Kind tand gebroken maar nog steeds niet naar de tandarts

Author:
carolina
Posted:
di, 10/24/2006 - 00:15
Zes maanden geleden is bij mijn zoon van 8 bij het spelen op het schoolplein een "grote mensen" voortand aan de bovenkant gebroken. Er is een behoorlijk stuk af, maar gelukkig nog niet verkleurd of pijnlijk. Toen hij thuis kwam wilden we gelijk met hem naar de tandarts, maar hij wilde niet.
Hij is vreselijk bang voor de tandarts en heeft al eerder een stuk van een kies gebroken, waardoor er een gaatje in kwam en uiteindelijk moesten we hem met zijn 3-en vasthouden om de kies bij een kindertandarts te laten trekken. Ik vond het zelf al traumatisch, laat staan een kind van toen 6.

In ieder geval we zijn nu 6 maanden verder en we krijgen hem absoluut niet meer naar de tandarts, terwijl er volgens mij alleen een stuk aangeplakt, gemetseld of wat hoeft te worden. Wat kan ik doen?
Ik moet er niet aan denken dat we hem weer vast moeten gaan houden, daar word ik nu al naar van.

Kan iemand mij zeggen hoe dit gemaakt wordt als de wortel niet aangetast is? Dan kan ik hem misschien een beetje voorbereiden of kan de wortel toch beschadigd zijn ondanks dat de tand niet gevoelig en verkleurd is.

Alvast bedankt voor de info.
mecánico para …

Ik zou die kindertandarts maar weer eens bellen. Je moet toch eerst kijken wat er gedaan zou moeten worden, misschien (eigenlijk wel zeker)een foto maken en dan afhankelijk van de mogelijkheden een behadneling opstarten. Het acute is er toch wel af nu, dus op stel en sprong gaan repareren is niet echt meer nodig.
Misschien is het handig met zijn leeftijd beschermlaagjes te laten maken, deed ik ook altijd, en dan de procedure in het mannetje te laten zinken als iets normaals.
Aansluitend kan je zien of dat werkt en de tand maken. Zo niet, dan is een kindertandarts groot genoeg om te kijken wat ie dan moet doen.

Voorbereiden niet teveel aan besteden. Consult en foto. Noem het halfjaarlijkse controle en doe zo gewoon mogelijk.
di, 10/24/2006 - 08:28 Permalink
michellle

2 weken geleden overkwam mijn zoontje precies hetzelfde. Een stukje van de blijvende voortand brak af bij een val met zijn neus op de stoep.
Het kleine stukje had hij gelukkig bij zich gehouden.
Wij meteen naar de tandarts en die heeft het kleine stukje er weer prachtig aangeplakt. Je ziet er niks van. Het deed ook geen pijn.
Helaas zal het altijd een zwak punt blijven en dat terwijl hij nog zo jong is en verder een prachtig gebit heeft zonder een gaatje.
Geen appel meer afbijten voor hem volgens de tandarts en dus ook niet "knagen" aan chocola etc. Oppassen dus voor de rest van zijn leven HOE hij eet. Zonde. Ik stond er gewoon bij te janken joh. :cry:
vr, 12/08/2006 - 15:57 Permalink
mecánico para …

ach weetje. toen ik 11 was heb ik 3 voortanden ongewenst in het asfalt laten happen. Stukjes zijn er op 18 jaar aangemaakt. ja, na 7 jaar dus. en ergens tussen toen en nu (ben nou 42) zijn ze twee keer vervangen. het is best stevig en ik bijt vrijwel alles.
Geen paniek over nooit meer mee bijten. Zonde blijft het, maar als je een beetje mazzel hebt blijft de tand gewoon leven en is er niets aan de hand.
vr, 12/08/2006 - 18:33 Permalink
michellle

Das wel goed om te horen ja. Ik weet ook wel dat het lang goed kan gaan maar toch....
Ik denk ook wel dat op den duur hij er niet meer bij nadenkt hoe hij eet en weer als vanouds zijn tanden in een boterham zet etc.
En dan maar hopen dat het nog heeeeeeeeel lang goed gaat :D
vr, 12/08/2006 - 22:18 Permalink
mecánico para …

mijn moeder zei ook toen ik met een bloedende mond binnen kwam.....gelukkig niets met je tanden. na een wazig lachje was die illusie ontnomen. ondertussen heb ik ze nog wel en zij niet meer.....dus er is wel wat meer voor nodig om ze kwijt te raken. Maar goed ze is ondertussen 75, dus ik vindt het niet zo vreemd.
En als ik 'r lig te pesten hapt ze ook zonder die voortanden van zichzelf nog altijd, dus....... :smt005
za, 12/09/2006 - 14:08 Permalink
yolande

Carolina,

Hoe kan het dat een kind van 8 jou de baas is?
Heeft hij iets te willen?

