Een preventieassistente, die mag zelfstandige tandsteen verwijderen, onder het oog van de tandarts. Een mondhygieniste meer mag dan een preventieassistente. Als ik het goed heb, Moon.
Een preventie-assistente is een 'gewone' tandartsassistente met een aanvullende cursus. Zij mag fluoridebehandelingen, poetsinstructies geven, tandsteen verwijderen, afdrukken maken, e.d.
Mondhygiëniste is een opleiding van 4 jaar of zo en zij mag dus gewoon meer: tandvleesproblemen, pocketstatus, sealen, ...
Goede vraag. Ik word namelijk nogal moe van deze verwarring: patienten noemt vaak de prev. ass een mondhygienist terwijl er echt een groot verschil is tussen deze 2. Bovendien is de titel 'mondhygienist' een beschermde titel!
Een prev.ass is een assistente die een cursus heeft gevolgd. Waar ondermeer les wordt gegeven over hoe je het beste een patient voorlicht en hoe je tandsteen BOVEN het tandvlees verwijderd. Ook wordt een prev.ass geleerd wat het verschil is tussen ontstoken en gezond tandvlees en hoe je dit 'meet'.
Een mondhygieniste heeft de opleiding assistente of de HAVO gedaan. Vervolgens is zij verder gaan studeren op het HBO; de studie mondhygiene. Deze studie duurde tot voor kort 3 jaar en is nu 4 jaar. De mondhygienist kan verdoving geven in opdracht van de tandarts (mag zonder toezicht) en foto's maken in opdracht van de tandarts (mag ook zonder toezicht), patienten voorlichten en ONDER het tandvlees tandsteen verwijderen. Mensen met parodontitis worden dus door een mondhygienist behandeld en mensen met alleen tandsteen of gingivitis door de prev.ass.
Dit staat in ons beroepsprofiel:
1e Het op verwijzing van een tandarts:
A. Onderzoeken en beoordelen van de staat van het gebit van de patiënt en van de weefsels die het gebit omringen, en op basis van de verkregen gegevens opstellen van een behandelplan;
B. Toepassen van mondhygiënische behandelingen, strekkende tot het voorkomen van aandoeningen aan het gebit en tot het opheffen of verminderen van aandoeningen van de weefsels die het gebit omringen, waaronder het aanbrengen van fissuurverzegelingen, het verwijderen van tandsteen, tandplaque en aanslag, het gladmaken van worteloppervlakken en het polijsten van vullingen en tandoppervlakken, met daarvoor geëigende mondhygiënische apparatuur en instrumenten en het uitwendig aanbrengen van ziektebestrijdende middelen op de weefsels die het gebit omringen;
C. in daarvoor in aanmerking komende gevallen in diens opdracht toepassen van ioniserende straling in het kader van het onderzoek, bedoeld onder A, of van lokale anesthesie door het geven van injecties ter ondersteuning van het onderzoek, bedoeld onder A, of van de behandeling, bedoeld onder B.
2e Het geven van tandheelkundige gezondheidsvoorlichting en -opvoeding aan een persoon, met als doel het stimuleren van gedrag dat de mondgezondheid bevordert;
3e Het uitwendig op het gebit aanbrengen van andere dan de onder hierboven, ten tweede, genoemde tandbederfvoorkomende middelen.
De verwijzing, bedoeld in het eerste lid, geschiedt schriftelijk, is gedateerd en ondertekend door de betrokken tandarts en bevat tenminste de door deze, voor het door de mondhygiënist te onderzoeken en behandelen van de patiënt, relevant geachte diagnostische gegevens.
(STB 523/19 oktober 1997/hfdst.V/art.17)
3.2.1 Kern van het beroep
Binnen de individuele gezondheidszorg is de mondhygiënist de deskundige in het voorkomen van aandoeningen aan het gebit en het voorkomen, opheffen en verminderen van aandoeningen van de
weefsels die het gebit omringen. De te verlenen zorg is te onderscheiden in curatieve mondhygiënische zorg en preventieve mondhygiënische/tandheelkundige zorg.
Voorafgaand aan de te verlenen zorg onderzoekt en beoordeelt de mondhygiënist de staat van het gebit en van de weefsels die het gebit omringen, legt de gegevens vast en stelt een behandelplan op. Het
voorgaande geschiedt met behulp van een medische en tandheelkundige anamnese, klinisch onderzoeken röntgenopnamen.
