Hallow!
Ik was benieuwd of er mensen zijn die ervaringen heeft met een WKB..
Ik heb binnenkort zo'n behandeling en ben ontzettend bang... ik weet totaal niet wat me te wachten staat en mijn maag staat nu al ondersteboven.
Ik heb nu alleen last bij warm en koud drinken en heb geen pijn gehad. Eigenlijk krijg ik er steeds minder last van.
Ik vroeg me af, na verdoofd te zijn, of ik dan nog iets zou voelen? druk? voel je als ze in mijn zenuw werken? En de napijn, hoe kan dat zijn? Kan ik veel pijn hebben?
GRMBL.. was het nou maar zover, was ik er vanaf.. pfff
Hopelijk hoor ik reacties.
Hartelijk dank alvast.
Gr. Dak
Ik was benieuwd of er mensen zijn die ervaringen heeft met een WKB..
Ik heb binnenkort zo'n behandeling en ben ontzettend bang... ik weet totaal niet wat me te wachten staat en mijn maag staat nu al ondersteboven.
Ik heb nu alleen last bij warm en koud drinken en heb geen pijn gehad. Eigenlijk krijg ik er steeds minder last van.
Ik vroeg me af, na verdoofd te zijn, of ik dan nog iets zou voelen? druk? voel je als ze in mijn zenuw werken? En de napijn, hoe kan dat zijn? Kan ik veel pijn hebben?
GRMBL.. was het nou maar zover, was ik er vanaf.. pfff
Hopelijk hoor ik reacties.
Hartelijk dank alvast.
Gr. Dak
ik had hetzelfde, wan, en ben ook ontzettend bang.
ik heb vorig jaar een dubble wkb gehad, en 2 weken geleden is men er weer één gestart.
ik moet zeggen...................ik heb er niets van gevoeld.
één kanaal was nog gevoelig. de ta heeft toen in de zenuw verdoofd, en daarna....................ik zou in slaap vallen haha.
neemt niet weg dat ik het er nog steeds niet op heb hoor............ik ga liever niet als wel.
maar die wkb's zijn mij 500% mee gevallen.
ik hoop voor je dat je dezelfde ervaring krijgt, maar gezien de huidige techniek, moet dat haast wel lukken.
heel veel succes, en (ok, ik heb makkelijk praten, heb het bijna achter de rug hahha) let maar op, het zal je 100% meevallen.
sterkte, en heel veel succes
:smt006 Monique
Maar hoe was de napijn? Hebben jullie daar nog veel en lang last van gehad?
Ik hoor het graag!
Groeten.
Ik heb zelf 2x een wkb gehad. De 1e keer heb ik helemaal geen napijn gehad. De 2e keer was niet representatief, omdat later bleek dat er een breuk in de wortel zat en daardoor de pijn niet overging.
:smt006 Monique
niet echt pijnlijk, maar gewoon een rot gevoel, omdat men toch behoorlijk heeft lopen wroeten daar in die kies.
mij is het 100% mee gevallen., echt waar.
Evengoed bedankt voor de steun!
WKB
Ik moet dinsdag waarschijnlijk voor een WKB.
Ik heb een 4 weken geleden een kies laten vullen (vulling zit nogal diep) en moet nu overmorgen terug.
Ik denk dat het dus wel een WKB wordt, en ben ook bang.
Heb er al een paar gehad en 2 zijn er meegevallen, één niet.
Als je een nachtje napijn hebt, vind ik het niet zo erg, maar als het lang blijft aanslepen (zoals nu) gaat heel je afweersysteem eraan vind ik.
Voel me heel slap op het moment, ook door het slecht kunnen eten.
Groetjes
Krisje
PS Overweeg om eerst antibiotica te vragen, alvorens een WKB te starten, ik zal zien wat de tandarts zegt natuurlijk.
Ben wel weer heel bang.
