Hallo allemaal.
Hier Sabine weer.
Maar ditmaal met een probleem van mezelf.
Jullie weten dat ik onderhand een half jaar geleden naar de kaakchirurg moest omdat ik last had van wortelresten.
Ik ben toen inderdaad naar de kaakchirurg geweest en zou een brief met afspraak krijgen, omdat ik zo bang was wat ik natuurlijk gelijk aangegeven heb bij de kaakchirurg zei die man dat het wel geregeld kon worden dat ik een lichte narcose zou krijgen en dan dat die wortelresten verwijderd zouden worden.
Ik ging naar huis, vreselijk opgelucht en heb hier toen niks meer gepost verder.
Dag van afspraak heb ik jullie niet laten weten maar die behandeling heeft ook nooit plaatsgevonden.
Ik kreeg wel een brief thuis met een datum maar die dag ging mij absoluut niet lukken dus moest ik afzeggen, ik zou een nieuwe brief thuis krijgen maar heb nooit meer wat gezien of gehoord ervan.
Natuurlijk wist ik in me achterhoofd wel dat ik er achteraan moest maar ach, ik had er geen pijn meer aan dus waarom zou ik??
Ik zou wel bellen als ik er weer last van kreeg.
Weer die rotangst die dus de kop opsteekt nu........... :oops: :oops:
Natuurlijk weet ik dat het gebeuren moet want elke keer als ik mijn onder prothese uit heb dan zie ik die zwarte plek links onderin me mond en als ik er met mijn tong overheen wrijf voel ik het allemaal zitten.
Want de tandarts waar ik toen geweest ben die constateerde ook al dat het door me tandvlees heen geprikt was.
Maar ik heb er geen pijn aan.
Ik weet dat ik het voor moet zijn maar ik durf het gewoon niet aan.
Ik weet ook dat de behandeling die ik heb ondergaan in Kerkrade stukken heftiger was dan dit maar die rotangst is er weer.
Ik wil de telefoon pakken maar vind het zo moeilijk.
Ik haat die angst zo!!!!!!!!!!
Sabine :( :-?
Hier Sabine weer.
Maar ditmaal met een probleem van mezelf.
Jullie weten dat ik onderhand een half jaar geleden naar de kaakchirurg moest omdat ik last had van wortelresten.
Ik ben toen inderdaad naar de kaakchirurg geweest en zou een brief met afspraak krijgen, omdat ik zo bang was wat ik natuurlijk gelijk aangegeven heb bij de kaakchirurg zei die man dat het wel geregeld kon worden dat ik een lichte narcose zou krijgen en dan dat die wortelresten verwijderd zouden worden.
Ik ging naar huis, vreselijk opgelucht en heb hier toen niks meer gepost verder.
Dag van afspraak heb ik jullie niet laten weten maar die behandeling heeft ook nooit plaatsgevonden.
Ik kreeg wel een brief thuis met een datum maar die dag ging mij absoluut niet lukken dus moest ik afzeggen, ik zou een nieuwe brief thuis krijgen maar heb nooit meer wat gezien of gehoord ervan.
Natuurlijk wist ik in me achterhoofd wel dat ik er achteraan moest maar ach, ik had er geen pijn meer aan dus waarom zou ik??
Ik zou wel bellen als ik er weer last van kreeg.
Weer die rotangst die dus de kop opsteekt nu........... :oops: :oops:
Natuurlijk weet ik dat het gebeuren moet want elke keer als ik mijn onder prothese uit heb dan zie ik die zwarte plek links onderin me mond en als ik er met mijn tong overheen wrijf voel ik het allemaal zitten.
Want de tandarts waar ik toen geweest ben die constateerde ook al dat het door me tandvlees heen geprikt was.
Maar ik heb er geen pijn aan.
Ik weet dat ik het voor moet zijn maar ik durf het gewoon niet aan.
Ik weet ook dat de behandeling die ik heb ondergaan in Kerkrade stukken heftiger was dan dit maar die rotangst is er weer.
Ik wil de telefoon pakken maar vind het zo moeilijk.
Ik haat die angst zo!!!!!!!!!!
Sabine :( :-?
Dat "zwart", dat klinkt toch niet goed he.. Hoe eerder hoe beter dat weet je natuurlijk. Ik zit geoon te hopen dat het je (liefst morgen) al lukt om te bellen. Was het ziekenhuis waar je naar toe moest ook officieel gespecialiseerd in angstpatienten?
Ik zit heeeeeel erg te duimen...
Bedankt voor je reactie.
Om gelijk antwoord te geven op je vraag, ik ben toen in Kerkrade geholpen onder narcose, al mijn tanden zijn toen getrokken en ik heb een volledige prothese gekregen.
Na ongeveer een half jaar kreeg ik vreselijke pijn, zoals kiespijn voelde het allemaal weer en ben toen uit pure nood naar een weekend tandarts geweest, ik was doodsbang maar het moest gewoon.
Mijn vriend heeft me er echt heen moeten slepen want ik zou het liefste gewoon weer zo doorgelopen zijn.
