Hallo,
Ik ben (pas) 21 jaar en had altijd een supergaaf gebit. Nooit een gaatje gehad, nooit wat mis. Tot 5 maanden geleden. Het is alweer zo lang geleden, maar ik herrinner me het nog als de dag van gister. Mijn nachtmerrie werd werkelijkheid; ik viel van mijn fiets en één van mijn voortanden brak af, voor ongeveer 1/3. Ik ben de volgende dag meteen naar de tandarts gegaan en die maakte mijn tand weer als heel, met een 'nep-stukje'(ben de naam van het materiaal even vergeten). Het zag er in eerste instantie mooi uit, maar het probleem blijft dat ik er gewoon keer op keer mee geconfronteerd word, doordat ik het met mijn tong voel. De tand is van de achterkant holler geslepen dan die ernaast, dus dat voel ik. Ook zie je (als jevan dichtbij goed kijkt) het lijntje waar de tand gebroken is.
Ik voel mezelf minder compleet, als ik dit zo kan zeggen. Soms kan ik even aan niets anders denken. Ook al is het in feite maar een klein stuk tand, ik word er niet echt gelukkig van.
Volgens mijn tandarts kan ik na een aantal jaren eens gaan denken aan een facing of kroon. Maar ik vraag me dan af of dat niet van echt te onderscheiden is. Ik zou graag willen dat ik er zelf niets meer van merk en niets meer van zie.
Misschien is die porceleinen facing dan wat? Dat is toch gewoon een huls om de tand heen? Ik neem aan dat die lijn dan niet meer zichtbaar is en het in exact dezelfde kleur is als de rest van mijn gebit?
Ik ben benieuwd of er meer mensen zijn die zo'n probleem hebben en die zich er zo rot om voelen.
Voor een ander stel ik me vaak aan en zien ze er niets van, maar voor mijn gevoel is het nog lang niet wat ik zou willen, het is immers niet meer compleet, mijn gebit.
Ik kijk uit naar reacties van anderen die adviezen hebben of een soort gelijke situatie hebben meegemaakt.
Groetjes Sanne
Ik ben (pas) 21 jaar en had altijd een supergaaf gebit. Nooit een gaatje gehad, nooit wat mis. Tot 5 maanden geleden. Het is alweer zo lang geleden, maar ik herrinner me het nog als de dag van gister. Mijn nachtmerrie werd werkelijkheid; ik viel van mijn fiets en één van mijn voortanden brak af, voor ongeveer 1/3. Ik ben de volgende dag meteen naar de tandarts gegaan en die maakte mijn tand weer als heel, met een 'nep-stukje'(ben de naam van het materiaal even vergeten). Het zag er in eerste instantie mooi uit, maar het probleem blijft dat ik er gewoon keer op keer mee geconfronteerd word, doordat ik het met mijn tong voel. De tand is van de achterkant holler geslepen dan die ernaast, dus dat voel ik. Ook zie je (als jevan dichtbij goed kijkt) het lijntje waar de tand gebroken is.
Ik voel mezelf minder compleet, als ik dit zo kan zeggen. Soms kan ik even aan niets anders denken. Ook al is het in feite maar een klein stuk tand, ik word er niet echt gelukkig van.
Volgens mijn tandarts kan ik na een aantal jaren eens gaan denken aan een facing of kroon. Maar ik vraag me dan af of dat niet van echt te onderscheiden is. Ik zou graag willen dat ik er zelf niets meer van merk en niets meer van zie.
Misschien is die porceleinen facing dan wat? Dat is toch gewoon een huls om de tand heen? Ik neem aan dat die lijn dan niet meer zichtbaar is en het in exact dezelfde kleur is als de rest van mijn gebit?
Ik ben benieuwd of er meer mensen zijn die zo'n probleem hebben en die zich er zo rot om voelen.
Voor een ander stel ik me vaak aan en zien ze er niets van, maar voor mijn gevoel is het nog lang niet wat ik zou willen, het is immers niet meer compleet, mijn gebit.
Ik kijk uit naar reacties van anderen die adviezen hebben of een soort gelijke situatie hebben meegemaakt.
Groetjes Sanne
De lijn zal bij een porseleinen facing waarschijnlijk niet meer te zien zijn omdat deze het hele buitenste vlak bedekt, maar het identiek maken van de kleur en vorm aan de buurtanden is verschrikkelijk moeilijk...verwacht dus geen wonderen!
Voorlopig zou ik even niet behandelen, gelukkig wennen dingen in de mond na verloop van tijd wel, ook al voelt het nu vreemd aan.
:smt006 Monique
Groetjes Sanne
Mijn tandarts is tevreden met mijn gebit en ik niet. Ik kan wel janken, het maakt je onzeker. Je gebit is gewoon heel belangrijk, je visitekaartje. Ik voel me niet meer vrij sinds ik 9 ben.
Maar goed ik zal ermee moeten leven, hopelijk is die kroon die er in 2005 op komt een stuk beter.
Je zegt dat je de kroon die er op zit afschuwelijk vindt. Wat vind je er niet mooi aan? Ik denk zelf ook aan het nemen van kronen op mijn voortanden, dus vandaar... Als het er niet uitziet, ga ik toch twijfelen..
Gr Martijn