Hoi allemaal,
vanmorgen schreef iemand op een ander forum dat ze bang was van de tandarts. Omdat zij het had gezegd, durfde ik daar ook op te reageren.
Ze wees me op deze website, waar ik nu al een paar uur aan het lezen ben.
De verhalen hier maken me duidelijk dat ik echt niet de enige ben.
Momenteel heb ik geen tandarts, ik heb in ieder geval 1 afgebroken kies (hij is scherp en snijdt regelmatig in mijn wang) mijn tanden hebben allemaal bruine vlekken (die liggen voornamelijk langs de "witte" vullingen in mijn voortanden) dus ook ik lach het liefst met mijn mond dicht.
Helaas zien mensen het ook als je gewoon met ze praat, en ik krijg dan ook regelmatig te horen: Hee psst, Samantha, je tanden zijn een beetje vies, dat je t ff weet....
Niemand die weet dat het gaatjes zijn, behalve ik. Ja, mijn man, die is ook allang niet geweest bij de tandarts, ik denk dat hij misschien wel net zo bang is als ik.
Helaas wordt mijn adem er ook niet beter op, en voel ik soms met eten iets afbrokkelen, of een stukje tand/kies, of een stukje vulling.
Natuurlijk is mijn tandvlees ook ontstoken, en ik poets me helemaal t schompus, maar het houdt nooit op te bloeden, dus ik vrees dat het nooit meer overgaat.
Voor mij is hier registreren een hele stap, ik zit nu ook al te janken, omdat ik dit ook heel eng vind. Een tandarts bezoeken zit er voorlopig nog niet in. Financieel gezien ook niet vrees ik, maar dat is voor mij ook een "excuus" om maar niet te gaan.
Ik hoop dat ik door hier te komen misschien nog een stapje verder zal komen, ooit. Soms denk ik: was ik maar nooit weggebleven bij de tandarts, dan was het nu niet zo erg geweest, want nu weet ik zeker dat er behoorlijk wat moet gebeuren, en dat kost natuurlijk ook heel veel geld, en geld is iets dat ik (nog) niet heb. Zie je wel, tis toch geen smoesje :lol:
Nou, dat is denk ik wel weer voldoende info, als er iemand nog wat meer over me wilt weten dan hoor ik dat wel.
Groeten, Samantha
vanmorgen schreef iemand op een ander forum dat ze bang was van de tandarts. Omdat zij het had gezegd, durfde ik daar ook op te reageren.
Ze wees me op deze website, waar ik nu al een paar uur aan het lezen ben.
De verhalen hier maken me duidelijk dat ik echt niet de enige ben.
Momenteel heb ik geen tandarts, ik heb in ieder geval 1 afgebroken kies (hij is scherp en snijdt regelmatig in mijn wang) mijn tanden hebben allemaal bruine vlekken (die liggen voornamelijk langs de "witte" vullingen in mijn voortanden) dus ook ik lach het liefst met mijn mond dicht.
Helaas zien mensen het ook als je gewoon met ze praat, en ik krijg dan ook regelmatig te horen: Hee psst, Samantha, je tanden zijn een beetje vies, dat je t ff weet....
Niemand die weet dat het gaatjes zijn, behalve ik. Ja, mijn man, die is ook allang niet geweest bij de tandarts, ik denk dat hij misschien wel net zo bang is als ik.
Helaas wordt mijn adem er ook niet beter op, en voel ik soms met eten iets afbrokkelen, of een stukje tand/kies, of een stukje vulling.
Natuurlijk is mijn tandvlees ook ontstoken, en ik poets me helemaal t schompus, maar het houdt nooit op te bloeden, dus ik vrees dat het nooit meer overgaat.
Voor mij is hier registreren een hele stap, ik zit nu ook al te janken, omdat ik dit ook heel eng vind. Een tandarts bezoeken zit er voorlopig nog niet in. Financieel gezien ook niet vrees ik, maar dat is voor mij ook een "excuus" om maar niet te gaan.
