Hallo,
vandaag dit forum ontdekt en ik vindt het geweldig, zoveel lotgenoten met de zelfde problemen.
Ik ben 40 en ook mijn gebit is een puinhoop, dit weet ik al jaren en hanteerde dan ook veelal de smoes van binnenkort ga ik naar de tandarts, maar nu nog druk etc etc. Wat hield me dan tegen ? Had ik het druk ? Dat wel, maar zo druk dat ik niet naar de tandarts kon ? Ik weet dat een kunstgebit mijn enige oplossing is. Ook weet ik dat dit binnen een dag te realiseren is, maar toch, wat hield me nu werkelijk tegen.
Een paar dagen terug brak er een stuk van mijn voortand af. Nu was het moment voor mij daar om te zeggen, tot hier en niet verder. Kom maar met dat kunstgebit. Vandaag was ik orienteren op internet voor een tandarts in Almere, welke in 1`dag mij kon voorzien van een kunstgebit.
Tijdens de zoektocht kwam ik dit forum tegen en ben geboeid gaan lezen,
de verhalen waren herkenbaar en de reactie's op vragen soms hartverwarmend. Ik kwam herhaaldelijk mensen tegen die als mede de angst voor een tandarts ervaren omdat hij zich vaak hautain en denegerend opsteld naar de patient. Dit herkende ik. Mijn laatste bezoek aan de tandarts, zo'n 10 jaar geleden om een afgebroken tand, te vervangen voor een plaatje, kwam vandaag weer in mijn herinnering terug. De opmerkingen van de man, de houding, alsof ik een minderwaardig mens was omdat ik een slecht gebit had. Ik voelde me een klein mannetje. (Ik ben 1,90 en weeg 100 kg). Continu maar pulken met het haakje langs iedere tand en kies, voor mij waren het onnodige handelingen en bij ieder pulkje weer een vervelende opmerking. Ik kwam voor het trekken van een tand en het plaatsen van een plaatje, niet om zijn negatieve opmerkingen te horen
Dit gevoel is me onbewust heel lang bijgebleven als ik aan een tandartsbezoek dacht.
Toch ga ik nu alsnog weer naar de tandarts, ik heb geen keuze, het kan echt niet meer. Ik hoop snel een tandarts gevonden te hebben die me kan helpen. Het belangrijkste item bij mijn keuze, vakkundigheid en onbevooroordeeldheid. Ik wil me namelijk nooit meer een minderwaardig klein mannetje voelen. Hebben jullie dezelfde ervaringen ?
vandaag dit forum ontdekt en ik vindt het geweldig, zoveel lotgenoten met de zelfde problemen.
Ik ben 40 en ook mijn gebit is een puinhoop, dit weet ik al jaren en hanteerde dan ook veelal de smoes van binnenkort ga ik naar de tandarts, maar nu nog druk etc etc. Wat hield me dan tegen ? Had ik het druk ? Dat wel, maar zo druk dat ik niet naar de tandarts kon ? Ik weet dat een kunstgebit mijn enige oplossing is. Ook weet ik dat dit binnen een dag te realiseren is, maar toch, wat hield me nu werkelijk tegen.
Een paar dagen terug brak er een stuk van mijn voortand af. Nu was het moment voor mij daar om te zeggen, tot hier en niet verder. Kom maar met dat kunstgebit. Vandaag was ik orienteren op internet voor een tandarts in Almere, welke in 1`dag mij kon voorzien van een kunstgebit.
