Omdat we in toenemende mate sterke twijfels hadden bij de kundigheid van onze vorige tandarts hebben wij de stoute schoenen aangetrokken, en een andere tandarts gezocht én gevonden. Wát een verschil.
Echter we worden nu geconfronteerd met de enorme schade die onze vorige tandarts heeft achtergelaten.
Luister en huiver:
Ikzelf: 6 nieuwe vullingen en 4 WKB
Echtgenoot: minstens 4 tanden eruit, niet meer te redden.
Kind 1 : 21 gaatjes
Kind 2 : 17 gaatjes en een niet meer te redden kroon
Kind 3 : 13 gaatjes
Kind 4 : 9 gaatjes
Kind 5 : heeft geen moed meer :smt003
Kleinkind : 9 gaatjes
Kleinkind : 10 gaatjes
Ik geef toe een groot gezin ( veelal volwassen) maar toch een kleine 100 over het hoofd geziene gaatjes.
Veelal voor rekening van de verzekering maar toch nog best een groot bedrag aan eigen bijdrage, afgezien van alle tijd en ellende die we doormaken.
Heeft het zin de vorige tandarts aan te klagen, of halen we ons alleen maar nog meer elllende op de hals. En moeten we nu maar genieten van deze hele fijne tandarts???
Wie heeft ervaring???
Echter we worden nu geconfronteerd met de enorme schade die onze vorige tandarts heeft achtergelaten.
Luister en huiver:
Ikzelf: 6 nieuwe vullingen en 4 WKB
Echtgenoot: minstens 4 tanden eruit, niet meer te redden.
Kind 1 : 21 gaatjes
Kind 2 : 17 gaatjes en een niet meer te redden kroon
Kind 3 : 13 gaatjes
Kind 4 : 9 gaatjes
Kind 5 : heeft geen moed meer :smt003
Kleinkind : 9 gaatjes
Kleinkind : 10 gaatjes
Ik geef toe een groot gezin ( veelal volwassen) maar toch een kleine 100 over het hoofd geziene gaatjes.
Veelal voor rekening van de verzekering maar toch nog best een groot bedrag aan eigen bijdrage, afgezien van alle tijd en ellende die we doormaken.
Heeft het zin de vorige tandarts aan te klagen, of halen we ons alleen maar nog meer elllende op de hals. En moeten we nu maar genieten van deze hele fijne tandarts???
Wie heeft ervaring???
Die kinderen zijn 16, 18, 24, 27 en 30 jaar? Hoezo verantwoording?
Dat er veel gaatjes zijn haaft ook te maken met het feit dat er in sommige kiezen meerdere gaatjes zitten.
En ja ook elke jaar allemaal naar de mondhygieniste en alle 5 de kinderen jaren bij de orthodontist. Die trouwens wel eens meldde dat er een gaat was volgens hem, maar door de tandarts weer luchtig werd weggelachen.
( als illustratie onze schoondochters die bij een andere tandarts vandaan kwamen hebben nauwelijks iets aan hun gebit, dus....)
Kijk en een reaktie als die van jou ontneemt mij dus alle moed om ergens verhaal te doen. Dat doe je niet handig, je wijst meteen naar de gedupeerde, en trekt de nieuwe tandarts in twijfel.
Je kunt bijvoorbeeld beginnen met een briefschrijver gewoon te geloven. :(
Hoe dan ook, wie je de schuld ook wilt geven, als je met dit grote aantal gaatjes bij een ta vandaan komt,lijkt me de ta de aangewezen schuldige.
En Maja, natuurlijk ligt de verantwoordelijkheid van de kinderen bij de ouders. Maar heb jij wel eens een puber in huis gehad, die je er op moet wijzen dat hij toch echt minder moet snoepen en beter moet poetsen?
Dat is allemaal heel makkelijk bij kleine kinderen, maar geloof me, bij oudere kinderen wordt het er niet makkelijker op.
Enne....mijn kinderen hebben gelukkig geen gaatjes.
Groetjes,
Joke
Zoals ik al zei heeft de orthodontist ze vaker naar de tandarts gestuurd met de vraag een gaatje te vullen, de tandarts zei altijd dat orthodontisten vaak gaatjes zagen waar ze niet waren.
Regelmatig wezen wij de tandarts plekjes aan met de vraag of dat een gaatje was, altijd zei hij : als het geen klachten geeft doe ik er niets aan.
