Geen angst, maar ben het zat.

Author:
Wilma S.
Posted:
ma, 10/24/2005 - 07:57
In september zijn er bij mij 8 gaatjes ontdekt. Meteen twee laten vullen (bovenzijde rechts) en sindsdien kan ik dus prompt niet meer met rechts kauwen. Eerst al een opstaand stukje vulling laten wegslijpen zodat de kiezen netjes langs elkaar heen kunnen schuiven, maar dit maakte geen bal uit. We zijn nu intussen 6 weken verder en het word niet minder. Van warm/koud heb ik geen last, maar of ik nou op havermout pap kauw of iets vasters/stevigers, het doet pijn.

Vanmiddag naar de tandarts, eigenlijk voor een andere vulling, maar ik ben dit gezeur nu zat. Kost me een fortuin (wat ik al niet heb, en de verzekering van dit jaar ook al opgebruikt) en het deed minder zeer zonder vullingen.

De stand van dit jaar:
1 tand getrokken omdat apex resectie geen zin had
1 verstandskies getrokken
1 kies afgebroken (er zat een gaatje in het afgebroken gedeelte)
4 gaatjes gevuld nog 3 te gaan

Ik ging nooit met plezier naar de tandarts, maar heb mijn hand nooit omgedraaid voor wortelkanaalbehandelingen, trekken e.d.. Hoewel ik de wortelkanaalbehandeling waarbij de verdoving niet werkte nou niet echt prettig was, heeft dat me nooit angst bezorgd, of ervoor gezorgd dat ik niet meer wilde. Nu -wil- ik gewoon niet meer naar de tandarts. Het kost me mijn loon, een fortuin aan kosten, ik word altijd ziekig duf van de verdoving dus het kost me ook nog eens een vrije avond, en ik krijg er niets voor terug dan pijn en (dagelijkse eet) ellende.

Ik voel dat ik het risico loop om een tandarts fobie te krijgen en gewoon een aantal jaar niet te gaan. Ik weet dat het slecht is, maar ik wil voorlopig gewoon geen pijn en dan een aantal maanden rust in mijn mond. Ik ben zelfs in staat vanmiddag naar de tandarts te gaan en als hij iets anders wil doen dan die kiezen die pijn doen bij het kauwen te onderzoeken, op te staan en weg te gaan en de volgende afspraak in december/januari te laten plannen.

Bah!
jitske

Ik kan het me heel goed voorstellen. Zo voelde ik me ook, maar bij mij was het ook de angst die meespeelde. Ik dacht toen: ik ga gewoon niet meer. Heb ik eindelijk een rustig leventje en geen drukte meer over de tandarts en al die rotbehandelingen. Maar bij mij heeft het uiteraard niet goed uitgepakt. Zoals ik in je verhaal lees, heb je ook al behoorlijk wat behandelingen achter de rug, zo had ik het ook. Achteraf denk ik: goh dat viel best mee. Ik was iets van 5 jaar niet meer naar de tandarts geweest. Nooit pijn in mijn mond, wel afbrokkelende kiezen, maar ach geen pijn dus wat maakt het uit. Toen ik gaatjes in mijn voortanden ontdekte schrok ik en heb ik dus een afspraak gemaakt. En dan moet er heel wat gebeuren. Ik heb 2 weken terug 3 kiezen laten trekken en vandaag weer, waarvan 1 een cyste onder zat. Nu denk ik was ik toch braaf naar de tandarts blijven gaan. Dus alsjeblieft hou vol. Alles is beter dan een hele periode niet gaan, omdat je het dan steeds verder voor je uit schuift. :smt006
vr, 10/28/2005 - 17:50 Permalink
kristin.smets

Hoi,

Ik begrijp je.

Ik heb ook steeds het gevoel; elke keer ik naar de tandarts ben geweest dat ik achteraf maar pijn heb dan voorheen.

Maar misschien toch de moed niet laten zakken, want als de gaatjes dieper worden, dan wordt het moeilijker te behandelen.

Wat je wel kunt vragen, als je wat verzwakt bent (door bvb het weinig eten door de vele behandelingen) van eens een kleine rustpauze in te lassen.
Je moet dan wel het karakter hebben van na een aantal weken (maanden) terug te gaan, maar ik begrijp wel je standpunt.

Op den duur draait je leven precies alleen maar rond tandpijn en tandartsen.

PS Heb na verschillende WKB mijn kies laten trekken, en de pijn zit nu precies op de kies erachter.
Dacht ff door moedig te zijn en hem te laten trekken, dat het nu eens eindelijk over zou zijn.

Groetjes
Krisje
do, 11/24/2005 - 20:30 Permalink
load

SLuit me aan bij wat hierboven staat.
Was zelf nooit happig op de tandarts en op gegeven moesten alle verstandkiezen worden getrokken + een paar kiezen ernaast.
Daarnaast ook nog gaatjes.
Was daarna zo angstig dat ik heel lang niet ben geweest. Mijn gebid werd een bouwval.
Nu achteraf (ja makkelijk praten..) heb ik zo'n spijt dat ik niet elk half jaar ben gegaan. Gelukkig vorig jaar de stap genomen weer te gaan.
Nu doe ik alles in stapjes.
Misschien eens overleggen met de tandarts of dat mogelijk is.
Heel veel succes en strekte en probeer toch te blijven gaan. Je tanden zijn zo belangrijk.. ook voor de rest van je gezondheid.

Succes.

Ps blijf het hier van je af schrijven heeft mij enorm geholpen.
do, 11/24/2005 - 21:07 Permalink