De eerste stap...

Isse,

Je hebt de eerste stap gezet en ik weet inmiddels uit ervaring dat dat de belangrijkste is. Je kan niet iets aan je angst doen zonder eerst je angst onder ogen te zien.

Ik vind het echt super dat je dit doet en zal met je meeleven. Gisteren, vlak voor mijn afspraak bij de TA wees iemand van het forum met op een stukje songtekst, denk er maar eens over na

heb je het lef dan is het nooit te laat
om te beseffen dat het zo niet gaat

Elke stap die je zet is er weer een; kijk niet te ver vooruit maar doe het stapje voor stapje

Sterkte

Dag Isse,

Wat goed dat je je verhaal hier opschrijft. Jammer dat in je omgeving niemand begrip toont, dan zit je hier beter :lol: Persoonlijk zou ik niet weten waarom angst voor spinnen wel "mag" en angst voor de tandarts niet. Ieder mens heeft (recht op) zijn eigen angsten en die van jou is voor de tandarts. Lastig, maar dat is angst voor spinnen of muizen vast ook. Is jouw angst gelegen in beroerde ervaringen met (tand)artsen of is ie er gewoon? Beide even legitiem hoor! Heb je al een tandarts gevonden waarbij je een afspraak gaat maken? Of ga je via de huisarts hulp zoeken? In ieder geval hartstikke dapper dat je hier openbaar opschrijft. Heel veel sterkte en succes!

Traveller :smt006

Isse,

hier de rest van mijn reactie; ik zat vanochtend achter de computer om naar mijn eigen berichtjes te kijken maar moest gewoon even reageren voordat ik weg ging. Ik kan me voorstellen dat het heel moeilijk is geweest voor je om dit op papier te zetten, daarom vind ik het des te knapper dat je het hebt gedaan. :smt023 Hartkloppingen, klamme handjes en tranen :smt022 maken dan echt helemaal niets uit! Je mag trots op jezelf zijn dat dit hebt gedaan.

Je hoeft je echt niet te schamen hoor, er zijn veel meer mensen die angst voor de tandarts hebben. De meesten durven er echter niet voor uit te komen en het zal me ook niets verbazen als er onder die mensen in jouw omgeving ook een aantal zijn die angst voor de tandarts hebben. Jij durft er nu tenminste voor uit te komen en dat is een begin :smt023. Dat je zegt dat het zwaar klinkt is helmaal niet erg: dat is het ook, ik vond het doodeng om te doen!

Het heeft mij in elk geval geholpen om er over te lezen en er over te praten, het geeft je het gevoel dat je er niet helemaal alleen voor staat en helpt je om je angsten onder ogen te komen. Wat mij ook heeft geholpen is om mijn verhaal op papier te zetten. Of dat later dan wel of niet aan een tandarts wil geven maakt niet zoveel uit. Het helpt je in elk geval om je gedachten en angsten een plaatsje te geven. Het is voor mij nog geen week geleden dat ik voor mezelf besloten heb dat het anders moest (hoe moeilijk dan ook); daarom greep jou verhaal mij ook zo aan en moest ik gewoon direct reageren. Echt, dit forum heeft mij enorm geholpen. En als je iets dwars zit of als je ergens over twijffelt, blijf er dan niet alleen mee rondlopen maar plaats gewoon een berichtje. Iedereen zal je kunnen begrijpen en met je meeleven.

Ik wens je echt alle sterkte die je nodig hebt en bedenk je dat er veel meer mensen zijn zoals jij en dat je er echt niet helemaal alleen voor staat!

De eerste stap heb je gezet! Laat weten hoe het verder gaat!

Lieve Isse,

Allereerst wil ik zeggen tegen je dat ik het heel moedig van je vind dat je hier neerzet hoe bang je bent. De hartkloppingen, klamme andjes en en de tranen in de ogen kennen we hier allemaal helaas wel. Ik vind je heeeeeeeeeeel dapper dat je ondanks alle zweethandjes en hartkloppnigen toch op OK hebt geklikt en hier je bericht neer hebt gezet! Mijn complimenten voor jou!!!