WKB en verder
Ja, ik vond het ook wel spannend die wkb. Het viel eigenlijk
reuze mee. Wat mij verbaast, dak, is dat het 2,5 uur duurde.
Ik had een wkb aan 1 kies en dat was in 20 min. gepiept.
Tja, de napijn, in principe heeft de kies geen zenuwen meer,
dus geen napijn. Het vreemde is nu, dat je een tand hebt zonder
gevoel erin. Dat is even wennen. Alsof er een stuk plastic zit, een
vreemd object in je mond. Maarja. Het viel dus allemaal reuze mee
bij mij, tot vandaag. Ik was altijd in de veronderstelling dat een wkb
1 iets was, maar er is meer.
Sinds 1 week ging mijn kies waaraan ik een wkb heb gehad, ontsteken.
Nu heb ik een doorverwijzing gekregen voor de kaakchirurg om
mn wortelpunten te laten slijpen. Nou. Nu wordt het toch echt minder
leuk vind ik. In plaats van spanning vind ik dit toch gewoon echt niet
leuk om te horen. Het schijnt een behandeling te zijn van 45 min.
Waar het op neer komt is dat ze een incisie in je tandvlees/kaak maken
en dus eigenlijk van onderaf alles schoonmaken/weghalen.
Heeft iemand hier ook ervaring mee?
Schijnen ook nieuwe technieken te bestaan, genaamd
endotontologie. Kent iemand dit? Of weet iemand hier meer
over? Iets in de richting van zenuwbehandeling, maar dan
microscopisch. Klinkt in ieder geval al beter dan slijpen.
En ja, ik merk ook dat mn weerstand snel achteruit gaat.
Ik begin "op mn tandvlees te lopen". :-)
Verder geen centje pijn, ik vond het veel professioneler gaan dan bij mijn eigen ta.
Groetjes,
Joke
En nu dan te bedenken dat het allemaal is begonnen met een vulling die er tot 2x toe uitgevallen is. Toen 2 maanden gewacht omdat ik niet meer verzekerd was. Balen....
Oohja. Wkb was dus 2 jaar terug. Vorige week donderdag met hevige pijn 's nachts wakker worden. Antibiotica kuur. Sinds vandaag gaat het beter.
Pijn komt onregelmatig terug. Meestal aan het einde van de dag.
Vulling heeft tandarts vandaag al verwijderd, noodvulling erin. Doorverwijzing toch gekregen. Helemaaaaaal geen zin in.
Groeten Bas
Ik kan me voorstellen dat je er geen zin in hebt. Denk niet gelijk wanneer je mijn verhaal gelezen hebt dat het jou ook zo zal vergaan. Ik heb gewoon een rotkies!!!
Veel sterkte en laat even horen hoe het je vergaat!!!
Ik had me goed voorbereid, ik wist dus wat me te wachten stond.
Had uiteindelijk zelfs nog een paar foto's bekeken. 'S ochtends twijfelde
ik nog even. Maarja, 2 keer een antibioticum kuur in 1 maand tijd was ook geen pretje. "Gewoon gaan", dacht ik. Gelukkig had ik een goede treinverbinding, de afspraak was in een andere stad. Daar had ik uiteindelijk sneller een afspraak kunnen maken. Eenmaal gearriveerd op de juiste afdeling, kaakchirugie, met de ponskaart al in de aanslag, trof ik een dichte deur. Pauze. Ok. Paar keer diep ademhalen. Rondje buiten lopen. Tijd ging voor mn gevoel tergend langzaam. 12.55, deur gaat open. Als eerste aan de beurt. Rust in de ruimte. Ok, goed begin. Wat administratieve rompslomp, foto maken en weer wachten. Op dat moment komt een jongen met zn moeder binnen gelopen. Verstandkiezen verwijderen. "Hoe lang duurt dat?", vraagt de moeder. "Ooh, half uurtje", antwoordt de baliemedewerkster. Daarvoor is nog een "apexje", dat duurt een kwartier. Dat ben ik dus. Ik zit meteen een stuk gemakkelijker. Ik had me de rit veel langer ingeschat. Niet veel later word ik geroepen door de chirurg. Foto analyseren. 