tussen de oren?

Soms is hetgoed te realizeren dat de titel van je topic de sleutel tot je succes kan zijn.
Stel, het zit daadwerkelijk tussen je oren, wie zou je daar dan wat mee kunnen laten doen? Soms een psycholoog, soms een gedragstherapeut, soms een psychiater, soms een praatgroep.
Afhankelijk van je eigen angsten, gebaseerd op niet rationele gronden is een introductie gesprek met een psycholoog misschien het meest zinvol.

Wat altijd erg goed helpt is voor jezelf porberen te beschrijven WAT je dan zo eng vindt. Het geluid, de lucht, het gevoel van onmacht, een ervaring waar je geen raad mee wist, het liggen onder een lamp, gekke smaakjes, de verdoving, of juist het verdoven......misschien kan je dan, na het ontrafelen van je angsten, juist mee specifiek actie ondernemen.
Misschien wel met zijn tweetjes gaan. Ik heb wat patienten die dat willens en wetens doen........al jaren

ik lig meestal stil, droom wat weg.........in de ogen van de assistent.
ja, ik moet ook naar de tandarts en of het nu echt leuk is, nee, maar ze heeft wel mooi ogen. Dus wat afleiding, beetje ritme tikken, liedje zingen in je hoofd, de tandarts fantaseren met een feesthoedje, tafel van 37 opdreunen weet ik veel...
proberen kan geen kwaad in elk geval

Angst voor de ta is eigenlijk angst voor de pijn. De ouwe barbier van vroeger (knippen, scheren en tussendoor tanden trekken) was vast een aardige kerel met wie je misschien ook leuk kon kletsen, ... totdat hij zijn toevlucht moest nemen tot zijn tang. Brrr ... wat een akelige kerel was het dan! :smt087

Jouw angst is een duveltje dat je bedondert; het laat de pijn anders of erger lijken dan hij is. En daardoor komt er zo’n enge wortelkanaalbehandeling door je hoofd spoken.

“... zit bij elk gevoeltje al helemaal in de stress omdat ik dan weer van het ergste uitga...”
Heb je dat ook bij andere pijnen in je lichaam? Bv. ’n niet direct verklaarbare buikpijn of hoofdpijn.

Als ‘angst voor pijn’ met een pilletje te genezen zou zijn dan zou de psychiater een vollere agenda hebben. Maar, helaas, deze angst is voor hem geen ‘ziektebeeld’ waarvoor een medicijn bestaat. En praten is ook niet echt zijn aanpak.

“... spuitje van de verdoving voel ik niet tot bijna niet en het boren tegenwoordig bij mijn nieuwe tandarts ook niet...”
Je bent gewoon een geluksvogel! :smt051

Veel plezier met oud en nieuw vanavond!

ik lig meestal stil, droom wat weg.........in de ogen van de assistent.
ja, ik moet ook naar de tandarts en of het nu echt leuk is, nee, maar ze heeft wel mooi ogen. Dus wat afleiding, beetje ritme tikken, liedje zingen in je hoofd, de tandarts fantaseren met een feesthoedje, tafel van 37 opdreunen weet ik veel...
proberen kan geen kwaad in elk geval

waarom zijn er geen knappe mannelijke assistenten, dan had ik ook nog iets om naar te staren :P

moet je mij maar in de ogen kijken denk ik dan........BAHAHAHA

moet je mij maar in de ogen kijken denk ik dan........BAHAHAHA

was dat even een inkopper :D maar zou dat helpen denk je? jou in de ogen kijken? moet je wel even naar mijn tandarts komen he, anders gaat dat niet lukken :P