Over amalgaam is al heel wat gediscussieerd. De een zegt dat het schadelijk is, de ander zegt van niet.
Wat me opvalt is dat er vaak gezegd wordt dat het kwik in een vulling niet gevaarlijk is omdat het er niet uit vrij komt.
Maar hoe zit dat bij mensen die knarsen? Bij mij zelf zijn de kiezen al flink afgesleten, inclusief de amalgaamvullingen. Daar komt dus elke nacht een beetje amalgaam-slijpsel vrij. En dat jaren achtereen. Wordt het dan niet een heel ander verhaal? Waar blijft al dat afgeslepen amalgaam?
Wat me opvalt is dat er vaak gezegd wordt dat het kwik in een vulling niet gevaarlijk is omdat het er niet uit vrij komt.
Maar hoe zit dat bij mensen die knarsen? Bij mij zelf zijn de kiezen al flink afgesleten, inclusief de amalgaamvullingen. Daar komt dus elke nacht een beetje amalgaam-slijpsel vrij. En dat jaren achtereen. Wordt het dan niet een heel ander verhaal? Waar blijft al dat afgeslepen amalgaam?
Re: Amalgaam en knarsen
Via de ontlasting komt het in het riool terecht. Het grootste gedeelte wordt vervolgens opgenomen in het slib van de rioolwaterzuiveringsinstallatie.
De gemeten hoeveelheden zijn echter zeer laag en regelmatig een haring eten leidt tot een grotere kwikbelasting.
Met vriendelijke groet.
ik ben nog uit de tijd van Noordzee-Kwik, fastfood zeevoer restaurants.
zet me wel aan het denken ja
:smt003
Uit wetenschappelijk onderzoek is naar voren gekomen dat uit vullingen inderdaad anorganisch kwik vrijkomt. Voor een beperkt deel wordt dit opgenomen in het lichaam. Dit is ook rechtstreeks meetbaar in de uitademingslucht en in het speeksel. Mensen met kwikvullingen hebben beduidend hogere concentraties kwik in de uitademingslucht dan mensen zonder dergelijke vullingen.Door kauwgum kauwen en tandenpoetsen neemt de concentratie bovendien nog eens tijdelijk tot een factor 10 toe! Mogelijk is dat dit ook het geval is bij knarsen (literatuur zegt hier niets over). Als er overigens kleine stukjes almalgaam afslijpen is dat een ander verhaal: deze gaan praktisch volledig met de ontlasting naar buiten. Eenmaal in het bloed opgenomen kwik hoopt zich op in de nieren.
Alleen bij mensen met een kwikarm dieet is een verband zichtbaar tussen de hoeveelheid kwik in urine en bloed en het aantal vullingen.
In alle gevallen geldt echter dat er geen bewijs is dat kwik uit amalgaanvullingen schadelijk is voor de gezondheid. Daarvoor is de hoeveelheid te gering.
Hieronder is voor de geinteresseerde lezer een rapport van het RIVM te downloaden (soort literatuurstudie) met veel achtergrondinformatie over kwik (niet alleen vanwege amalgaam maar dat is juist goed om de boel een beetje in perspectief te plaatsen).
Link