Het "wc incident" vind ik stiekem wel heel grappig. Weet dat ik er eigenlijk niet om mag lachen en dat het heel erg moet zijn geweest voor jou, maar het is wel een "mooi" verhaal.

Wat vervelend dat je niemand in je omgeving hebt die je begrijpt. Er zijn veel meer mensen bang voor de tandarts, maar wie geeft dat nou echt toe? De tandarts is toch ook maar gewoon een mens, kom op zeg. En de meesten trekken er dan een heel stoer gezicht bij. Nou, in de wachtkamer van de tandarts begint zelfs de stoerste man te zweten.
Een paar jaar geleden hoorde ik van een goede vriend van mij dat hij 7 jaar niet was geweest omdat hij bang was. Ontzettend stoere man die altijd zei dat ie nergens bang voor was en dat je je over je angst heen moest zetten. Tot hij zelf kiespijn kreeg...

Kan je uitleggen waar je zo bang voor bent? Ben je bang voor het gevoel van onmacht, voor de pijn, het geluid van de boor, voor de witte jas van de tandarts, of is je tandarts echt een hele enge man?

Blijf gewoon schrijven hier, al is het alleen maar even omdat je aan wil geven hoe bang je bent, hoeveel pijn je hebt... en als er iets is wat je wilt weten of waar we je bij kunnen helpen, moet je het aangeven!!!
:smt006

Wat vervelend voor je dat je niemand hebt die je wil begrijpen..Al is dat lastig als je zelf die gevoelens niet hebt.

Maarreh Issie..je bent echt niet alleen hierin.. ook niet voor je leeftijd.. Ik ben ook 23 en heb stiekem ook weer mijn controle uitgesteld (al een 3 maanden ondertussen) Ik durf gewoon niet te bellen.. Ook mijn omgeving kan het niet zo goed begrijpen.. Ze begrijpen dat ik het niet leuk vind.. Maar ik moet gewoon doorzetten, want het moet toch. En dat ik huil dat geloven ze niet echt..Dus ik begrijp je heeeeel goed..

Misschien kan je zoals moon zegt vertellen waar je eigenlijk bang voor bent..Er zullen vast mensen zijn hier die het herkennen en je gevoel begrijpen. hopelijk krijg jij dan het idee dat je niet alleen staat..

In welke omgeving woon je??

Als je er echt wat mee wilt gaan doen, moet je het gewoon stapje voor stapje doen.. 2 stapjes naar voren en eentje weer terug. Zo werkt het helaas wel.. Stapje 1 heb je nu genomen...Vertellen dat je bang bent, ook al is het anoniem.. Stapje 2 zou kunnen zijn dat je verteld waarvoor. Maar alles op jouw moment en als jij het wilt.

Femke

Om maar even in de liederen te blijven.. deze tekst leek me wel toepasselijk..

uit: kom hier van Simone Kleinsma

Je bent uniek zoals wij allen
dus je laat ook steken vallen
dat is niet erg, maar doe dat dan bewust
en weet waarom je zus of zo doet
waarom het soms met meer niveau moet
laat je gaan alleen in eigenheid ligt rust


Al blijft deze het mooiste, lees maar eens rustig, is wel toepasselijk..vooral het laatste stuk:
Lef van Karin Bloemen


Hij was jong en slim en had verstand van zaken
oogstte bijval op de beurs en in de kroeg
iedereen wist: deze jongen gaat het maken
het beste was voor hem niet goed genoeg

Maar steeds vaker werd ie bang en zwetend waker
het gebral van vrienden ging hem tegen staan
op een mooie lente dag
nam hij opgewekt ontslag
kocht een zeilboot om de wereld rond te gaan

Iedere dag heb je opnieuw de keus:
ren je door of gooi je rigoureus
je bestaan overhoop
weg de onzin, het gejaag en het gedoe
heb je het lef dan is het nooit te laat
om te beseffen dat het zo niet gaat
reik niet naar de hemel, maar haal ‘m naar je toe

