Ik ben een jongen van 20 jaar als ik mijn leeftijd neerzet kan ik niet begrijpen dat ik nog steeds bang ben.
Inmiddels zit men mond vol met vele vullingen en gekke andere hulpmiddeltjes. Maar sinds vandaag ben ik wakker geschud door de tandarts door een opmerking die hij aan het einde van de behandeling maakte.
Wat is mijn probleem..... het is iets wat eigenlijk al vanaf klein kind afspeelt. Ik was vroeger niet super in :smt001 Kreeg toen een keer een gaatje en was overtuigd dit nooit meer te laten gebeuren. En ik :smt001 er dan ook echt op los. maar het gevolg was bij mij dat ik alsnog in de gaatjes viel. Men vertrouwen in dat vermeende borsteltje nam af want of ik nou me de gek poetste of helemaal niks deed het maakte niks uit. Dus van 3 keer per dag poetsen liep het uit op 1 keer op een dag of veel kauwgom eten en gewoon niet. JE zou zeggen
GATVERDAMME dan stink je uit je mond toch.......
Nee dat viel eigenlijk heel erg mee. Alleen je kan snappen dat de staat van mijn tanden verslechterde en eigenlijk als nog met elke afspraak had ik wel gaatjes te vullen.
Ik zou gewend moeten zijn aan de tandarts aan het gevoel van in die stoel zitten. Maar elke keer met een afspraak ook al is het maar een controle voel ik me weer dat kind van 5 dat huilde omdat men tanden door de stofzuiger weggezogen zouden worden. Zenuwen tot in mijn nek. Zo ook weer vandaag ik had gaatjes te vullen. Ik moet zeggen de tandarts had eindelijk echt goed verdoofd en ik voelde niks. Tot dat de tandarts achter een bestaand gaatje nog wat vond bij een andere tand en die gelijk maar heeft meegenomen in de behandeling.
Je zou zeggen Mooi toch!! Nee niet als hij dat alsnog zonder verdoving doet. Ik ben kleinzerig denk ik van mezelf. Heel veel mensen kijken me aan of ik gek ben dat ik verdoving neem voor vullen van gaatjes. Ja Het spijt me dat slijpen en dat schrapen van die man gaat mij door merg en been.
Ik moet morgen dus een verstandkies laten trekken dus je snapt dat ik nu deze week echt met zenuwen tot aan men oren in men stoel zit. En ik weet dat je niks voelt omdat ik al eerder wat hebben laten trekken.
Mijn tandarts zei dus vandaag na het vullen dat we even goed moesten gaan praten over de toekomst van mijn gebit. Want alles Was nu weer goed maar hij bedoelde met die toon als er nog gaatjes bij gaan komen dat het aflopende zaak gaat worden (tenminste dat pakte ik er aan op). Ik ga dus nu zeker VOLLOP hard weer poetsen ook al is mijn vertrouwen daar niet goed in. Mijn angst blijft echter wel bestaan.......... Ook al weet ik niet waarom
:cry: :cry: :cry:
Inmiddels zit men mond vol met vele vullingen en gekke andere hulpmiddeltjes. Maar sinds vandaag ben ik wakker geschud door de tandarts door een opmerking die hij aan het einde van de behandeling maakte.
Wat is mijn probleem..... het is iets wat eigenlijk al vanaf klein kind afspeelt. Ik was vroeger niet super in :smt001 Kreeg toen een keer een gaatje en was overtuigd dit nooit meer te laten gebeuren. En ik :smt001 er dan ook echt op los. maar het gevolg was bij mij dat ik alsnog in de gaatjes viel. Men vertrouwen in dat vermeende borsteltje nam af want of ik nou me de gek poetste of helemaal niks deed het maakte niks uit. Dus van 3 keer per dag poetsen liep het uit op 1 keer op een dag of veel kauwgom eten en gewoon niet. JE zou zeggen
GATVERDAMME dan stink je uit je mond toch.......
Nee dat viel eigenlijk heel erg mee. Alleen je kan snappen dat de staat van mijn tanden verslechterde en eigenlijk als nog met elke afspraak had ik wel gaatjes te vullen.
Ik zou gewend moeten zijn aan de tandarts aan het gevoel van in die stoel zitten. Maar elke keer met een afspraak ook al is het maar een controle voel ik me weer dat kind van 5 dat huilde omdat men tanden door de stofzuiger weggezogen zouden worden. Zenuwen tot in mijn nek. Zo ook weer vandaag ik had gaatjes te vullen. Ik moet zeggen de tandarts had eindelijk echt goed verdoofd en ik voelde niks. Tot dat de tandarts achter een bestaand gaatje nog wat vond bij een andere tand en die gelijk maar heeft meegenomen in de behandeling.
Je zou zeggen Mooi toch!! Nee niet als hij dat alsnog zonder verdoving doet. Ik ben kleinzerig denk ik van mezelf. Heel veel mensen kijken me aan of ik gek ben dat ik verdoving neem voor vullen van gaatjes. Ja Het spijt me dat slijpen en dat schrapen van die man gaat mij door merg en been.
Ik moet morgen dus een verstandkies laten trekken dus je snapt dat ik nu deze week echt met zenuwen tot aan men oren in men stoel zit. En ik weet dat je niks voelt omdat ik al eerder wat hebben laten trekken.
Mijn tandarts zei dus vandaag na het vullen dat we even goed moesten gaan praten over de toekomst van mijn gebit. Want alles Was nu weer goed maar hij bedoelde met die toon als er nog gaatjes bij gaan komen dat het aflopende zaak gaat worden (tenminste dat pakte ik er aan op). Ik ga dus nu zeker VOLLOP hard weer poetsen ook al is mijn vertrouwen daar niet goed in. Mijn angst blijft echter wel bestaan.......... Ook al weet ik niet waarom
:cry: :cry: :cry:
Heel veel sterkte met het eruit laten halen van je verstandskies, laat nog maar even weten hoe het afgelopen is.
:smt006 Geke
Het viel opzich allemaal mee. Alleen was de verdoving niet super!!!!
Ik voelde op zich 1 keer eigenlijk echt pijn voor de rest niks gevoeld. Ik zat alleen echt te shaken op men stoel en de chirurg zei echt op zon toon RUSTIG BLIJVEN!!! HOU JE HOOFD EENS RECHT. WORD NOU EENS RUSTIG.
Ik was zo zenuwachtig als de pest de asistente was echt heel aardig. En bedaarde me voor de operatie al. Ik kon er niks aan doen was gewoon super zenuwachtig.
Maar ja hij is er nu uit en ik heb net men zakje met water ingenomen. Ik voel de pijn al aankomen en wil het eigenlijk niet voelen. Maar ja !!!!.
Voor de rest bedankt voor de reactie!!
Groeten
Iemand die niet bang is, kan zich niet voorstellen hoe ontzettend bang je voor de ta kan zijn. Het is ook niet rationeel, dus je kunt praten als brugman. Maar je zal op een andere manier je angst moeten wegnemen.
In ieder geval fijn dat alles nu weer goed is.
Ben je als eens bij een mondhygieniste geweest? Misschien heeft zij tips voor je.
Groetjes,
Joke