Tijdens de zoektocht kwam ik dit forum tegen en ben geboeid gaan lezen,
de verhalen waren herkenbaar en de reactie's op vragen soms hartverwarmend. Ik kwam herhaaldelijk mensen tegen die als mede de angst voor een tandarts ervaren omdat hij zich vaak hautain en denegerend opsteld naar de patient. Dit herkende ik. Mijn laatste bezoek aan de tandarts, zo'n 10 jaar geleden om een afgebroken tand, te vervangen voor een plaatje, kwam vandaag weer in mijn herinnering terug. De opmerkingen van de man, de houding, alsof ik een minderwaardig mens was omdat ik een slecht gebit had. Ik voelde me een klein mannetje. (Ik ben 1,90 en weeg 100 kg). Continu maar pulken met het haakje langs iedere tand en kies, voor mij waren het onnodige handelingen en bij ieder pulkje weer een vervelende opmerking. Ik kwam voor het trekken van een tand en het plaatsen van een plaatje, niet om zijn negatieve opmerkingen te horen
Dit gevoel is me onbewust heel lang bijgebleven als ik aan een tandartsbezoek dacht.
Toch ga ik nu alsnog weer naar de tandarts, ik heb geen keuze, het kan echt niet meer. Ik hoop snel een tandarts gevonden te hebben die me kan helpen. Het belangrijkste item bij mijn keuze, vakkundigheid en onbevooroordeeldheid. Ik wil me namelijk nooit meer een minderwaardig klein mannetje voelen. Hebben jullie dezelfde ervaringen ?
Ik heb wel een tandarts gehad die niet zo goed met mensen om kon gaan.
Het was een tandarts van de oude stempel.
Hij heeft mij weleens geboord, laatste keer was het vreselijk. Hij boorde zonder verdoving en op een gegeven moment deed het zo`n pijn dat ik gilde van de pijn en die man bleef maar door gaan totdat ik het zat werd en mijn hoofd weg draaide, met het risico dat ie kon uitschieten met de boor, maar dat maakte me op dat moment niet veel uit als ik maar van die pijn af kwam. Zijn enige reactie was"STIL LIGGEN!
Op een gegeven moment nam ie een beetje speeksel mee, dus mijn reactie was het afvegen van mijn gezicht, hij duwde vrij agressief mijn hand weg en hij zei"MOND OPEN HOUDEN, DENK EROM!" Dus het klonkt bijna als een dreigement, zo kwam het iniedergeval wel bij mij over... Laatst ging hij weer boren dus vroeg ik om een verdoving omdat ik zo geschrokken was. Dus ik vroeg het en zijn antwoord was: "NEE, IK HOEF TOCH NIET ZO DIEP TE BOREN". Maarja wie is hij om dat te beslissen hij voelt immers geen pijn ik wel. Hij deed nooit vriendelijk tegen mij, hij deed alleen aardig als mijn ouders erbij waren ik ben namelijk 21.
Dus hierdoor heb ik een hevige tandartsangst aan over gehouden, ik ben al van kleins af aan bang voor die man.
Maar eind goed al goed ik heb nu een andere tandarts omdat die andere tandarts met pensioen is THANK GOD!
Hij is heel rustig en neemt de tijd voor me, ik heb verteld (pas na een tijdje) dat ik bang was. Je denkt misschien wel waarom pas na een tijdje, nou om het volgende, ik heb je verteld hoe mijn oude tandarts reageerde dus daardoor was ik er weer bang voor dat hij ook zo reageerde, maar het was gelukkig niet zo en hij toonde interesse in mijn angst. Ik krijg van mijn nieuwe tandarts ook een beetje de controlle obver de behandeling, dus als het niet meer gaat dat ik een sein geeft en dat hij even stopt.
Vraag bij vrienden, kennissen of familie welke tandarts ze hebben en of het een vriendelijke tandarts is!
Groetjes Marjolijn. :smt006
Ga alsjeblief snel op zoek. Je bent misschien lang eigenwijs geweest door niet te gaan, terwijl je wist dat je beter wel kon gaan. Ik vind het dan niet zo heel raar als een tandarts dit met je bespreekt...Immers, hij/zij moet je gebit behandelen. Neem dus zelf het voortouw, en luister ook goed naar wat de tandarts/behandelaar je vertelt en vraag door als het onduidelijk is. Is een kunstgebit echt noodzakelijk, denk je?
Door zo`n iemand ben ik dus bang geworden.. en als de dag aangebroken is dat ik naar de tandarts moet dan ben ik echt gestressed.