3.2.2 Kernacitiviteiten
De mondhygiënist verricht zelfstandig onderzoek naar aandoeningen aan het gebit en de het gebit omringende weefsels. Op grond van de diagnose verleent hij curatieve mondhygiënische zorg en preventieve mondhygiënische/tandheelkundige zorg. Wanneer hij aandoeningen signaleert waarvan de behandeling niet tot zijn deskundigheid of competentie behoort, verwijst hij de patiënt naar andere
tandheelkundige zorgverleners.
Om inzicht te krijgen in de algemene gezondheidstoestand van de patiënt, neemt de mondhygiënist een voor de mondhygiënische behandeling relevante medische anamnese af. Bij twijfel of onduidelijkheden
neemt de mondhygiënist contact op met de verwijzend tandarts, de huisarts van de patiënt of eventueel de specialist onder wiens behandeling de patiënt staat.
Tandheelkundige gegevens worden verzameld door een extra- en intra-oraal mondonderzoek en het bepalen van een aantal indexen waaronder plaque- en bloedingsindex en het maken van parodontiumstatus en de status presens. Zonodig worden röntgenfoto’s en gebitsafdrukken gemaakt en/of worden monsters genomen ten behoeve van een bacterieel onderzoek. Aan de hand van de verzamelde gegevens stelt de mondhygiënist een zorg- en/of behandelplan op en bespreekt dit met de
patiënt.
en tussenkomst gewaarborgd zijn.
De mondhygiënische behandeling wordt na afloop geëvalueerd waarbij de nazorg wordt bepaald (recall systeem). De mondhygiënist stelt de verwijzend tandarts schriftelijk op de hoogte van het verloop van de
behandeling en van hetgeen bepaald is ten aanzien van eventuele vervolgbehandelingen of nazorg.
Bij het verlenen van zorg hanteert de mondhygiënist de grenzen van zijn bevoegdheden. Hij functioneert doeltreffend en doelmatig binnen het tandheelkundig team en hanteert zowel ten opzichte van de patiënt
als ten opzichte van de overige medewerkers in de praktijk de adequate beroepshouding. Hij neemt de voorschriften omtrent infectiepreventie in acht, alsmede de beroepscode voor mondhygiënisten. Hij draagt zorg voor een adequate praktijkruimte en -uitrusting en voert een zorgvuldige administratie, zowel wat betreft patiëntengegevens (conform de vigerende wetgeving) als financiën. Hij houdt zijn kennis en
vaardigheden in relatie tot de beroepsuitoefening op peil en hanteert een kritische instelling ten aanzien van het eigen handelen.
Bij curatieve mondhygiënische zorg gaat het om het reinigen van het gebit van de patiënt. Het doel daarvan is de weefsels die het gebit ondersteunen te genezen van acute en chronische ziekten, óf om
de patiënt in een situatie te brengen die niet meer bedreigend is voor de (mond)gezondheid. Het reinigen omvat het verwijderen van supra- en subgingivaal tandsteen, tandplaque en/of aanslag op het gebit.
Voorts het gladmaken van worteloppervlakken en het polijsten van vullingen en tandoppervlakken met behulp van de geëigende apparatuur en instrumenten uit de mondhygiënepraktijk. Tevens kunnen op de
weefsels die het gebit omringen middelen aangebracht worden die tandvleesziekten bestrijden.
Preventieve mondhygiënische/tandheelkundige zorg betreft het geven van voorlichting op het gebied van de tandheelkunde (waaronder preventie van cariës), de mondhygiëne (waaronder preventie van
tandvleesziekten), het geven van instructie met betrekking tot de mondhygiëne (poetsinstructie, instructie met diverse hulpmiddelen) en het uitwendig op het gebit aanbrengen van tandbederf voorkomende
middelen ( waaronder fluoride-applicaties en fissuurlakken). Een voedingsadvies kan worden verstrekt in relatie tot het bovenstaande.
Indien een onderzoek of behandeling voor de patiënt te pijnlijk is, kan de mondhygiënist lokale anesthesie toepassen. Wanneer de lokale anesthesie geschiedt door middel van het geven van een injectie, dan is daartoe een opdracht van een tandarts nodig. Voor het maken van röntgenfoto’s ten behoeve van de diagnostiek is eveneens een opdracht van een tandarts nodig. Bovendien moet toezichten tussenkomst gewaarborgd zijn.