Mijn vermoeden is dat je jou traumatische ervaring op hem hebt geprojecteerd door het er vaak, of af en toe over te hebben, weet je nog toen en toen....................

Gewoon bij kop en kont pakken en gaan..........

( ben ook gewoon maar moeder hoor)
za, 12/09/2006 - 18:51 Permalink
mecánico para …

Beste Yolande,

Met een moeder die wel wil maar een mannetje onder de arm heeft die het hele gebouw afbreekt, kan je als tandarts niet zo vreselijk veel.
Het bestempelen als geprojecteerde angste is te kort door de bocht. Het enige dat je kan doen een rustige, door de patient als aanvaardbare, setting aanbieden en dan misschien in de toekomst.......dan kan je een relatie opbouwen.
Nu een hoek eraan schroeven, met dwang alles proberen en qua resultaat zwaar onder de maat zitten van wat je wil.........en dan alles 3x moeten doen, dat laat ook geen fijne herinnering achter.

tja, ik ben ook maar vader. en toevallig tandarts, kon nix beters bedenken
zo, 12/10/2006 - 08:43 Permalink
yolande

:smt003

Ik moest even lachen om je reactie, sorry.
Maar de topic deed mij erg denken aan een bekende van me. Door het gedrag van de moeder ging het kind niet heen en raakte helemaal over zijn toeren.
De oma is in dit geval gewoon met het kind heen gegaan toen zij de oppas had en het joch heeft zich zo laten helpen.
Zonder geschreeuw etc.
Vandaar eigenlijk mijn reactie :smt002
zo, 12/10/2006 - 09:11 Permalink
mecánico para …

Beste Yolande,
Ik denk precies datgene wat jij beschrijft heel vaak. Geen directe ouder-kind band maakt een behandeling vaak wat makkelijker. Voor beiden overigens.
Maar ik dacht even dat je de aloude kinderlasso uit de kast wilde halen, in combinatie van erboven op gaan zitten met 5 man. Het hoe iets zou moeten klinkt altijd makkelijker dan het in de praktijk voor de ouders is.

Peter, nu, na jaaaaaaaaaaren een stuk genuanceerder, en nog niet echt eigenlijk
:smt003
zo, 12/10/2006 - 11:24 Permalink
yolande

Oef, met 5 man......... :smt005

Sorry dat ik misschien die indruk wekte, maar het is nu wel duidelijk wat ik bedoel. :smt002

Nog een klein voorbeeld, ik ben zelf behoorlijk angstig ( val ook gewoon flauw bij de tandarts) en dat is precies de reden dat ik mijn kinderen niet met me meeneem en mijn vriend met de jongens gaat.

Mijn kinderen weten nagenoeg niets van mijn angst en zo blijven zij het leuk vinden ( jaja, mijn kinderen vinden de tandarts leuk)
zo, 12/10/2006 - 11:50 Permalink
Vlavia

Toen ik een jaar of 10 was ben ik tegen een auto op geknalt, en toen ook een stukje van mijn voortand verloren.

De tandarts heeft er een stukje opgezet, zonder verdoving, heb er toen neits van gevoeld ook (twas ook maar een klein stukje). Hij heeft niets gezegd over het niet af mogen happen van een appel oid en het stukje is er ook nooit afgevallen (ben inmiddels 24).

Vannochtend zag ik dat er van de snijtand ernaast ook een stukje af was. Wel raar dat dat zomaar opeens kan, zonder ergens tegenaan te knallen of te vallen... maar het is ook een klein stukje, dus ik zal het tegen de tandarts zeggen als ik in januari weer langskom.
zo, 12/17/2006 - 11:22 Permalink
Nickname

Hi Carolina


zelf ben ik altijd wel een voorstander van Bach-remedies bij kinderen. voor de rescue werkt heerlijk zijn ze lekker snel in balans en der zijn ook druppeltjes, die de angst helpen onvormen.
zo, 12/17/2006 - 15:59 Permalink