De 1e stap gezet...

Author:
Rodney80
Posted:
vr, 07/06/2007 - 01:00
Na 10 jaar niet meer bij de tandarts te zijn geweest, zijn mijn tanden er flink op achteruit gegaan.
Breed uit lachen doe ik niet, terwijl ik lachen het belangrijkste in het leven vind.
Mijn ex tandarts was gewoon een beul.
Die heeft er voor gezorgd dat ik echt niet meer durf.
Maar nu brak er gister een stukje voortand af, en dat is meteen geen gezicht.
Nu MOET ik er wel aan geloven om weer eens in de stoel te gaan zitten.
Ik heb het telefoonnummer van Accres in Den Helder gezocht om daarna een hele ochtend naar mijn telefoon te kijken, of ik wel durfde.
Ik kreeg ineens iets van moed, en belde op.
Ik heb gevraagd of zij met angstige patienten kunnen omgaan, en vertelde dat ik niet bang ben maar panisch voor de tandarts.
Ze heeft mijn hele verhaal aangehoord en begreep me ook.
Nu heb ik meteen een afspraak gemaakt bij tandarts Markx.
Volgens haar is dit een rustige tandarts en is hij bekend met angstige patienten.
Donderdag 12 Juli is de grote dag.
Nu ben ik er al ziek van dat ik deze stap gezet heb, omdat ik weet dat ik een flinke renovatie nodig heb.
Ik droom over de stoel met de lamp, het vervelende geluid van de boor.
Maar ik ga er nu voor!!
Ik ga mijn grootste angst onder ogen zien, en ik ga ervoor om deze angst los te laten!!

Dit wou ik even kwijt!
PeterC

Hallo Rodney80,

Ik herken wel een paar zaken in jouw verhaal. Zaken waarin ik mezelf eigenlijk volledig kan herkennen. Ik kan me dus levendig voorstellen hoe jij nu naar de 12de juli uitkijkt.

Zelf heb ik ook slechte ervaringen gehad met een andere tandarts. Maar zoals je zelf schrijft: vooraan tanden die beginnen afbreken, het is geen zicht natuurlijk.

Ben ondertussen al 6 keer geweest. Die tandarts legt eigenlijk alles uit, praat veel over alle zaken die hij doet. En aangezien het allemaal vooraan te doen is / was, wel die inspuitingen hebben écht geen pijn gedaan. Normaal doen die inspuitingen in de bovenlip tamelijk pijn (een vroegere ervaring) wel, bij deze tandarts heb ik dat niet.

Dan had ik ook een enorme angst over de pijnscheuten die je dikwijls voelt als ze boren. (Mijn tandarts noemt dat de onverwachte pijn) Maar, zo vertelde hij mij, de ene mens heeft meer verdoving nodig. En ik ben een zeer zenuwachtige mens en neem al 25 jaar Lexotan daarvoor.

Maar als ik bij de tandarts ga neem ik 6 mg in, ik voel me dan sowieso veel rustiger en die man heeft écht mijn vertrouwen. Ik moet nog zeker 4 keer terugkeren maar ik ben blij dat ik het gedaan heb. Neem gerust van me aan dat ik ook erg veel schrik had, een panische angst... maar je voelt je tanden beetje bij beetje afbreken en als dan een snijtand afbreekt, tja dat is een afschuwelijk zicht. Bovendien kreeg ik last van mijn tong daar die tegen steeds nieuwe ruwe stukken tand kwam.

Ik was zelfs eerst van plan om via een dagopname al mijn bovenste tanden te laten trekken maar heb dit toch niet gedaan omdat de tandarts mij vertelde dat dit voor mij (door mijn zenuwachtigheid) niet te doen zou zijn.

Nu wens ik je toch veel succes. Ik zag het ook écht niet zitten maar als je een goede tandarts hebt zul je snel van je angst verlost zijn. Hij heeft al een aantal tanden moeten ontzenuwen en ik heb daar niets, écht niets van gevoeld. Het was misschien erg zwaar verdoofd (ben buiten gegaan die dag om 17.55 uur en 's avonds tegen 20.30 begon de verdoving stilaan op te houden.

Het is die eerste keer, als je dat voorbij bent zal je blij zijn dat je die angst overwonnen hebt. Toch veel sterkte en je zal achteraf de gelukkigste mens zijn, ik heb nu ook dat gevoel. Alles komt langzaam maar zeker in orde en mijn angst is grotendeels verdwenen.

Groeten,
Peter
vr, 07/06/2007 - 12:23 Permalink
FurryRed

Hallo Rodney80,

Hopelijk is de eerste stap die je gisteren zette naar een mooi, gerenoveerd gebit waarmee je weer breeduit kan lachen goed verlopen, en voel je je toch opgelucht dat je de moed hebt gehad om te gaan !

Ik ben zo'n zeven jaar niet naar de tandarts geweest, en heb afgelopen Maart de eerste stap weer gezet. Mijn verhaal staat nog ergens op de site, maar ik had vroeger ook een beul van een tandarts waardoor het besluit om een bezoek aan de tandarts uit te stellen altijd snel was gemaakt ! Nadat drie bovenkiezen waren gebroken en er ook een zeer zichtbaar gaatje in mijn voortand zat moest ik er toch aan geloven.. Ik vond een hele aardige, maar kordate tandarts, en ben bijna klaar..nog een wortelkanaalbehandeling en een composiet kroon om de boel weer op te bouwen (de andere kant is al klaar !) en ik hoef nooit meer telkens de restjes uit het gat in m'n kies te peuteren als ik weer 'ns nootjes eet ;)

FurryRed
vr, 07/13/2007 - 16:06 Permalink