De mondhygiënische behandeling wordt na afloop geëvalueerd waarbij de nazorg wordt bepaald (recallsysteem). De mondhygiënist stelt de verwijzend tandarts schriftelijk op de hoogte van het verloop van de
behandeling en van hetgeen bepaald is ten aanzien van eventuele vervolgbehandelingen of nazorg.
Bij het verlenen van zorg hanteert de mondhygiënist de grenzen van zijn bevoegdheden. Hij functioneert doeltreffend en doelmatig binnen het tandheelkundig team en hanteert zowel ten opzichte van de patiënt
als ten opzichte van de overige medewerkers in de praktijk de adequate beroepshouding. Hij neemt de voorschriften omtrent infectiepreventie in acht, alsmede de beroepscode voor mondhygiënisten. Hij draagt zorg voor een adequate praktijkruimte en -uitrusting en voert een zorgvuldige administratie, zowel wat betreft patiëntengegevens (conform de vigerende wetgeving) als financiën. Hij houdt zijn kennis en vaardigheden in relatie tot de beroepsuitoefening op peil en hanteert een kritische instelling ten aanzien van het eigen handelen.
Het verschil is me nu wel duidelijk. Ik stelde de vraag omdat ik door mijn tandarts was verwezen naar de mondhygieniste en ik gisteren plotseling te maken had met de preventie assistente... Ik snapte het niet helemaal wat het verschil was en waarom ik nu ineens iemand anders kreeg. Ik had het ook pas door toen ik wegging en een kaartje kreeg voor een controle bij de preventie assistent over een half jaar.
Heeft dat te maken met het feit dat de mondhygieniste al het tandsteen verwijderd heeft, mij keurige poestinstructies heeft gegeven en ik heel braaf ben en me er keurig aan hou, waardoor ik nauwelijks nog tandsteen had. Het viel me inderdaad op dat ze niet onder mijn tandvlees zat te pulken... ik vond mezelf geweldig en dacht dat ik erg weinig tandsteen had... maar waarschijnlijk mag ze dat niet? Of denk ik nu verkeerd???
Waarschijnlijk is na het bezoek aan de mh gebleken dat jouw tandvlees niet in der mate ontstoken is dat het niet (meer) nodig is om onder het tandvlees schoon te maken.
:smt038 Hulde voor mij!!!! :smt038
Onder het tandvlees schoonmaken was nou ook niet echt een prettig gevoel. Maar gewoon schoonmaken vind ik niet erg. Krijg er weer mooie schone gladde tandjes van :D
wat is het verschil?
Een preventieassistente, die mag zelfstandige tandsteen verwijderen, onder het oog van de tandarts. Een mondhygieniste meer mag dan een preventieassistente. Als ik het goed heb, Moon.
Groetjes Maurice.
Mondhygiëniste is een opleiding van 4 jaar of zo en zij mag dus gewoon meer: tandvleesproblemen, pocketstatus, sealen, ...
:smt006 Monique
Een prev.ass is een assistente die een cursus heeft gevolgd. Waar ondermeer les wordt gegeven over hoe je het beste een patient voorlicht en hoe je tandsteen BOVEN het tandvlees verwijderd. Ook wordt een prev.ass geleerd wat het verschil is tussen ontstoken en gezond tandvlees en hoe je dit 'meet'.
Een mondhygieniste heeft de opleiding assistente of de HAVO gedaan. Vervolgens is zij verder gaan studeren op het HBO; de studie mondhygiene. Deze studie duurde tot voor kort 3 jaar en is nu 4 jaar. De mondhygienist kan verdoving geven in opdracht van de tandarts (mag zonder toezicht) en foto's maken in opdracht van de tandarts (mag ook zonder toezicht), patienten voorlichten en ONDER het tandvlees tandsteen verwijderen. Mensen met parodontitis worden dus door een mondhygienist behandeld en mensen met alleen tandsteen of gingivitis door de prev.ass.