Bij die tandarts kwam de conclusie dat er wortelresten zaten en werd ik doorverwezen naar de kaakchirurg.
Ik ben toen voor een eerste afspraak in het ziekenhuis geweest en daar werden foto's gemaakt.
Daarna heb ik een gesprek gehad en verteld aan die man dat ik dus een grote angst heb voor de tandarts en toen zei hij dat ze me onder lichte narcose konden brengen zodat ik nergens iets van zou merken.
Opgelucht als dat ik was ging ik naar huis en dan zou ik een brief krijgen met een datum waarop ik geholpen zou worden dat werd dan een dagopname.
Ik kreeg een brief met datum maar de datum die er stond kon ik niet dus belde ik gelijk om het te melden.
Ik kreeg te horen dat het geen probleem was en ik zou een nieuwe brief krijgen, die heb ik dus nooit gehad en zelf heb ik het maar weer zo gelaten omdat ik doodsbang ben en als ik er toch geen pijn aan heb?? waarom zou ik dan gaan.......
Maar het moet, dat weet ik gewoon.......dus morgen ochtend zal ik met heel veel lood in me schoenen gaan bellen.
Ik hoop echt dat ik dit ga redden.......
DJ, nogmaals bedankt voor je bericht.
Hele bange Sabine
Ook ik zal heel hard voor je duimen!!!
:smt056 Monique
Jouw adres is goed maar wel een beetje bureaucratisch (ik heb een paar van je berichten nagelezen en ik ken oa die formulieren) en de wachtlijsten vallen ook niet mee.
Bij jou heel dicht in de buurt is ook een ziekenhuis. wat let je om gewoon te bellen, te vertellen wat er is, te vragen: kennismaken, 10 minuten voordat de kaakchirurg doorgaans begint. Zeggen ze nee is het pech..
De kans lijkt me heel groot dat een kaakchirurg die dat doet en die jou bij de eerste indruk goed lijkt een goeie voor je is.
Heb je nog gebeld vandaag? (ff benieuwd!)
Bah, vind dit niks leuk, moest mezelf er vanmiddag echt toe zetten om te bellen, heb echt weer die drempel waar ik overheen moet maar die drempel is weer erg hoog...........
Bedankt voor je berichtje.......Moon.
Sabine :smt006
Een kaarsje om je een beetje kracht te sturen voor morgen, om nog een keer al je moed bijeen te rapen om te bellen!!!
Heel goed gedaan Sabine!
Eigenlijk is dat niet goed he bij een CBT dat je twee keer moet bellen als angstpatient...
Nog steeds benieuwd Sabine. Pee-em me anders, of Moon of Minique of Scaredycat?
Doeg,
Belangrijk is denk ik voor veel mensen een beetje de associaties die je met een bepaalde gebeurtenis hebt. Ik heb wel eens last gehad van injecties, maar er zitten verder geen negatieve associaties aan voor mij.
Hoop toch nog iets van Sabien te horen......
:smt006 Monique
Daar is Sabine weer.
Heeft lang geduurd, sorry daarvoor, jullie steun betekend zoveel.
Maar nog steeds is er niks gebeurd........ :oops: :oops: :oops: :oops: :oops: :oops: :oops:
Daar schaam ik me dus behoorlijk voor, maar door prive omstandigheden ben ik zo met andere dingen bezig geweest, dan cijfer ik mezelf en mijn probleem weg, moet ik eigenlijk niet doen en ik weet dat dat ook niet goed is, maar diep van binnen ben ik er dan ook wel weer opgelucht om dat ik dan niet aan dit probleem van mezelf hoef te denken......
Kunnen jullie me nog wel volgen??
Ik zit ook zo te ratelen......... :cry:
Sabine
Het ratelen valt best mee hoor. Ik snap je in elk geval wel! Soms kunnen andere dingen bepaalde dingen opzij zetten. Ik kan me heel goed voorstellen dat je eigenlijk stiekem een beetje opgelucht bent, want je hoeft (nog) niets met je angst te doen en al helemaal niet de confrontatie aan te gaan!
Maar goed... van uitstel komt afstel en het blijft toch heel diep binnenin je knagen... en dat knagen is geen prettig gevoel... Zoek ergens in jezelf naar de kracht om er iets mee te doen. (begin maar te zoeken bij het puntje van je tenen ;))
Ik wens je heel veel sterkte!!!!
Lijkt het je wat Sabine? De x'en invullen en even kijken of ik geen fouten heb gemaakt, en opsturen?
Hier is Sabine weer.
Maar dit keer met goed nieuws, vrijdag toen ik uit school kwam lag er een brief van het ziekenhuis.
Met daarin een oproep voor behandeling.
Ik heb vrijdag het ziekenhuis gebeld omdat het langer dan een half jaar geleden was en of ik nog moest komen bij de anesthesist voor een nieuw vooronderzoek.
Dat moest en dus was vandaag die dag dat ik erheen moest.
Om half 4 vanmiddag zat ik dus in de wachtkamer en werd ik mooi op tijd naar binnen geroepen.