Het lijkt mij als ze de opleiding tandheelkunde volgen dat er dan ook wordt ingeprent dat ze iedereen moeten respecteren?
Want ik heb een opleiding in de zorg gedaan(kinderopvang) nou daar leer je wel mensen respecteren... kijk soms is het ook moeilijk maar dan wil het nog niet zeggen om rare opmerkingen naar iemands hoofd te slingeren. Dat is voor niemand leuk en zelfs de tandarts die rare opmerkingen maakt die vindt het ook niet leuk.
Groetjes Marjolijn :smt006
:smt002
Verder vind ik het ook niet leuk om opmerkingen over de slechte staat van mijn gebit te krijgen. Toen ik 12 jaar was had ik al 5 vullingen, intussen zijn er nog vele bijgekomen terwijl ik toch eet niet meer suiker eet of slechter poets dan menig ander persoon die ik ken. Ik weet dat veel mensen (tandartsen) niet geloven in een 'slecht gebit' dat je gewoon van nature kunt hebben, maar ik heb steeds het gevoel dat ik me moet verontschuldigen voor de staat van mijn gebit als ik weer eens met pijn bij de tandarts kom :cry:
Re: vervelende reactie van de tandarts
Ik wil hier graag op reageren
Ook ik heb vandaag deze site gevonden en me aangemeld omdat ik verschillende antwoorden zocht op vragen waar ik mee zat.
Mijn vorige tandarts (in Almere) vertelde me nl niet precies wat ze allemaal van plan was en wat ervoor nodig was om te doen!
Als ik verder vroeg dan keek ze me aan van "ik heb het toch net uitgelegd" en gaf ze of geen antwoord of heel snauwerig kort.
Ikheb graag dat tandartsen mij vertellen wat ze gaan doen en waarvoor het precies nodig is. Het is tenslotte toch je eigen gebit waar je nog lang mee hoopt te doen en er zit natuurlijk ook een financieel plaatje altijd aan.
Ik ben nu over gestapt op een andere tandarts die gelukkig nog wel plek had en die vroeg wel in het eerste gesprek of ik ergens allergisch voor was of dat ik mischien ergens niet tegen kan. Dat had die andere helemaal niet gedaan!!
Ik heb deze tandarts vertelt dat ik graag wil dat hij alles uitlegd en vertelt hoe lang iets gaat duren en hij luisterde tenminste en was geduldig.
Ik hoop dat deze veel beter is en dat hij wel begrip heeft voor mensen die het allemaal wat eng vinden.
Groeten Moo`tje
Tja, ook tandartsen zij nmaar mensen, en kunnen nors en chagrijnig zijn, of hebben net ruzie gehad met de vrouw thuis. Als je echt niet met je tandarts door een deur kunt, is het beste advies, zoek een andere. Uiteindelijk moet er wel een basis van vertrouwen zijn om een goede mondgezondheid te waarborgen. De tandarts kan dat niet in zijn eentje doen, de patient moet volledig mee werken. En andersom natuurlijk!
En nog een klein dingetje, Moo'tje, ik weet niet of je al een tandarts in almere gevonden hebt, maar anders zou je de universiteits kliniek kunnen proberen. Daar wordt je behandeld door studenten. Elke handeling van een student wordt door een ervaren tandarts gecontroleerd.
Doordat alles langzamer gaat, immers studenten hebben wat minder ervaring, en zijn daardoor trager, en en gewacht moet worden op controle door de docent, is er meer tijd. Sommige mensen met angst vinden dat prettiger. Doordat er meer tijd is, kan er ook meer uitgelegd worden.
Voor een afspraak kun je bellen tijdens kantoor uren:
036-5487490.
Een eerste afspraak is gratis, en wordt de intake genoemd. Er wordt dan vlug gekeken wat er met jouw gebit aan hand is, en of dat geschikt is om behandeld te worden in de kliniek aldaar. Daarna, indien jij dat wil, en je geschikt blijkt (dat laatste is bijna altijd zo) een afspraak gemaakt om een behandelplan op te stellen, en dat daarna uit te voeren.