Dit staat in ons beroepsprofiel:
1e Het op verwijzing van een tandarts:
A. Onderzoeken en beoordelen van de staat van het gebit van de patiënt en van de weefsels die het gebit omringen, en op basis van de verkregen gegevens opstellen van een behandelplan;
B. Toepassen van mondhygiënische behandelingen, strekkende tot het voorkomen van aandoeningen aan het gebit en tot het opheffen of verminderen van aandoeningen van de weefsels die het gebit omringen, waaronder het aanbrengen van fissuurverzegelingen, het verwijderen van tandsteen, tandplaque en aanslag, het gladmaken van worteloppervlakken en het polijsten van vullingen en tandoppervlakken, met daarvoor geëigende mondhygiënische apparatuur en instrumenten en het uitwendig aanbrengen van ziektebestrijdende middelen op de weefsels die het gebit omringen;
C. in daarvoor in aanmerking komende gevallen in diens opdracht toepassen van ioniserende straling in het kader van het onderzoek, bedoeld onder A, of van lokale anesthesie door het geven van injecties ter ondersteuning van het onderzoek, bedoeld onder A, of van de behandeling, bedoeld onder B.
2e Het geven van tandheelkundige gezondheidsvoorlichting en -opvoeding aan een persoon, met als doel het stimuleren van gedrag dat de mondgezondheid bevordert;
3e Het uitwendig op het gebit aanbrengen van andere dan de onder hierboven, ten tweede, genoemde tandbederfvoorkomende middelen.
De verwijzing, bedoeld in het eerste lid, geschiedt schriftelijk, is gedateerd en ondertekend door de betrokken tandarts en bevat tenminste de door deze, voor het door de mondhygiënist te onderzoeken en behandelen van de patiënt, relevant geachte diagnostische gegevens.
(STB 523/19 oktober 1997/hfdst.V/art.17)
3.2.1 Kern van het beroep
Binnen de individuele gezondheidszorg is de mondhygiënist de deskundige in het voorkomen van aandoeningen aan het gebit en het voorkomen, opheffen en verminderen van aandoeningen van de
weefsels die het gebit omringen. De te verlenen zorg is te onderscheiden in curatieve mondhygiënische zorg en preventieve mondhygiënische/tandheelkundige zorg.
Voorafgaand aan de te verlenen zorg onderzoekt en beoordeelt de mondhygiënist de staat van het gebit en van de weefsels die het gebit omringen, legt de gegevens vast en stelt een behandelplan op. Het
voorgaande geschiedt met behulp van een medische en tandheelkundige anamnese, klinisch onderzoeken röntgenopnamen.
3.2.2 Kernacitiviteiten
De mondhygiënist verricht zelfstandig onderzoek naar aandoeningen aan het gebit en de het gebit omringende weefsels. Op grond van de diagnose verleent hij curatieve mondhygiënische zorg en preventieve mondhygiënische/tandheelkundige zorg. Wanneer hij aandoeningen signaleert waarvan de behandeling niet tot zijn deskundigheid of competentie behoort, verwijst hij de patiënt naar andere
tandheelkundige zorgverleners.
Om inzicht te krijgen in de algemene gezondheidstoestand van de patiënt, neemt de mondhygiënist een voor de mondhygiënische behandeling relevante medische anamnese af. Bij twijfel of onduidelijkheden
neemt de mondhygiënist contact op met de verwijzend tandarts, de huisarts van de patiënt of eventueel de specialist onder wiens behandeling de patiënt staat.
Tandheelkundige gegevens worden verzameld door een extra- en intra-oraal mondonderzoek en het bepalen van een aantal indexen waaronder plaque- en bloedingsindex en het maken van parodontiumstatus en de status presens. Zonodig worden röntgenfoto’s en gebitsafdrukken gemaakt en/of worden monsters genomen ten behoeve van een bacterieel onderzoek. Aan de hand van de verzamelde gegevens stelt de mondhygiënist een zorg- en/of behandelplan op en bespreekt dit met de
patiënt.
en tussenkomst gewaarborgd zijn.
De mondhygiënische behandeling wordt na afloop geëvalueerd waarbij de nazorg wordt bepaald (recall systeem). De mondhygiënist stelt de verwijzend tandarts schriftelijk op de hoogte van het verloop van de
behandeling en van hetgeen bepaald is ten aanzien van eventuele vervolgbehandelingen of nazorg.
