Hoi Allemaal.
Ik heb al een tijdje alle berichtje hier op 't forum zitten lezen en 't
is mij opgevallen dat ik niet alleen sta (stond) in mijn angst voor de tandarts. Ook ik was al heeeel lang niet geweest, kan me 't niet eens meer herinneren hoelang maar 't derde wereldwonder is dan toch gebeurd. Afgelopen maandag ben ik voor de tweede keer bij de tandarts geweest. De donderdag ervoor voor de eerste keer, dat viel niet mee...pff
en afgelopen maandag gelijk twee kiezen eruit. Helaas is 't zo dat m'n hele bovenkant (van wat d'r nog over is) eruit moet maar m'n kiezen (het waren er nog maar twee) van onder zijn er nu al uit. M'n reddende engel is in dit geval m'n schoonzus geweest die de afspraak heeft gemaakt bij haar eigen tandarts en ze heeft me donderdag "meegesleept" voor de eerste controle...... het voelde alsof ik naar de slachtbank ging... :lol:
Het was 'n hele fijne man, stelde me heel erg op m'n gemak. Na een kijkje in de "ravage".... zijn we tot de conclusie gekomen dat ik boven een kunstgebit nodig heb en onder kunnen m'n voortanden blijven zitten alleen de kiezen moesten eruit. Dat is dus maandag gebeurd en ik moet heel eerlijk zeggen, al had ik dat niet verwacht, het is me voor 150% meegevallen. Ik heb van de verdoving totaal niets gevoeld en ik stond binnen 'n kwartier weer buiten..... m'n schoonzus was helemaal verbaast.
De napijn valt reuze mee (tot nu toe.... geen goden verzoeken natuurlijk)
't is alleen wat lastig met eten. Maar ik ben al reuze blij dat ik van de kiespijn af ben want daar wordt je niet echt vrolijk van. Nu kan ik volgende week heerlijk zonder pijn (vingers gekruist) op vakantie.
En na de vakantie gaat de ene bovenkant (kiezen) eruit en een week erna de andere kant. Na een paar weken wachten, om de boel te laten slinken gaat de voorkant eruit en hup... m'n gebitje erin... en hoe dat allemaal zal verlopen moeten we natuurlijk afwachten.
Ik wilde, na het lezen van al jullie verhalen, toch ook even mijn verhaal kwijt. Ik heb 't eerder gelezen maar ook ik ben heel blij dat ik 'n reddende engel heb gehad en dat ik nu weer kan lachen in de toekomst.
Groetjes
Corine
Eindelijk....
Dat is minder, dat je bovengebit eruit gaat. Het zou wel balen zijn. Maar wat gaat nu met je ondergebit gebeuren. Dat is wel niet duidelijk....
Ik hoor nog wel van je, maar wel een goede stap in de goede richting.
Gr. Senna.
:smt006 Monique
Re: Eindelijk....
Allereerst bedankt voor je reactie. Tja... m'n bovengebit is niet meer te redden, alleen als ik misschien de postcode loterij win.... hihi.
Met m'n ondergebit gebeurd d'r weinig, m'n kiezen zijn nu getrokken en
m'n tanden mogen blijven zitten, dus dat is wel mooi. Krijg d'r ook geen plaatje of iets want m'n tandarts zei al dat mensen dat toch nooit dragen.
Groetjes
Corine
Bedankt voor je reactie en ik heb inderdaad niet zo heel veel napijn...gelukkig. Als ik de verhalen wel eens lees hier dan mag ik geloof ik
blij zijn. Je leest zulke verschillende verhalen allemaal, de één heeft hechtingen en ik heb dat dus weer niet. Heel verschillend allemaal.
Maar vond dat ik ook mijn verhaal even kwijt moest.
Groetjes
Corine