Gegroet,
Op zich ben ik elke afspraak met een hartslag van 70 op tijd en heb ik geen angst. Echter mijn tanden zijn extreem gevoelig. Vroeger tot mijn 18e deed ik alles zonder verdoving. In mil. dienst zijn ze eens een uur met mij bezig geweest zonder verdoving, daarna een tandarts gehad die ook niet wilde verdoven.
Sinds ca. 1994 gebruik in Orap en sinds 3 jaar Lithium. Mijn indruk is dat de zenuw-gevoeligheid enorm is toegenomen. Een elektrische tandenborstel is mij reeds te veel, de trillingen doen erg pijn. Boren met verdoving is pijnlijk voor andere gedeeltes in mijn mond. Lucht doet pijn enz.
Ik heb het met mijn tandarts besproken, en verteld dat ik op een omslagpijn sta, en dat betekent niet meer naar de tandarts.
Ook reinigen levert een pijn op die ik nauwelijks kan verdragen. Terwijl anderzijds een spierscheuring die ik gehad heb, waarvan velen zeggen dat deze zeer pijnlijk is, niets voor mij betekent. Ook heb ik een dubbele open beenbreuk gehad, pen door scheenbeen, enz., dus een beetje ben ik wel met pijn gewend.
Liever een spijker door mijn hand dan één klein gaatje geboord, en ik denk dat ik dan zeker niet overdrijf.
Nu heb ik geprobeerd mijzelf van tevoren te verdoven met 800mg. Iboprufen, 3000mg. Paracetamol en een 10mg. Oxazepam. Ik voelde mij behoorlijk vreemd, ook omdat de medicatie die ik reeds heb ook de Iboprufen versterkt. Nog steeds erg veel pijn, tegen het onverdraaglijke aan. Ook al ik als afleiding de punten van mijn sleutels hard in mijn handpalm duw tijdens de behandeling.
Rest mij nog mij vol zuipen met whisky, wel even vragen aan de tandarts of die het goed vindt.
Maar ik vind bovenstaande te gek worden. Nogmaals, volgens mij heb ik geen angst zo zeer, maar wel voor mij onverdraagbare zenuwpijn.
Overal zie ik 'angst, angst, angst'. Welnu, ik zit zó in die stoel, maar ben nu op een punt dat ik het niet meer kan verdragen. Waarom wordt angst blijkbaar wel serieus genomen en pijn niet? :(
Wie heeft er tips voor mij? Ik heb inmiddels gelezen over een narcosebehandeling. Wellicht ook in een ziekenhuis.
Alvast bedankt,
groeten, Fred
Op zich ben ik elke afspraak met een hartslag van 70 op tijd en heb ik geen angst. Echter mijn tanden zijn extreem gevoelig. Vroeger tot mijn 18e deed ik alles zonder verdoving. In mil. dienst zijn ze eens een uur met mij bezig geweest zonder verdoving, daarna een tandarts gehad die ook niet wilde verdoven.
Sinds ca. 1994 gebruik in Orap en sinds 3 jaar Lithium. Mijn indruk is dat de zenuw-gevoeligheid enorm is toegenomen. Een elektrische tandenborstel is mij reeds te veel, de trillingen doen erg pijn. Boren met verdoving is pijnlijk voor andere gedeeltes in mijn mond. Lucht doet pijn enz.
Ik heb het met mijn tandarts besproken, en verteld dat ik op een omslagpijn sta, en dat betekent niet meer naar de tandarts.
Ook reinigen levert een pijn op die ik nauwelijks kan verdragen. Terwijl anderzijds een spierscheuring die ik gehad heb, waarvan velen zeggen dat deze zeer pijnlijk is, niets voor mij betekent. Ook heb ik een dubbele open beenbreuk gehad, pen door scheenbeen, enz., dus een beetje ben ik wel met pijn gewend.
Liever een spijker door mijn hand dan één klein gaatje geboord, en ik denk dat ik dan zeker niet overdrijf.
Nu heb ik geprobeerd mijzelf van tevoren te verdoven met 800mg. Iboprufen, 3000mg. Paracetamol en een 10mg. Oxazepam. Ik voelde mij behoorlijk vreemd, ook omdat de medicatie die ik reeds heb ook de Iboprufen versterkt. Nog steeds erg veel pijn, tegen het onverdraaglijke aan. Ook al ik als afleiding de punten van mijn sleutels hard in mijn handpalm duw tijdens de behandeling.
Rest mij nog mij vol zuipen met whisky, wel even vragen aan de tandarts of die het goed vindt.
Maar ik vind bovenstaande te gek worden. Nogmaals, volgens mij heb ik geen angst zo zeer, maar wel voor mij onverdraagbare zenuwpijn.
Overal zie ik 'angst, angst, angst'. Welnu, ik zit zó in die stoel, maar ben nu op een punt dat ik het niet meer kan verdragen. Waarom wordt angst blijkbaar wel serieus genomen en pijn niet? :(
Wie heeft er tips voor mij? Ik heb inmiddels gelezen over een narcosebehandeling. Wellicht ook in een ziekenhuis.
Alvast bedankt,
groeten, Fred
Elke daarop volgende prikkel wordt als erg heftig ervaren.
Misschien is het een goed idee eens een tijdje lekker met Proglasur van Sensodyne te gaan poetsen. Eerst anders maar lekker met je vinger gaan aanbrengen ipv een borstel, en eens kijken wat het resultaat is.
Je moet er wel een beetje tijd insteken om rendement te hebben. Wie weet helpt het.
succes
Ik snap je. IK ben ook alleen bang voor de pijn.
Gisteren een tweede deel van de WKB gehad, en daarna heeft de tandarts na het geven van een calmant een andere kies getrokken.
Heb ook veel pijn aan mijn andere kiezen als die met dat slangeke bezig is (koude lucht) en krijg altijd dat ik mijn tanden beter moet poetsen.
Ik poets ze nu 3x per dag en tandsteen is een week geleden weggehaald en toch blijft die tandarts zagen.
Ook met je werk houden tandartsen geen rekening, vind ik.
Ik moet morgen op controle voor mijn werk; ik had dit hem nochtands gezegd en toch gaat die naast die WKB nog een andere kies trekken.
Een briefje voor mijn werk heeft die anders niet gegeven, zou niet veel pijn hebben (laat me ni lachen), maar ben wel door mijnen baas naar huis gestuurd, omdat ik er te slecht uitzag. Leuk is iets anders.
Misschien ga ik wel eens naar een stomatoloog. Heb soms toch het gevoel dat gewone tandartsen niet echt veel kunnen.
HIj had een plaat van een kies gemaakt, waar maar één klein puntje op te zien was. Nu na het trekken, heeft zitten boren nadat hij getrokken was, bleken er 2 gaatjes, waarvan eén tot aan de zenuw, maar op de platen zag hij dat niet.
Als ik ff geen pijn heb, dan ga ik toch ook ff niet meer.
OP mijn werk verstaan ze het precies toch ook niet meer.
Groetjes
Krisje
Ik zou het voor Fred wel waarderen als mensen niet hun eigen verhaal door zijn verhaal heen gaan vertellen. Wat let je om een eigen topic te starten? In dit geval gaat het dus over gevoelige tanden, niet of je een leuke tandarts hebt of niet.
Re: Geen angst, erg veel pijn, narcosearts?
Heb je dit behalve met je tandarts ook besproken met je behandelend arts/psychiater?!
Re: Geen angst, erg veel pijn, narcosearts?