:D Ja zo zien mijn voortanden er nu uit. Om 12.30 was ik weer thuis uit Alphen. Een vriendin had lief op me gewacht en reed me weer naar huis.
De ontvangst in Alphen was zeer prettig, heel persoonlijk en men was zeer belangstellend. Het leek wel alsof je hun enige klant was. Prima.
Na eventjes wachten mocht ik dan mee, eerst nog een plas en daarna de behandel kamer in. Bij mij stond alles wel gewoon klaar dus dit is niet standaard dat ze het wegzetten.
Ik mocht meteen in de stoel en de knappe en aardige (maar zeer drukke) anesthesist vertelde me dat er even veel aan me gerommeld ging worden en dat ik dat maar over me heen moest laten komen.
Het rommelen bestond uit plakkers voor hartmeting, een knelband om de rechterarm, een bloedrukmeter om de linker en een zuurstofmetertje aan de vinger. Een daarna prikken voor het infuus. Ging eerst even fout (ernaast) maar aangezien dat niet is waar ik bang voor ben vond ik het allemaal best. Daarna zei hij "denk maar aan iets leuks een fijne vakantie, een tropisch eiland ofzo. Dat helpt ons echt want als mensen ontspannen onder zeilgaan hebben ze minder vedroving nodig" Ik probeerde alleen maar mijn hoofd leeg te maken, veel te bang dat ik misschien per ongeluk over nare dingen ging denken en ik was weg.....
Ik vond mijzelf terug in een rolstoel met mijn spijkerjasje alweer aan, en tegenover me de aardige dame van de ontvangst die tegen me zat te praten. Ik zat te shaken over mijn hele lijf, wel raar, had helemaal geen controle alles bibberde en beefde. mijn vriendin zei later dat ze zich rotschrok, mijn lip hing helemaal scheef over mijn mond en dan dat rare gebibber. Maar Chimene zei dat dit er allemaal bij hoorde en dat het zo weer over zou zijn.
Ik was 2 uur en een kwartier weg geweest en ze hadden daardoor alles af kunnen maken. (Van te voren waren ze even bang dat het toch niet in 1 keer zou lukken).
Nu alweer heel wat uurtjes thuis en toch vrij lang wat dizzy geweest. Een beetje raar maar niet naar. Nu een pijnlijke keel van de slangen en een heel raar gevoel in mijn mond met al die nieuw gevulde kiezen en tanden.
Ik heb duizend keer in de spiegel gekeken want de ta heeft erg zijn best gedaan op mijn voortanden, allemaal opnieuw gevuld, gebit ook grondig schoongemaakt en ik heb het gevoel dat mijn tanden zelfs toen ik jong was niet zo mooi waren. Iedereen thuis is ook heel erg verbaasd. Kun je nagaan hoe het eruit zag.
Een beetje napijn, maar vergeleken met de enorme pijnen die ik gehad heb bijna een zegen. Maar vooral HET IS KLAAR EN IK HEB HET GEDAAN JOEPIEE. Ook wat mij betreft een aanrader voor alle bange mensen. Later zal ik nog vertellen of de kosten gedekt waren of niet. Is misschien ook wel handig. Nou ik ga proberen te slapen, voor het eerst zonder dat nare idee " nog zoveel weken, dagen etc en dan moet ik naar de tandarts" Groeten Liesbeth en bedankt voor het meeleven vandaag !!
De ontvangst in Alphen was zeer prettig, heel persoonlijk en men was zeer belangstellend. Het leek wel alsof je hun enige klant was. Prima.
Na eventjes wachten mocht ik dan mee, eerst nog een plas en daarna de behandel kamer in. Bij mij stond alles wel gewoon klaar dus dit is niet standaard dat ze het wegzetten.
Ik mocht meteen in de stoel en de knappe en aardige (maar zeer drukke) anesthesist vertelde me dat er even veel aan me gerommeld ging worden en dat ik dat maar over me heen moest laten komen.
Het rommelen bestond uit plakkers voor hartmeting, een knelband om de rechterarm, een bloedrukmeter om de linker en een zuurstofmetertje aan de vinger. Een daarna prikken voor het infuus. Ging eerst even fout (ernaast) maar aangezien dat niet is waar ik bang voor ben vond ik het allemaal best. Daarna zei hij "denk maar aan iets leuks een fijne vakantie, een tropisch eiland ofzo. Dat helpt ons echt want als mensen ontspannen onder zeilgaan hebben ze minder vedroving nodig" Ik probeerde alleen maar mijn hoofd leeg te maken, veel te bang dat ik misschien per ongeluk over nare dingen ging denken en ik was weg.....
Ik vond mijzelf terug in een rolstoel met mijn spijkerjasje alweer aan, en tegenover me de aardige dame van de ontvangst die tegen me zat te praten. Ik zat te shaken over mijn hele lijf, wel raar, had helemaal geen controle alles bibberde en beefde. mijn vriendin zei later dat ze zich rotschrok, mijn lip hing helemaal scheef over mijn mond en dan dat rare gebibber. Maar Chimene zei dat dit er allemaal bij hoorde en dat het zo weer over zou zijn.
Ik was 2 uur en een kwartier weg geweest en ze hadden daardoor alles af kunnen maken. (Van te voren waren ze even bang dat het toch niet in 1 keer zou lukken).
Nu alweer heel wat uurtjes thuis en toch vrij lang wat dizzy geweest. Een beetje raar maar niet naar. Nu een pijnlijke keel van de slangen en een heel raar gevoel in mijn mond met al die nieuw gevulde kiezen en tanden.
Ik heb duizend keer in de spiegel gekeken want de ta heeft erg zijn best gedaan op mijn voortanden, allemaal opnieuw gevuld, gebit ook grondig schoongemaakt en ik heb het gevoel dat mijn tanden zelfs toen ik jong was niet zo mooi waren. Iedereen thuis is ook heel erg verbaasd. Kun je nagaan hoe het eruit zag.
Een beetje napijn, maar vergeleken met de enorme pijnen die ik gehad heb bijna een zegen. Maar vooral HET IS KLAAR EN IK HEB HET GEDAAN JOEPIEE. Ook wat mij betreft een aanrader voor alle bange mensen. Later zal ik nog vertellen of de kosten gedekt waren of niet. Is misschien ook wel handig. Nou ik ga proberen te slapen, voor het eerst zonder dat nare idee " nog zoveel weken, dagen etc en dan moet ik naar de tandarts" Groeten Liesbeth en bedankt voor het meeleven vandaag !!
doe nog even rustig aan en geniet van je smile :D
Kom lekker bij van deze heftige dag. Ik hoop voor je dat de napijn meevalt!
Ik ben supertrots op je!!!
Geniet van je lach zal ik maar zeggen!
Of zet een lekker nummer op: Don't worry, be happy (was het nummer wat op de radio was toen ik in de tandartsstoel lag voor mijn verstandkies trekken haha)
Groetjes, Elvia