Daar werd mijn bloeddruk gemeten die prachtig was, lengte en gewicht moesten ze weten en kreeg ik een vragenlijst die ik in de wachtkamer in moest vullen.
Als ik dat klaar had dan kon ik die komen brengen en weer terug naar de wachtkamer waar het wachten was op de anesthesist.
Na 5 minuutjes ongeveer werd ik alweer naar binnen geroepen en mocht ik meelopen, hele aardige man trouwens, dat stelde me erg gerust.
Na kort de vragenlijst te zijn doorgelopen luisterde hij naar me hartslag en ook dat was prima, na een kort gesprekje mocht ik naar huis.
13 december moet ik naar het ziekenhuis en word ik op de dagopname opgenomen.
Dan krijg ik een lichte narcose en word de ingreep uitgevoerd.
Diezelfde dag mag ik dan ook weer naar huis dus dat vind ik erg prettig.
Dit wou ik jullie even melden en ik ben reuze opgelucht dat het nu toch gebeuren gaat.
Ik hou jullie op de hoogte en wou jullie ook even allemaal bedanken voor jullie geweldige steun en lieve woorden.
Jullie zijn toppertjes.
Heel veel liefs Sabine :smt006
Heel veel sterkte alvast de 13e!
Jij bent ook een toppertje!!!!
me angst overwint me weer
Veel succes toe gewenst 13 december!!!
En net zoals moon vind ik je een toppertje :smt041 .
Gr Ingrid
Ja, vandaag gaat het gebeuren.
Ben nu echt aan het aftellen en vanmiddag heb ik het lekker achter de rug allemaal.
Zodra ik thuis ben en ik voel me goed genoeg dan zal ik even een bericht posten en vertellen hoe het gegaan is.
Nogmaals bedankt voor alle steun en advies van jullie kant, ik kan het niet vaak genoeg zeggen.
Veel liefs Sabine :smt006
Me angst overwint weer
Gr Ingrid
Even een kort verslagje van mijn ziekenhuis avontuur.....hihi
Toen ik gister in het ziekenhuis kwam was ik mooi op tijd maar er kwam een spoedgeval tussendoor en dus werd ik om half 12 pas naar de OK gereden.
De tijd daarvoor werden de spanningen natuurlijk wel iets meer maar ik heb mezelf rust in kunnen praten, tenminste, redelijk............
Toen ik om half 12 gehaald werd kwam ik eerst in de ruimte waar ik een mutsje op kreeg, daarna naar de andere ruimte waar ik een infuus en plakkers op me borst kreeg.
Toen was het wachten op de arts die me zou komen halen, gelukkig hoefde ik daar niet lang op te wachten, ik werd naar de OK gereden en daar mocht ik op de operatie tafel schuiven.
Ik kreeg een bloeddruk meter om en werd aangesloten aan de monitor zodat ze ook mijn hart in de gaten konden houden.
Toen was het nog heel even wachten op de anesthesist.
Die kwam ook snel en toen kreeg ik een zuurstofkapje voor me mond en moest ik diep inademen en toen kreeg ik de injectie voor de narcose........Hoe voel je je, vroeg de zuster die erbij stond.
Ik zei, ik voel me duizelig, ok, dat is goed hoorde ik nog en verder herrinner ik me niks meer.
Toen ik bijkwam leken er maar 2 minuten voorbij, ik lag op de uitslaapkamer en er stond gelijk iemand naast me bed die vroeg hoe ik me voelde.......hij zei, ik laat je nog even bijkomen en als je je weer wat beter voelt word je terug gebracht naar dagopname.
Dat was vrij snel en daar aangekomen kreeg ik een glas water en een ijscompres.
Na ongeveer 2 uurtjes kreeg ik ook wat vla en hebben we besproken wat ik de eerste 24 uur alleen mocht en absoluut niet, ik kreeg een recept mee voor paracetamol en een mondspoeling met een spuitje en toen mocht ik naar huis.
Eerst hebben mijn vriend en ik toen de medicijnen opgehaald en eenmaal thuis ben ik vroeg me bed in gedoken.
Vandaag heb ik dus veel pijn maar ik heb de pijnstilling en ik kan zeggen dat ik erg opgelucht ben dat het gebeurd is.
Heel veel liefs een opgeluchte Sabine :smt006 :wink:
Goed van je hoor!
Zijn we allebei op dezelfde dag geholpen! Das ook toevallig!
Doe maar lekker rustig aan, deste beter heelt alles weer.
Ik hou me even lekker rustig en laat het rustig helen.
Inderdaad toevallig dat we op dezelfde dag zijn geholpen.
Jij ook veel sterkte ermee en hou je ook taai.
Veel liefs Sabine :smt006
Wat fijn dat het zo goed is gegaan. doe het maar lekker rustig aan en laat je vriendje je maar vertroetelen :D
Heerlijk voor je dat het nu voorbij is!!!!
Enne... Geef jezelf ook een schouderklop hè, dat je het allemaal hebt doorgezet en zo goed hebt doorstaan!
:smt006 Monique