Dat was ook de grote aanklacht van onze nieuwe tandarts. Hij maakte nooit foto's, alleen als we weer eens een kroon bij hem bestelden.
De oudste heeft er twee, de tweede ook 2 en een implantaat, de derde heeft er één plus een implantaat en de vierde heeft er één die er bijna opzit.
Als er een gezin is dat veel tijd energie en aandacht én geld heeft gestoken in de gebitten dan zijn wij dat wel, ons makement is dat we de tandarts gewoon vertrouwden. :(
Zo niet alsnog opvragen bij de vorige tandarts.
Hiermee, en met het inmiddels opgebouwde dossier van de nieuwe tandarts (dus met de nieuwste foto`s etc VOOR behandeling)
een second opinion (in een andere plaats dan de woonplaats, om onafhankelijkheid te waarborgen) laten doen met uitgebreide verslaglegging van de constateringen. En alleen de constateringen, conclusies trekken moet de tuchtraad doen, die overigens ook alles nog eens gaan bekijken.
Bedenk wel dat het een lang traject is. Elke volwassene zal zelfstandig een klacht in moeten dienen, en ook alles zelfstandig regelen/opvragen/afspraken maken voor second opinion etc.
Dan formeel de tandarts zelf aanschrijven voor tekst en uitleg, hij moet in de gelegenheid getseld worden te reageren voordat er formeel een klacht wordt ingediend.
Al met al een traject wat veel energie gaat kosten, en`wat het gaat opleveren is maar afwachten. ieder moet voor zichzelf uitmaken of hij/zij dit ervoor over heeft.
Ik ben alleen bezorgd over al die mensen die nog wel bij hem patient zijn. Want een waarschuwing mag ook niet he?
Ik kan slechts hopen dat ik nu een goede heb getroffen. :-?
Zeker wanneer jullie met z`n allen klagen, en er daadwerkelijk een ontvankelijke zaak is, maar dat is aan anderen om te beoordelen.
Ik zou zeker de vorige tandarts schriftelijk om tekst en uitleg vragen, allen afzonderlijk .
De tandarts eerst zelf aanspreken is een uitgangspunt dat voorkomt uit de gedachte "hoe ga je nou zorgvuldig met elkaar om". Het heeft te maken met de rechtsprincipes redelijkheid en ook met proportionaliteit, dat betekent dat je als het ergens niet mee een bent tijdens de behandeling (wat al een klacht impliceert) je dat wel kenbaar moet maken als het even kan, en ook dat je niet direct naar het tuchtrecht stapt voor onbeduidende dingen.
Verder denk ik dat je dat niet te absoluut op moet vatten. Voor de klachtenafhandeling bij de klachtenkommissie (voortvloeiende uit de "wet klachtrecht clienten zorgsector"), staat het in ieder geval niet genoemd als een voorwaarde voor het in behandeling nemen van een klacht. Deze klachtenkommissie zie ik nog nergens genoemd in het verhaal.
Ik vermoed dat er moeilijkheden zijn samen een klacht in te dienen maar dat wil niet zeggen dat je niet op een of andere manier samen kunt werken. Daar zijn allerlei manieren voor. Je kunt gegevens van in dit geval derden gebruiken om een "manier van werken" aan te tonen bv. Ook kun eerst eens beginnen met, mocht die er zijn, de duidelijkste zaak en dan afhankelijk van die uitkomst verder stappen overwegen over de anderen.
Naar mijn ervaring is de klachtenprocedure bij de NMT laagdrempelig. De indruk van het geheel die ik ervan heb gekregen was die van een ver boven gemiddeld zorgvuldige klachtenafhandeling. Je hoeft niet met bewijzen of resultaten van een second opinion of wat dan ook bij de klachtenkommissie aan te komen, ook de kommissie kan foto's, dossiers, etc opvragen (als je daar toestemming voor geeft) en beoordelen, of aangeven welke aanvullende info ze van je kunnen gebruiken. De kommissie van de NMT bestaat trouwens uit tandartsen.
Het is absoluut een goed idee om, als je het op kunt brengen en je er echt van overtuigd bent dat het niet goed zit, dit te laten merken. E zijn niet veel patienten die gebruik maken van de "wet klachtrecht" of zelfs de tuchtraden maar degenen die het (terecht) doen bewijzen anderen een nauwelijks te onderschatten dienst.
En over die waarschuwing, zowel de tuchtraden als de kommissies kunnen dingen doen die op een waarschuwing uitdraaien, zelfs als de patient niet wint.