Ik heb ontdekt dat ik niet uniek ben. Ok, dat had ik eerlijk gezegd ook helemaal niet verwacht maar het zoeken naar het 'niet uniek' zijn had ik zolang mogelijk uitgesteld. Ik ben dus bang voor de tandarts. Eigenlijk niet alleen voor de tandarts, maar het bang zijn voor de tandarts is op dit moment wel mijn grootste probleem. Een aantal jaren terug heb ik bij het vullen van een aantal gaatjes een zeer pijnlijke ervaring gehad en sinds die tijd durf ik niet meer. Gevolg is dat ik nu echt MOET maar helemaal geen zin heb. Ik heb pijn maar als ik denk aan wat de tandarts kan gaan doen neem ik nog maar weer een pijnstiller inplaats van te doen wat ik zou moeten doen, een tandarts zoeken die me kan helpen.
Vanavond, aangespoort door een aantal goede vrienden, heb ik dan de eerste stap gezet. Ik heb een forum gezocht waar mensen zitten zoals ik, jullie dus. De vraag is, wat is de beste gang van zaken. Ik woon in het midden van het land (vlakbij Utrecht) en ben ook vaak in noord Nederland. Ik wil er eigenlijk nu zo snel mogelijk vanaf zijn. Wat adviseren jullie?
Vanavond, aangespoort door een aantal goede vrienden, heb ik dan de eerste stap gezet. Ik heb een forum gezocht waar mensen zitten zoals ik, jullie dus. De vraag is, wat is de beste gang van zaken. Ik woon in het midden van het land (vlakbij Utrecht) en ben ook vaak in noord Nederland. Ik wil er eigenlijk nu zo snel mogelijk vanaf zijn. Wat adviseren jullie?
Punt is nu eigenlijk wat de eerste stap moet zijn. Gezien het feit dat ik geen tandarts heb lijkt het mij het beste om naar de huisarts te gaan maar ik heb eerlijk waar geen idee wat ik moet zeggen. Moet ik daar binnenstappen en zeggen:"Ik heb een slecht gebit dat komt omdat ik als de dood ben voor de tandarts, kan u iets voor mij doen?" Ik weet niet of ik een dusdanige vertrouwensrelatie heb met mijn huisarts dat ik dit kan doen. Of beter, ik heb totaal geen relatie met mijn huisarts, de afgelopen tien jaar ben ik minder vaak bij de huisarts geweest dan bij de tandarts en dat zegt denk ik wel genoeg (dit komt trouwens niet doordat ik bang ben voor de huisarts ofzo hoor, het is gewoon nooit nodig geweest). Enig idee hoe het dan wel aan te pakken?
Daar heb ik bij specialisatie "angst" gekozen, en vervolgens mijn postcode ingetikt.
Van die tandartsen heb ik er 1 uitgekozen, en die heb ik (met angst en beven) gebeld. Ik had ook geen tandarts meer, maar een tandarts is natuurlijk zo gevonden ;-)
Het telefoongesprek was heel hoopgevend, ze vinden het ook bij de tandarts niet raar dat ik zo vreselijk bang ben.
Dus mijn advies: gebruik de "zoek een tandarts" optie, en wacht niet te lang met bellen. Hoe langer je wacht, hoe enger het wordt (geloof me maar!).
Als je eenmaal gebeld hebt, valt het ook nog reuze mee ook!
Tips voor het bellen: Vertel je angst. Schaam je er niet voor, dat is namelijk niet nodig... (zeg ik nu :smt002 )
Groeten en Sterkte!!!
Samantha