Angst door seksueel misbruik..

Ik kan me goed voorstellen dat het voor jou belangrijk is om een begripvolle tandarts te hebben.
Wij hebben er ooit over nagedacht om man/vrouw als eigenschap toe te voegen aan onze zoek-een-tandarts database, daar hebben wij toch vanaf gezien. In jouw geval zou het echter wel nuttig zijn, ik zal het overwegen om dit in de toekomst te laten toevoegen.

Ik hoop dat je snel een geschikte tandarts vindt.

Hallo,

Je bent niet de enige hoor, ik heb met meisjes gewerkt die sexueel misbruikt zijn en het is een vaak voorkomend probleem.
Ik ben zelf woonachtig in zuid-oost Brabant en heb hier een vrouwelijke tandarts gehad waarvan ik verwacht dat ze veel begrip voor je probleem op kan brengen. Ze geeft je het gevoel dat je controle over de situatie hebt en legt alles heel duidelijk uit.
Ik weet dat zij open staat voor allerhande problemen en ze neemt en heeft daar tijd en aandacht voor. Uiteraard zal ze dan wel op de hoogte gebracht moeten worden van de situatie. Ik weet natuurlijk niet in hoeverre je daar wel of niet aan toe bent, maar ook als je het niet kunt vertellen is dit een hele fijne vrouw.
Als je interesse hebt kan ik je via pm haar naam en telefoonnr geven. Ze neemt nog nieuwe patienten aan.

Heel veel sterkte gewenst met je zoektocht.

Ik hoop ook dat je er gauw een vindt. Als je aangeeft in welke regio ongeveer (of evt zelfs een woonplaats) kunnen mensen wat gerichter een tip geven. Als je die info niet graag geeft kun je ook privebericht doen, iemand van moderatorteam kan heel goed bv als je wilt dat die ook even meedenken of ze in jou regio misschien een geschikte adres weten.

Ik heb hetzelfde probleem. Ik ben ook sexueel misbruikt geweest en dat is een van de redenen dat ik niet naar de tandarts durf. Het idee om zo weerloos met mijn mond open te moeten zitten...
En idd, die flashbacks! Begrip heb ik hier nog nooit voor gehad. Ik moest me niet aanstellen vond mijn moeder en gewoon naar de tandarts gaan. En heel toevallig was het een tandarts die uit hetzelfde land afomstig was als degenen die mij misbruikt hebben ( dat bedoel ik niet verkeerd, maar zo is mijn gevoel! ). Dat maakte me echt heel angstig, en ik zag echt die daders van dat misbruik in die tandarts. Kan hij niets aan doen natuurlijk, en ik liet ook niets merken maar ik heb na dat bezoekje aan de tandarts veel last gehad van nachtmerries enzo. Ik ben heel bang dat die angst nog erger word. Toen ik daarna een vrouwelijke tandarts kreeg had ik die angst niet zo extreem, het was er wel, dat weerloze gevoel maar gelukkig wel minder. Ik heb hier nog nooit over gepraat. Ik dacht altijd dat ik de enige was. Het doet me goed om mijn gevoelens hierover te kunnen vertellen.

ik heb een kaarsje voor je aangestoken! Heel veel succes!

Ik duim voor je, hopelijk klikt het tussen jullie!

Groetjes Gabrielle

Op welke manier was het geen succes?
Voelde je je niet begrepen? Was het een man/vrouw?
Heb je de moed gehad om uit te leggen hoe jij je voelt?

Hee singlegirl,

Ik vind echt dat je heel goed onder woorden kunt brengen waarvoor je bang bent.
Ik vraag me af of je je tandarts dit hebt kunnen vertellen anders zou je hetzelfde in een briefje voor haar kunnen zetten. Ik heb mijn tandarts ook eens een brief geschreven en dat leverde in elk geval op wat ik wilde bereiken.

Vraag ook aan je tandarts of ze uitlegt wat ze doet of dat ze het even van te voren wil vertellen, zet dat desnoods ook in dezelfde brief.

Ik heb nu ook een middeltje wat mijn aften verdoofd gekregen van de huisarts en dat schijnt hetzelfde te zijn wat de tandarts kan gebruiken om de huid te verdoven voor de verdoving. Het voelt daarna wat doof aan op die plek. Hetzelfde als een vinger die lang geen doorbloeding heeft gehad of zo.

Gaat er iemand met je mee die je uit je roes kan halen, iemand die je vertrouwt? Zo iemand kan je regelmatig een vraag stellen om je in het hier en nu te houden en ook vragen of je je prettig bij de situatie voelt. Nou, ja prettig voor tandartsbegrippen dan.

Ik kan weinig zeggen over hoe ze de kies gaan vullen, maar ik hoop dat het beter zal gaan dan de vorige keer.

Heel veel succes gewenst.

Gabrielle

Beste single girl,

Wat vervelend dat je vorige afspraak zo vervelend is verlopen en dat je zelf in een soort van roes terecht kwam, waardoor je dingen niet meer aan kon geven en ook je vragen niet kon stellen.

