kunstbot voor implantaat

Ik begrijp dat u nu ongeveer 20 jaar een kunstgebit in de bovenkaak draagt, in deze periode zal het kaakbot meestal flink dunner en lager worden, tevens zakken de kaakbijholtes uit waardoor er ook minder bot beschikbaar zal zijn.

Door dit alles is het onwaarschijnlijk dat na twintig jaar een gebit in de bovenkaak voldoende bot is om implantaten te plaatsen zonder botherstelprocedures.

Het tekort aan bot kan met verschillende (of combinatie van) substituten worden aangemaakt, hieronder de verschillende groepen:

Het materiaal wat wordt gebruikt om het tekort aan bot op te vullen, kan zijn:

lichaamseigen bot (autograft)
bot van een ander mens/donor (homograft)
bot van een dier (xenograft)
synthetisch gemaakt materiaal (alloplast)

Eigen bot is doordat het (stam)cellen, groeieiwitten en de juiste structuur bevat, het meest potent en wordt ook wel de gouden standaard genoemd. Een nadeel is dat er een tweede operatie plek noodzakelijk is, het bot moet immers ergens vandaan komen. Als de hoeveelheid bot die noodzakelijk is niet te groot is, kan dit een plek in de mondholte zijn, zoals regio verstandskies of de kin, indien er meer noodzakelijk is wordt vaak uitgeweken naar de heup of ook het kuitbeen.

Bij de andere drie is er dus geen tweede operatieplek noodzakelijk, maar vnl omdat er geen cellen inzitten, is de botvormende potentie lager. De voornaamste functie van deze substituten is het genereren van een 'geraamte' waar langzaam botcellen uit de kaak heen migreren en welke langzaam wordt omgezet in lichaamseigen bot.

Het gaat te ver om diep in te gaan op de verschillen tussen deze groepen, maar er zit enige variatie in botvormende potentie en tevens is dat afhankelijk van de lokatie en de vorm van het botdefect.
Om de potentie van deze substituten te verhogen worden ze ook wel gemengd met licaamseigen bot, enerzijds om dan soms geen tweede operatieplek noodzakelijk is of anderzijds om een operatieplek buiten de mond om bot te oogsten, te vermijden.

Zoals eerder gezegd is de potentie om bot te vormen van de onderste drie groepen dus minder, indien dit alleen zou leiden tot langzamere botvorming hoeft dat soms geen echt bezwaar te zijn, waarom niet negen maanden wachten i.p.v. drie als hiermee een heupbot operatie vermeden kan worden? Helaas geldt dit principe maar in specifieke situaties en valt een ernstig geslonken bovenkaak daar vaak niet onder.

Indien alleen uitgezakte kaakbijholtes het probleem zijn, dan is er meer hoop op het vermijden van de noodzakelijkheid van heupbot. Uit onderzoek blijken botsubstituten met een kleine fractie lichaamseigen bot na een wat langere inhelingsperiode het goed te doen bij het opvullen van kaakbijholtes, meer informatie over deze procedure vindt u hier: http://www.tandarts.nl/html/implantaten/sinus.php

Echter vaak is de kaak behalve lager ook dunner geworden en zeker wanneer na de botherstel na enkele weken weer een prothese gedragen zal moeten worden, is het noodzakelijk om een materiaal te gebruiken wat snel omgezet wordt in bot en wat stevig vastgeschroefd kan worden tegen de bestaande kaak. Misschien kunt u zich voorstellen dat in dat geval heupbot beter zal voldoen dan bijv. ' korrels uit een potje'

Door de varieteit aan materialen en de relatief beperkte hoeveelheid aan gedegen klinisch onderzoek, hebben veel artsen en tandartsen hun eigen voorkeur voor een bepaalde werkwijze. Indien u wilt weten of er ook andere mogelijkheden zijn dan heupbot, dan adviseer ik een second opinion bij een tandarts-implantoloog aan.

Met vriendelijke groet.