Ik hoop dat ik door hier te komen misschien nog een stapje verder zal komen, ooit. Soms denk ik: was ik maar nooit weggebleven bij de tandarts, dan was het nu niet zo erg geweest, want nu weet ik zeker dat er behoorlijk wat moet gebeuren, en dat kost natuurlijk ook heel veel geld, en geld is iets dat ik (nog) niet heb. Zie je wel, tis toch geen smoesje :lol:
Nou, dat is denk ik wel weer voldoende info, als er iemand nog wat meer over me wilt weten dan hoor ik dat wel.
Groeten, Samantha
Wel een beetje teleurgesteld, omdat er niemand gereageerd heeft, maar ja, dat had ik misschien ook niet moeten verwachten.
Vroeger ging ik wel altijd naar de tandarts, bij de schooltandarts is mijn angst begonnen, daar was namelijk 1 kamertje apart, en als je daarin terecht kwam, dan was het mis! Tenminste dat verhaal ging als een lopend vuurtje onder mijn klasgenoten rond.
Ik was dus altijd wel een beetje angstig, maar nooit echt extreem.
Toen hield de schooltandarts op, en moest ik mee naar de "gewone" tandarts. Natuurlijk vond ik dat best eng, want hij zag er ook veel indrukwekkender uit dan de schooltandartsen. Toen ik ging zitten, mond open enzo, begon hij met zijn haakje te pulken, en prikte (natuurlijk per ongeluk) in mijn tandvlees, en dat deed zeer, dus ik schrok, en deed mijn mond dicht. Het "BEK OPEN" hoor ik nog steeds. Maar nog steeds bleef ik "gewoon" naar de tandarts gaan.
Na een paar jaar verhuisden we, en kregen we een nieuwe tandarts, ditmaal niet in Utrecht, maar in Bilthoven. Dit was een geweldige man, die gelijk doorhad dat ik angst had, en hij stelde me gerust, en zag ook dat de vorige tandarts nogal wat kleine gaatjes had laten zitten. (ik was ook niet heel erg rustig voor die tandarts, dus niet vullen was natuurlijk een stuk makkelijker).
De tandarts in Bilthoven heeft het toen zover gekregen, dat ik "rustig" in de stoel zat. Als hij mijn gegevens opvroeg in zijn computer, kwam er een pop-up-scherm waarin stond: Erg bang, wil nu wel anasthesie.
Hij nam altijd de tijd voor me, en in die periode heb ik 3 kronen een aantal wortelkanaalbehandelingen en natuurlijk de nodige vullingen gekregen. Natuurlijk was ik wel altijd bang, maar ik vertrouwde hem, zodat hij zijn werk kon doen.
Mijn gebit is niet al te sterk, dus ik had elke keer minstens 1 gaatje.
Helaas ging ik weer verhuizen, dit keer naar zuid-limburg, en kon dus niet "even" naar Bilthoven voor de tandarts.
Ik had net een tandarts gevonden, ik had daar een gesprekje mee gehad, en ik had hem verteld dat ik heel bang was, maar daar reageerde hij niet op. Ik had geen gaatjes, volgens hem, dus ik was allang blij.
2 weken later kauw ik op een pepermuntje, en hoor ik KRAK bij een kies linksbovenachter (de eennalaatste) ik dus naar de tandarts, en er was een andere man, en ik vertelde van mijn angst, en hij zei: Stel je niet aan, ik verdoof je toch!.
De kies moest eruit, ik kreeg geen tijd om rustig te worden, totaal anders als bij de andere tandarts, de kies is getrokken en het deed pijn, ik zei het nog, maar de verdoving zat er niet goed in, maar ik moest me niet aanstellen, het was verdoofd.
Vanaf die dag, nu bijna 4 jaar geleden (ik heb het even nagerekend) ben ik niet meer bij een tandarts geweest, intussen ben ik weer verhuisd, nu naar Arnhem, maar ik durf gewoon geen tandarts op te zoeken.
Mijn man (intussen ben ik ook getrouwd) is al zeker 10 jaar niet naar de tandarts geweest, omdat hij ook bang is. Dus daar heb ik wat dit betreft ook niets aan.
Wat moet ik toch doen? Ik wil graag een "heel" gebit, eentje waar ik me niet voor schaam... maar ik durf gewoonweg niet naar de tandarts...