Is het misschien een idee voor je om deze vragen op schrift te zetten en deze naar je tandarts op te sturen of af te geven bij de praktijk?
Zo kan je tandarts rekening houden met je vragen en zich al voorbereiden op de antwoorden. Jij hebt dan zelf een stuk minder druk, omdat de tandarts deze vragen al weet, waardoor jij jezelf niet meer onder druk hoeft te zetten, om deze vragen te stellen.

Als je deze vragen niet durft af te geven, kan je ze altijd op schrift zetten en tijdens de afspraak meenemen naar de tandarts. Zo kan je ze niet vergeten, en heb je steun aan het papier.

Sterkte meissie!

Een antwoord heb ik helaas niet voor je, maar wat ontzettend knap van je dat je bent gegaan!!!!! Ik heb echt super veel bewondering voor je en dat bij een gewonen tandarts!!! toch? of heb ik dat verkeerd gelezen. Zelf heb ik ook een enorme angst en moet in maart 2x naar de tandarts om alles te laten doen. Ik heb daarbij wel dan een afpsraak gemaakt bij de amaliakliniek en ga 2x onder algehele narcose dus ik zal er niet veel van mee krijgen.

Jij krijgt van mij echt een hele grote super duim!!!!!!!!!!

Groetjes!!

Hey SingleGirl,

Ik kan je vraag ook niet echt beantwoorden, maar vind
het echt S_U_P_E_R van je zoals je dit gedaan hebt.

Jammer dat je toch een paar keer je grenzen hebt moeten (laten)
overschrijden, maar geweldig van je vriend dat hij heeft ingegrepen.

Je TA mag denken wat zij (toch?) wil, het
gaat erom dat JIJ je er "lekker" bij voelt.

Trouwens die koorts kan ook "gewoon" een reactie zijn op de spanningen;
toen ik me eenmaal echt besefte wat ze bij mij gaan doen over 4 weken
steeg mijn temperatuur ook wel even een graadje ofzo...

Veel sterkte met de koorts, maar als belangrijkste een luid applaus voor jou! :smt121 :smt038 :smt121 :smt038 :smt121

Ik vind dat je een enorme doorzetter bent. Ook fijn dat je vriend mee is geweest om je uit je roes te kunnen halen en de tandarts er op te wijzen dat het rustiger moet.

Wat betreft de verdoving, het kan best dat je wel nog wat voelt, vooral als ze dichtbij de zenuw moeten boren. Jammer, dat je tandarts dat niet serieus neemt. Alhoewel ze evt. wel bij wilde verdoven, begrijp ik zo half en half uit je verhaal.

Ik weet dat Alphen een wachtlijst hanteert, maar de controle daarna etc. daar weet ik niks van. Je hebt gen verwijzing nodig. In Kerkrade kun je wel gewoon op controle en evt. kiezen voor een narcose behandeling of plaatselijke verdoving. Ook daarna kun je op controle blijven gaan. Er werken daar ook vrouwelijke tandartsen.

Ik vraag me af of tandartsen tijdens hun opleiding geinformeerd worden over sit soort problemen. Met de huidige percentages over sexueel misbruik zou dat in elk geval niet verkeerd zijn.

Mijn complimenten voor jou, je bent een enorme doorzetter.

Groetjes GAbrielle

Mhh.

Maai dan prof de Jongh niet al het gras voor de voeten weg! Klik hier voor zijn praktijk. Deze (ook-tandarts) houdt zich nu bezig met EMDR.

Je bent hier altijd welkom!

Vervelend dat je zoveel stress hebt door een controle afspraak te moeten maken. Tip voor de volgende keer: maak gelijk een nieuwe afspraak. Ik ben ook zo'n pieperd die niet durft te bellen (wat dan wel weer handig is, want afspraken bel ik dus ook niet af :D)

singlegirl... je kan het! Veel sterkte! :smt056

Hoi

Allereerst wat vreselijk knap om deze stap te nemen, ik weet zelf hoe vreselijk dat is :smt008

hier ook een slachtooffer van sexueel misbruik tijdens de kinderjaren, in dit geval dus wel door de tandarts - ik zal proberen het kort te houden, maar ik kan er wel een boek over schrijven :-?

