een korte inleiding:
Ik ben 5 jaar geleden naar de tandarts geweest voor een controle, het bleek dat ik een gaatje had: de tandarts vroeg aan mij:
Wilt u met of zonder verdoving ik dacht omdat verdoving pijn deed (naalden in mijn mond, ervaring van een jaar eerder) nee doe maar niet. dus hij zonder verdoving boren...je snapt het wel Helse pijnen.
dus een jaar later (4 jaar geleden) kom ik weer vraagt hij met verdoving of zonder ik zeg dit keer met. op het moment dat die naald mijn vlees ingaat (bij de achterste kiezen) voel ik iets knappen, ik lag bijna te janken in mij stoel dit keer voelde ik niets van het boren omdat ik te veel bezig was met iets anders (de pijn in mijn tandvlees). de behandeling was klaar en ik ging naar huis, de volgende dag was het opgezwollen niet te geloven, maarja omdat ik wel tegen een pijntje kan dacht ik 'het gaat vanzelf wel over'.
De dag daarna is het zo erg opgezwollen dat ik mijn kaken niet meer opelkaar kreeg. (begon te bloeden) dus belde mijn moeder de dienstdoende weekend tandarts en mocht ik langs komen. Deze spoot er iets in het deed pijn maar niet zo pijn als bij mijn tandarts. het gezwel was verdwenen (enkele dagen daarna met de tip goed te poetsen).
Het jaar daarop (3 jaar geleden) kom ik wéér bij de tandarts en vertel hem het verhaal. de tandarts reageerd buitengewoon ongeintreseerd. Gelukkig had mijn moeder na mij een afspraak en die vertelde het verhaal ook dit keer zij hij: "Dan heeft hij waarschijnlijk een bacterie in de mond die maar 1 op de 1000 personen hebben.": Vraag 1: is de mogelijk?
Het jaar daarop (2 jaar geleden) ga ik weer naar de tandarts en weer moet ik onnodig veel pijn lijden op het moment dat hij die naald in mijn mond steekt.
vorig jaar had ik ook een afspraak alleen deze was ik vergeten.
Nu mijn Klacht: een week geleden (vorige week zondag) brak een stuk van mijn kies af (ik weet niet of het vulling was of gewoon een stuk kies) dus ik bel woensdag op om te vragen of ik een afspraak op korte termijn kan maken,
ik zei letterlijk: "Er zit wel een beetje haast bij want ik zie in de spiegel dat ik een gaatje heb en ik mis een stukje kies".
Waarop zij zei "Ik zie dat u vorig jaar een afspraak had staan maar die niet bent nagekomen"
Ik zij toen: "klopt maar ik heb wel betaald"
Zei zij: "Nou ik maak in iedergeval geen afspraak op korte termijn.
Ik zei toen: (verbaasd) "nou oke ik weet genoeg"
en ik hing op (terwijl zij aan het kijken was wanneer ik dan wel kon, dat zou waarschijnlijk in eind maart/begin april geweest zijn.
Echter zit ik nu met een probleem de afgebroken kies bloed af en toe . dus het is best wel ernstig denk ik.
Echter was ik vroeger niet bang voor de tandarts nu ben ik WEL bang voor de tandarts, bang voor dat als ik nu een afspraak maak en ik zou langs komen, dat ik daar niet zonder extreem veel te lijden vandaan kom.
Vraag 2: wat kan ik nu doen?
Ik ben 5 jaar geleden naar de tandarts geweest voor een controle, het bleek dat ik een gaatje had: de tandarts vroeg aan mij:
Wilt u met of zonder verdoving ik dacht omdat verdoving pijn deed (naalden in mijn mond, ervaring van een jaar eerder) nee doe maar niet. dus hij zonder verdoving boren...je snapt het wel Helse pijnen.
dus een jaar later (4 jaar geleden) kom ik weer vraagt hij met verdoving of zonder ik zeg dit keer met. op het moment dat die naald mijn vlees ingaat (bij de achterste kiezen) voel ik iets knappen, ik lag bijna te janken in mij stoel dit keer voelde ik niets van het boren omdat ik te veel bezig was met iets anders (de pijn in mijn tandvlees). de behandeling was klaar en ik ging naar huis, de volgende dag was het opgezwollen niet te geloven, maarja omdat ik wel tegen een pijntje kan dacht ik 'het gaat vanzelf wel over'.
De dag daarna is het zo erg opgezwollen dat ik mijn kaken niet meer opelkaar kreeg. (begon te bloeden) dus belde mijn moeder de dienstdoende weekend tandarts en mocht ik langs komen. Deze spoot er iets in het deed pijn maar niet zo pijn als bij mijn tandarts. het gezwel was verdwenen (enkele dagen daarna met de tip goed te poetsen).
Het jaar daarop (3 jaar geleden) kom ik wéér bij de tandarts en vertel hem het verhaal. de tandarts reageerd buitengewoon ongeintreseerd. Gelukkig had mijn moeder na mij een afspraak en die vertelde het verhaal ook dit keer zij hij: "Dan heeft hij waarschijnlijk een bacterie in de mond die maar 1 op de 1000 personen hebben.": Vraag 1: is de mogelijk?
Het jaar daarop (2 jaar geleden) ga ik weer naar de tandarts en weer moet ik onnodig veel pijn lijden op het moment dat hij die naald in mijn mond steekt.
vorig jaar had ik ook een afspraak alleen deze was ik vergeten.
Nu mijn Klacht: een week geleden (vorige week zondag) brak een stuk van mijn kies af (ik weet niet of het vulling was of gewoon een stuk kies) dus ik bel woensdag op om te vragen of ik een afspraak op korte termijn kan maken,
ik zei letterlijk: "Er zit wel een beetje haast bij want ik zie in de spiegel dat ik een gaatje heb en ik mis een stukje kies".
Waarop zij zei "Ik zie dat u vorig jaar een afspraak had staan maar die niet bent nagekomen"
Ik zij toen: "klopt maar ik heb wel betaald"
Zei zij: "Nou ik maak in iedergeval geen afspraak op korte termijn.
Ik zei toen: (verbaasd) "nou oke ik weet genoeg"
en ik hing op (terwijl zij aan het kijken was wanneer ik dan wel kon, dat zou waarschijnlijk in eind maart/begin april geweest zijn.
Echter zit ik nu met een probleem de afgebroken kies bloed af en toe . dus het is best wel ernstig denk ik.
Echter was ik vroeger niet bang voor de tandarts nu ben ik WEL bang voor de tandarts, bang voor dat als ik nu een afspraak maak en ik zou langs komen, dat ik daar niet zonder extreem veel te lijden vandaan kom.
Vraag 2: wat kan ik nu doen?
Je geeft aan zondag breekt het af, woensdag bel je op: dus als ik fantaseer kan jij bedoelen kortentermijn: eind van de week, volgende week maandag oid. En de assistente denkt.......nu nog vandaag?
Dus wie weet is die tandarts wel de in jouw ogen onaardig, de assistente heeft je aangehoord en mogelijk verkeerd begrepen. Door op te hangen is er geen wederhoor van haar voorstel geweest.
Dus, nog eens proberen dan maar? Want een klacht indienen zonder te weten wat het voorstel zou zijn geweest lijkt me niet zo'n zinvolle bezigheid.
Doet overigens niet af aan het feit dat je de eerdere behandelingen mogelijk als vervelend heb ervaren en daar nog wel even aan terugdenkt als je zwaar getafeld hebt. Maar laat die twee zaken niet door elkaar lopen.
owja, tis natuurlijk zondag!