Bedankt voor het lezen in ieder geval!
Groeten, Samantha
Ik vind het al heel goed dat je je verhaal hier doet. Dat zie ik toch als een 1e stap in het hele proces om wel weer naar een tandarts te gaan.
De schooltandarts is een heel veel gehoorde factor als het gaat over het ontstaan van angst. Ook bij mij was dat het geval.
Jammer dat je veel slechte ervaringen hebt met 'gewone' tandartsen en jammer ook dat je zo ver verhuisde dat je niet bij die ene goede in Bilthoven kon blijven. Toch denk ik dat er ook heel veel gewone tandartsen zijn die wel begrip hebben voor de angst van patiënten, er komt steeds meer aandacht voor. Maar het is soms een kwestie van goed zoeken voordat je er een vindt.
Dat je niets aan je man hebt, omdat hij ook angstig is, ben ik niet helemaal met je eens. Het is in ieder geval beter dan een man die er helemaal niets van begrijpt. Juist die gedeelde angst zou jullie samen sterker kunnen maken. Misschien kunnen jullie samen stappen gaan ondernemen? En ik denk dan ook dat je het echt in stappen moet zien. Stapje voor stapje kun je het proces doorlopen van 'helemaal niet meer naar de tandarts gaan' tot misschien wel 'een klein beetje zenuwachtig naar de tandarts gaan'. Heus, dat kan echt!
Als je voldoende moed hebt verzameld, zou je eens kunnen informeren bij mensen in je omgeving welke tandarts zij hebben, of dat een aardige tandarts is en zo. Misschien zijn er mensen op het forum die goede ervaringen hebben met tandartsen in de regio Arnhem (via pb dan graag aan Samantha!). Dan bij een 1e afspraak goed vertellen dat je bang bent en waarom. Dat is heel moeilijk, maar ook heel erg belangrijk. Als de tandarts ervan weet, kan hij/zij er rekening mee houden. Het volgende is natuurlijk afhankelijk van wat er moet gebeuren, maar het mooiste zou zijn als je enige inspraak neemt in wat je wel en nog niet aan kan. Misschien begint het nu bij alleen een controle, tandsteen verwijderen, en een volgende stap kan zijn het laten vullen van een gaatje en daarna... . Zie het ook echt in stapjes en bespreek die mogelijkheid met je tandarts. Ook in financieel opzicht zijn er vaak dingen die echt nu moeten en dingen die nog even kunnen wachten. Verder: als je heel snel bent (voor 1 maart dan je oude verzekering opzeggen), kun je nog van verzekering veranderen en één met tandartsverzekering nemen: veel verzekeringen nemen mensen nu ook voor de aanvullende (tandarts)verzekeringen zonder medische selectie aan.
Ik denk dat 4 jaar niet bij de tandarts geweest niet zo dramatisch hoeft te zijn qua wat er moet gebeuren, dat het onoverkomelijk is. Die bruine vlekken hoeven geen gaatjes te zijn, het kunnen ook 'gewoon' verkleuringen zijn. Probeer dus je niet al te veel zorgen te maken!!!
Voor wat betreft het poetsen en je tandvleesonsteking: alleen poetsen is vaak niet voldoende bij tandvleesontsteking. Ik weet niet in hoeverre je ook flost en/of met tandenstokers in de weer bent?
Ik hoop dat ik je zo een heel klein beetje op weg heb geholpen. Als je nog vragen hebt, als je nog meer dingen kwijt wil, dan kun je dat hier altijd op het forum kwijt!
Heel veel sterkte ermee en ik hoop dat jij over een tijdje ook een positieve ontwikkeling kunt melden!
:smt006 Monique
ik heb een tijdje met tandenstokers gewerkt, maar die dingen die hebben allemaal splinters, en dat vond ik dus helemaal niets, maar als dat helpt tegen tandvleesontsteking, dan ga ik dus weer tandenstokers halen!
Flossen heb ik nog nooit gedaan, heb ik eigenlijk nooit over nagedacht, maar... straks ff naar de drogist.
Bedankt voor je reactie ! Doet me toch wel goed...