Van haar ouders moest ze zeker gaan studeren
toen ze arts was dacht ze: ik word zangeres
ze schreef haar eigen lied
een grote hit, dat werd het niet
maar voor haar was het een ongekend succes

Iedere dag heb je opnieuw de keus:
ren je door of gooi je rigoureus
je bestaan overhoop
weg de onzin, het gejaag en het gedoe
heb je het lef dan is het nooit te laat
om te beseffen dat het zo niet gaat
reik niet naar de hemel, maar haal ‘m naar je toe

In ons hoofd klinken de stemmen nog van vroeger:
geef niet op, je kan het wel als je je best maar doet
dan maar doodsbang om te falen
maar die top die zal je halen
tot je niet meer weet waar je het zoeken moet

Iedere dag heb je opnieuw de keus:
ren je door of gooi je rigoureus
je bestaan overhoop
weg de onzin, het gejaag en het gedoe
heb je het lef dan is het nooit te laat
om te beseffen dat het zo niet gaat
reik niet naar de hemel, maar haal ‘m naar je toe

Waarom zou je altijd op je tenen lopen ?
dat houdt niemand vol, geloof dat maar van mij
bal je vuisten niet, maar hou je handen open
kijk in plaats van steeds omhoog een keer opzij

Whahha! Irritant liedje! Ik heb hem gisteren gedownload en hij wil maar niet uit mijn hoofd ;) Maar inderdaad... geweldig nummer en o zo waar!

Isse,

Voor het eerst in jaren durf ik zelfs over de tandarts na te denken ..............

De tweede stap!

Elke stapje is er één, het is niet makkelijk maar ik vind het superknap van je!! :D

Ik las je verhaaltje en herken er heel veel in. Ik ben zelf ook 23 en ben ongeveer 5 jaar niet naar de tandarts geweest. Vorig jaar heb ik de eerste stap genomen en ben ik dus ook echt gegaan. Heb eerst voor mezelf uitgezocht welke tandartsen goed met angstige patienten om kunnen gaan en dus echt de tijd voor je nemen.

Bij mijn 1e afspraak (dus alleen controle) schrok ik me wezenloos. Wat er allemaal wel niet moest gebeuren. Diverse extracties, een brug en heel veel gaatjes. Na ongeveer 7 afspraken was het allemaal af. Mijn gebit was gerenoveerd!! En bij alle behandeling bijna geen of helemaal geen napijn gehad. Ik was ontzettend blij (en nog steeds overigens). Ik heb een superleuke tandarts die bijvoorbeeld bij het inwerken van de verdoving lekker met je kletst, gewoon leuk. Ik heb nu vandaag weer een wortelkanaalbehandeling gehad en helemaal geen napijn en tijdens de behandeling voelde ik ook niets.

Het kan dus allemaal ook heel goed verlopen. Heb je zelf al eens rondgekeken naar een goede tandarts bij je in de buurt? Heel veel sterkte ermee iig.

Groetjes Jitske

Ik woon zelf in Friesland, dus dat is voor jou een beetje uit de richting, maar heb je al eens op deze site gekeken. Hier kun je tandartsen vinden die gespecialiseerd zijn in angstige patiënten. Groetjes Jitske

Hallo,

Hier is ook een grote bangerik en slaap ook al nachten niet omdat ik 15 nov. dus weer naar de m.h moet en zal ook gaan voor behandeling zo de 1ste x dat ik er naar toe moest had ik aan mijn vriendin verteld en die zei o dat is pijnlijk die pockets meten en alles, nou dus het was dus helemaal niet pijnlijk. en we gaan het rustig aandoen zodat we een resultaat bereiken zei de m.h en heb meteen 3 afspraken gemaakt mocht ook nog nadenken en dan bellen ik zeg doe maar meteen dan staan ze er in ieder geval.
en loop nou ook een hele tijd van zal ik afbellen maar dan wordt het niet beter het tandvlees en daar schiet ik ook niks mee op.