Bij het verlenen van zorg hanteert de mondhygiënist de grenzen van zijn bevoegdheden. Hij functioneert doeltreffend en doelmatig binnen het tandheelkundig team en hanteert zowel ten opzichte van de patiënt
als ten opzichte van de overige medewerkers in de praktijk de adequate beroepshouding. Hij neemt de voorschriften omtrent infectiepreventie in acht, alsmede de beroepscode voor mondhygiënisten. Hij draagt zorg voor een adequate praktijkruimte en -uitrusting en voert een zorgvuldige administratie, zowel wat betreft patiëntengegevens (conform de vigerende wetgeving) als financiën. Hij houdt zijn kennis en
vaardigheden in relatie tot de beroepsuitoefening op peil en hanteert een kritische instelling ten aanzien van het eigen handelen.
Bij curatieve mondhygiënische zorg gaat het om het reinigen van het gebit van de patiënt. Het doel daarvan is de weefsels die het gebit ondersteunen te genezen van acute en chronische ziekten, óf om
de patiënt in een situatie te brengen die niet meer bedreigend is voor de (mond)gezondheid. Het reinigen omvat het verwijderen van supra- en subgingivaal tandsteen, tandplaque en/of aanslag op het gebit.
Voorts het gladmaken van worteloppervlakken en het polijsten van vullingen en tandoppervlakken met behulp van de geëigende apparatuur en instrumenten uit de mondhygiënepraktijk. Tevens kunnen op de
weefsels die het gebit omringen middelen aangebracht worden die tandvleesziekten bestrijden.
Preventieve mondhygiënische/tandheelkundige zorg betreft het geven van voorlichting op het gebied van de tandheelkunde (waaronder preventie van cariës), de mondhygiëne (waaronder preventie van
tandvleesziekten), het geven van instructie met betrekking tot de mondhygiëne (poetsinstructie, instructie met diverse hulpmiddelen) en het uitwendig op het gebit aanbrengen van tandbederf voorkomende
middelen ( waaronder fluoride-applicaties en fissuurlakken). Een voedingsadvies kan worden verstrekt in relatie tot het bovenstaande.
Indien een onderzoek of behandeling voor de patiënt te pijnlijk is, kan de mondhygiënist lokale anesthesie toepassen. Wanneer de lokale anesthesie geschiedt door middel van het geven van een injectie, dan is daartoe een opdracht van een tandarts nodig. Voor het maken van röntgenfoto’s ten behoeve van de diagnostiek is eveneens een opdracht van een tandarts nodig. Bovendien moet toezichten tussenkomst gewaarborgd zijn.
De mondhygiënische behandeling wordt na afloop geëvalueerd waarbij de nazorg wordt bepaald (recallsysteem). De mondhygiënist stelt de verwijzend tandarts schriftelijk op de hoogte van het verloop van de
behandeling en van hetgeen bepaald is ten aanzien van eventuele vervolgbehandelingen of nazorg.
Bij het verlenen van zorg hanteert de mondhygiënist de grenzen van zijn bevoegdheden. Hij functioneert doeltreffend en doelmatig binnen het tandheelkundig team en hanteert zowel ten opzichte van de patiënt
als ten opzichte van de overige medewerkers in de praktijk de adequate beroepshouding. Hij neemt de voorschriften omtrent infectiepreventie in acht, alsmede de beroepscode voor mondhygiënisten. Hij draagt zorg voor een adequate praktijkruimte en -uitrusting en voert een zorgvuldige administratie, zowel wat betreft patiëntengegevens (conform de vigerende wetgeving) als financiën. Hij houdt zijn kennis en vaardigheden in relatie tot de beroepsuitoefening op peil en hanteert een kritische instelling ten aanzien van het eigen handelen.
Heeft dat te maken met het feit dat de mondhygieniste al het tandsteen verwijderd heeft, mij keurige poestinstructies heeft gegeven en ik heel braaf ben en me er keurig aan hou, waardoor ik nauwelijks nog tandsteen had. Het viel me inderdaad op dat ze niet onder mijn tandvlees zat te pulken... ik vond mezelf geweldig en dacht dat ik erg weinig tandsteen had... maar waarschijnlijk mag ze dat niet? Of denk ik nu verkeerd???
Onder het tandvlees schoonmaken was nou ook niet echt een prettig gevoel. Maar gewoon schoonmaken vind ik niet erg. Krijg er weer mooie schone gladde tandjes van :D
Re: wat is het verschil?