeven aan anderen. Wie weet leest ook wel iemand mijn bericht en besluit om de training te volgen en net zo enthousiast wordt als ik...
Voor meer informatie kun je kijken op de site van De Drempel:
http://www.dedrempel.nl
Heel veel succes
Geestig :smt006
Angst heeft een grote rol gespeeld in mijn leven. Ik voelde me tijdens mijn studentijd erg angstig in sociale situaties. Aanvankelijk dacht ik nog "ik kom er zelf wel uit", maar toch bleek dit niet het geval te zijn. Mijn trots opzij gezet en de stap naar een psycholoog gezet (wat doen we hier in Nederland hier toch moeilijk over!). Een hele serie gesprekken gehad, zowel individueel als in een groep, maar mijn angst ging niet over. Ik voelde me nog steeds erg gespannen, vermoeid, somber en angstig. Besloten om de therapie te beeindigen omdat mijn psycholoog en ik wel zo'n beetje uitgepraat waren. Het ging ook al wel een stuk beter met me. Maar ik merkte dat ik langzaam weer terug zakte. Sociale situaties, en dus ook de tandarts, ervoer ik als een hel. Ik ging wel naar mijn tandarts (eigenlijk een heel aardige man), maar doorstond de behandeling met angst en beven.
In 2000 ben ik op een forum als deze aan De Drempel gekomen. Iemand raadde mij die training aan. Nu heel wat jaren later, en deze training gevolgd te hebben, kan ik zeggen dat het goed met me gaat. Ik ga elk half jaar naar de tandarts. Ik kan (nog) niet zeggen met plezier, maar het is geen hel meer voor me.
Wat ik eigenlijk wil doen met dit bericht is mijn heel plezierige ervaring met de training van De Drempel doorgeven aan anderen. Wie weet leest ook wel iemand mijn bericht en besluit om de training te volgen en net zo enthousiast wordt als ik...
Voor meer informatie kun je kijken op de site van De Drempel:
http://www.dedrempel.nl
Heel veel succes
Geestig :smt006
Bedankt voor je berichtje hier en dat je dit met ons wilt delen, misschien dat er iemand in de toekomst idd wat aan heeft...
Ik begrijp jou situatie en ben ervan op de hoogte dat "angst" voor vele andere dingen ook een uiteindelijk tandarts-angst kan gaan vormen...
Er zijn immers zoveel soorten van angst die soms het een met het ander in verband brengen...
Heel erg goed dat je op deze manier aan je eigen "angst(en)" hebt gewerkt, en ja wat doen sommige mensen ooit moeilijk, maar realiseer je dat er ook heel veel mensen zijn die niet moeilijk doen, die open staan voor iemand met een probleem/angst/depressie enz enz...
Ook dit is vaak weer iets wat van twee kanten moet komen een persoon met "rugzakje" (zo omschrijf ik het meestal en iedereen draagt wel zijn/haar eigen rugzakje mee) is vaak al heel erg gesloten waardoor uiting naar de buitenwereld heel erg moeilijk is... niet ieder persoon vangt bepaalde signalen op en heeft daardoor geen weet dat er zoveel omgaat in de persoon met "dat rugzakje"
ik heb een maatje dat al ruim 25 jaar depressief is en leeft met een enorme verlatings/bindings angst hij heeft ook vele trainingen gedaan in de tijd dat ik hem leerde kennen (nu ruim 7 jaar geleden), hij was toen nog vrijgezel en had niemand om hem heen die hem begreep, ik heb vele uren bij hem doorgebracht en we hebben samen de sessies gedaan van de therapie, ik heb zoveel geleerd van hem en deze sessies dat het een hele ervaring was.
"De Drempel" ken ik niet maar heb net ffies op de site zitten lezen...
Bedankt voor de info...
Ik hoop dat jij ook ooit helemaal verlost gaat worden van je angsten of is dat nu al voor een groot deel gebeurt...?
Heeft de angst jou niet meer zo in bedwang als voorheen...?