Vaak zijn de verhalen het ergst en dat weten we gewoon en de behandelingen vallen vaak erg mee!!!!!!!!!!!!!!!!
maar ik weet ook donders goed als die angst erin zit is het niet zomaar weg die angst.
ik moet me er ook vreselijk tegen in zetten.(valt niet mee )
maar het is voor jezelf en je voelt je daar achteraf beter mee als je wel gaat.

Probeer het en een eerste consult hoef je helemaal niet bang voor te zijn
en dan weet je hoe het ervoor staat!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Probeer in ieder geval te gaan.
en valt het zo erg tegen dan kun je nog overwegen om niet te gaan.

en het is vervelend angst heb je al eens met je huisarts gesproken?
misschien heeft die wel iets voor je!!!!!!!!!!!!!!

ik ben ook geen held maar ben nog naar alle afspraken geweest.
bij mij begint ook elke dag de dag met tandarts en m.h. en eindigt ermee
ben ook zo bang. niet te beschrijven zelfs zo dat je weinig slaapt en eet en niet jezelf kan zijn dus op een dag ook geen werk kan verzetten ik weet heel goed hoe jij je voelt maar probeer door te zetten a.u .b
en weet wel als de angst groter is als de durf moet je toch de angst overwinnen misschien valt het allemaal wel mee je moet dingen eerst ervaren zeggen ze en dat is ook altijd wel zo maar die rot angst is de boosdoener maar probeer door te zetten.
hoop snel te kunnen lezen dat je een afspraak hebt staan!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

groetjes :smt006 :smt006

He Isse,

:smt109 Wat goed van je! :smt026 Maarreh....nu wel doorpakken he! Is het misschien een idee om je vriend deze week nog te laten bellen voor een afspraak waarbij hij meteen afspreekt dat je alleen maar komt kennismaken en komt praten? Dan ben je in ieder geval weer een stap verder en weet je zeker dat van uitstel geen afstel komt. Je hebt nu een goede gevonden, dus probeer door te zetten hoe moeilijk het ook is. Helpt het om te weten dat vrijwel ieder van ons hier zichzelf echt apetrots voelde toen we voor het eerst in tijden weer waren gegaan al was het "alleen maar" (zo ziet het er voor anderen uit, maar het is en blijft toch een hele stap) om kennis te maken?

Heel veel succes en hou ons op de hoogte!
:smt023
Traveller

heel goed ja echt wel

maar probeer een afspraak te maken en dan ben je weer een stapje verder.
en zeg meteen erbij dat er veel angst is en dat de 1ste keer alleen maar gekeken mag worden nou dan hoef je echt niet bang te zijn.

doen want nep bijtertjes zijn ook niet alles en als je niks doet dan heb je die zo.

probeer het er worden elke dag duizenden mensen geholpen bij de tandarts en daar kun jij ook een van zijn toch de angst wordt na verloop van tijd wel wat minder maar bij mij gaat ie niet voorbij ik ben ook heel misselijk al weken van te voren dus je bent niet de enige

we gaan ervoor he we duimen voor je

hallo
ja van uitstel komt meestal afstel probeer het om een afspraak te maken
hij kan er maar vast staan en je kan altijd iemand anders dan je vriend meenemen naar die afspraak.

Ja en hoe is het met mij?
heel veel angst en paniek aanvallen maar ik moet naar die afspraak.

Maar in wat voor staat is je gebit denk je zelf alleen gaatjes of ook ontstekingen of wat aan het tandvlees?
het kan nooit zo erg zijn dan bij mij ik heb dus erge parodontites en is geen pretje maar wordt er niks gedaan tja wat dan dan vallen ze er op een gegeven moment uit en dan een kunst gebit ook niet fijn.
maar ik ga er voor hoor.
probeer jij dat ook te doen?????????????????????

groetjes pet :smt006
:smt006 :smt006 :smt006