Vandaag geweest

Ja, jullie denken misschien we horen niets meer van vervelend maar toch wel dus.... Na jaren niet meer naar de tandarts te zijn geweest was ik afgelopen januari naar de tandarts van vriendlief gegaan. Wat gaatjes, maar eerst tandsteen laten weghalen. Nou, twee keer naar de mondhygieniste geweest en drie weken geleden de stap genomen om een afspraak te maken om de gaatjes te laten vullen. Drie weken ellende. Me niet goed voelen, niet kunnen genieten van leuke dingen, elke ochtend bij het wakker worden denken....nog zoveel dagen. Expres mijn angsten hier niet op gezet, anders lijkt het net of ik dan alleen steun nodig heb. Vanavond gegaan. Vriendlief ging mee. En dan die drempel over..nou ik dacht echt ik ga ter plaatse overgeven...De tandarts gaf me verdovingsspuiten, na een lichtelijke paniek dat ik dacht niet meer te kunnen slikken, realiseerde ik me: wat een uitvinding, verdoving! Daarna begon het daadwerkelijke boren. Vriendlief stond naast me met zijn hand op mijn been. En dat gaf rust en kracht. Goed, twee gaatjes gevuld. 1 Gaatje was een echt gat. Er zit nu een vulling overheen maar het kan zijn dat die vulling het niet redt, en dan moet er doorbehandeld worden. (weer iets om over wakker te liggen) Gaatje 2 stelde echt niets voor. Nog even foto's gemaakt, dat durfde ik de eerste keer niet en daar krijg ik morgen de uitslag van. Ook wel eng, wie weet wat daar weer uitkomt....Maar ik zie al minder tegen het boren op, ik heb er echt niets van gevoeld! Nu de avond een beetje doorkomen met een doos paracetamol en genieten van het moment dat ik ben gegaan.....

Groet Vervelend