met als gevolg dat ik, toen ik het zelf kon uit maken om wel of niet naar de tandarts te gaan, steeds minder naar de tandarts ben geweest, en uiteindelijk een aantal jaren niet
daarna toch - omdat het niet meer uit te houden viel ivm pijn, gaten en ontsteken tandvlees - bij een angstbegeleidingsteam terecht gekomen van een academisch ziekenhuis bij mij in de buurt (Utrecht), dit ging goed, gebit voor zover opgeknapt, twee maal kaakchirurg, wél paradontitis, maar dat kon nog wel even, de moeilijkste stap was gezet
tijd om weer naar een reguliere tandarts te gaan na een aantal redelijk succesvolle behangelingen in het ziekenhuis
er was een lijst van tandartsen die gespecialiseerd waren in het behandelen van extreem angstige patiënten en een stond daarin boven in de lijst als zeer geschikt, moed bij elkaar geraapt,, afspraak gemaakt
dat was een tegenvaller
mijn dossier was zoek, ik moest alles eerst opdissen, maar daar was geen tijd voor, de tandarts begon gelijk te mopperen hoe slecht het er allemaal uit zag, nadat hij eerst demonstratief de lippenstift van mijn mond had afgeveegd
ik ben de stoel uitgevlogen en de komende twaalf jaar niet meer naar de tandarts geweest, enkel als een kies of tand zodanig ontstoken was dat ik met een dikke wang liep en het geval eruit moest getrokken worden
wel met als gevolg dat ik uiteindelijk heel veel problemen kreeg met mijn gebit
dozen pijnstillers heb ik weggeslikt in die jaren, voluit lachen deed ik niet meer, soms slapeloze nachten van de pijn, niet om vrolijk van te worden

op een gegeven moment kon ik er niet meer omheen, er MOEST iets gaan gebeuren, uiteindelijk weer bij het angstbegeleidingsteam van het ziekenhuis terecht gekomen, daar trof ik uiteindelijk een gozertje (student??) aan die alleen maar kon melden met een brede smile, dat ik me maar beter voor kon bereiden op het plaatsen van een kleppertje
(kunstgebit), viel niets meer aan te redden, en dan was ik er toch immers vanaf??
totaal uit het veld geslagen naar huis
kwaad, maar ook erg verdrietig

nog geen week later, kom ik in gesprek met iemand,, die ook als de dood voor de tandarts was, maar die had een adres gevonden, helemaal fantastisch, hij liet me zijn (kunst) gebit zien, het zag er idd prachtg uit
het adres en telefoon nummer aan hem gevraagd
het heeft een half jaar geduurd voordat ik überhaupt durfde te bellen

er is een wereld voor me open gegaan, wat een verschil
geen kliniek, ook al heet het zo, je ligt in de stoel midden in een huiskamer kompleet met open haard, de modernste technieken
een begeleiding om door een ringetje te halen
degeen die het adres wil hebben (Amersfoort) wil ik het graag geven

ik ben nu bijna een jaar verder, verleden jaar sept. had ik mijn eerste gesprek daar
eerst moest het tandvlees helemaal goed komen
boven zit nu een klikframe en de tanden en kiezen die er nog zitten, zijn keurig gevuld en opgeknapt
vorige week hebben ze onder vier ondertanden en twee kiezen getrokken, daar komt een mooie frameprothese in, ik loop nu met een noodplaatje, ik hoop het medio september/oktober afgerond te hebben

ik lach weer voluit (ondanks de napijn van het trekken), voel me een stuk zelfverzekerder en heb helemaal geen kies- of tandpijn meer of ontstoken tandvlees

wát kleppertje!!!! 8)

wat mij daar opviel/valt en wat mij als angstig patiënt rust geeft:

je hebt voor de behandeling eerst een gesprekje met de mondhygiëniste of tandarts of je ergens mee zit, ergens zorgen over hebt of vragen hebt
ook kan je dan zeggen dat je ergens bang voor bent en waar ze rekening mee moeten houden
alle behandelingen worden uitgelegd als je dat wilt/aangeeft
ook tijdens de hele behandeling zelf
ze vragen regelmatig of het allemaal gaat, en geven je ook de gelegenheid dit te zeggen/antwoord te geven
je spreekt een signaal af, wanneer er gestopt moet worden
er wordt gewaarschuwd als iets pijnlijk kan zijn, verdoven kan altijd, is geen punt - klikpennetje, is ideaal als je bang voor naalden bent
er wordt desnoods als je witte vullingen hebt zelfs geboord met laser
als je zittend behandeld wilt worden kan dat
mijn voordeel: het zijn vrouwen die me behandelen
de deuren kunnen gewoon open blijven staan
er kan altijd iemand extra bij zijn, desnoods de receptioniste
als je niet wilt dat ze je lichaam aanraken, gewoon zeggen
als het niet gaat, geef je dat aan
ikzelf heb het meegemaakt, dat ik het verder niet trok, kun je gewoon eventjes naar buiten, of een stukje rondlopen
er wordt muziek gedraaid, zelfs verzoeknummers,, of niet als je het niet wilt
je kan een vriendin/vriend/man of buurvrouw meenemen, die komt er dan gewoon gezellig bij zitten

dit is voor mij dé perfekte stap geweest

ik ga nog steeds niet fluitend daar naar toe, maar de drempel die ik moest overbruggen, díe is er niet meer

ik hoop voor alle bange, angstige patiënten dat ze ook een geschikte tandarts zullen vinden,
geloof me het is mij de moeite waard geweest

en dat kleppertje, dat wacht nog maar een jaar of wat!!!

Goed dat je weer bent gegaan hoor :)