Ik heb een aantal vragen over wat er gebeurt na de narcosebehandeling in Kerkrade. In sommige verhalen lees ik dat je na de behandeling naar een uitslaapkamertje wordt gebracht; en in andere verhalen dat je met de rolstoel meteen naar de auto wordt gebracht. Kan iemand vertellen hoe dit werkt? Verder zal ik waarschijnlijk op eigen gelegenheid naar Kerkrade moeten gaan. Is het verstandig om na de behandeling met de trein weer terug te gaan naar huis of is dit niet aan te raden?
Het verhaal van een "uitslaapkamertje" is mij niet bekend...
Je komt bij in de stoel (de persoon die met je mee gegaan is, komen ze halen in de wachtkamer en mag dan ook al daar aanwezig zijn) dan wordt je in de rolstoel gezet en naar de auto gebracht, zelf krijg je dit allemaal niet mee, je reageert (misschien) wel ffies zelf maar je kunt het niet meer herinneren achteraf.
Het is niet verstandig (en eigenlijk ook niet echt mogelijk) om helemaal alleen naar Kerkrade te gaan voor de behandeling onder narcose...
Ik denk dat ze het in Kerkrade ook niet graag zien, ieder persoon reageert nl anders op de narcose en het bijkomen...
Het is er vrij drukjes en ze kunnen (denk ik) ook niet alle tijd vrij maken om voor jou te blijven zorgen op het moment van bijkomen...
Maar heb jij niemand, of geen andere mogelijkheid dan zal je het toch eerst goed moeten bespreken met hun.
Ik zou je aanraden mocht je met het openbaar vervoer moeten komen om toch iemand voor jou begeleiding mee te brengen...
Je kunt nadat je uit de narcose bent bij gekomen natuurlijk altijd even buiten (bij mooi weer) of misschien in de wachtkamer verder bijkomen maar het is voor hun niet gemakkelijk om jou dan extra in de gaten te kunnen houden, zij zijn dan nl alweer in de meeste gevallen met een volgende patient bezig...
Dit klinkt misschien negatief, en lijkt nu ik het zo schrijf of er niet voldoende tijd wordt genomen, maar niets is minder waar, er wordt heel goed met de patiente omgegaan en ze nemen heus alle tijd maar ik hoop dat je kunt indenken dat er een hele strakke planning is en als het uitloopt omdat iemand die alleen is en moeilijk uit de narcose komt extra aandacht nodig heeft, dat dat ten koste gaat van de volgende patient...
Dus overleg het altijd eerst vooraf als je echt helemaal alleen wilt komen...
Suc6 en heel veel wijsheid...
Liefssssssss Carin
had kunnen nemen is het "alleen gaan" ook ter sprake gekomen...
Het kwam wel eens voor, maar ze hadden dit idd liever niet.
Als het echt niet anders kon kon je het beste in het hotel om de
hoek (F1?) gaan zitten en je daar met een taxi heen laten brengen.
Maar het was echt beter om thuis bij te
komen, in een vertrouwde omgeving...
Van een "verkoever" of hoe ze dta ooik noemen weet ik niets,
ik weet alleen van horen zeggen dat ik met een rolstoel naar mijn
auto gereden ben en werd op de snelweg pas echt wakker...
Heb de blauwe plekken van het overtillen nog op mijn armen;ik ben
niet echt een sproetje, dus ze hebben me stevig moeten vastpakken :P
Als je toch met het OV moet zou ik iig niet alleen gaan,
je bent echt helemaal van de wereld, dus het is maar
de vraag of je de trein wel in komt...
Groetjes, Marion
Net zoals mijn voorganger(s) al aangaven reageerd iedereen anders op de narcose. De één slaapt of rust inderdaad even uit in een kamertje. En geloof me, ze houden je scherp in de gaten dat alles oké met je is. Ook als het afgeladen druk zou zijn. Uiteraard is het ook voor die mensen werk, doch heb ik ervaren dat ze er alles aan doen om zoveel mogelijk zorg te bieden (ook na de narcose). Dat van die rolstoel is ook wel waar. Afhankelijk hoe je je voelt en of je op je benen kunt staan zullen ze het zekere voor het onzekere nemen en je veilig met een rolstoel vervoeren.
Ik denk wel dat je minimaal 1 dag (liefst 2 dagen) vrij zou moeten nemen. Na de behandeling zijn veel mensen toch wel erg moe en vooral geestelijk erg uitgeput door de spanningen en angsten vóór de behandeling. Bij veel mensen vreet dat energie.
Als je zou besluiten om toch de narcosebehandeling te ondergaan is het echt verstandig dit niet alleen te doen. Hier zijn twee redenen voor. Ten eerste heb je iemand die alles goed in de gaten kan houden hoe het je ná de behandeling vergaat. En ten tweede is het een onmisbare faktor om niet het gevoel te hebben alleen te zijn. Die beroemde schouder waar je op kunt uithuilen of die vertouwde hand die je vast houdt als je het even moeilijk hebt. Het is maar een tip hoor! Er zijn ook mensen die dit alles alleen meesteren...Dat zijn bikkels...
Sterkte en heel veel succes,
Marcel