Met plezier zal ook wel nooit niemand naar de tandarts gaan dus dat mag je uit je hoofd zetten...
Ieder half jaar weer de stap te durven zetten is een goede vooruitgang toch, heel erg dapper en fijn dat je op deze manier je angst voor de tandarts hebt overwonnen...
Heel veel sterkte en alle liefssssss,
Carin
bedankt voor je uitgebreide reactie. Jij besteed flink wat tijd aan dit forum als ik je verhalen zo tegenkom. Mooi dat er mensen zijn als jij die begaan zijn met het lot van de anderen. En angst kan zo verlammend werken en je zo in de greep houden dat je hele leven er door getekend wordt. Dus ga zo door met je verhalen...
Nog ff terug op je vragen. Mijn angst is niet verdwenen. Das maar goed ook want het heeft je wat te vertellen en werkt heel beschermend. Angst is eigenlijk een heel liefdevol signaal, maar als je niet begrijpt waarom je dit signaal krijgt kan het heel belemmerend werken. Dit staat vaak ook in de weg om de gevoelens van angst te aanvaarden. Als ik nu bv een afspraak heb met de tandarts dan ga ik er niet fluitend naar toe. Zenuwen heb ik nog wel, maar dat is niet meer te vergelijken met de paniekgevoelens van ooit. Het heeft ff geduurd om er van af te komen, maar dan heb je ook wat :lol:
Groetjes en succes met dit forum
:smt006
Toevallig ben ik vorige week (de week nadat ik in kerkrade ben geweest) ook naar de huisarts gegaan en een doorverwijzing naar een psycholoog gekregen, omdat ik het van tijd tot tijd niet meer zie zitten, geen fut meer heb, etc. etc.
Waarschijnlijk heeft dit te maken met, gepest op school, overspannen vader die tevens in februari zelfmoord heeft gepleegt, scheiding en een ongezonde gezinssituatie die wij vroeger hadden.
Ik hoop dat de psycholoog iets kan betekenen, want de gevoelens waar ik last van heb, staan mij erg in de weg om dingen te uit te voeren.
Alleen heb ik nu nog zoiets, wat kan een psycholoog voor mij betekenen. Ik krijg iig 6 behandelingen bij een 1e lijns psycholoog, dus ik verwacht dat dat beter is als meteen naar het ggz.
Iedereen hier op het forum weet hoe moeilijk het is om naar kerkrade te gaan, en dat gevoel was bij mij opzich beter te behappen als de gevoelens die ik op andere momenten heb.
Ik merkte wel dat de narcose bij mij ook geestelijk zijn werk deed, toen ik maandag aan het werk ging zat ik er even helemaal doorheen, en ben ik woensdag en donderdag ook thuisgebleven. Het probleem is dat het heel slecht gaat op het werk, en de motivatie ver beneden minimum bij iedereen ligt.
Is er ook een forum waar het netzoals hier aan toegaat maar dan meer over het bovenstaande verhaal???
Het is hier namelijk wel altijd gezellig, en iedereen heeft oor voor elkaar, en dat deed me met kerkrade heel erg goed.
Groetjes Jeroen
er zijn diverse forums (fora?) wat betreft depressief zijn, ook zelfmoord van iemand verwerken enz., kijk maar eens op http://www.psychologie.nu
Er staat verder op, als je dingen hebt meegemaakt als pesten (er is bijv een forum traumatische ervaringen), ik heb het zelf ook meegemaakt en het heeft me ook gevormd hoe ik nu ben en voor mij was het wel degelijk traumatisch. (misschien wil je met me e-mailen of zo?) Ook is er een forum voor Angsten en fobieen. Je begrijpt het al, ik kijk er zelf ook op, haha.
Succes ermee.
Groetjes, Ingrid
Bedankt voor de tip !
Ik zal eens rondneuzen op het forum daar. Misschien komen we elkaar op dat forum nog wel eens tegen :-)
Groetjes Jeroen