Dat mijn man geen steun is in mijn angst, bedoel ik dus niet dat hij me niet begrijpt, want hij begrijpt de angst heel goed, maar hij begrijpt niet dat ik toch naar de tandarts zou willen... Hij dus absoluut niet... Maar ik snap wel dat het nog lastiger is als je partner het helemaal niet begrijpt!
Gisteren was ik bij de "Zoek een tandarts" functie hier, en ik had al een mailformulier ingevuld bij een tandarts in de buurt, gewoon om info te vragen, en van mijn angst te melden, ik heb hem niet durven versturen, ik ben veel te bang dat ik dan ook daadwerkelijk een afspraak krijg...
Raar eigenlijk, ik wil een gezonder gebit, maar ik durf niet...
Groeten, Samantha
Zeker van die houten "cocktailprikkers"?
Ik denk dat je dan beter bij de drogist speciale wegwerp stokers
kunt kopen, die zijn driehoekig van profiel voor meer effect.
Ik hoop dat het lukt met de stokers en floss, zie ook deze site voor technieken.
O.k., ik begrijp dat je man 'geen steun' is op een andere manier dan ik dacht. Hij is er blijkbaar nog niet aan toe om naar een tandarts te gaan. Misschien komt dat nog, maar ik denk dat het niet verstandig is om daarop te wachten.
Ik vind het heel dapper dat je toch al aan het kijken bent geweest met de zoekfunctie. Stapje voor stapje hoor. Er komt een dag dat je het formulier wel durft te versturen!
:smt006 Monique
bedankt voor de website met technieken, gelukkig staan er ook plaatjes bij, want ik weet echt niet wat veel van de "moeilijke woorden" betekenen.
Het stokeren gaat moeizaam, want de stoker past lang niet overal tussen, het flossen gaat een stuk beter. Jammer dat ik hier nooit mee ben opgevoed, want bah, wat blijft er nog een viezigheid achter tussen je tanden en kiezen, ook na het poetsen zeg!!!
:smt001 Mijn mond voelt na 2 dagen flossen en stokeren al megaveel schoner aan.
Het lijkt alleen of het bloeden juist erger wordt in plaats van minder, is dat goed of slecht?
Ik zit nu te twijfelen of ik het mailformulier van een tandarts ga invullen, of dat ik gewoon ga bellen... als ik het formulier invul, zijn gelijk al mijn gegevens bekend en als ik bel niet... maar ja, bellen is ook zoveel enger...
dilemma...
bedankt weer voor het lezen van mijn gezwets!
vandaag heb ik voor het eerst iemand verteld van mijn angst. Iemand bij mij uit de kerk. Gelukkig lachte hij me niet uit, en begreep hij het zelfs een beetje. Het financiele aspect moet geen probleem zijn, want daar zijn afspraken over te maken, ook met de tandarts (gewoon niet alles in 1 keer, maar verspreiden over het jaar bijvoorbeeld).
De angst... daar is natuurlijk ook wat aan te doen, alleen is dat wat lastiger.
Hij wil me helpen, door bijvoorbeeld afspraken te maken, dat als ik de tandarts moet bellen voor een afspraak, dat hij me belt om te vragen of ik het gedaan heb, en hoe het ging, natuurlijk ook dat hij mee zal gaan als ik naar de tandarts zou gaan.
Ik ben hier enerzijds erg blij mee, anderzijds vind ik het wel heel erg eng.
Ik heb afgesproken dat ik over zijn aanbod nadenk, en dat we dan verder zien. Natuurlijk wordt het tijd dat ik naar de tandarts ga, want ik heb nu in een andere kies (direct naast mijn hoektand rechtsbovenin) een flink gat gevoeld, alsof er een vulling is uitgevallen, en ik ben nu bang dat als ik ergens op kauw dat de kies doorbreekt.
Morgen ben ik nog solliciteren, en dinsdag ga ik rustig eens uitzoeken hoe het zit met de verzekering, en dan zie ik wel weer verder.
Groeten, Samantha
Ik hoop dat je zal beslissen op zijn aanbod in te gaan. Dat zal het ongetwijfeld iets makkelijker maken!
Sterkte