ik ben vandaag voor het eerst in heel mn leven naar de mondhygienist geweest, ik was heel bang want ja ook ikben bang van de tandarst, nou ging ik echt lachend de deur uit, en het lijkt me zelfs leuk om te doen als beroep...
wie weet er veel van af of is mondhygienist of iets?
ik wil graag veel info, wat doe je zoal precies(neem aan dat dit niet alles was bij mij)
en over de opleinding, hoe lang? hoe moeilijk enz enz hoe veel dagen?
wie weet er veel van af of is mondhygienist of iets?
ik wil graag veel info, wat doe je zoal precies(neem aan dat dit niet alles was bij mij)
en over de opleinding, hoe lang? hoe moeilijk enz enz hoe veel dagen?
Ik hoop dat je wat met deze informatie kan, mocht je nog meer vragen hebben kun je het natuurlijk laten weten.
:smt006 Geke
bedankt voor je informatie ik denkdat ik dus eerst tandarts assistentie ga doen dan want ik heb maar een vmbo diploma..
waar zou je deze opleiding dan savonds kunnen volgen?
ik moet namenlijk wel mijn werk blijven behouden...
en ik wil zeker deze richting op.
Ik hoop dat je hier wat mee kunt, mocht je nog meer vragen hebben kun je die natuurlijk laten weten. Laat maar even weten of je wat in de buurt hebt kunnen vinden.
:smt006 Geke
Wat ik doe bij mensen ligt er natuurlijk aan waarvoor de mensen zijn doorgestuurd...
In de meeste gevallen begin ik eerst met kijken naar het tandvlees. Het kijken gebeurt, naast gewoon kijken, met een heel klein meetlatje die ik langs en iets onder het tandvlees beweeg. Ik kijk of het tandvlees gezwollen is, of het rood is en of het bloedt als ik eraan kom. Bij de een is dit gevoelig (kleine speldenprikjes) en de ander voelt helemaal niets. Wat ik dan eigenlijk wil weten is of het tandvlees ontstoken is en in welke mate.
Is het tandvlees ontstoken dan leg ik eerst uit hoe dit ontstaan is en wat er aan gedaan kan worden. Ik doe dan voor hoe men het beste de mond schoon kan maken en houden. Soms doe ik dit laatste later in de behandelingsreeks.
Als het tandvlees erg (diep) ontstoken is, dan wordt al het tandvlees nog eens heel nauwkeurig nagemeten. Alle te diepe waardes die ik dan vind worden dan in een schema opgeschreven. Dit heet een parostatus.
Naar aanleiding van dit onderzoek wordt er een behandelplan opgezet. Meestal komt het erop neer dat er in een aantal zittingen de tanden en kiezen zeer grondig worden schoongemaakt. Dit gebeurt met kleine schapertjes (je hoort het dan echt schrapen) en met een appaartje. Op dit apparaatje zit een pinnetje dat heel snel trilt. Zo snel, dat je het niet kan zien bewegen maar je kan het wel horen: het klinkt als een boor.
Met de handinstrumenten en het tandsteenapparaat wordt er tandsteen en plak verwijderd. Dit gebeurt ook onder het tandvlees. Als dit pijnlijk is dan kan dit heel goed verdooft worden.
Als alles schoon is en de patient is op de hoogte hoe hij/zij zijn/haar mond moet schoon houden dan is er een periode van 3 maanden van 'rust'. Na deze 3 maanden komt de patient retour en wordt er wederom het tandvlees bekeken en opgemeten. Dit heet een herbeoordeling. Als het beter gaat dan komt de patient in de nazorg terecht. Dit betekent dat er elke 3 maanden goed wordt schoon gemaakt. Dit wordt minder intensief gedaan als de vorige behandeling; het is nu een kwestie van goed bijhouden.
Als het resultaat minder goed is dan wordt er nagedacht hoe dit komt. Misschien is er sprake van een hardnekkige bacterie of heb ik ergens niet goed bij gekunt. Dan kan er bijvoorbeeld anti-biotica worden gegeven of wordt er plaatselijk ergens het tandvlees aan de kant geschoven (flappen heet dit).
De meeste mensen ervaren vooral de eerste periode als behoorlijk intensief en tijdrovend. Bovendien wordt er nogal wat verwacht van de zelfzorg van de patient. Zonder goede zelfzorg mislukt de gehele behandeling. De volgende reacties krijg ik vaak: "Poe, ik kan wel een uur vroeger gaan opstaan." "Daar heb ik toch helemaal geen tijd voor." "Ik verval weer heel snel in mijn oude patroon. Ik moet er erg aan wennen." En vooral: " Had ik dat maar eerder geweten!!!"
Ik ga om de 3 maanden naar de mondhygieniste. Zij heeft bij nooit een meetlatje gebruikt. En ze werkt uitsluitend met een tang ipv de machine. Wat is het verschil tussen het werken met de machine en tang? Ik geef de voorkeur aan de machine; minder pijnlijk en wat sneller klaar. Vorige keer zei ik daar wat van en toen zei de mondhygieniste dat ze volgende keer, in december, dan maar de machine gaat gebruiken ipv de schraaptang, zonder de noodzaak ervan uit te leggen. Een beetje vreemde gang van zaken, vind ik.
Graag uw mening.
Het verschil tussen een tandsteenapparaat en een curette in de zin van hoe wordt het het beste schoon....geen verschil!
De een vind het met de hand (met de curette) het prettigst en de ander vind het tandsteenapparaat het prettigst. Vaak gebeurt het zelfs met beide.
Dat meetlatje heeft ze vast wel eens gebruikt: Het is geen lineaal, maar een instument waarbij je kleine prikjes kan voelen. Ik zal eens kijken of ik er een plaatje van kan vinden.