1 wortelpunt moet weg, de 2e is misschien aangetast, maar dat moet hij tijdens de behandeling nog concluderen. Ok, ik zet in op 2. Meteen daarna word ik verdoofd. Heel netjes, in 3 etappes, steeds een stukje dieper dus, zonder dat je daar iets van merkt. De behandelkamer in, deurtje verder. Ik groet de verpleegkundige. Ze staat het eea voor te bereiden. Ik ga meteen zitten en begin haar wat vragen te stellen. Koelbloedig ben ik, maar naar achter kijken doe ik niet. Ziet er net allemaal een tikje "heftiger" uit dan bij de tandarts. Heel handig dat ik zoveel aan het praten ben, want de verpleegkundige hoort precies wanneer de verdoving in werking is. Slappe wang. Chirurg komt binnen. Ontspannen. Gewoon relax. Liggen, doeken erover heen. Ogen dicht. Gaan. Na 30 sec denk ik: "ze zijn nu bezig". Spannend. Gewoon aan iets moois denken. Mooie plekken waar ik ben geweest. "Als je nog pijn hebt, dan moet je het zeggen", verteld de chirurg mij. Ik voel nog wel wat pijn. Hup, verpleegkundige druppelt wat bij. "Niet teveel!", hoor ik de chirurg nog zeggen. Hahaha. Ik moest lachen, in mezelf. Goed zo, spuit me maar plat.
Stap voor stap verteld de chirurg wat hij aan het doen is. Het gaat allemaal heel vlot. 2 wortelpunten verwijderd. Het geluid deed me denken aan het doorzagen van een plankje bij de Gamma. Huppa, dichtnaaien en klaar!!!! Ik sta weer! Ik leef! Wowow! Ik geef de chirurg en verpleegkundige een hand en loop naar buiten. Nog een controlefoto. Met een bevroren plastic bekertje loop ik naar buiten. Had een washand meegenomen, daar kan het in. Perfekt. Erg goed dat ze ijs op de afdeling hadden. Had voor de zekerheid een washand meegenomen zodat ik waterijs kon kopen zodat ik het meteen kon koelen. Goede tip, op deze site gevonden. De hitte was niet normaal vorige week. 31 graden buiten. De zwelling zou wel iets erger worden dan bij normaal weer, had de chirurg mij nog verteld. Dat vermoeden had ik al.
Nu ben ik dus een week verder. Het gaat goed. Beetje strak gevoel in mn mond, alsof de hechtingen wat strakker zijn gaan zitten. Alsof mn wang een beetje trekt, maar dat komt wel goed, denk ik. Bijna geen napijn gehad. Al met al is het erg goed gegaan. Weinig zwelling. 1 dag pijnstillers geslikt. Ik ben herstellende. Mn weerstand wordt al weer wat beter.
Dat was het!
Fijn dat je nog leeft na de behandeling. Wat schijf je op een leuke beeldende manier, ik zie je die handelijngen ook echt verrichten allemaal!
Ik hoop voor je dat je nu nergens last meer van hebt! Die hechtingen zijn ellendig, ik weet het, maar als ze eruit vallen, dan is het over en heb je nergens meer last van!!!!
Goed gedaan. Ik ben trots!!! :smt023
:smt006
Alles ook zonder verdoving (terwijl ik hiervoor bij het minste boorwerk om verdoving vroeg :))
Wat ik vooral voelde is toen hij met die handmatige vijltjes even extra diep de wortel in ging dat ik m onderaan aan voelde komen oid :)
Napijn is aanwezig, maar beetje zeurderig, niet de pijn die mij in eerste instantie naar de tandarts liet gaan omdat ik niet kon slapen :)
Lijkt me ook niet al te raar dat ik dat heb aangezien hij flink heeft zitten wroeten en boren :)